Η διάσωση των “μαγεμένων παιδιών” της Νιγηρίας – Η συγκλονιστική ιστορία του Ηope

Ο Hope, δεν γιορτάζει τα γενέθλια του, μα μικρή σημασία έχει. Κάθε πρωί, τα τελευταία δύο χρόνια, ξυπνά στις 06.30, βάζει τα ακουστικά του, φορά στους ώμους του την τσάντα, δένει γρήγορα τα κορδόνια, στέλνει φιλί με τη χούφτα του και τρέχει προς το σχολικό λεωφορείο. Και όταν φτάσει στο προαύλιο, φεύγει με ταχύτητα για το μάθημα. Είναι υπερκινητικός, έξυπνος, αλλά και λίγο άτακτος, λένε οι δάσκαλοι. Χορεύει διαρκώς, γελάει πολύ, ζωγραφίζει με χρώματα, δεν συγκεντρώνεται στο μάθημα. Και τρέχει, συνέχεια τρέχει.

Μόνο καλά σημάδια μπορεί να είναι όλα αυτά για ένα παιδί – αγνώστου ηλικίας- που όλοι πίστευαν ότι είναι «μαγεμένο». Ένα παιδί, που σήμερα χρωστάει τη ζωή του σε μια γυναίκα, η οποία ένα απόγευμα ζήτησε με επιμονή να δοκιμάσει κρέας σκύλου στο χωριό Uyo, στη νοτιοανατολική Νιγηρία.

Τα μαγεμένα παιδιά της Νιγηρίας

Στην περιοχή γύρω από το Δέλτα του Νίγηρα, οι χωρικοί φοβούνται τα παιδιά όταν πιστέψουν ότι απέκτησαν μαγικές ικανότητες. Μόλις το 1990 άρχισε η στιγματοποίηση τους ως «μάγοι» ενώ μέχρι πρότινος μόνο οι ηλικιωμένες γυναίκες στοχοποιούνταν με αυτές τις κατηγορίες. Υπολογίζεται ότι έως το 2008, 15.000 παιδιά και ανάμεσα τους βρέφη, δέχτηκαν επιθέσεις με οξύ, υποχρεώθηκαν να πιουν υγρό τσιμέντο, κάηκαν η ακόμη θάφτηκαν ζωντανά ενώ εκείνα που γεννήθηκαν με φυσικές αναπηρίες ή ασθένειες όπως η επιληψία εγκαταλείφθηκαν ή θανατώθηκαν. Ο Hope γλίτωσε. Δεν ανήκει στην πλειοψηφία των παιδιών, αλλά τα κατάφερε και γλίτωσε. Τον έσωσε η εθελόντρια Anja Ringgren Loven που βρέθηκε στην περιοχή, λίγα χρόνια αφότου η δική της μητέρα την μεγάλωσε λέγοντας της ιστορίες για τα παιδιά της Αφρικής καθώς φρόντιζαν μαζί ηλικιωμένους σε γηροκομεία.

Η ημέρα που σώθηκε ο Hope

Η διάσωση του Hope το 2016, έκανε τον γύρο του κόσμου. “Ήταν μια καθημερινή αποστολή διάσωσης” εξηγεί στο Νews 24/7 η Anja Ringgren Loven. «Mας είπαν ότι ένα παιδί, που δεν πρέπει να ήταν μεγαλύτερο από δύο ετών, θα πεθάνει από ασιτία, εγκαταλελειμμένο γιατί ήταν «μάγος». Φτάσαμε στο χωριό και παριστάναμε τους τουρίστες. Τους είπαμε ότι ακούσαμε πως ένας χωρικός πουλά κρέας άγριου σκύλου και θα θέλαμε να το δοκιμάσουμε. Μόνο γι αυτόν τον λόγο μας άφησαν να πλησιάσουμε”.

Η δοκιμή και η πιθανή αγορά κρέατος σκύλου μαλάκωσε τους χωρικούς που ζούσαν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Εκεί, δίπλα σε ψηλά δέντρα η Anja είδε το παιδί, μετά βίας να περπατά. Περιπλανιόταν μόνο του επί οκτώ μήνες. “ Όταν τον είδα, δεν έπρεπε να χάσω την ψυχραιμία μου, ούτε να περιμένω από τους χωρικούς απλώς να με αφήσουν να πάρω το ετοιμοθάνατο παιδί. Αυτό θα ήταν παράνομο, θα ήταν απαγωγή” σημειώνει η Anja Ringgren Loven. «Είπα λοιπόν στον άνθρωπο που πουλούσε το κρέας του σκύλου να με αφήσει να δω τα δέντρα που ήταν τριγύρω από το παιδί καθώς δεν έχουμε τέτοια δέντρα στη χώρα μου. Κατευθύνθηκα προς τα εκεί και ο άντρας με ακολουθούσε. Αντικρίζοντας το παιδί, του είπα ότι φαινόταν άρρωστο και πεινασμένο και τον παρακάλεσα να του δώσω μερικά μπισκότα και νερό που είχα μαζί μου στο αυτοκίνητο.”

Έτσι και έγινε. «Για εμένα αυτό ήταν το καλύτερο πράγμα μιας και θα μπορούσε εύκολα να αρνηθεί και να απαιτήσει να ξεχάσω το παιδί” συμπληρώνει και θυμάται ότι οι χωρικοί που αρνούνταν να πάει το παιδί σε νοσοκομείο, περικύκλωσαν την λευκή γυναίκα στο σημείο και η κατάσταση θα μπορούσε να γίνει πραγματικά επικίνδυνη αν δεν επικρατούσε η ψύχραιμη παρέμβαση του νιγηριανού -σήμερα- συζύγου της Anja. Το παιδί μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο.

Δυο ημέρες μετά, η κατάσταση της υγείας του Hope σταθεροποιήθηκε και η φωτογραφία τους την ώρα που πίνει νερό, κατακλύζει το διαδίκτυο. Το 2016 η Anja που πλέον έχει αποκτήσει μια ΜΚΟ προστασίας των «μαγεμένων» παιδιών, κατατάσσεται από γερμανικό περιοδικό ως ο άνθρωπος με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως αφήνοντας πίσω της τον Πάπα Φραγκίσκο και τον Barack Obama. Όλα δείχνουν να έχουν αλλάξει.

Η σημερινή κατάσταση στη Νιγηρία

Όλα εκτός από τις δεισιδαιμονίες που ακόμη κυριαρχούν. “Πριν από λίγο καιρό” αναφέρει στο News 24/7 “βρέθηκα σε ένα χωριό όπου ένα κορίτσι με ψυχική νόσο είχε το στίγμα της μάγισσας. Και οι χωρικοί μου εξηγούσαν με μεγάλη σοβαρότητα ότι αυτό το κορίτσι ήταν μάγισσα γιατί κοιτούσε επίμονα δύο μικρά παιδιά πριν πεθάνουν. Μου έλεγαν και το πίστευαν, ότι από το κεφάλι του κοριτσιού έβγαινε μια σκοτεινή μορφή με τεράστια μάτια. Οτιδήποτε, ξέρετε, μπορεί να στοχοποιήσει τα παιδιά. Έχουν πραγματικά τεράστια άγνοια. Tον τελευταίο καιρό, ένας άντρας σκότωσε τους 3 γιούς του επειδή η γυναίκα του τον άφησε. Πήγε, συμβουλεύτηκε έναν πάστορα και αυτός του εξήγησε ότι ο λόγος για τα προβλήματα στη ζωή του ήταν οι τρεις γιοι του, 8, 10 και 14 ετών αντίστοιχα. Τους πήγε λοιπόν σε θάμνους, τους ξεγύμνωσε και τους ανάγκασε να πιουν δηλητήριο. Καθημερινά είμαι σε επικοινωνία με τις τοπικές αρχές, μα δεν αρκεί. Καθημερινά δεκάδες παιδιά πεθαίνουν εξαιτίας αυτής της δεισιδαιμονίας.”

Στη Νιγηρία, ο νόμος απαγορεύει την στοχοποίηση των μικρών παιδιών. Ο νόμος της ζούγκλας όμως δείχνει να είναι ισχυρότερος, πόσο μάλλον όταν οι προφήτες και οι πάστορες τυγχάνουν απολύτου σεβασμού ανάμεσα στους κατοίκους. “Ξέρετε πολλές πεντηκοστιανές εκκλησίες κερδίζουν χρήματα από αυτή την ιστορία. Θα δείτε στους δρόμους μεγάλες αφίσες που γράφουν «ελάτε για να διώξουμε τους δαίμονες» ή «φοβάστε τους δαίμονες; μπορούμε να σας βοηθήσουμε.» Με το αζημίωτο φυσικά. Η Νιγηρία είναι μια πολύ θρησκευόμενη χώρα, και στη θρησκεία τους – όπως σε όλες τις θρησκείες- υπάρχει η μάχη του καλού απέναντι στο κακό. Αν για παράδειγμα κάποιος αρρωστήσει, ή κάποιος πεθάνει οι χωρικοί θα πρέπει να βρουν το κακό και να το εξαφανίσουν. Ίσως τότε να πάνε στον πάστορα και αυτός πάντα με οικονομικά ανταλλάγματα είναι πιθανό να πει στην οικογένεια ότι αιτία των προβλημάτων τους είναι τα μαγεμένα παιδιά».

Η ξαφνική δημοσιότητα που απέκτησε η Anja μετά τη διάσωση του Hope, αύξησε και τους κινδύνους. “Δεν πηγαίνω πλέον πουθενά χωρίς προσωπική φύλαξη, πήγαινα παλιότερα αλλά όχι πια. Βλέπετε, μετά από τη διάσωση του Hope, έγινα διάσημη και στη Νιγηρία. Πριν μπορούσα να πω στους χωρικούς ότι είμαι κοινωνική λειτουργός, όχι όμως πια. Δεν γίνεται να ταξιδεύω από τη Δανία με τις δημοκρατικές μου πεποιθήσεις και να περιμένω να φέρω τη δημοκρατία σε αυτόν τον κόσμο κυρίως όταν γνωρίζω ότι αν καλέσω την αστυνομία δεν θα βοηθήσει μιας και οι άνθρωποι αυτοί ζουν σε μια κοινωνία όπου η κυβέρνηση δεν νοιάζεται πραγματικά” τονίζει η Anja. Πλέον πασχίζει να ανοίξει διάλογο με τους χωρικούς. «Πρέπει λοιπόν να τους κάνεις να σε εμπιστευτούν, να αρχίσεις τον διάλογο μαζί τους και να τους ακούς. Γιατί ουσιαστικά αυτό που κάνουμε είναι να υποκαθιστούμε τη Νιγηριανή κυβέρνηση. Σταδιακά τους εξηγούμε ότι δεν μπορούν να σκοτώνουν, καθώς είναι ενάντια στο νόμο. Τους ζητάμε με κάθε τρόπο να μας καλούν αν αντιληφθούν ότι κάποιο παιδί είναι «μαγεμένο» και πηγαίνουμε να βοηθήσουμε. Έτσι καταφέραμε και σώσαμε αρκετές ζωές.»

Πριν λίγο καιρό και μετά την παγκόσμια ευαισθητοποίηση, η Anja αγόρασε ένα κομμάτι γης και έχτισε ένα κέντρο φροντίδας παιδιών που στοχοποιήθηκαν ως μάγοι. Σήμερα στο κέντρο υπάρχουν 71 παιδιά. Ελάχιστα, τα δέχτηκαν πίσω οι οικογένειες τους. “Ξέρετε, έξι μήνες μετά τη διάσωση πήγαμε τον Hope στον σημείο που τον βρήκαμε. Οι χωρικοί χάρηκαν πραγματικά που τον είδαν και αναζητούμε τους γονείς του. Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν σταθήκαμε τυχεροί. Πριν από λίγες μέρες, στις 30 Ιανουαρίου, συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από τη διάσωση του. Από την ημέρα που του έδωσα το όνομα του και ξαναγεννήθηκε. Και αν εξαιρέσεις την ακοή του, που είναι σχεδόν ανύπαρκτη και χρειάζεται να φοράει ακουστικά, ο Hope είναι ένα υγιέστατο παιδί. Τώρα που το σκέφτομαι ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που θεωρήθηκε «μαγεμένος» και πετάχτηκε στον δρόμο, ή μάλλον όχι… Κάτι για το οποίο δεν θα είμαστε σίγουροι”.