#ChallengeAccepted: Τι είναι και γιατί δεν πρέπει να το αγνοήσεις

Τον γύρο του διαδικτύου κάνει τις τελευταίες μέρες ένα challenge στα social media, το οποίο ονομάζεται “Challenge Accepted” και βασίζεται στην ανάρτηση ασπρόμαυρων φωτογραφιών των χρηστών με τα hashtags #WomenSupportingWomen και #ChallengeAccepted.

Πολλοί ίσως σκεφτούν πως πρόκειται για μία ακόμη “ιντερνετική πρόκληση”, όπως τόσες και τόσες άλλες που αναδύονται κατά καιρούς στα social media, που γίνονται viral για ένα διάστημα από επώνυμους και μη, ενώ έπειτα ξεχνιούνται μέχρι το επόμενο challenge.

Ακόμη και οι ίδιοι οι συμμετέχοντες, οι χρήστες δηλαδή που προχωρούν στη δημοσίευση μιας ασπρόμαυρης φωτογραφίας τους και στην αναπαραγωγή του εν λόγω challenge στα social media, θεωρούν πως μοιάζει με το “Pillow Challenge”, το “10-Year Challenge” και πολλά άλλα.

Ωστόσο, το “Challenge Accepted” δεν είναι μόδα που θα περάσει. Δεν είναι μία ακόμη τακτική για να “σκοτώσουμε” την πλήξη μας στα social media, δεν είναι μια ακόμη ευκαιρία για να προβάλουμε τον εαυτό μας με μια όμορφη φωτογραφία, δεν είναι ένας ακόμη τρόπος για να κερδίσουμε likes.

Αυτή περίπτωση διαφέρει και μας αφορά όλους.

Τι είναι το “Challenge Accepted”

Η πρόκληση “Challenge Accepted” αναπαράγεται τις τελευταίες μέρες από πλήθος γυναικών, εκ των οποίων πολλές είναι επώνυμες, οι οποίες αναρτούν ασπρόμαυρες φωτογραφίες τους και, μάλιστα, καλούν φίλες τους και άλλες γυναίκες να το ακολουθήσουν και να κάνουν το ίδιο με τη σειρά τους.

Το challenge προωθεί τη γυναικεία ενδυνάμωση και αλληλεγγύη, ενώ θέλει να δείξει πως καμία γυναίκα δεν θα πρέπει να αισθάνεται μόνη της. Μάλιστα, οι περισσότερες από τις χιλιάδες αναρτήσεις που έχουν ήδη γίνει συνοδεύονται από λεζάντες που προβάλλουν το μήνυμα της γυναικείας αλληλουποστήριξης, ενώ γίνεται λόγος και για τον θαυμασμό που τρέφουν πολλές γυναίκες για άλλες γυναίκες.

Η σκοπιμότητα του challenge που αφορά τη γυναικεία αλληλεγγύη, εντείνεται μάλιστα και με τη δήλωση ενός εκπροσώπου του Instagram, που ανέφερε πως το συγκεκριμένο challenge “προορίζεται για να γιορτάσει τη δύναμη, να διαδώσει την αγάπη και να υπενθυμίσει σε όλες τις γυναίκες ότι η υποστήριξη μεταξύ τους είναι το παν”.

Γυναίκες σε όλο τον κόσμο, διάσημες από τον χώρο του Hollywood και της παγκόσμιας βιομηχανίας, αλλά και μη επώνυμες, έχουν μοιραστεί το “Challenge Accepted”, ενώ τις τελευταίες μέρες βλέπουμε να αναπαράγεται και στην Ελλάδα, τόσο από χρήστες των social media όσο και από ηθοποιούς, τραγουδίστριες και Ελληνίδες της showbiz.

Ωστόσο, υπάρχει κάτι πολύ πιο σημαντικό πίσω από το “Challenge Accepted”, καθώς η αιτία του και η πηγή του είναι πολύ πιο βαθιά και φαίνεαι ότι αγνοείται από συμμετέχοντες και μη. Η απαρχή του challenge σχετίζεται με τη βία και όχι με τη γιορτή, ενώ αφορά χιλιάδες γυναίκες που δολοφονήθηκαν λόγω του φύλου τους από άντρες.

Πώς ξεκίνησε

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για το πώς ξεκίνησε το “Challenge Accepted”, όπως το αποτελεί μια επανάληψη παλαιότερου challenge που αφορούσε τη στήριξη σε καρκινοπαθείς ή ότι είναι εμπνευσμένο από την πρόσφατη ομιλία της Alexandria Ocasio-Cortez, που ήταν μια μεγάλη νίκη κατά του σεξισμού.

Όμως, η πραγματική αρχή του νήματος του “Challenge Accepted” φαίνεται πως είναι οι καθημερινές γυναικοκτονίες στην Τουρκία, αλλά και σε όλο τον κόσμο, ενώ το περιστατικό που πυροδότησε το challenge ήταν η πρόσφατη δολοφονία της Pinar Gultekin από τον σύντροφό της, που προκάλεσε αποτροπιασμό.

Η 27χρονη Pinar Gultekin βρέθηκε άγρια δολοφονημένη και καμένη σε δασική περιοχή της Τουρκίας στις 21 Ιουλίου, ενώ αγνοείτο από τις 16 Ιουλίου. Θύτης ήταν ο 32χρονος πρώην σύντροφός της, ο Cemal Metin Avci, ο οποίος ομολόγησε ότι την σκότωσε.

