Ντοκιμαντέρ: Πώς είναι να ζεις στο Αφγανιστάν;
Ένα βρετανικό ντοκιμαντέρ, που μόλις ολοκλήρωσε ο τηλεοπτικός οικολόγος Τζέιμς Γκλάνσι, φωτίζει την ζωή των πολύπαθων ντόπιων στην Καμπούλ και την επαρχία της ασιατικής χώρας.
- 18 Αυγούστου 2021 16:22
Οι καταιγιστικές εξελίξεις στο Αφγανιστάν προφανώς εγκυμονούν μείζονα ζητήματα σε επίπεδο διεθνών πολιτικοστρατιωτικών ισορροπιών, οικονομικού ανταγωνισμού, αλλά, όπως πολλοί φοβούνται, και σε επίπεδο διεθνούς τρομοκρατίας. Πίσω από αυτά τα «επίσημα», ωστόσο, εκείνο που αυτές τις μέρες έχει στοιχειώσει την παγκόσμια ειδησεογραφία είναι όσα εγκυμονούν οι φοβερές εξελίξεις για την καθημερινή ζωή των ίδιων των Αφγανών υπό το καθεστώς των Ταλιμπάν. Και ειδικά αυτό που δρομολογείται για τις γυναίκες του Αφγανιστάν…
Ας σημειώσουμε εδώ, ότι η διαγραφόμενη υποχρεωτική επιστροφή των γυναικών στην παραδοσιακή λουλακί μπούρκα, που καλύπτει πλήρως σώμα και προσωπικότητα της φέρουσας, καθώς και ο αποκλεισμός του θηλυκού πληθυσμού από εκπαίδευση και εργασία (παρά τις εξαγγελίες περί του αντιθέτου) θα πλήξει κυρίως γυναίκες που ποτέ δεν γνώρισαν την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης των Ταλιμπάν (1996-2001). Σε μια χώρα όπου τα 2/3 του πληθυσμού είναι κάτω από 30, οι περισσότερες από τις σημερινές Αφγανές απλά δεν έχουν ζήσει στο πετσί τους την απόλυτη εκμηδένιση που συνεπάγεται γι’ αυτές η επιστροφή των Ταλιμπάν στην εξουσία.
Όμως παρά τα 20 χρόνια ενεργής στρατιωτικής παρουσίας πολλών δυτικών δυνάμεων στην ορεινή και τραχιά ασιατική χώρα, στην πραγματικότητα είναι ελάχιστα τα πράματα που ξέρουμε για την ζωή των Αφγανών αυτή την περίοδο. Σύμφωνα με αποκλειστικό του Variety, το κενό αυτό υπόσχεται να καλύψει σε σημαντικό βαθμό ένα βρετανικό ντοκιμαντέρ που αυτή την περίοδο βρίσκεται στο τελικό μοντάζ.
Το Αφγανιστάν από πρώτο χέρι
Ο λόγος για το λιτά τιτλοφορούμενο «Αφγανιστάν», μια παραγωγή της Featuristic Films σε σκηνοθεσία του έμπειρου ντοκιμαντερίστα και μικρομηκά, Μάρτι Στόλκερ και του πρωτοεμφανιζόμενου στην σκηνοθεσία, Τζέιμς Γκλάνσι. Μόνο που ο Τζέιμς Γκλάνσι είναι ήδη πολύ γνωστός. Ο 39χρονος Εγγλέζος είναι δημιουργός και παρουσιαστής διάφορων οικολογικού προσανατολισμού ντοκιμαντέρ στα συνδρομητικά κανάλια Discovery και National Geographic (η σειρά «Shark Week» είναι ένα απ’ αυτά). Είναι λίγο μάτσο, τουτέστιν. Α, παρεμπιπτόντως, ο Γκλάνσι διετέλεσε και ευρωβουλευτής του «μπρεξιτικού» κόμματος του Νάιτζελ Φάρατζ μεταξύ 2019-2020…
Έχει, όμως, άλλον άσο στο μανίκι του ο Γκλάνσι, που τον καθιστά εξπέρ στο πεδίο «Αφγανιστάν». Ο Γκλάνσι, που λέτε, υπήρξε κομάντο του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, υπηρέτησε τρεις θητείες στο Αφγανιστάν, και παρασημοφορήθηκε το 2012 για τις υπηρεσίες του στην μάχη(!). Επιπροσθέτως, ο πατέρας του είχε πολεμήσει στο πλευρό των αφγανών αντικομμουνιστών
