Μαρί: 8 χρόνια μετά την έκρηξη – 13 νεκροί και αμέτρητες μαύρες μνήμες

Το πρωινό της 11^ης Ιουλίου του 2011 η Κύπρος ξύπνησε αλλιώς. Οι πρώτες πληροφορίες έκαναν λόγο για μεγάλη έκρηξη στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί, τα τηλέφωνα χτυπούσαν, μάνες προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με τα παιδιά τους που υπηρετούσαν τη θητεία τους στο συγκεκριμένο στρατόπεδο, συγγενείς έψαχναν τους δικούς τους στα νοσοκομεία, ο κόσμος προσπαθούσε να καταλάβει τι συμβαίνει, η ατμόσφαιρα ήταν βαριά, η κατάσταση χαώδης και η αναστάτωση διάχυτη. Η δυσάρεστη είδηση επιβεβαιώθηκε με 13 νεκρούς και 62 τραυματίες.

Η φονική έκρηξη και το ωστικό κύμα

Στις 5:50 τα ξημερώματα μια μεγάλη έκρηξη πραγματοποιήθηκε στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί, περιοχή της επαρχίας Λάρνακας, μετατρέποντάς την σε ένα βομβαρδισμένο τοπίο βγαλμένο από αιματοβαμμένο πόλεμο. Η έκρηξη προήλθε από φωτιά σε εμπορευματοκιβώτια (κοντέινερ), που φυλάγονταν στη ναυτική βάση και τα οποία περιείχαν πολεμικό υλικό. Επρόκειτο για 98 εμπορευματοκιβώτια και 231 πακέτα με ιρανικά πυρομαχικά, που ζύγιζαν 1400 έως 1500 τόνους και είχαν κατασχεθεί από το 2009.

Η τεράστια έκρηξη που σημειώθηκε προκάλεσε ωστικό κύμα τριών χιλιομέτρων, το οποίο σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του, με αποτέλεσμα όσοι βρέθηκαν πολύ κοντά στο σημείο της έκρηξης να σκοτωθούν ακαριαία, ενώ σε αρκετούς νεκρούς βρέθηκαν μόνο ανθρώπινα μέλη. Η έκρηξη και το ωστικό κύμα ήταν τόσο ισχυρά που κατέστρεψαν τον γειτονικό ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό του «Βασιλικού» προκάλεσαν ζημιές ακόμη και σε κοντινά χωριά, ενώ μεταλλικά κομμάτια βάρους πέντε κιλών βρέθηκαν σε απόσταση χιλιομέτρων.

Από την έκρηξη σκοτώθηκαν 13 άνθρωποι, ανάμεσά τους ναύτες, αξιωματικοί και πυροσβέστες, ενώ τραυματίστηκαν άλλοι 62 σε διάφορα σημεία του σώματός τους. Πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν δεκάδες προβλήματα μέχρι και σήμερα, είτε σωματικά, είτε ψυχολογικά από το μεγάλο σοκ και τα όσα αντίκρισαν στο διαλυμένο τοπίο της ναυτικής βάσης. Άνθρωποι διαφόρων ηλικιών έχασαν τη ζωή τους άδικα και άλλοι σημαδεύτηκαν μια για πάντα από το τραγικό γεγονός, σε μια έκρηξη που υπήρξε η μεγαλύτερη καταστροφή στην Κύπρο σε περίοδο ειρήνης.

Τα ξημερώματα της 11ης Ιουλίου

Λίγο πριν τις 5:50 που σημειώθηκε η φονική έκρηξη, είχε προηγηθεί πυρκαγιά στα εμπορευματοκιβώτια. Στις 03:40 τα ξημερώματα ο Φάνος Γιάλλουρος, Τεχνικός στον Ηλεκτροπαραγωγικό Σταθμό της ΑΗΚ Βασιλικού, ανέφερε πως πρόσεξε κάποιες λάμψεις στον ουρανό που προέρχονταν από τον χώρο του στρατοπέδου, ενώ 10 λεπτά αργότερα άλλος τεχνικός ανέφερε πως άκουσε μία έκρηξη από το ίδιο σημείο.

