Αντιμετωπίστε τους πόνους με το σωστό τρόπο

Δεν είναι σπάνιες οι στιγμές που κατά τη διάρκεια των καθημερινών μας δραστηριοτήτων αισθανόμαστε ενοχλήσεις σε κάποιο σημείο του σώματος μας. Μια διαρκής αίσθηση η οποία μας δίνει την εντύπωση ότι ένας αόρατος εισβολέας εισήλθε στα κύτταρά μας αποπροσανατολίζοντας τη φυσική λειτουργία του οργανισμού. Η ανθρώπινη φύση έχει δημιουργηθεί για να δέχεται τον πόνο, να «ενημερώνεται» από το σημάδι αυτό ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά και να τον αντιμετωπίζει.

Σύμφωνα με έρευνες, το 86% των ανθρώπων αισθάνονται αρκετές φόρες πόνο, ενώ το 48% των νιώθουν σωματικό πόνο τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Μάλιστα το 44% των πιο συχνών πόνων είναι οξείς πόνοι.

Οι πλέον συνηθισμένοι πόνοι είναι

• Πονοκέφαλος
• Μυϊκός πόνος
• Πόνος στις αρθρώσεις
• Πόνος περιόδου
• Πονόδοντος
• Νευραλγίες
• Πυρετός

Ο πόνος μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη ζωή μας, εμποδίζοντας μας να απασχοληθούμε με πράγματα που μας ευχαριστούν ή χρειάζεται να κάνουμε. Επίσης, είναι λογικό για κάποιον να εκνευρίζεται, να στενοχωριέται και να θυμώνει όταν πονάει. Η οικογένεια και οι φίλοι, ωστόσο, ίσως δεν μπορούν πάντα να καταλάβουν πώς αισθανόμαστε με αποτέλεσμα να νιώθουμε ακόμη και απομονωμένοι από το περιβάλλον μας.

Όταν νιώθουμε πόνο, το πιο σημαντικό από όλα είναι να ανακουφιστούμε από αυτόν. Μέσω των σημαντικών φαρμακευτικών σκευασμάτων αυτοφροντίδας και με τη συμβουλή του φαρμακοποιού μπορούμε να λάβουμε την καλύτερη δυνατή θεραπεία για τον πόνο μας. Κάθε είδος πόνου μπορεί να αντιμετωπιστεί, να ελεγχθεί και να ανακουφιστεί.

Είναι δικαίωμά και βασική ανάγκη να αναζητά κανείς βοήθεια για την αντιμετώπιση του πόνου και σε καμία περίπτωση αυτό δε δείχνει προσωπική αδυναμία ή ανικανότητα να διαχειριστεί τον πόνο.

Τι είναι πόνος

Η Διεθνής Ένωση για τη Μελέτη του Πόνου έχει ορίσει τον πόνο ως «μια δυσάρεστη αισθητηριακή και συναισθηματική εμπειρία που σχετίζεται ή μοιάζει με την αίσθηση που δημιουργεί μια πραγματική ή πιθανή βλάβη των ιστών».

Επισημαίνει παράλληλα 6 βασικές παραμέτρους:

• Ο πόνος είναι πάντα μια προσωπική εμπειρία που επηρεάζεται σε διάφορους βαθμούς από βιολογικούς, ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες.
• Ο πόνος και η αίσθηση άλγους (αλγαισθησία) είναι διαφορετικά φαινόμενα. Ο πόνος δεν μπορεί να συνδεθεί αποκλειστικά από τη δραστηριότητα των αισθητήριων νευρώνων.
• Μέσα από τις εμπειρίες της ζωής τους, τα άτομα μαθαίνουν την έννοια του πόνου.
• Η αναφορά ενός ατόμου για μια εμπειρία ως πόνο θα πρέπει να γίνεται σεβαστή.
• Αν και ο πόνος συνήθως εξυπηρετεί έναν προσαρμοστικό ρόλο, μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στη λειτουργία και την κοινωνική και ψυχολογική ευεξία.
• Η λεκτική περιγραφή είναι μόνο μία από τις πολλές συμπεριφορές έκφρασης πόνου. Η αδυναμία επικοινωνίας δεν αναιρεί την πιθανότητα να βιώσει πόνο ένας άνθρωπος ή ένα μη ανθρώπινο ον.

Τα είδη του πόνου

Η Διεθνής Ένωση, ανεξάρτητα, από το σημείο εκδήλωσης του πόνου έχει προχωρήσει σε εξειδίκευση των μορφών άλγους που μπορούν να εκφραστούν στο σώμα μας.

Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς και σύντομος ή χρόνιος. Υπάρχουν πολλοί τρόποι κατηγοριοποίησης του πόνου και πολλές από αυτές τις κατηγορίες μπορεί να αλληλεπικαλύπτονται, όμως οι συνήθεις κατηγορίες του πόνου περιλαμβάνουν τις εξής:

Ο Αλγαισθητικός Πόνος συνήθως προκαλείται από βλάβη/τραυματισμό στο σώμα και λειτουργεί προστατευτικά. Τα συνηθισμένα παραδείγματα περιλαμβάνουν σωματικούς πόνους όπως πόνο στις αρθρώσεις, οστεοαρθρίτιδα, πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης (μέση) ή αθλητικούς τραυματισμούς και μετεγχειρητικό πόνο.

Ο Φλεγμονώδης Πόνος γίνεται συχνά αισθητός όταν υπάρχει βλάβη στους μαλακούς μυοσκελετικούς ιστούς του σώματος. Αυτό το είδος πόνου συχνά εντοπίζεται σε συγκεκριμένο σημείο και περιγράφεται ως θαμπός/αμβλύς πόνος. Συνήθως εμφανίζεται στους ώμους, τα ισχία και τα χέρια, μπορεί όμως να εμφανιστεί και στο κάτω μέρος της πλάτης (μέση).

Ο Νευροπαθητικός Πόνος προκαλείται από τραυματισμό ή δυσλειτουργία του σωματοαισθητικού νευρικού συστήματος. Ο πόνος αυτός προξενείται από βλάβη ή ασθένεια που επηρεάζει κάποιο μέρος του νευρικού συστήματος, συχνά χωρίς προφανή σωματικά ευρήματα. Συχνά περιγράφεται σαν κάψιμο, μυρμήγκιασμα, τρύπημα ή τσίμπημα. Αυτό το είδος πόνου τείνει να εμφανίζεται εντός κάποιων ημερών ή εβδομάδων μετά από ένα σωματικό τραυματισμό, σε κύματα όσον αφορά τη συχνότητα και την ένταση. Κάποιες φορές δεν υπάρχει προφανής πηγή του πόνου και μπορεί να παρουσιαστεί αυθόρμητα.

Αιτίες Πόνου

Το σώμα μας αισθάνεται πόνο για διάφορους λόγους. Τα συμπτώματα του πόνου σπάνια εμφανίζονται απομονωμένα και επομένως, μπορεί να λειτουργούν περισσότεροι από ένας μηχανισμοί όταν αισθανόμαστε πόνο. Για παράδειγμα, η φλεγμονή είναι ένας συνηθισμένος αλγαισθητικός πόνος, μπορεί όμως να εμφανιστεί και στο νευροπαθητικό πόνο.

Σε γενικές γραμμές ο σωματικός και ο φλεγμονώδης πόνος προκαλούνται από βλάβη των ιστών εξαιτίας επαναλαμβανόμενου τραυματισμού, υπερβολικής δραστηριότητας, ή μη χρήση και κακή χρήση μελών του σώματος. Ο νευροπαθητικός πόνος προκαλείται όταν τα ίδια τα νεύρα έχουν υποστεί φθορά, δυσλειτουργούν ή είναι τραυματισμένα και συνεπώς στέλνουν λανθασμένα σήματα στα κέντρα πόνου του εγκεφάλου.

Τόσο ο αλγαισθητικός όσο και ο νευροπαθητικός πόνος μπορεί να είναι οξύς ή χρόνιος. Ο οξύς πόνος είναι ένας πόνος που μας λέει ότι έχουμε πληγωθεί. Για παράδειγμα, αν καεί το χέρι μας ακουμπώντας σε μια εστία φωτιάς. Ο πόνος λέει ότι υπάρχει τραυματισμός. Ο οξύς πόνος αρχίζει ξαφνικά και συνήθως δε διαρκεί πολύ. Όταν επουλωθεί το τραύμα, ο πόνος υποχωρεί. Ο χρόνιος πόνος διαρκεί περισσότερο, είναι πιο σοβαρός και θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας σχετικά με τη θεραπεία.

Ανακούφιση και αντιμετώπιση

Ανάλογα με τον πόνο που αντιμετωπίζετε πρέπει να επιλέγετε το κατάλληλο παυσίπονο. Σκοπός κάθε φαρμακευτικής αγωγής είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής. Όλα τα παυσίπονα έχουν πιθανές παρενέργειες, επομένως θα πρέπει να αναλογιστείτε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.

Εδώ και πολλά χρόνια τα πλέον διαδομένα παρυσίπονα περιέχουν τη δραστική ουσία παρακεταμόλη. Η ουσία αυτή βοηθά να περιορίσετε και να εξαλείψετε κάθε πόνο που δε σχετίζεται με το νευρικό σύστημα, όπως πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους, πόνους περιόδου, πονόδοντο, πυρετό κ.α.. Δύο δισκία παρακεταμόλης έως 4 φορές την ημέρα είναι μια ασφαλής δοσολογία για τους ενήλικες.

Ανάλογα με τον πόνο που αντιμετωπίζετε πρέπει να επιλέγετε το κατάλληλο παυσίπονο. Σκοπός κάθε φαρμακευτικής αγωγής είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής σας. Όλα τα παυσίπονα έχουν πιθανές παρενέργειες, επομένως θα πρέπει να αναλογιστείτε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.

Πέρα από τη λήψη φαρμάκου, υπάρχει και η λύση των ανακουφιστικών τζελ που μπορούν με τοπική χρήση να ανακουφίσουν και να περιορίσουν τις φλεγμονές που προκαλούν μυοσκελετικούς πόνους. Μάλιστα σκευάσματα που περιέχουν την αντιφλεγμονώδη δραστική ουσία που ονομάζεται δικλοφαινάκη βοηθούν δραστικά και αποτελεσματικά..