Μουτζαχεντίν
την δεκαετία του ’80. Αντιλαμβάνεστε, πρόκειται για άνθρωπο που γνωρίζει πολλά περισσότερα από τον μέσο Δυτικό για το Αφγανιστάν. Συγχρόνως, πρόκειται για άνθρωπο που (δικαιούται να) θέτει το φλέγον ερώτημα των ημερών: Άξιζε τον κόπο; Όλη αυτή η 20χρονη προσπάθεια, με κόστος τρισεκατομμύρια δολάρια και χιλιάδες θύματα, είχε τελικά κάποιο νόημα;
Μέσα, λοιπόν, από την προσωπική διαδρομή του Γκλάνσι, τις αφηγήσεις του πατέρα του, αλλά και την καταγραφή της καθημερινότητας των Αφγανών το ντοκιμαντέρ δίνει για πρώτη φορά πρόσβαση στον αφγανικό πόλεμο από την οπτική των γηγενών. Ταυτόχρονα, φωτίζει και αναδεικνύει την μακραίωνη κουλτούρα του λαού και την φυσική ομορφιά της ορεινής χώρας. Αξίζει να σημειωθεί, ότι καταμεσίς των γυρισμάτων ήρθε η απόφαση Μπάιντεν περί οριστικής αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν έως την 9η Σεπτεμβρίου.
Αποτύπωση μιας πραγματικότητας υπό εξαφάνιση
Με γυρίσματα σε έξι αφγανικές επαρχίας, το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει μυστικές νυχτερινές συναντήσεις με μέλος των Ταλιμπάν, αλλά και ένοπλη σύγκρουση δίπλα σε Μουτζαχεντίν που αντιμάχονται τους Ταλιμπάν. Έχει σκηνές με τις αφγανικές Ειδικές Δυνάμεις σε ημερήσιες περιπολίες και νυχτερινά ντου. Έχει συνεντεύξεις με πολίτες –με την μικτή (άντρες-γυναίκες) ποδηλατική ομάδα της Καμπούλ, ή με κάτι ορειβάτισσες. Και φυσικά έχει πλάνα από προσφυγικούς καταυλισμούς ξεσπιτωμένων, ή από τον θάλαμο τραυματιών στο νοσοκομείο της Κανταχάρ…
«Το Αφγανιστάν,»
δήλωσε πρόσφατα ο Γκλάνσι,
«συνιστά την μεγαλύτερη καταστροφή στην [αμερικανική] εξωτερική πολιτική από την εποχή του Βιετνάμ –και ήμουν στην πρώτη γραμμή για πάνω από τρεις δεκαετίες. Ο λόγος για τον οποίο ήθελα να επιστρέψω στο Αφγανιστάν ήταν για να ανακαλύψω τι αισθανόταν ο ίδιος ο αφγανικός λαός για τον πόλεμο, αλλά και τι του επιφυλάσσει το μέλλον. Αυτό που βρήκαμε, όμως, ήταν μια χώρα στα πρόθυρα κατάρρευσης. Άνθρωποι που προσπαθούν να διαφύγουν, Μουτζαχεντίν που επιχειρούν να εγκαθιδρύσουν ξανά εαυτούς, και τον αφγανικό στρατό να χάνει καθημερινά εδάφη. Από τότε που αποχωρήσαμε από το Αφγανιστάν, οι Ταλιμπάν ανέλαβαν γρήγορα τον έλεγχο. Πρόκειται για καταστροφή. Είμαστε οι τελευταίοι που καταγράψαμε όπως πρέπει την ζωή των Αφγανών από διαφορετικές επαρχίες, που είδαμε την φυσική ομορφιά της χώρας…»
Από την πλευρά τους, οι παραγωγοί του ντοκιμαντέρ, Ζιλιέν Λεφλέρ και Τζέιμς Κέρμακ, υπογράμμισαν «την μνημειώδη ιστορικότητα» του φιλμ υποσχόμενοι να ολοκληρώσουν και διανείμουν το «Αφγανιστάν» το συντομότερο δυνατό.
Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