Στις 04:00 το πρωί, οι τεχνικοί επικοινώνησαν με την Πυροσβεστική Λεμεσού, η οποία ανέφερε πως έπρεπε να επικοινωνήσουν με την ΕΜΑΚ Κοφίνου. Στις 4:30 ξέσπασε πυρκαγιά στα εμπορευματοκιβώτια. Οι ναύτες ενημερώθηκαν για την ύπαρξη φωτιάς και ξεκίνησαν επιχείρηση κατάσβεσής της, ενώ δύο πυροσβεστικά οχήματα αναχώρησαν από την ΕΜΑΚ Κοφίνου με κατεύθυνση το Μαρί και ο Αξιωματικός Υπηρεσίας με άλλους στρατιωτικούς και στρατιώτες ξεκίνησαν να κατευθύνονται προς το σημείο της φωτιάς. Στις 04:50ο Διοικητής του Ναυτικού, Ανδρέας Ιωαννίδης έφθασε στη Ναυτική Βάση, ενώ στις 05:17έφθασε και ο Διοικητής της Βάσης, Λάμπρος Λάμπρου.

Την ίδια στιγμή ο Ανδρέας Ιωαννίδης ζητούσε από το ΓΕΕΦ να στείλει ελικόπτερα. Στις 05:20 η φωτιά είχε ήδη εξαπλωθεί και όσοι βρίσκονταν στη ναυτική βάση προσπαθούσαν, καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες ,να κατασβήσουν τη φωτιά. Μισή ώρα αργότερα, στις 5:50 τα ξημερώματα της 11^ης Ιουλίου, οι προσπάθειες τελείωσαν και η ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» μετατράπηκε σε κρανίου τόπο, με ένα τεράστιο μαύρο σύννεφο από πάνω της και με πτώματα, κάλυκες, λιωμένα μέταλλα, αποκαΐδια στο έδαφός της.

Το χρονικό των εμπορευματοκιβωτίων

Η έκρηξη που σημειώθηκε στα εμπορευματοκιβώτια δεν ήταν τυχαία, αφού η επικινδυνότητά τους ήταν γνωστή από καιρό. Οι πολιτικοί ήταν ενήμεροι, οι διαδικασίες, όμως, δεν κινήθηκαν ποτέ. Τα κιβώτια είχαν φτάσει στην Κύπρο το 2009, με το υπό κυπριακή σημαία πλοίο Monchegorsk, το οποίο ξεκίνησε από το Ιράν με προορισμό τη Συρία. Πλοίο του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ ανέκοψε το Monchegorsk στην Ερυθρά Θάλασσα και κατόπιν έρευνας, κρίθηκε πως παραβίαζε τα Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Τότε η Κυπριακή Δημοκρατία ανέλαβε την κατάσχεση του πλοίου, το οποίο αγκυροβόλησε στο λιμάνι της Λεμεσού και κατόπιν επιθεώρησης αποφασίστηκε όπως τα 98 εμπορευματοκιβώτια τοποθετηθούν σε χώρο της Ναυτικής Βάσης στο Μαρί. Τα εμπορευματοκιβώτια τοποθετήθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε η πόρτα τους να μην είναι προσβάσιμη, ενώ τοποθετήθηκε και συρματόπλεγμα. Ωστόσο, αυτά τα μέτρα απείχαν από τα κατάλληλα μέτρα φύλαξης πυρομαχικών για μακρό χρονικό διάστημα όπου απαιτούν συνεχή αερισμό, χαμηλή θερμοκρασία, έλεγχος υγρασίας, ελάχιστη επαφή με έδαφος και εύκολη πρόσβαση για επιθεωρήσεις.

Ο τότε Πρόεδρος της ΚΔ, Δημήτρης Χριστόφιας, συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Συρίας όπου συζητήθηκε το θέμα των εκρηκτικών και ο Χριστόφιας δεσμεύτηκε να μην παραδώσει το φορτίο σε τρίτο μέρος. Μετά από πιέσεις του ΓΕΕΦ το Υπουργείο Άμυνας έστειλε τρεις επιστολές στο Υπουργείο Εξωτερικών πληροφορώντας για τα πρακτικά προβλήματα που προκαλούσε η φύλαξή του. Το ΥΠΑΜ ζητούσε από το Κράτος να συνεργαστεί με άλλες υπηρεσίες και να διευθετηθεί το ζήτημα. Μετά από νέα επιστολή του Γενικού Διευθυντή του ΥΠΑΜ πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο ΥΠΕΞ κατά τη διάρκεια της οποίας εγέρθηκαν σοβαρά ζητήματα γύρω από τη φύλαξη του φορτίου αλλά και την ασφάλεια του προσωπικού που το φρουρούσε.

Το 2010 συζητήθηκε το ενδεχόμενο καταστροφής του υλικού και το Ιράν, αλλάζοντας την αρχική του θέση, αποδέχτηκε την καταστροφή του εκρηκτικού υλικού Σε συνάντηση του διευθυντή του διπλωματικού σώματος με την στρατιωτική ηγεσία της Εθνικής Φρουράς, αποφασίστηκε να καταστραφεί το υλικό. Η απόφαση αυτή πάρθηκε υπό το φως της συμφωνίας με το Ιράν, αλλά και των ρίσκων από τις υψηλές θερμοκρασίες κατά το καλοκαίρι. Παρά αυτή την απόφαση, δεν λήφθηκε κάποια δράση.

Μεταξύ Ιανουαρίου 2011 και Ιουνίου 2011, υπήρχαν επανειλημμένες παρακλήσεις για επισκέψεις από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για έλεγχο των πυρομαχικών, όμως παρόλο που το υπουργείο Εξωτερικών απαντούσε θετικά, συνεχώς ανέβαλλε την επίσκεψη. Υπήρξε, επίσης, νέα συνάντηση στο Υπουργείο Εξωτερικών, με συμμετοχή του Υπουργού Αμύνης, του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς και άλλων στρατιωτικών, και μέλη του διπλωματικού σώματος. Το υπουργείο επέμενε πως η Κύπρος ήταν υπό την πίεση της Συρίας και του Ιράν για την επιστροφή του υλικού, ενώ ο υπουργός Άμυνας και ο αρχηγός της Εθνικής Φρουράς επέμενε στην επικινδυνότητα του φύλαξης του υλικού. Αποφασίστηκε η λήψη δείγματος υλικού και αποστολή του σε εργαστήρια στο εξωτερικό για έλεγχο τυχόν αλλοίωσης της σύστασης του υλικού, καθώς επίσης και να αναζητηθούν πιθανοί αγοραστές. Ωστόσο, δείγμα δεν λήφθηκε ποτέ.

Η αλλοίωση και οι εκκλήσεις

Το βράδυ της 4ης Ιουλίου του 2011, οι φρουροί του φορτίου στην ναυτική βάση στο Μαρί, διαπίστωσαν ότι ένα από τα εμπορευματοκιβώτια είχε αλλοιωθεί και μεγαλώσει σε όγκο. Ενημέρωσαν τον Διοικητή της ναυτικής βάσης, τον αρχηγό του Ναυτικού της Κύπρου και τον υπεύθυνο αξιωματικό, ο οποίος σχεδίασε την φύλαξη του φορτίου το 2009. Την επόμενη μέρα ενημερώθηκε ο αρχηγός της Εθνικής Φρουράς και σε συνάντησή του με τον Υπουργό Αμύνης, αποφασίστηκε η σύσταση ομάδας ειδικών, η οποία συγκροτήθηκε στις 6 Ιουλίου.

Στην ομάδα συμμετείχε και ο υπαρχηγός της Πυροσβεστικής, ο οποίος συμβούλεψε να καταβρέχονται τα κιβώτια με θαλασσινό νερό, να απομακρυνθούν τα εμπορευματοκιβώτια τα οποία παρουσίαζαν παραμόρφωση και να προχωρήσουν στην καταστροφή του υλικού. Η ομάδα ειδικών συμφώνησε να ληφθούν αυτές οι δράσεις. Στις 7 Ιουλίου ο επικεφαλής της ομάδας των ειδικών ενημέρωσε την Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς και τον Υπουργό Αμύνης. Στις 8 Ιουλίου, με εντολή του Αρχηγού της εθνικής Φρουράς, ένα πυροσβεστικό μηχάνημα του στρατού κατέβρεχε τα εμπορευματοκιβώτια με θαλασσινό νερό.

Ο Διοικητής Ναυτικού και ένας εκ των θυμάτων, Ανδρέας Ιωαννίδης, έκανε διαρκείς εκκλήσεις για απομάκρυνσή των εμπορευματοκιβωτίων, στέλνοντας συνεχώς επιστολές και κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για αρκετούς μήνες, μέχρι και μερικές μέρες πριν την έκρηξη, αλλά οι προσπάθειές του έπεφταν διαρκώς στο κενό. Το μεγάλο κακό θα γινόταν με μαθηματική ακρίβεια, όμως οι αρμόδιοι επέλεξαν να μην ασχοληθούν σοβαρά με το ζήτημα. Τους αρκούσε «να ραντίζουν τα εμπορευματοκιβώτια με νερό» για να αποφευχθεί τυχόν έκρηξη τους.

Η απόδοση ευθυνών και οι καταδίκες

Την ίδια μέρα της έκρηξης υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους ο υπουργός Άμυνας Κώστας Παπακώστας και ο αρχηγός της Εθνικής Φρουράς αντιστράτηγος Πέτρος Τσαλικίδης. Μία εβδομάδα αργότερα παραιτήθηκε για λόγους ευθιξίας ο υπουργός εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού ενώ το υπουργικό συμβούλιο έπαυσε και τον Υπαρχηγό της Εθνικής Φρουράς αντιστράτηγο Σάββα Αργυρού. Οι πρώτες δηλώσεις του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια, προκάλεσαν την οργή της κοινής γνώμης, με πλήθος κόσμου να ζητά την παραίτηση της κυβέρνησης.

Την περίοδο μετά την έκρηξη «στήθηκε» ένα γαϊτανάκι απόδοσης ευθυνών, με τους εμπλεκομένους να αποποιούνται τις ευθύνες τους και να προσπαθούν να στοχοποιήσουν ο ένας τον άλλον, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως υπήρξε αλλοίωση στοιχείων κατά το χρονικό διάστημα που ακολούθησε έως και τη δίκη. Αξίζει να αναφερθεί ότι στη μετέπειτα δικαστική διαδικασία ένας από τους κύριους εμπλεκόμενους, ο Συνταγματάρχης Γιώργος Γεωργιάδης, ο οποίος είχε χειριστεί το φορτίο των εκρηκτικών από την πρώτη μέρα της κατάσχεσης τους, από κατηγορούμενος μετατράπηκε σε μάρτυρας κατηγορίας, με απόφαση του γενικού Εισαγγελέα, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις.

Ο Πόλυς Πολυβίου ορίστηκε ως Μονομελής Ερευνητική Επιτροπή για την έκρηξη στην Κύπρο, αλλά το πόρισμα που παρέδωσε στον τότε Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια, αγνοήθηκε. Ο Πολυβίου είχε τονίσει:

«Σέβομαι και τιμώ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ως άνθρωπο και ως πολιτικό ηγέτη. Ποία ήταν, όμως, η αντίδραση του Προέδρου; Το «δεν γνωρίζω». Αυτό είναι απαράδεκτο. Η επίκληση της άγνοιας και της μη ενημέρωσης, σε ένα τόσο σημαντικό θέμα, δημιουργεί όχι μόνο θέμα εμπιστοσύνης στον ίδιο τον Πρόεδρο και στην Κυβέρνηση, αλλά και στο ίδιο το κράτος. Ο Πρόεδρος αποδίδει ευθύνες στους συνεργάτες του – σωστά, αλλά τις έχει και ο ίδιος».

Ο Κώστας Παπακώστας βρέθηκε ένοχος για ανθρωποκτονία, με το δικαστήριο να δηλώνει πως «έκλεισε τα μάτια του στον κίνδυνο» σχετικά με την φύλαξη εκρηκτικών. Καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλάκιση και απεβίωσε καθώς εξέτιε την ποινή του, ενώ ο αρχηγός της Εθνικής Φρουράς Πέτρος Τσαλικίδης αντιμετώπισε το στρατοδικείο στην Ελλάδα, αφού διακρατικές συμφωνίες Ελλάδας-Κύπρου παρείχαν ασυλία στον Ελλαδίτη στρατιωτικό. Καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία από αμέλεια σε 7 χρόνια φυλάκιση, άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος χωρίς περιοριστικά μέτρα.

Τις ευθύνες αυτές δεν δέχτηκε ποτέ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ούτε προσωπική αλλά ούτε και πολιτική. Από το Κακουργιοδικείο Λάρνακας καταδικάστηκαν, επίσης, οι Ανδρέας Νικολάου, Χαράλαμπος Χαραλάμπους και Αντρέας Λοϊζίδης με την κατηγορία της πρόκλησης θανάτου εξ’ αμελείας. Οι πρώην Υπουργός Εξωτερικών Μ. Κυπριανού και τέως υπαρχηγός της Εθνικής Φρουράς Σ. Αργυρού αθωώθηκαν και απαλλάχτηκαν από τις κατηγορίες.

Οι 13 νεκροί του Μαρί

Οι 13 νεκροί της τραγωδίας στο Μαρί τιμούνται έως σήμερα ως ήρωες, που πάλεψαν με αυτοθυσία στη ναυτική βάση το πρωινό της 11^ης Ιουλίου. Οι μαρτυρίες όσων γλίτωσαν από το σημείο της έκρηξης, οι δραματικές αναμνήσεις των συγγενών τους από τη μέρα εκείνη, αλλά και οι πληροφορίες και οι ιστορίες που ήρθαν στο φως πολύ αργότερα ανατριχιάζουν και συγκινούν. Τα 13 ονόματα των νεκρών – πατέρων, παιδιών, συζύγων, αδερφών και φίλων – είναι τα εξής:

·Πλοίαρχος Ιωαννίδης Ανδρέας, Διοικητής Ναυτικού

·Αντιπλοίαρχος Λάμπρου Λάμπρος, Διοικητής της Ναυτικής Βάσης

·Αρχικελευστής Κλεάνθους Κλεάνθης

·Κελευστής Ηρακλέους Μιχάλης

·Ναύτης Χριστοφόρου Μιλτιάδης

·Ναύτης Χριστοφόρου Χριστάκης

·Αρχιλοχίας Πυροσβεστικής Ανδρέας Παπαδόπουλος

·Πυροσβέστης Βασίλης Κρόκος

·Πυροσβέστης Σπύρος Τταντής

·Πυροσβέστης Παναγιώτης Θεοφίλου

·Αρχιπυροσβέστης Γιώργος Γιακουμής

·Πυροσβέστης Αδάμος Αδάμου

·Ναύτης Αντώνης Χαραλάμπους (κατέληξε τρεις μέρες μετά το ατύχημα)

Ανάμεσα στα θύματα υπήρχαν και δύο δίδυμα αδέρφια, που έχασαν τη ζωή τους μαζί προσπαθώντας να σβήσουν τις φλόγες λίγο πριν την έκρηξη. Λίγο καιρό μετά, ο Άριστος Μοσχοβάκης (μουσική) και η Ροδούλα Παπαλαμπριανού (στίχοι) έγραψαν το τραγούδι «Δίδυμα Όνειρα» αφιερωμένο στα δίδυμα αδέρφια. Το ερμήνευσε η Ελένη Δήμου, την ενορχήστρωση έχει κάνει ο Αντρέας Γιωργαλλής και τα φωνητικά ο Κωνσταντίνος Χριστοφόρου.

Οι οικονομικές επιπτώσεις

Η Κύπρος υπέφερε και οικονομικά από την καταστροφή. Οι ζημιές στην ηλεκτροπαραγωγό μονάδα της ΑΗΚ υπολογίστηκαν αρχικά στα 700 εκατομμύρια ευρώ αν και αργότερα το κόστος της ανακατασκευής εκτιμήθηκε στα 300-400 εκατομμύρια ευρώ. Τον Δεκέμβριο του 2012 ανακοινώθηκε πως οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πλήρωναν συνολικά 132 εκατομμύρια ευρώ. Ως αποτέλεσμα της έκρηξης και της καταστροφής του ηλεκτροπαραγωγού σταθμού, η παροχή ηλεκτρισμού στο κοινό διακόπηκε. Η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου αργότερα εφάρμοσε κυλιόμενες διακοπές ρεύματος 2 εως 3 ανά περιοχή, οι οποίες όμως δεν αφορούσαν αεροδρόμια, νοσοκομεία ή τουριστικές περιοχές.

Στις 16 Ιουλίου υπογράφηκε συμφωνία για μεταφορά ρεύματος από την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου έως το τέλος του Αυγούστου. Στις 14 Ιουλίου έφθασε στη Λεμεσό ένα πλοίο με δέκα γεννήτριες από το Ισραήλ, με συνολική δυναμικότητα 10 megawatt. Αυτές οι γεννήτριες είχαν παραχωρηθεί σε βιομηχανικές μονάδες, οι οποίες αντιμετώπιζαν προβλήματα με τις περικοπές ηλεκτροδότησης λόγω της έκρηξης στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης». Επίσης, στη Κύπρο είχαν φθάσει γεννήτριες από την Ελλάδα. Για αυτό τον σκοπό, τεχνικοί της ΑΗΚ και της ΔΕΗ βρίσκονταν σε επικοινωνία.

Οργή, θυμός, αγανάκτηση

Ήδη από την πρώτη ημέρα πλήθος κόσμου είχε ξεσηκωθείς και πολίτες της Κύπρου είχαν κινητοποιηθεί, γεμάτοι οργή, θυμό και αγανάκτηση, πραγματοποιώντας πορείες για τα θύματα της έκρηξης, αλλά και ζητώντας την παραίτηση της κυβέρνησης. Με συνθήματα όπως «Εγκληματίες», «Φυλακή στους φονιάδες», «Ανεύθυνοι», με πανό με τα ονόματα των θυμάτων και με ανείπωτο πόνο, πλήρως απογοητευμένοι από την ανικανότητα και την ανευθυνότητα των αρμοδίων, έκαναν διαδηλώσεις έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, αλλά και σε διάφορα σημεία στις πόλεις της Κύπρου.

Οι συγγενείς των θυμάτων αντιμετωπίστηκαν με ασέβεια, αφού σύμφωνα με μαρτυρίες, ακόμη και αρκετές μέρες μετά την τραγωδία κανείς δεν μπήκε στη διαδικασία να τους εξηγήσει το τι ακριβώς συνέβη, ενώ βλέποντας τους πολιτικούς να προσπαθούν να γλιτώσουν και να αποδίδουν ευθύνες ο ένας στον άλλον, τη στιγμή που οι ίδιοι είχαν χάσει με τον χειρότερο τρόπο και εντελώς άδικα τα αγαπημένα τους πρόσωπα, οι πληγές μεγάλωναν ολοένα και περισσότερο, παρά να επουλώνονται.

Μέχρι και σήμερα, 8 χρόνια μετά τον μαύρο Ιούλιο του 2011, ο κόσμος της Κύπρου θυμάται, θρηνεί ακόμα και τιμά τη μνήμη των νεκρών. Οι ανατριχιαστικές αναμνήσεις από τη μέρα εκείνη είναι ακόμη νωπές και δεν πρόκειται να σβήσουν.

Βίντεο – ντοκουμέντα 8 χρόνια μετά

Μία μέρα πριν από τη μαύρη επέτειο των 8 χρόνων της τραγωδίας στο Μαρί, ο Μιχάλης Θεοφίλου, πατέρας ενός από τους ναύτες που έχασαν τη ζωή τους, του Παναγιώτη Θεοφίλου, ανήρτησε δύο συγκλονιστικά βίντεο – ντοκουμέντα από τη φωτιά στα εμπορευματοκιβώτια και από τις πρώτες στιγμές μετά την έκρηξη. Ο κ. Θεοφίλου κατέθεσε, παράλληλα, τα συναισθήματά του και τις σκέψεις του σχετικά με την τραγωδία και τον γιο του, ενθυμούμενος τη μέρα που έχασε μια για πάντα το παιδί του:

«8 χρόνια από την έκρηξη στο Μαρί. Η φιγούρα που βλέπετε στο βίντεο είναι ο γιός μου ο Παναγιώτης Θεοφίλου ο Πυρ.3520 της ΕΜΑΚ. Κατεβαίνει απο το δεκάτονο και εφαρμόζει μια προσωπίδα στο κεφάλι του 25 λεπτά πριν το μεγάλο μπάμ. Κοιτάξετε στο βάθος σε απόσταση 60 μέτρων την πυρκαγιά οροφής στα εμπορευματοκιβώτια των οποίων οι οροφές έχουν ήδη διαρρηχθεί από τις εκρήξεις και την πυρκαγιά. Ήταν θέμα χρόνου να θερμανθούν τα υπόλοιπα 79 εμπορευματοκιβώτια με 850 τόνους πυρίτιδα και να εκραγούν.Το δεκάτονο μετά την έκρηξη, η φωτογραφία μιλά από μόνη της. Λυπάμαι πολύ τέτοιες μέρες η ψυχή μου σπαράζει.

Μεγάλες οι ευθύνες στην ηγεσία της ΕΦ και στην ΔΥΠ του ΓΕΕΦ για την απαράδεκτη, αντικανονική και ενάντια στις πάγιες διαταγές αποθήκευσης εκρηκτικών της ΕΦ. Στοίβασαν 850 τόνους εκρηκτικών από τον Μάρτιο 2009 μέχρι τον Ιούλιο 2011 εκτεθιμένα στις καιρικές συνθήκες της Κύπρου. Μεγάλες οι ευθύνες στην Διοίκηση της Πυρ. Υπηρεσίας που τοποθέτησε οχήματα και προσωπικό μπροστά από 850 τόνους εκρηκτικά για πυρόσβεση ενάντια στις επιχειρησιακές διαδικασίες και κανονισμούς. Δεν κάνεις πυρόσβεση σε εκρηκτικά, αλλά εκκενώνεις την περιοχή, και καθορίζεις ζώνη ασφαλείας ανάλογα με τον όγκο (850 τόνους) και το είδος των εκρηκτικών, γιατί πολύ απλά επίκειται έκρηξη.

Το 20ν βίντεο είναι τα πρώτα λεπτά μετά την έκρηξη από στρατώτες ΟΥΚ που μπήκαν στην σκηνή. Στο βάθος φαίνεται το δεκάτονο να μισοκαίεται στα συντρίμια.»