Ο ίδιος, αφού είδε τα πλάνα που “μαρτυρούσαν” την πράξη του, παραδέχτηκε πως την χτύπησε επειδή εκείνη δεν ήθελε να τα ξαναβρούν και στη συνέχεια τη δολοφόνησε όταν εκείνη ήταν λιπόθυμη. Ο 32χρονος μετέφερε το σώμα της σε δασική περιοχή και αφού το κάλυψε με τσιμέντο, το έκαψε μέσα σε έναν κάδο απορριμάτων.

Η άγρια δολοφονία της Pinar Gultekin έρχεται να προστεθεί στη μακρά λίστα των γυναικοκτονιών στην Τουρκία, όπου τα περιστατικά ξυλοδαρμού ή δολοφονιών σε βάρος γυναικών αυξάνονται καθημερινά, με πολλούς πολίτες να εκφράζουν την αγανάκτηση και την οργή τους για την κατάσταση.

Οι αριθμοί των γυναικοκτονιών και των περιστατικών βίας κατά των γυναικών είναι πραγματικά τρομακτικοί τόσο στην Τουρκία, όσο και σε άλλες χώρες του κόσμου, ενώ φαίνεται πως οι κυβερνητικές πολιτικές προστασίας των ανδρών στην Τουρκία οδηγούν στη διαιώνιση του φαινομένου.

Ο χρήστης του Instagram @beelzeboobz έχει γράψει χαρακτηριστικά σε δημοσίευσή του, όπου εξηγεί το πραγματικό νόημα: “Η ασπρόμαυρη πρόκληση φωτογραφιών ξεκίνησε ως τρόπος για τις γυναίκες να υψώσουν τη φωνή τους. Για να στέκονται σε αλληλεγγύη με τις γυναίκες που έχουμε χάσει. Για να δείξουν ότι μια μέρα θα μπορούσε να είναι η δική τους ασπρόμαυρη φωτογραφία στο δελτίο ειδήσεων”.

Γιατί είναι σημαντικό

Οι γυναικοκτονίες, φυσικά, δεν αφορούν μόνο την Τουρκία, ούτε μόνο τις χώρες του εξωτερικού, καθώς το φαινόμενο είναι αρκετά συχνό και στην Ελλάδα. Περίτρανο παράδειγμα γυναικοκτονίας αποτελεί η υπόθεση της Ελένης Τοπαλούδη που συγκλόνισε τον Πανελλήνιο.

Γυναίκες δολοφονημένες επειδή δεν υπάκουσαν στις ανδρικές εντολές, επειδή δεν ακολούθησαν τις επιθυμίες του αντίθετου φύλου, επειδή άκουσαν τα δικά τους “θέλω”, επειδή είπαν “όχι”. Γυναίκες σκοτωμένες από συντρόφους, από συζύγους, από πρώην φίλους. Γυναίκες που πέθαναν μόνο και μόνο γιατί ήταν γυναίκες.

Η γυναικοκτονία ως όρος αναφέρεται στη δολοφονία της γυναίκας επειδή δεν υποτάχθηκε στον “ρόλο” της. Στον ρόλο – στην ουσία – που της επέβαλε και που συνεχίζει να της επιβάλλει η πατριαρχία εδώ και χρόνια, της κατώτερης, της υποτακτικής, της “δεν πρέπει να προκαλεί”, της ύπαρξης που αποτελεί κτήμα του άντρα της.

Αποτελεί την ακραία έκφραση της έμφυλης βίας και του σεξισμού, ωστόσο, πολλοί είναι εκείνοι στην Ελλάδα που υποστηρίζουν πως ο όρος “γυναικοκτονία” δεν είναι δόκιμος, παρόλο που η λέξη χρησιμοποιείται από διεθνή μέσα και έχει καταγραφεί σε βιβλία, και πως οι δολοφονίες γυναικών αποτελούν ένα έγκλημα όπως όλα τα άλλα.

Ανάμεσα στους υποστηρικτές αυτής της άποψης, πως οι γυναικοκτονίες θα έπρεπε να αρκεστούν στον όρο “ανθρωποκτονία”, υπάρχουν και πολλές γυναίκες. Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί πως σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), «γυναικοκτονία είναι η ανθρωποκτονία γυναικών από πρόθεση επειδή είναι γυναίκες».

Το φαινόμενο υπάρχει και είναι δίπλα μας. Θύματα γυναικοκτονιών μπορεί αύριο να είμαστε εμείς, η αδερφή μας, η μητέρα μας, η κόρη μας, η φίλη μας. Οι γυναικοκτονίες υπάρχουν και αποτελούν παγκόσμια μάστιγα και μας αφορούν όλους, γυναίκες και άντρες.

Η ζήλεια δεν είναι έκφραση έντονου πάθους, η υπακοή στα θέλω του άνδρα (πατέρα, συζύγου, συντρόφου) δεν αποτελεί ένδειξη αγάπης και το victim blaming δεν είναι ένας όρος για να ‘χαμε να λέγαμε. Ο σεξισμός καλά κρατεί και μόνο αν οι γυναίκες ενώσουν τις φωνές και τις δυνάμεις τους θα καταφέρουν να τον εξαλείψουν.

Εκεί, ναι. Θα έχουν σημασία τα hashtags #WomenSupportingWomen και #ChallengeAccepted, θα έχουν νόημα οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες στα social media και θα έχουμε κάνει ένα πραγματικό βήμα προς την ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα.