Δοκιμάζεται η συνοχή της ΕΕ – Η Γερμανία θα βάλει την ευρωζώνη σε light μνημόνια;

Στην πιο βαθιά κρίση από την ημέρα της ίδρυσής της κινδυνεύει να εισέλθει η Ευρωπαϊκή Ένωση μετά την κρίση του κορονοϊού και την άρνηση του Βερολίνου και των δορυφόρων του (Ολλανδία, Αυστρία κοκ) να αρνηθούν την «αμοιβαιοποίηση του χρέους», να αρνηθούν δηλαδή την έκδοση ευρωομόλογου!

Με την πρότασή της για χρηματοδότηση των πληττόμενων από τον κορονοϊό οικονομιών από τον ESM, η Γερμανία, στηριζόμενη και από τους δορυφόρους της, ουσιαστικά σπρώχνει  τις χώρες της ευρωζώνης στην υπογραφή Μνημονίων, έστω και αν αυτά είναι «ελαφρύτερα» σε σχέση με αυτό που βίωσε από το 2010 η Ελλάδα! Και αυτό, καθώς με βάση το Καταστατικό του ESM, όποια χώρα δανείζεται από τον ESM, μπαίνει στη λεγόμενη πιστοληπτική γραμμή στήριξης.

Κάτω από τις αντιδράσεις και προκειμένου πάντα να μην εκδοθεί ευρωομόλογο, στο ευρωιερατείο διαμορφώθηκαν δεύτερες σκέψεις, ώστε οι χώρες- μέλη να δανειστούν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όπου δεν υπάρχουν οι αυστηροί κανόνες του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.

Και αυτό, όμως, πολύ δύσκολα θα το δεχτούν χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση θα αυξηθεί κατά πολύ το δημόσιο χρέος τους, με αποτέλεσμα, ακόμα και αν εξέλθουν από την κρίση του κορονοϊού, να βρεθούν αντιμέτωπες με μια νέα μεγάλη κρίση χρέους.

Αξίζει δε να σημειωθεί πως ευρωπαϊκή συνδρομή προκειμένου να ανταπεξέλθουν την κατάσταση θα χρειαστούν και πολλές άλλες οικονομίες, ίσως και το Παρίσι, γεγονός που θέτει απέναντι στο Βερολίνο πολλές ευρωπαϊκές χώρες, που υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα είχαν καμία διάθεση αν συγκρουστούν με το Βερολίνο! Σύμφωνα, μάλιστα, με πληροφορίες από τη Ρώμη, δεν αποκλείεται οι εννιά χώρες που έχουν ταχθεί υπέρ του ευρωομόλογου, ενδέχεται να αυξηθούν το επόμενο διάστημα και να γίνουν ακόμα και 14, με την προσθήκη των βαλτικών χωρών ή και άλλων!

Αξίζει, επίσης, ότι αντιδράσεις για τη στάση του Βερολίνου προκαλούνται και στο εσωτερικό του εγχώριου πολιτικού συστήματος. Οι «Πράσινοι» τάσσονται υπέρ, ενώ οι σοσιαλδημοκράτες που στις τελευταίες δημοσκοπήσεις είχαν αρχίσει αν ανεβαίνουν, μετά τη σύμπλευσή τους με τη Μέρκελ στο συγκεκριμένο θέμα, αρχίζουν και σημειώνουν εκ νέου πτώση. Παράλληλα, υπάρχουν και μεγάλες αντιδράσεις στο εσωτερικό του  SPD, με σοβαρότερη αυτή του πρώην επικεφαλής του και πρώην αντικαγκελαρίου Ζ. Γκάμπριελ, ο οποίος σωστά διαβλέπει τον κίνδυνο να φουντώσει εκ νέου ένας –μεγαλύτερος αυτή τη φορά- «αντιγερμανισμός» στην Ευρώπη.

Ιταλία και Ισπανία, πάντως, είναι φανερό πως δεν δύνανται να σηκώσουν μόνοι τους μια «έως το τέλος» κόντρα με το Βερολίνο, αν και κανείς δεν μπορεί αν αποκλείσει ο Κόντε να αναγκαστεί να τραβήξει το σκοινί μέχρι ίσως και να … σπάσει! Η εξέλιξη, ωστόσο, της αντιπαράθεσης για το ευρωομόλογο θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από το εάν θα επιμείνει ο Εμμανουέλ Μακρόν ή εάν θα επιλέξει έναν συμβιβαστικό ρόλο μεταξύ αφενός του Βερολίνου και των δορυφόρων του και αφετέρου των χωρών του νότου, πρωτίστως της Ιταλίας και της Ισπανίας. Η στάση του Γάλλου προέδρου, όμως, δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να προβλεφτεί με ακρίβεια, όπως δεν μπορεί να προβλεφτεί με ακρίβεια η έκβαση της διαμάχης και συνεπώς και το μέλλον της ευρωζώνης!