Γεν. Διευθυντής Greenpeace στο NEWS 24/7: “Παράνομη και παράλογη η απελευθέρωση μολυσμένου νερού της Φουκουσίμα”

Η απόφαση της ιαπωνικής κυβέρνησης να περάσει νομοσχέδιο που εγκρίνει την απελευθέρωση ενός και πλέον εκατομμυρίου τόνων μολυσμένου νερού στον Ειρηνικό, προερχόμενου από το κατεστραμμένο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας στη Φουκουσίμα έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις, τόσο της τοπικής κοινωνίας και δη των εργαζομένων της αλιείας, όσο και γειτονικών χωρών, όπως η Νότια Κορέα και η Κίνα.

Η πρώτη, με βάση τις τελευταίες εξελίξεις, σκέφτεται σοβαρά να προσφύγει σε διεθνές δικαστήριο, με τον πρόεδρο της Νότιας Κορέας, Μουν Τζε-ιν να εκφράζει ανοιχτά την αντίθεση και ανησυχία του σε μία τέτοια ενέργεια, ενώ από την πλευρά της Κίνας, το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας, έχει ήδη επικρίνει με έντονο τρόπο την απόφαση αυτή, χαρακτηρίζοντάς τη “εξαιρετικά ανεύθυνη”.

Πρόκειται για μία απόφαση που ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό της Ιαπωνίας, Γιοσιχίντε Σούγκα, δέκα χρόνια μετά το πυρηνικό ατύχημα του 2011 στη Φουκουσίμα, βάζοντας τέλος σε έναν διάλογο επτά και πλέον ετών για το πώς θα μεταχειρίζονταν τα μολυσμένα ύδατα από τις αρχές, ενώ η διαδικασία απόρριψης του νερού στη θάλασσα αναμένεται να ξεκινήσει σε δύο περίπου χρόνια από σήμερα.

Ο Γενικός Διευθυντής του ελληνικού γραφείου Greenpeace, Νίκος Χαραλαμπίδης μιλά στο NEWS 24/7 για τις επιπτώσεις μίας τέτοιας ενέργειας, στο περιβάλλον αλλά και την τοπική οικονομία και την αλιεία, χαρακτηρίζοντάς τη “φτηνή”, καθώς όπως είπε, σε αντίθεση με τις “βλέψεις” της ιαπωνικής κυβέρνησης, δεν θα αποφέρει ενίσχυση της οικονομίας αλλά μείωση κόστους. Με “έκπτωση” φυσικά στην περιβαλλοντική συνείδηση και με το… κόστος βέβαια να μεταφέρεται σε άλλους τομείς:

“Στις ημέρες μας έχουμε συρθεί στην κόντρα ανάπτυξη-περιβάλλον. Εδώ δεν μιλάμε για κάποιο οικονομικό μέτρο. Όχι. Εδώ έχουμε μία εταιρεία η οποία έχει προκαλέσει μία τεράστια βλάβη, έχουμε ένα εργοστάσιο που δεν λειτουργεί και η ιδέα αυτή αποβλέπει μόνο στο πώς θα μειωθεί το κόστος. Τίποτα άλλο. Δεν μιλάμε για τοπική ανάπτυξη, δεν μιλάμε για θέσεις εργασίας, δεν μιλάμε για τίποτα τέτοιο. Δεν είναι τυχαίο ότι σύσσωμη η τοπική κοινωνία είναι αντίθετη στο σχέδιο αυτό και ότι οι γειτονικές χώρες βρίσκονται απέναντι, μιας και τις επηρεάζει άμεσα”, σχολιάζει αρχικά, πριν ανατρέξει στο ατύχημα του 2011 στη Φουκουσίμα για να τονίσει τις επιπτώσεις που προκλήθηκαν τότε στο θαλάσσιο περιβάλλον, το οποίο απειλείται εκ νέου:

“Οι κίνδυνοι από μία τέτοια απόφαση δεν είναι θεωρητικοί. Τους έχουμε δει. Είδαμε για παράδειγμα όταν έγινε το ατύχημα στη Φουκουσίμα το 2011 τη διασπορά των ραδιοϊσοτόπων στο θαλάσσιο περιβάλλον. Ανιχνεύτηκαν στη θάλασσα της Κίνας, ανιχνεύτηκαν μέχρι την Ταϊβάν. Τα μοντέλα μιλούσαν για πολύ μεγαλύτερη διασπορά αλλά και η παρακολούθηση δεν ήταν τόσο ενδελεχής ώστε να δούμε σε πόσο μεγάλο κομμάτι του Ειρηνικού είχαν απλωθεί τα ραδιοϊσότοπα.

Ανάλογα με την κατηγορία των ραδιοϊσοτόπων που καταλήγουν στη θάλασσα, διαφέρουν και οι επιπτώσεις. Κάποια από αυτά για παράδειγμα έχουν τεράστιο χρόνο ζωής, άρα θα είναι ενεργά για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα. Άλλα που έχουν απλώς μικρό χρόνο ζωής έχουν την ιδιότητα να προκαλούν αλλαγές στο DNA εφόσον έρθουν κοντά σε κάποιον οργανισμό. Μπορούν πολύ εύκολα να προκαλέσουν αλλαγές στο DNA του, μεταλλάξεις δηλαδή και μέσα από την τροφική αλυσίδα δεν ξέρουμε μέχρι που θα φτάσουν”, λέει ο κ. Χαραλαμπίδης και προσθέτει:

“Έχουμε, λοιπόν, μία αλυσίδα επιπτώσεων τις οποίες δεν μπορεί κανείς αυτή τη στιγμή να προδιαγράψει με ακρίβεια γιατί έχουμε μία τεράστια ποσότητα νερού ραδιενεργού, πλούσιου δηλαδή σε ραδιοϊσότοπα το οποίο σκοπεύει η ιαπωνική κυβέρνηση να απελευθερώσει στη θάλασσα, χωρίς να έχουμε μία σαφή εικόνα του ποια είναι η σύνθεση και η ποσότητα των ραδιοϊσοτόπων που βρίσκονται εκεί μέσα. Ξέρουμε ότι πολλά από αυτά θα προκαλέσουν ζημιές στη θαλάσσια ζωή και δεν είναι τυχαίο ότι από τους πρώτους που έχουν εκφράσει με πάρα πολύ έντονο τρόπο την αντίθεσή τους στην επιλογή αυτή της κυβέρνησης είναι οι ενώσεις αλιέων της Ιαπωνίας και προφανώς η τοπική κοινωνία”.

“Η θάλασσα δεν είναι χωματερή”

Το χρονικό περιθώριο των δύο ετών μέχρι την υλοποίηση αυτής της απόφασης δίνει τη δυνατότητα στη Greenpeace να αντιδράσει, αλλά και στην ίδια την κυβέρνηση της χώρας να “ζυγίσει” το πραγματικό κόστος μίας τέτοιας ενέργειας, η οποία, εκτός από απειλή για το περιβάλλον προσβάλει και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ αντιτίθεται και στις διεθνείς συμφωνίες:

“Είναι μία λογική η οποία είναι λάθος, είναι παράνομη, είναι παράλογη, απλώς είναι πιο φτηνή. Ακόμα και τα Ηνωμένα Έθνη, από το 2020 αλλά και μέσα στο 2021 έχουν πει ότι είναι λάθος η απόρριψη του ραδιενεργού νερού στο θαλάσσιο περιβάλλον και ότι παραβιάζει ακόμα και τα δικαιώματα των κατοίκων της Ιαπωνίας, αλλά και των γειτονικών χωρών. Είναι ένα θέμα που δεν αφορά μόνο την Ιαπωνία αλλά και τις γειτονικές χώρες και είναι κάτι που η Ιαπωνία θα πρέπει να σκεφτεί σοβαρά. Έχει μπροστά της κάποια χρόνια, μιας και η απόρριψη νερού δεν θα γίνει αύριο. Σύμφωνα με το σχέδιο που ανακοίνωσε θα ξεκινήσει τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά είναι κάτι που θα πρέπει να το δει και να το ανατρέψει, καθώς η επιλογή αυτή θα έχει πολύ κακές συνέπειες για την υγεία και είναι και ένα πολύ κακό σημάδι για το πώς φερόμαστε σε διεθνείς συμφωνίες”, ξεκαθαρίζει ο κ. Χαραλαμπίδης για να θυμίσει πως “μας πήρε ανθρώπινες ζωές και πάρα πολύ μεγάλο κόστος για να καταλήξουμε να δημιουργήσουμε διεθνείς συμφωνίες οι οποίες απαγορεύουν την απόρριψη ραδιενεργών και τοξικών αποβλήτων. Συμφωνίες οι οποίες, με λίγα λόγια λένε ότι η θάλασσα δεν είναι χωματερή. Μας πάει πολλά βήματα πίσω μια τέτοια επιλογή”.

Καταλήγοντας, ο Γενικός Διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, τονίζει: “Η Greenpeace από την πρώτη στιγμή, πέρα από το να παρακολουθεί την εξέλιξη του θέματος στη Φουκουσίμα, βρέθηκε δίπλα στους κατοίκους, έφερε επιστήμονες, ειδικούς από όλο τον κόσμο, έκανε σεμινάρια και από την αρχή ήταν σε επικοινωνία με τα Ηνωμένα Έθνη και στάθηκε αντίθετη με τη λογική του να ρίξουμε τα απόβλητα στη θάλασσα”.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις