Ο FICTOSEXUAL ΙΑΠΩΝΑΣ ΠΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΜΙΑ ΚΟΥΚΛΑ

O Ακιχίκο Κοντό είναι Ιάπωνας, ο οποίος εργάζεται ως δημόσιος υπάλληλος και από το 2018 είναι παντρεμένος. Η σύζυγος του λέγεται Χατσούνε Μικού και είναι τραγουδίστρια -έχει εμφανιστεί και σε περιοδεία της Lady Gaga. Ο γάμος τους έγινε viral τις τελευταίες ημέρες, μετά τη συνέντευξη που έδωσε ο 38χρονος για να εξηγήσει τους λόγους που παντρεύτηκε έναν φανταστικό χαρακτήρα.

Τι είναι fictosexual

H λίστα με τις λέξεις που τελειώνουν σε sexual (φυλόφιλος) είναι μακρά και προφανώς για κάθε καταγραφή, υπάρχει συγκεκριμένος λόγος: να εξαφανιστούν οι ‘ταμπέλες’, μαζί με τις προκαταλήψεις και όσα απορρέουν από αυτές.

O όρος fictosexual αφορά πολλούς περισσότερους από όσους ενδεχομένως να φαντάζεσαι: όλους που έχουν πιάσει τον εαυτό τους (έστω και για δέκατα του δευτερολέπτου) να αισθάνεται ερωτευμένος με έναν φανταστικό χαρακτήρα (πχ τον πρωταγωνιστή μιας τηλεοπτικής σειράς). Από αυτό το ‘τσαφ’ στην καρδιά έως τον γάμο, υπάρχει μια απόσταση.

Στο τέλος όμως, της ημέρας ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει (με τη ζωή του και για τη ψυχή του), εφόσον δεν επηρεάζει τη ζωή άλλου -δεν πλήττει τα δικαιώματα κάποιου άλλου ανθρώπου.

Στην κατηγορία ‘γάμος’ λοιπόν, στις πιο ιδιαίτερες περιπτώσεις υπάρχει αυτή ενός άνδρα με τον εαυτό του, το 2007 στην Κίνα (δεν είναι ώρα να μιλήσουμε για τη μοναξιά των Ασιατών -ως συνέπεια των ατελείωτων ωρών εργασίας και πλήρους αφοσίωσης στο να κερδίσουν χρήματα και να κάνουν τικ σε όλα τα πρέπει της κοινωνίας, που είναι ατελείωτα και άκρως πιεστικά), εκείνη μιας γυναίκας που παντρεύτηκε το τείχος του Βερολίνου το 1979 (το επίθετο της ήταν Berliner-Mauer -δηλαδή, τείχος του Βερολίνου), άλλης που νυμφεύθηκε τον Πύργο του Άιφελ (η Αμερικανίδα στρατιωτικός μετονομάστηκε σε Erika La Tour Eifel), ενώ υπάρχουν πολλοί που παντρεύτηκαν τα κατοικίδια τους ή άλλα ζώα.

Ο πρώτος που παντρεύτηκε έναν χαρακτήρα anime λέγεται Sal9000, είναι Ιάπωνας και το 2009 έκανε γαμήλια τελετή στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Τόκιο, έχοντας δίπλα του την Nene Anegasaki -χαρακτήρα του παιχνιδιού Love Plus του Nintendo DS.

Το 2010, ο Lee Jin-gyu παντρεύτηκε την Fate Testarossa (χαρακτήρα του anime Mahou Shoujo Lyrical Nanoha), σε έκδοση τεράστιου μαξιλαριού.

Πάμε τώρα, στην τελευταία καταγραφή που έγινε στη λίστα -τουλάχιστον εξ όσων έγιναν γνωστές.

Σύμφωνα με τους New York Times ο Ιάπωνας Akihiko Kondo έγινε η τελευταία σημείωση στη συγκεκριμένη λίστα το 2018, όταν παντρεύτηκε την Hatsune Miku. Πρόκειται για ποπ τραγουδίστρια που ‘γέννησε’ ηλεκτρονικός υπολογιστής και έχει κάνει περιοδείες με τη Lady Gaga, ενώ υπάρχει και σε video games. Στο γάμο ήταν σε έκδοση κούκλας από βελούδο. Ο Kondo έδωσε 17.300 δολάρια για τα διαδικαστικά, με την οικογένεια του να μην εμφανίζεται στο event.

Ο 38χρονος γαμπρός -που όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ, έχει δουλειά (είναι δημόσιος υπάλληλος) και φίλους, δηλαδή δεν είναι απομονωμένος από την κοινωνία-, εξήγησε πως ήταν εκείνη που τον έβγαλε από μια μακρά περίοδο κατάθλιψης. Ο Kondo είχε παραιτηθεί από τη δουλειά του προ 15 ετών, καθώς είχε πάθει κατάθλιψη από το bullying και δεν άφηνε το δωμάτιο του όλη μέρα. Όπως εξήγησε, ο φανταστικός χαρακτήρας τον έσωσε και τον ‘επέστρεψε’ στη ζωή και τη δουλειά του.

Διευκρίνισε ότι δεν ήθελε να παντρευτεί άνθρωπο, καθώς απέρριπτε τις τρελές απαιτήσεις που έχουν οι Ιάπωνες για την οικογενειακή ζωή.

Η επιλογή του “είναι πάντα εδώ για εμένα, δεν με προδίδει ποτέ και δεν θα τη δω ποτέ να αρρωσταίνει ή να πεθαίνει”. Ο λόγος που δέχθηκε να μιλήσει στους NYT είναι “προκειμένου να μάθει ο κόσμος πως άνθρωποι σαν και εμένα, υπάρχουν παντού εκεί έξω και ότι η πρόοδος της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής επιτρέπουν πιο ‘βαθιές’ αλληλεπιδράσεις με άψυχα όντα”.

Η αγαπημένη του υπάρχει στο σπίτι τους και σε έκδοση ολογράμματος. Την προσφέρει μηχάνημα που λέγεται Gatebox, έχει το μέγεθος επιτραπέζιου φωτιστικού και επιτρέπει στους ιδιοκτήτες του (έναντι 1.300 δολαρίων) να αλληλεπιδρούν με έναν από τους διάφορους φανταστικούς χαρακτήρες που αντιπροσωπεύονται από ένα μικρό ολόγραμμα.

Η εταιρία έφτιαξε το συγκεκριμένο προϊόν, έχοντας ως στόχο του μοναχικούς νέους άνδρες, όπως αποδεικνύεται και από τη διαφήμιση που έκανε. Προ τετραετίας ωστόσο, έκοψε το κομμάτι της ‘επικοινωνίας’.

Αυτό που κάνουμε δεν είναι πολιτικό κίνημα, αλλά μια έκκληση στο σεβασμό του τρόπου που έχει επιλέξει να ζει ο καθένας.

Προφανώς και οι γάμοι με φανταστικούς χαρακτήρες (ή μνημεία ή κατοικίδια) δεν είναι επίσημοι. Στην Ιαπωνία ωστόσο, υπάρχει σχετική αγορά -που δίνει τη δυνατότητα σε όποιον θέλει να ζήσει φαντασιώσεις με αγαπημένους fictional χαρακτήρες- από τα τέλη του ’70.

Στο Τόκιο υπάρχουν δυο συνοικίες που είναι η Μέκκα εκπλήρωσης αυτών των ονείρων. Μια για άνδρες (Akihabara) και μια για γυναίκες (Ikebukuro). Τα εξειδικευμένα καταστήματα στις γειτονιές είναι γεμάτα με εμπορεύματα για χαρακτήρες από δημοφιλή παιχνίδια και anime.

Οι φαν μπορούν να αγοράσουν τα πάντα: από ερωτικά γράμματα, έως ρούχα και αρώματα, ενώ ξενοδοχεία προσφέρουν ειδικά πακέτα, με περιποιήσεις σπα και περίτεχνα γεύματα, για άτομα που γιορτάζουν τα γενέθλια του αγαπημένου τους χαρακτήρα.

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι άνθρωποι δημοσιεύουν φωτογραφίες, έργα τέχνης και κάθε άλλη έκφραση της αγάπης τους -στα πρότυπα του μοντέλου του ιαπωνικού γάμου.

Η ερευνήτρια του Πανεπιστημίου του Παρισιού, Agnès Giard, η οποία έχει μελετήσει εκτενώς αυτού του είδους τους γάμους, δήλωσε ότι “στο ευρύ κοινό, φαίνεται πράγματι ανόητο να ξοδεύεις χρήματα, χρόνο και ενέργεια σε κάποιον που δεν είναι καν ζωντανός. Για τους λάτρεις όμως, αυτών των χαρακτήρων, η συγκεκριμένη πρακτική θεωρείται απαραίτητη. Τους κάνει να νιώθουν ζωντανοί, χαρούμενοι, χρήσιμοι και μέρος ενός κινήματος με υψηλότερους στόχους στη ζωή”.

Στην Ιαπωνία υπάρχει Υπουργός Μοναξιάς

Αν βρίσκεις αυτό το φαινόμενο ενοχλητικό, θα σου πρότεινα να ασχοληθείς λίγο περισσότερο με τη ζωή των ανθρώπων στην Ιαπωνία και τους λόγους που δεν μπορούν (όχι δεν θέλουν) καν να έχουν φίλους. Πόσο μάλλον συντρόφους.

Είναι η ανισορροπία της προσωπικής με την επαγγελματική ζωή, τα αυξημένα ποσοστά αυτοκτονιών και η τεράστια εξάρτηση από την τεχνολογία -που έρχεται να αντικαταστήσει τις διαπροσωπικές σχέσεις και τα κοινωνικά κενά. Το πρόβλημα αρχίζει από την στιγμή που οι τελειόφοιτοι αναζητούν δουλειά, με το πτυχίο και την εργασία να είναι μέσα ένταξης στην κοινωνία. Όποιος δεν τα έχει, έχει πρόβλημα.

Όπως γράφει το Tokyo Weekender “η αυξημένη συμφόρηση και το κόστος ζωής στις πόλεις έχουν διαβρώσει την παραδοσιακή δομή τριών γενεών των ιαπωνικών νοικοκυριών. Με τους οικογενειακούς δεσμούς να καταρρέουν και τους περισσότερους ηλικιωμένους να ζουν μακριά από τους συγγενείς τους, ίσως ο αυξημένος αριθμός θανάτων στην απομόνωση να είναι αναπόφευκτος”.

Υπάρχει και ειδική λέξη (hikkomori) για την τάξη των απόκληρων, που είναι συνήθως άνδρες οι οποίοι κλείνονται στα σπίτια τους με ελάχιστη ή καθόλου ανθρώπινη αλληλεπίδραση για χρόνια. Η κυβέρνηση έχει εκτιμήσει πως φτάνουν τα 2 εκατομμύρια. Δεν είναι λοιπόν, έκπληξη το γεγονός ότι σε αυτήν τη χώρα υπάρχει και Υπουργός Μοναξιάς. Ο στόχος του Υπουργείου είναι να παρέχει όλες τις δυνατότητες και τις υπηρεσίες, ώστε να διασφαλίσει πως τα άτομα μπορούν να συνδεθούν με την κοινότητα.

Η λέξη kodokushi (μοναχικός θάνατος) προέκυψε για να περιγράψει το θάνατο ατόμων που περνούν μήνες πριν ανακαλυφθούν -νεκροί- στα σπίτια τους.

Σε πρόσφατη έρευνα έγινε γνωστό πως οι Ιάπωνες αισθάνονταν μόνο και προ πανδημίας, με τα νοικοκυριά του ενός ατόμου να εκτιμάται πως θα αντιστοιχούν στο 40% έως το 2040.

Κάπως έτσι, ευδοκιμούν επιχειρήσεις όπως το ‘ενοικίασε έναν σύντροφο’, ‘ενοικίασε μια σύντροφο‘, ‘ενοικίασε μια οικογένεια‘ (καθώς πολλοί δεν θέλουν να εμφανίσουν στους αρραβώνες ή το γάμο την πραγματική -για στερεοτυπικούς λόγους) και το προσωπικό μου αγαπημένο που είναι τα ‘μαθήματα κλάματος’, αφού η κοινωνία δεν τους επιτρέπει να δείχνουν αδυναμία και άρα να κλάψουν μπροστά σε άλλους. Παρεμπιπτόντως, υπάρχουν και ομάδες κλάματος (περιορισμένου αριθμού ατόμων που συγκεντρώνονται για να κλάψουν με την ησυχία τους).

Υπάρχει και υπηρεσία που δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες να πληρώνουν έναν ‘όμορφο άνδρα’, για να τις κάνει να κλάψουν και μετά να σκουπίσει τα δάκρυα από τα μάγουλα τους.