Η “Χώρα των νομάδων” προελαύνει

Η “Χώρα των νομάδων” προελαύνει
Η σκηνοθέτιδα Chloe Zhao Richard Shotwell/Invision/AP

Η πολυσυζητημένη ταινία «Nomadland» της Κινέζας Κλόι Ζάο απέσπασε κορυφαίες διακρίσεις στα βραβεία της Αμερικανικής Ένωσης Σκηνοθετών και της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Σε πείσμα της πανωλεθρίας που βιώνει η παγκόσμια αγορά κινηματογράφου λόγω πανδημίας, οι απονομές βραβείων καλά κρατούν. Και καλά κάνουν, εδώ που τα λέμε: είναι κι αυτός ένας θεμιτός τρόπος διατήρησης μιας κάποιας κανονικότητας, μια δυνατότητα να συντηρηθεί κάπως η χρυσόσκονη που περιβάλλει το σινεμά. Σε πεζό, πρακτικό επίπεδο, βέβαια, τα πράγματα είναι χάλια. Μπορεί να άνοιξαν οι κινηματογραφικές αίθουσες στην τεράστια, ανθηρή αγορά της Κίνας, αλλά παραμένουν κλειστές σε πολλές άλλες ιδιαίτερα σημαντικές αγορές –από την Γαλλία και την Γερμανία έως την Τουρκία και την Δανία, επιφέροντας ανυπολόγιστη χασούρα σε μικρά και μεγάλα μαγαζιά της έβδομης τέχνης.

Ενδεικτικά, ας πούμε, το 2020 ήταν η πρώτη φορά μετά από 13 χρόνια που η πιο εμπορική ταινία του αμερικανικού μποξόφις μάζεψε λιγότερα από ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Για την ακρίβεια, πολύ λιγότερα. Μόλις 468 εκατομμύρια. Και σαν να μην έφτανε αυτό από μόνο του, η εν λόγω πρωτεύσασα ταινία, για πρώτη φορά έβερ, δεν ήταν καν αμερικάνικη. Ήταν το κινεζικής παραγωγής πολεμικό δράμα του Χου Γκουάν, «The Eighth Hundred», με θέμα βγαλμένο από τον Β’ Σινο-ιαπωνικό Πόλεμο.

Η Ζάο και οι συνάδελφοι

 Άρωμα Κίνας, όμως, είχαν και τα φετινά 73 βραβεία της Αμερικανικής Ένωσης Σκηνοθετών, που απονεμήθηκαν το Σάββατο, προφανώς ζουμαριστά και διαδικτυακά. Όχι αναπάντεχα, την διάκριση για την καλύτερη σκηνοθεσία ταινίας μυθοπλασίας κέρδισε η Κινέζα Κλόι Ζάο για το παινεμένο της «Nomadland: Η χώρα των νομάδων», που είναι υποψήφιο και για έξι Όσκαρ. Υπενθυμίζω ότι, η εν λόγω ανθρωπιστική ελεγεία για κάτι περιπλανώμενους παρίες στην σημερινή αμερικανική Δύση είναι ένα μυθοπλαστικό δράμα με στοιχεία ντοκιμαντέρ, και μόλις η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της Ζάο. Επίσης, τούτη δω είναι μόλις η δεύτερη φορά στην ιστορία του θεσμού που βραβεύεται μια σκηνοθέτρια (και όχι σκηνοθέτης) – είχε προηγηθεί η Κάθριν Μπίγκελοου το 2009 με το «The Hurt Locker». Δύο έναντι 71, δηλαδή..  

Αποδεχόμενη μέσω Zoom το βραβείο της, η Ζάο, που γεννήθηκε πριν από 39 χρόνια στο Πεκίνο, επέδειξε παραδοσιακή απωανατολίτικη ευγένεια, αφού εξάντλησε τον λόγο της σε επαίνους προς τους συν-υποψηφίους της. «Κατέχεις τόσο καλά την τέχνη σου, και έχεις τόσο μοναδική φωνή. Δεν κρατιέμαι να δω σε τι ενδιαφέροντα ταξίδια θα μας πας στην συνέχεια,» είπε η Ζάο προς την Εγγλέζα Έμεραλντ Φένελ, την ηθοποιό που ενσαρκώνει την Καμίλα Πάρκερ-Μπόουλς στην λαοφιλή σειρά «Το στέμμα», και δρέπει απανωτά μπράβο για την παρθενική σκηνοθεσία της στο δραματικό αστυνομικό θρίλερ «Promising Young Woman». Στον Λι Άιζακ Τσανγκ, σκηνοθέτη του «Μινάρι», η Ζάο εξομολογήθηκε πως η ταινία του «με άγγιξε σε τόσο προσωπικό επίπεδο», ενώ προς τον Άαρον Σόρκιν, δημιουργό του «Η δίκη των 7 του Σικάγο», η νικήτρια είπε, «Αισθάνομαι την καρδιά μου να χτυπάει με την δικιά σου βλέποντας την ταινία σου». Τέλος, η Ζάο χαρακτήρισε «μάστερκλας» κάθε ταινία του διάσημου συνυποψηφίου της, Ντέιβιντ Φίντσερ, συμπληρώνοντας χαριτωμένα ότι με έκπληξη ανακάλυψε πως σε προσωπικό επίπεδο ο Φίντσερ είναι «και σούπερ αστείος».

Η Ζάο και οι Βρετανοί

 Μα και στα Μπάφτα (BAFTA), τις διακρίσεις που μοιράζει ετησίως η Βρετανική Ακαδημία Κινηματογραφικών και Τηλεοπτικών Τεχνών, το «Nomadland» της Ζάο έσκισε, αποσπώντας την Κυριακή άλλα τέσσερα κορυφαία βραβεία: καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, φωτογραφίας για τον Τζόσουα Τζέιμς Ρίτσαρντς (μόνιμο συνεργάτη της Ζάο), και α’ γυναικείου ρόλου για την καταπληκτική (και πάλι) Φράνσις Μακ Ντόρμαντ, η οποία ενσαρκώνει την Φερν, την τσακισμένη μα φιλοσοφημένη νομάδα-πρωταγωνίστρια του φιλμ, πλαισιωμένη από αληθινούς ανέστιους περιπλανώμενους Αμερικανούς που υποδύονται τους εαυτούς τους.

Γενικά σε επίπεδο βραβεύσεων, τα φετινά Μπάφτα δεν έκρυβαν εκπλήξεις – ο σερ Άντονι Χόπκινς κέρδισε το βραβείο α’ ανδρικού ρόλου για την μνημειώδη ερμηνεία του ως «Ο πατέρας», η Έμεραλντ Φένελ εκείνα του πρωτότυπου σεναρίου και της καλύτερης βρετανικής ταινίας με το «Promising Young Woman».

Από την άλλη, η ίδια η τελετή τις είχε τις ιδιομορφίες της, διότι έπρεπε να τηρηθούν όλα τα μέτρα κατά του συνωστισμού, παρά τις συνολικά ευοίωνες εξελίξεις στην Βρετανία με τους μαζικούς κορονο-εμβολιασμούς και την προοδευτική επανεκκίνηση κοινωνίας και αγοράς. Έτσι, τα φετινά Μπάφτα απλώθηκαν σε δυο μέρες, με τα μεν τεχνικά βραβεία να απονέμονται το Σάββατο, τα δε «καλλιτεχνικά» την Κυριακή. Εξυπακούεται, φυσικά, ότι όλοι οι υποψήφιοι ήταν παρόντες μόνο ψηφιακά.

Αντίθετα, καθόλου παρών, ούτε καν ψηφιακά, δεν ήταν ο πρίγκιπας Ουίλιαμ, που τυγχάνει επίτιμος πρόεδρος της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών και Τηλεοπτικών Τεχνών. Λόγω του θανάτου του παππού του, Φίλιππου, βέβαια. Ο θάνατος του Δούκα του Εδιμβούργου την Παρασκευή έφερε, όμως, αναμπουμπούλα και καθυστέρηση και στην μετάδοση της σαββατιάτικης τελετής των Μπάφτα, καθώς το BBC είχε αλλάξει άρδην το πρόγραμμά του, ώστε να καλύψει καταλεπτώς το γαλαζοαίματο πένθος.   

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα