Moderato Cantabile: Η κραυγή μιας δολοφονημένης γυναίκας, ξυπνάει πρωτόγνωρες ορμές

Moderato Cantabile: Η κραυγή μιας δολοφονημένης γυναίκας, ξυπνάει πρωτόγνωρες ορμές
Ηλίας Καρδάσης, Κώστας Καυκής

Η Ευφροσύνη Μαστρόκαλου μιλά στο NEWS 24/7 με αφορμή το Moderato Cantabile της Μαργκερίτ Ντιράς που μεταφέρει για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέατρο σε έναν ιδιαίτερο χώρο στον Βοτανικό, στο Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛ.ΥΦ.Α

Το Moderato Cantabile ένα από τα πιο δημοφιλή βιβλία της Μαργκερίτ Ντιράς -που έγινε και ταινία σε σκηνοθεσία Πίτερ Μπρούκ, με την Ζαν Μορό και τον Ζαν Πολ Μπελμοντό στους πρωταγωνιστικούς ρόλους- μεταφέρει για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέατρο η Ευφροσύνη Μαστρόκαλου, σε έναν ιδιαίτερο χώρο στον Βοτανικό, στο Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛ.ΥΦ.Α. Τους ρόλους του έργου ερμηνεύουν η Ιφιγένεια Γρίβα και ο Κωνσταντίνος Γώγουλος.

Στο έργο αυτό η Ντυράς αφηγείται μία σειρά συναντήσεων κατά τις οποίες ένας άντρας και μία γυναίκα επιδίδονται εμμονικά, τελετουργικά στην αναβίωση ενός εγκλήματος πάθους (ανάμεσα σε έναν άλλο άντρα και μία άλλη γυναίκα) στο οποίο έχουν υπάρξει μάρτυρες. Η γυναίκα γοητευμένη από το έγκλημα επιστρέφει πολλές φορές στη σκηνή δημιουργώντας σχέση με έναν άντρα που είδε επίσης τη δολοφονία και πίνοντας το απόγευμα μαζί του, αυτός απαντά υπομονετικά στις επίμονες ερωτήσεις της. Σιγά σιγά και οι δύο ανακαλύπτουν ότι καταλαμβάνονται από δυνάμεις που απειλούν τη δική τους σταθερότητα.

Αυτό που με γοήτευσε στο Moderato Cantabile είναι η γλώσσα και το ύφος γραφής. Μια γλώσσα ελλειπτική, αφαιρετική, πυκνή, χειμαρρώδης. Ένα ύφος γραφής που ανατρέπει την ρεαλιστική αντίληψή της πραγματικότητας. Με έμφαση στην ποιητικότητα των εικόνων και στην μουσικότητα, το Moderato Cantabile είναι ένα τοπίο συναισθημάτων στο οποίο οι εσωτερικές ζωές των ηρώων αντανακλώνται από τους εξωτερικούς χώρους και τα τοπία της ιστορίας.

Στο έργο αυτό της Μαργκαρίτ Ντυράς υπάρχει η αίσθηση ότι κάτι είναι «κρυμμένο», κάτι δεν λέγεται. Το κείμενο σου ξεγλιστράει και σου αποκαλύπτεται συνεχώς” αναφέρει στο NEWS 24/7 η Ευφροσύνη Μαστρόκαλου.

Ο βασικός άξονας του έργου με το σήμερα είναι η πολλαπλή γλώσσα μιας πιο σύνθετης γυναικείας φύσης και ταυτότητας, η οποία αποδημεί την πατριαρχική αντίληψη «γυναίκα θηλυκό» και «αντικείμενο του πόθου». Η ήρωίδα του έργου, εγκλωβισμένη και καταπιεσμένη σε δεσμά προσωπικών και κοινωνικών συμβάσεων και προκαταλήψεων, αναζητά μια πνευματική αναγέννηση να σηκώσει το βάρος της ύπαρξης της. Να έρθει σε ουσιαστική επαφή με το ένστικτα της, τη φύση της. Να αναγνωρίσει τίς επιθυμίες της, να τις αποδεχτεί. Αυτό για την Ντυράς είναι μια πράξη εξέγερσης, μια πολιτική χειρονομία. Η ηρωίδα στο έργο αποφασίζει να πάρει τον έλεγχο της ζωής της στα χέρια της με οποιοδήποτε κόστος. Χωρίς να ξέρει τι έπεται στο μέλλον, με φόβο, αλλά και με θάρρος, αποφασίζει να αποτινάξει την άγονη στατική κατάσταση μιας αδιάφορης και άνοστης ζωής που την πνίγει, την εξαφανίζει” συνεχίζει.

Ηλίας Καρδάσης, Κώστας Καυκής

Τι συμβολίζει για τους ήρωες το έγκλημα αυτό πάθους που αναβιώνουν διαρκώς;

Συμβολίζει την συνειδητοποίηση της ανεπάρκειας της ζωής των δύο ηρώων. Την έλλειψη πάθους και βαθύτερης «Επιθυμίας» για ζωή. Το έγκλημα πάθους, συγκεκριμένα η κραυγή της δολοφονημένης γυναίκας, ξυπνάει πρωτόγνωρες ορμές που σπάνε τον αδιάφορο και μονότονο ρυθμό της ζωής των δύο ηρώων και τους οδηγεί σε ένα τρομακτικό όσο και συναρπαστικό κρεσέντο. Το έργο ξεκινάει με ένα πραγματικό θάνατο και κλείνει με ένα μεταφορικό θάνατο που αφορά στη ζωή των δύο ηρώων.

Η πανδημία, οι απανωτοί εγκλεισμοί και τώρα η σκιά του πολέμου πιστεύετε πως μας επαναπροσδιόρισε;

Η πανδημία, οι απανωτοί εγκλεισμοί, εδώ και δύο χρόνια σχεδόν, ούτως η αλλιώς έχουν ήδη δημιουργήσει κοινωνική απομόνωση, αντικοινωνική συμπεριφορά, αγοραφοβία, μοναξιά, κατάθλιψη και εσωστρέφεια σε προσωπικό επίπεδο. Ο κόσμος, όχι μόνο δεν αντιδρά, αλλά παθητικά και αδιάφορα, δέχεται μια σειρά από αντιδημοκρατικές και αντισυνταγματικές αποφάσεις.

Σύγχυση, φόβος, μπέρδεμα, και πάνω από όλα συσσωρευμένος θυμός, δείχνει να οδηγεί μια μεγάλη μερίδα του κόσμου προς μια κατεύθυνση που δεν έχει λογική. Όλοι και όλα είναι ίδια. Σαν να μην έχει νόημα να κάνουμε κάτι, να πιστέψουμε σε κάτι. Σαν να μην υπάρχει ελπίδα.

Η σκιά του πολέμου τα έχει χειροτερέψει τα πράγματα. Πιστεύω ότι μας έχει επαναπροσδιορίσει και η πανδημία και ο πόλεμος, αλλά μάλλον αρνητικά παρά θετικά. Η έλξη μιας μεγάλης μερίδας κόσμου προς πολύ συντηρητικές πολιτικές επιλογές, η ακροδεξιά και το φάντασμα του νέο φασισμού πάνω από τη Ευρώπη θα πρέπει να μας προβληματίσει πολύ σοβαρά.

Ο τυφώνας φτώχειας και δυσκολιών που σίγουρα έρχεται είναι δυσοίωνος και απειλητικός για το τι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Απαιτεί πίστη σε μια πιο ανθρώπινη κοινωνική αντίληψη των πραγμάτων, αλληλεγγύη, και αγάπη και σεβασμό για το «Άλλο», το περιβάλλον, το χώμα που πατάμε, τον αέρα που αναπνέουμε, το νερό που πίνουμε.

Τι θα αλλάζατε γύρω σας αν μπορούσατε;

Θα περιοριστώ στον κλάδο μου. Θα άλλαζα την παιδεία-εκπαίδευση της δραματικής θεατρικής τέχνης και το εργασιακό πλαίσιο της καλλιτεχνικής κοινότητας. Η παιδεία της υποκριτικής και της σκηνοθετικής τέχνης και στις δραματικές σχολές και στις σχολές θεατρολογίας έχουν σοβαρές ελλείψεις. Χρειάζεται επαναπροσδιορισμός και αξιολόγηση του τι και πως διδάσκεται η γνώση και η τεχνική της θεατρικής τέχνης είτε για σκηνοθέτες είτε για ηθοποιούς.

Όσον αφορά το εργασιακό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται ο καλλιτεχνικός κλάδος δεν υπάρχουν λόγια. Ασυδοσία. Η κρατική στήριξη για την τέχνη, τις τέχνες, και τους εργαζομένους σε αυτές είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Είμαστε όλοι επί ξύλου κρεμάμενοι. Καθημερινά αναγκαζόμαστε να επαναπροσδιορίσουμε την καλλιτεχνική μας ταυτότητα: τι είμαστε, ποιοι είμαστε, γιατί το κάνουμε αυτό που κάνουμε, τι είναι ακριβώς αυτό που κάνουμε, γιατί πολύ απλά ο τρόπος που μας αντιμετωπίζει το κράτος είναι σαν να είμαστε κάποιοι που κάνουμε το κέφι μας, το χόμπι μας.

Με άλλα λόγια θα τολμήσω να πω ότι όσοι καταφέρνουν να κάνουν θέατρο σε επαγγελματικό επίπεδο εκτός κρατικού φορέα αυτό σχεδόν αγγίζει τα όρια του ηρωισμού.

Ηλίας Καρδάσης, Κώστας Καυκής

Info:

Συντελεστές: Μετάφραση: Άρης Μαραγκόπουλος (εκδόσεις ΤΟΠΟΣ)/Σκηνοθεσία-Δραματουργία: Ευφροσύνη Μαστρόκαλου/Ηχητικός Σχεδιασμός: Κορνήλιος Σελαμσής/Σκηνικά: Δημήτρης Ταμπάκης /Κοστούμια: Δήμητρα Καίσαρη/Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας/Visuals: Διονύσης Σιδηροκαστρίτης/Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελισάβετ Ξανθοπούλου/Βοηθός Σκηνογράφου: Νίκη Χανιά/Τρέιλερ παράστασης: Γρηγόρης Πανόπουλος/Φωτογραφίες: Ηλίας Καρδάσης, Κώστας Καυκής/Παίζουν: Ιφιγένεια Γρίβα, Κωνσταντίνος Γώγουλος /Σε βίντεο εμφανίζεται η Υβόννη Μαλτέζου

Info: Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛ.ΥΦ.Α /Κορυτσάς 39, Βοτανικός/τηλ κρατήσεων: 6943267261/Ημέρες παραστάσεων: Πέμπτη 14/4, Παρασκευή 15/4, Σάββατο 16/4, Κυριακή 17/4, Δευτέρα 18/4, Τετάρτη 27/4, Πέμπτη 28/4, Παρασκευή 29/4, Σάββατο 30/4, Κυριακή 1/5, Δευτέρα 2/5 και Τρίτη 3/5/Ώρα έναρξης: 21.00/Διάρκεια: 90 λεπτά/Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 15 ευρώ,Μειωμένο: 12 ευρώ,Ατέλεια: 3 ευρώ/Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/moderato-cantabile

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα