Για τα παιδιά της Γάζας το θέατρο είναι “σωτηρία”

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Ο.Η.Ε., 225.000 παιδιά στη Γάζα χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη, καθώς έχουν εμπλακεί άμεσα ή έμμεσα σε βαριά περιστατικά βίας, όπως τραυματισμούς, δολοφονίες συγγενών ή άλλων ανθρώπων, βομβαρδισμούς, αναγκαστικές μετακινήσεις.

Δεδομένου του πληθυσμού που κατοικεί στη Γάζα (λίγο περισσότεροι από ένα εκατομμύριο), το νούμερο είναι τεράστιο. Παιδιά και έφηβοι είναι μόνιμα εγκλωβισμένα σε μία έκρυθμη κατάσταση και ένα κλίμα φόβου που πέφτει βαριά στις πλάτες τους. Οι ευκαιρίες για παιχνίδι και δημιουργία σε αυτή τη λωρίδα γης είναι ελάχιστες.

Στα πρόσφατα γεγονότα που ξεκίνησαν στις 30 Μαρτίου και κορυφώθηκαν στις 15 Μαΐου, στη «Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής», υπολογίζεται ότι έχασαν τη ζωή τους πάνω από 110 Παλαιστίνιοι. Μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι υπάρχει τεράστια αλλαγή στη συμπεριφορά των παιδιών, που εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, όπως η νυχτερινή ενούρηση, ασυνήθιστο κλάμα ή κραυγές κι η επιθετικότητα.

Πώς λοιπόν μπορείς να κάνεις αυτά τα παιδιά να χαμογελάσουν ξανά; Να νιώσουν ασφαλή, να παίξουν και να ονειρευτούν; Σύμφωνα με την ActionAid, δράσεις όπως το θέατρο, το τραγούδι, η ζωγραφική και τα σπορ βοηθούν αποτελεσματικά τα παιδιά να διαχειριστούν το άγχος που δημιουργούν στη ζωή τους οι συνθήκες κατοχής στις οποίες ζουν. Έτσι, η οργάνωση προχώρησε στη δημιουργία ασφαλούς χώρου, όπου τα παιδιά που έχουν εκτεθεί στις συγκρούσεις και στην κατοχή θα μπορούν να επιστρέφουν στην παιδική ηλικία μέσα από το θέατρο και άλλες δραστηριότητες.

Η ομάδα ψυχοκοινωνικού δράματος είναι η πρώτη που δημιουργήθηκε και απαρτίστηκε από 20 παιδιά που παίζουν στη σκηνή, αυτοσχεδιάζουν και εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Ένα από τα παιδιά αυτά είναι η 17χρονη Rawan, η οποία προέρχεται από οικογένεια καλλιτεχνών. «Μόλις έμαθα για τη θεατρική ομάδα ενθουσιάστηκα και οι γονείς μου με ενθάρρυναν να συμμετάσχω. Όλοι στην οικογένεια έχουμε καλλιτεχνικά ταλέντα, τραγουδάμε και παίζουμε θέατρο . Το θέατρο και το τραγούδι είναι μέρος του εαυτού μου από 9 ετών. Όταν, λοιπόν, μπήκα στην ομάδα που σύστησε η ActionAid, ένιωσα ότι επιτέλους κάνω κάτι που αγαπώ, ότι κάποιος με φροντίζει».

Είναι αρκετά ελπιδοφόρο να βλέπεις ότι παρά τις δύσκολες συνθήκες στη Γάζα, υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα εκτιμούν την τέχνη και την βλέπουν ως μέσο για να μεταδίδουν δυνατά μηνύματα. «Για πρώτη φορά στη Γάζα αισθάνθηκα ότι κάποιοι εκτιμούν και θέλουν να καλλιεργήσουν τα ταλέντα. Ένας επαγγελματίας εκπαιδευτής μας μαθαίνει ασκήσεις δράματος. Μιλάμε για τον εαυτό μας και παρουσιαζόμαστε στη σκηνή. Όταν ξεκινήσαμε να μιλάμε, ήταν σα να μου έφυγε ένα τεράστιο βάρος από το στήθος. Όλοι νιώσαμε έτσι και αρχίσαμε να δενόμαστε. Τα βάσανά μας μέσα στην ισραηλινή κατοχή και το γεγονός ότι όλη μας η ζωή έχει στιγματιστεί από τον αποκλεισμό, μας έφερε κοντά ακόμα πιο γρήγορα.

Στην πρώτη παράσταση ένιωσα πολύ περήφανη που έδειξα τη δουλειά μας σε τόσο κόσμο και ιδιαίτερα στους γονείς μου. Ονειρεύομαι ένα καλύτερο μέλλον για τη Γάζα χωρίς αποκλεισμό, σύνορα και περιορισμούς. Θέλω να αποδείξω στον υπόλοιπο κόσμο ότι οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα έχουν ταλέντα, έχουν δυνατά μηνύματα να περάσουν». Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τη δράση της ActionAid στην Παλαιστίνη εδώ.