Τα βάρη της κρίσης επιρρίπτονται στον κόσμο της εργασίας και τα μέτρα δεν είναι προσωρινά!

Τα «Παιχνίδια Εξουσίας», κόντρα στο ρεύμα, εδώ και ημέρες προειδοποιούν για τις μεταπολεμικού χαρακτήρα συνθήκες που θα επικρατήσουν στην οικονομία και την κοινωνία μετά την κρίση του κορονοϊού.

Ήδη, την επερχόμενη παγκόσμια ύφεση, την αναγκαιότητα επιστροφής του κράτους και του δημοσίου τομέα, την ύφεση στην ελληνική οικονομία που πιθανόν να ξεπεράσει εκείνη της εποχής του πρώτου Μνημονίου, αναγκάζονται και τη σημειώνουν πολλοί, καθώς πλέον οι δυσμενέστατες έως εφιαλτικές εξελίξεις δεν μπορεί αν κρυφτούν, ενώ παράλληλα θα πρέπει να προετοιμάζεται για τα μελλούμενα και η –φοβισμένη- κοινή γνώμη.

Ήδη, όμως και στη χώρα μας, οι συνέπειες της κρίσης επιρρίπτονται πρωτίστως –σε ορισμένες περιπτώσεις και μόνο- στον κόσμο της εργασίας!

Το άρθρο 9 της πρόσφατης Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, για παράδειγμα, δίνει τη δυνατότητα σε όλους ανεξαιρέτως τους εργοδότες, ακόμα και σε αυτούς δηλαδή που δεν πλήττονται από την κρίση έως τώρα,  επί  ένα εξάμηνο να δύνανται να χρησιμοποιούν τους εργαζόμενούς τους για δυο μόνο εβδομάδες το μήνα, εννοείται με το μισό μισθό! Και αυτό, χωρίς καμία διαβούλευση ή άλλη προϋπόθεση!

Η δυνατότητα ισχύος του μέτρου αυτού επί ένα εξάμηνο, ξεπερνάει επί πολύ τα έκτακτα μέτρα για την αντιμετώπιση της νόσου, που είναι μέχρι τις 6 Απριλίου, ενώ ενδέχεται να παραταθούν και έως το τέλος αυτού, αναλόγως με τη διάρκεια εξάπλωσης του κορονοϊού, γεγονός που δείχνει ότι τα μέτρα που ανακοινώνονται «ήρθαν για να μείνουν»!

Και δεν είναι απλά ότι στη χώρα μας ισχύει το «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». Είναι και ότι πολλοί εργοδότες διαπιστώνουν ότι οι επιχειρήσεις τους «μπορεί να λειτουργήσουν και με άλλες μορφές εργασίας» και με λιγότερους εργαζόμενους (με μεγαλύτερη απόδοση) –και συνεπώς κάποιες εξελίξεις επιταχύνονται από την κρίση, ενώ εκ περιτροπής εργασία, τηλεργασία, μερική απασχόληση κοκ «ήρθαν για αν μείνουν»!

Ρυθμίσεις της ΠΝΠ

Στην  ΠΝΠ, πάντως, περιλαμβάνονται και άλλες ρυθμίσεις που αναμένεται να μας απασχολήσουν πολύ το επόμενο διάστημα, όπως:

-Με το άρθρο 10 οι επιχειρήσεις μπορεί αν μεταφέρουν προσωπικό από επιχείρηση σε επιχείρηση του ίδιου ομίλου, χωρίς καμία δέσμευση ως προς τα δικαιώματά τους, όπως και ότιμετά την κρίση θα επιστρέψουν στην ίδια θέση, με τα ίδια δικαιώματα. Η πρόβλεψη ότι οι επιχειρήσεις αυτές υποχρεούται να διατηρήσουν τον ίδιο αριθμό εργαζομένων, πρώτον δεν σημαίνει ότι θα πρόκειται για ατ ίδια πρόσωπα και δεύτερον δεν διασφαλίζει ότι θα έχουν τις ίδιες απολαβές.

-Με το άρθρο 11 δίνει τη δυνατότητα στις εταιρείες που συνεχίζουν να λειτουργούν να αναστείλουν τις συμβάσεις εργασίας μέρους ή και του συνόλου του προσωπικού τους!

-Να μην περάσει απαρατήρητο –ίσως μας απασχολήσει στο μέλλον- ότι με το άρθρο 12 της ΠΝΠ προβλέπεται η αναστολή της απαγόρευσης πολιτικής επιστράτευσης και επίταξης απεργών.

Το «νέο Εργατικό δίκαιο»

Μόνο απαρατήρητη δεν πρέπει να περάσει, επίσης, η δήλωση του υπουργού εργασίας Γιάννη Βρούτση ότι «νομοθετούμε ένα νέο Εργατικό Δίκαιο, είναι κάτι πρωτοφανές». Μένει να δούμε τις αμέσως επόμενες ημέρες τι ακριβώς εννοεί, αν και οι πρώτες κινήσεις μας προϊδεάζουν.

Υπενθυμίζεται, πάντως, ότι ο όρος «Έκτακτο Εργατικό Δίκαιο» είχε χρησιμοποιηθεί σε πολύ δύσκολους καιρούς, στη μεγάλη κρίση του προηγούμενου αιώνα.

Ο διπλασιασμός των χρημάτων στους ιδιώτες της υγείας για τις ΜΕΘ

Μεγάλη συζήτηση προκαλείται και για τη ρύθμιση που διπλασιάζει το ποσό που δίνεται στους κλινικάρχες που θα διαθέσουν κρεβάτια ΜΕΘ για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Συγκεκριμένα ενώ μέχρι τώρα το κόστος ήταν 800 ευρώ την ημέρα το ποσό αυτό διπλασιάζεται και φτάνει τα 1600 ευρώ!