Ο Αλέξης Τσίπρας, η απλή αναλογική και το παράδειγμα της Ισπανίας και της Πορτογαλίας

Τα νέα δεδομένα της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης, που θα διεξαχθεί με την απλή αναλογική, έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης του κόμματός του.

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έφερε ως παράδειγμα “πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης”, κατ’ ουσίαν την Ισπανία και την Πορτογαλία, όπου σοσιαλιστές και αριστερά, εκμεταλλευόμενοι τον αναλογικότερο εκλογικό νόμο, σχημάτισαν αλλεπάλληλες κυβερνήσεις, είτε πλειοψηφίας, είτε ανοχής, ακόμα, μάλιστα, σε κάποια περίπτωση και με τους σοσιαλιστές δεύτερο κόμμα, ανατρέποντας τα δεδομένα και την κυριαρχία των συντηρητικών κομμάτων.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκανε λόγο για “δυνατότητα να προκύψει μια κυβέρνηση συνεργασίας ΟΛΩΝ των προοδευτικών δυνάμεων, αναφερόμενος εμμέσως πλην σαφώς πρωτίστως στο ΚΙΝΑΛ, αλλά και το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25, ξεδιπλώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη στρατηγική του το επόμενο διάστημα. Ταυτόχρονα, επεχείρησε με τη δική του πρόταση να οριοθετήσει το χώρο από τη Νέα Δημοκρατία, τονίζοντας ότι με την πολιτική που ακολουθεί “δεν μπορεί να είναι μέρος της επόμενης κυβερνητικής λύσης”, αλλά και θέτοντας θέμα ενότητας της ΝΔ, αφού στην “καλύτερη γι’ αυτούς εκδοχή”, αν δηλαδή το κυβερνών κόμμα ξανακερδίσει τις εκλογές, “η κοινοβουλευτική του ομάδα θα χάσει πάνω από 50 βουλευτές”, εννοώντας προφανώς πως θα χάσει το μπόνους που λαμβάνει το πρώτο κόμμα από τον εκλογικό νόμο.

Ο Αλέξης Τσίπρας, δηλαδή, προτείνει μετά τις εκλογές με απλή αναλογική, όποτε προφανώς και αν αυτές διεξαχθούν και ανεξαρτήτως ποιο θα αναδειχθεί πρώτο και ποιο δεύτερο κόμμα, τη συγκρότηση “κυβέρνησης ΟΛΩΝ των προοδευτικών δυνάμεων”, με τις προκλήσεις να είναι αρκετές και για τον δικό του κυρίως χώρο.

Πρώτα απ’ όλα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να λάβει ένα τέτοιο ποσοστό στις κάλπες και η κυβέρνηση Μητσοτάκη να παρουσιάζει εμφανή φθορά, για να τεθεί στο τραπέζι θέμα συγκρότησης μιας τέτοιας κυβέρνησης, σαν και αυτή που προτείνει η Κουμουνδούρου.

Όμως:

–Είναι σαφές πως κόμμα κλειδί για την οποιαδήποτε εξέλιξη σε μια τέτοια περίπτωση είναι το Κίνημα Αλλαγής. Η γραμμή της Χαριλάου Τρικούπη στην παρούσα φάση δεν έχει ξεκαθαρίσει, και η μάχη στο εσωτερικό του κόμματος θα είναι όλο και μεγαλύτερη, όσο η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αρχίζει να διαθέτει παρελθόν.

–Η προσπάθεια διεμβολισμού του ΚΙΝΑΛ, ωστόσο, από τον ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται σε αντίθεση με την προσπάθεια προσέγγισης της Χαριλάου Τρικούπη, γι’ αυτό και το επόμενο διάστημα θα έχουμε πολιτική “μαστίγιου και καρότου” από την Κουμουνδούρου, ενώ και η λεγόμενη “δεξιά πτέρυγα” του ΚΙΝΑΛ θα επιδιώξει να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη.

–Την ίδια στιγμή, ο πρωθυπουργός, έχοντας το πλεονέκτημα της επιλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, διαθέτει τη δυνατότητα επιλογής προσώπου από την κεντροαριστερά, προκειμένου να βελτιώσει το κλίμα του κόμματός του με τη Χαριλάου Τρικούπη.

–Το ΚΚΕ, ενδέχεται προοπτικά να πιεστεί από την πρόταση Τσίπρα, εφόσον δημιουργηθούν οι αντικειμενικές συνθήκες γι΄ αυτό, ωστόσο μόνο αφελείς μπορεί να πιστέψουν πως θα συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ- ή, αντιστοίχως, με τη ΝΔ. Ενδιαφέρον έχει πώς θα τοποθετηθεί προοπτικά στο θέμα ο Γιάνης Βαρουφάκης, οι σχέσεις του οποίου σε προσωπικό επίπεδο με τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και με άλλα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, είναι κάκιστες.

Τα παραπάνω, πάντως, όσο και αν αυτή τη στιγμή αποτελούν ασκήσεις επί χάρτου, είναι φανερό πως αποτελούν έναν παράγοντα αστάθειας για το πολιτικό σύστημα, γεγονός που φέρνει και ξαναφέρνει πλέον στο προσκήνιο τις συζητήσεις για επίσπευση των εκλογών, όπως πρωτοέγραψαν τα “Παιχνίδια Εξουσίας”, αποκαλύπτοντας το σενάριο του Μαξίμου για “2+4” χρόνια στην εξουσία…