Ο Λίβανος είναι στο ναδίρ ένα χρόνο μετά την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού

Στις 6 Αυγούστου συμπληρώνονται 76 χρόνια από τη ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα από τις ΗΠΑ. Η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της ιστορίας, παραμένει έως σήμερα η μόνη χρήση ατομικής βόμβας σε πολεμική αντιπαράθεση.

Δυο ημέρες πριν τη θλιβερή αυτή επέτειο, πέρυσι (2020) σημειώθηκε στη Βηρυτό έκρηξη, ισοδύναμη με σεισμό 4.5 ρίχτερ. Σχημάτισε ‘μανιτάρι’ χημικών ουσιών που παρέπεμπε σε αυτό της Χιροσίμα, με το ωστικό κύμα που κατέστρεψε ό,τι βρήκε στο πέρασμα του, να ξεπερνάει τα 15 χιλιόμετρα.

Στα πρώτα στοιχεία που έγιναν γνωστά άνηκε η πληροφορία ξέσπασε φωτιά σε αποθήκη (με τον αριθμό 12) που βρισκόταν στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας από το 2013 και όπου είχαν εναποτεθεί χιλιάδες σάκοι με πυροτεχνήματα, με το νιτρικό αμμώνιο να λειτουργεί ως επιταχυντής. Σύντομα έγινε γνωστό ότι υπήρχαν 2.750 τόνοι νιτρικής αμμωνίας.

Αρχικά συνδέθηκαν με δράσεις της Χεζμπολάχ -γνωστή για τη συνήθεια της να κατασκευάζει βόμβες και αυτοσχέδιες εκρηκτικές κατασκευές. Μια είχε γίνει στην Κύπρο, το 2011. Τέσσερα χρόνια αργότερα, εντοπίστηκε μεγάλη ποσότητα νιτρικού αμμωνίου στη Μεγαλόνησο, με το Philenews.com να γράφει ότι πληροφορίες που είχε λάβει η κυπριακή κυβέρνηση ήθελαν μέλος της Χεζμπολάχ να έχει αγοράσει την ποσότητα που μετά αποθήκευσε σε σπίτι που αγόρασε στη Λάρνακα. Ο στόχος της αγοράς ήταν επιθέσεις εναντίον “ξένων συμφερόντων”.

Στο video που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε την εφιαλτική έκρηξη και τις άσπρες λάμψεις -που οι ειδικοί ενημέρωσαν πως ήταν αποτέλεσμα της έκρηξης πυροτεχνημάτων. Πολλοί είχαν ενημερώσει τις αρχές ότι αν δεν απομακρυνθούν τα πυροτεχνήματα ή αν δεν προέκυπτε πρωτόκολλο ασφαλείας “για την αποφυγή ενδεχόμενης έκρηξης”, θα υπάρχει πάντα κίνδυνος τεράστιας καταστροφής. Δεν έκαναν τίποτα.

Αν επιστρέψετε στην κορυφή του κειμένου θα βρείτε το video που ετοίμασε το ΝEWS 24/7 με αφηγήσεις ανθρώπων που έζησαν το χάος της 4ης Αυγούστου του 2020, το οποίο στοίχισε τη ζωή 217 ανθρώπων -καταγωγής από Λίβανο, Συρία, Αίγυπτο, Αιθιοπία, Μπαγκλαντές, Φιλιππίνες, Πακιστάν, Παλαιστίνη, Ολλανδία, Καναδά, Γερμανία, Γαλλία, Αυστραλία και ΗΠΑ.  Ο ψυχολογικός αντίκτυπος είναι ακόμα ισχυρός.

Τραυματίστηκαν πάνω από 7.000 άνθρωποι, οι 150 απέκτησαν σωματική αναπηρία, αναρίθμητοι έχουν ψυχολογικά θέματα. Επίσης, προκλήθηκαν ζημιές σε 77.000 διαμερίσματα και τον εκτοπισμό 300.000 ανθρώπων. Εκτιμάται πως 80.000 παιδιά έμειναν χωρίς σπίτι, 3 ηλικίας 2 με 15 χρόνων πέθαναν και 1000 τραυματίστηκαν, εκ των οποίων τα 31 χρειάστηκαν νοσηλεία.

Κατά την Παγκόσμια Τράπεζα, η έκρηξη προκάλεσε υλικές ζημιές της τάξεως των 3.8 με 4.6 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Παράλληλα προέκυψε και περιβαλλοντολογική καταστροφή, με την απελευθέρωση αερίου αμμωνίας και οξειδίων του αζώτου στον αέρα (στοιχεία επιβλαβή για το περιβάλλον και το αναπνευστικό σύστημα των ανθρώπων).

Η έκρηξη δημιούργησε έως 800.000 δομικών και κατεδαφιστικών απόβλητων που πιθανότατα περιείχαν επικίνδυνες χημικές ουσίες, επιβλαβείς για την υγεία μέσω άμεσης έκθεσης ή μόλυνσης του εδάφους και του νερού. Το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών έχει εκτιμήσει πως το κόστος του ‘καθαρισμού’ της περιβαλλοντικής υποβάθμισης θα ξεπεράσει τα 100.000.000 δολάρια.

Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν ηγήθηκε προσπάθειας για διεθνή βοήθεια (διατέθηκαν 11 δισεκατομμύρια δολάρια) και κάλεσε τους Λιβανέζους ηγέτες να θεσπίσουν μεταρρυθμίσεις, τονίζοντας ότι “αν δεν γίνουν, ο Λίβανος θα συνεχίσει να βυθίζεται”.

Τι έγινε τελικά; Όχι μόνο βυθίστηκε ο Λίβανος, αλλά έφτασε στο ναδίρ του.

Το μεγάλο ‘φαγοπότι’ συνεχίζεται μέχρι σήμερα

Όπως γράφει η Guardian ένα χρόνο μετά την έκρηξη “το νόμισμα έπεσε 15 φορές σε αξία, ο υπερπληθωρισμός έκανε βασικά τρόφιμα απαγορευτικά (οι τιμές των τροφίμων έχουν αυξηθεί κατά 402%), για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, ενώ ζωτικής σημασίας φάρμακα δεν βρίσκονται πουθενά -με χαρακτηριστικό των συνεπειών το θάνατο 4χρονου από τσίμπημα σκορπιού, καθώς δεν ήταν διαθέσιμο το αντίδοτο. Την ίδια ώρα, δεν υπάρχουν καύσιμα για να λειτουργήσει επαρκώς ο τομέας της ηλεκτρικής ενέργειας, με τη μαφία να έχει καλύπτει το κενό. Αντί το τραγικό συμβάν να αποτελέσει την έναρξη εποχής λύτρωσης, έγινε ο θρίαμβος της απόλυτης δυσλειτουργίας που έχει αποτύχει σε όλους τους τομείς.

Οι πολιτικοί παραμένουν ανίκανοι να σχηματίζουν κυβέρνηση, διαφωνώντας ακόμα επί της κατανομής των υπουργείων. Τα κρατικά ιδρύματα ελέγχονται από φατρίες που τρώνε με χρυσά κουτάλια. Η κεντρική τράπεζα είναι υπό των υποχρεωτικών απαιτήσεων και ως εκ τούτου χρειάζονται επιδοτήσεις για να ‘ενισχυθεί’ ακόμα και η μεσαία τάξη.

Οι Λιβανέζοι έχουν ενωθεί με τους Σύριους και άλλους εγκαταλελειμμένους λαούς που αναζητούν αλλού τη ζωή τους -ανεξάρτητα από τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, δεν φαίνεται να υπάρχει λύση, πέραν της διεθνούς επέμβασης που θα τερματίσει ένα σύστημα που είναι σε ισχύ την τελευταία 30ετία -μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου.

Όλη την κατάρρευση της χώρας την ‘απορροφούν’ οι μη προνομιούχοι που έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι τα θεμέλια ήταν σαθρά, εν τη δημιουργία τους. Από την Οθωμανική αυτοκρατορία έως τη γαλλική εξουσιοδότηση, τη συριακή κηδεμονία και τον εμφύλιο πόλεμο, ο Λίβανος δεν έζησε ποτέ ήρεμες μέρες. Οι δεκαετίες ωστόσο, που ακολούθησαν της απελευθέρωσης έγιναν ο λόγος της σημερινής κατάρρευσης”.

Μόλις πριν δυο εβδομάδες, ανατέθηκε στον πιο πλούσιο κάτοικο της χώρας -και δυο φορές πρωθυπουργό-, Νιτζάμπ Μικάτι να αναλάβει την ανοικοδόμηση. Ο Μικάτι ζει στην πιο φτωχή πόλη της χώρας, την Τρίπολη. Είχε προηγηθεί ο χρόνος της αποτυχημένης προσπάθειας του Σαάντ Χαρίρι -επίσης πρώην ηγέτης και γιος του δολοφονημένου Ραφίκ Χαρίρι- να ‘αναστήσει’ το Λϊβανο. Υπήρξε επωφελούμενος του συστήματος που ‘έτρεχε’, έως ότου τον ξεμπροστιάσει η Γαλλία για την ανεπάρκεια του. Το 2017 είχε αποσύρει τη στήριξη της σε αυτόν και η Σαουδική Αραβία -γιατί είχε παραχωρήσει πολιτική εξουσία στη Χεζμπολάχ.

Ο αναλυτής Χαλντούν Τσαρίφ, με έδρα την Τρίπολη δήλωσε πως “στην παρούσα φάση έχουμε σύγκρουση μεταξύ δυο projects -δυο ιδεών. Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν πως η διαφθορά είναι το υπάρχον σύστημα. Καθιερώθηκε ως τέτοιο από το 1991” και τη συνθήκη της Ταΐφ, που έληξε τον πόλεμο, αλλά δημιούργησε πολλά άλλα θέματα. Ένα ήταν η κόντρα μεταξύ των δυο μεγαλύτερων μουσουλμανικών κοινοτήτων, σε μια χώρα με 18 διαφορετικά θρησκεύματα. “Όλοι πήραν το δωράκι τους και βγήκαν από τη μέση. Όλοι άρχισαν να κλέβουν χρήματα με το σύστημα να τους ενθαρρύνει να το κάνουν. Κάθε υπηρεσία που απευθύνεται σε όλο το λαό (ηλεκτρικό, νερό, συγκομιδή σκουπιδιών κλπ) στοίχισαν στο λαό πολλά περισσότερα χρήματα από ό,τι θα έπρεπε -αφού δόθηκαν πολλά σε ‘πολιτικούς παίκτες’. Και τώρα έφτασαν όλοι στο σημείο να αναγνωρίσουν τη διαφθορά ως πρόβλημα. Τώρα που η Χεζμπολάχ είναι ο πιο ισχυρός παίκτης της χώρας”.

Τι γίνεται με την έρευνα για τα αίτια της έκρηξης και τους υπεύθυνους

Παρά την υπόσχεση που είχαν δώσει οι αξιωματούχοι της χώρας στο Μακρόν πως εντός του Σεπτεμβρίου του 2020 θα σχηματιζόταν νέα κυβέρνηση, ένα χρόνο μετά, η χώρα διοικείται από την υπηρεσιακή. Δηλαδή, αυτήν που ήταν στην εξουσία όταν έγινε η έκρηξη. Ουδείς εγκατέλειψε. Δηλαδή, όλοι υπέβαλαν την παραίτηση τους, αλλά ελλείψει νέας κυβέρνησης είναι στα πόστα τους ως υπηρεσιακοί.

Διατάχθηκε μεν, έρευνα για το συμβάν (με βαρύγδουπα “θα πληρώσουν το τίμημα οι υπαίτιοι -για πράξεις ή παραλείψεις”), αλλά μέχρι τώρα ουδείς έχει λογοδοτήσει ή έστω έχει καταθέσει. Γιατί;

Στις 10/12 του 2020 ο δικαστής Φάντι Σαουάν είχε αποδώσει τις ευθύνες της τραγωδίας στον παραιτηθέντα πρωθυπουργό, Χασάν Ντιάμπ και τρεις πρώην υπουργούς. Μια εβδομάδα αργότερα, η έρευνα ανεστάλη, καθώς οι κατηγορούμενοι ζήτησαν την εξαίρεση του δικαστή “επειδή υπερέβη των εξουσιών του”. Ανέλαβε στη θέση του ο Τάρεκ Μπιτάρ το Φλεβάρη και στις 15/6, ενώ δεν είχε υπάρξει εξέλιξη, 50 μη κυβερνητικές οργανώσεις ζήτησαν από τον ΟΗΕ να αναλάβει την έρευνα. Ενημέρωσαν πως “γίνονται κατάφωρες πολιτικές παρεμβάσεις, δίδεται ασυλία σε υψηλόβαθμα πολιτικά στελέχη και δεν υπάρχει σεβασμός ως προς τους κανόνες που θα έδιναν μια δίκαιη νίκη”.

Ο Ντιάμπ εξακολουθούσε να μην έχει καταθέσει, με τον δικαστή Μπιτάρ να ζητά την άρση της ασυλίας του -μαζί με εκείνη των τριών πρώην υπουργών στους οποίους είχαν απαγγελθεί οι κατηγορίες της πρόθεσης ανθρωποκτονίας και αμέλειας. Το κοινοβούλιο ζήτησε επιπλέον αποδείξεις και μαντέψτε πού είναι όλοι τώρα: ελεύθεροι και ενεργοί στην πολιτική. Όπως και ο πρώην αρχηγός του στρατού, στρατηγός Ζαν Καχουατζί στον οποίον επίσης απαγγέλθηκαν κατηγορίες τον περασμένο Ιούλιο. Το αυτό συνέβη και εναντίον του γενικού διευθυντή της Γενικής Ασφαλείας, Αμπάς Ιμπραχίμ, ενώ συνελήφθησαν 25 ακόμα -ανάμεσα τους υψηλόβαθμοι λιμενικοί αξιωματούχοι. Για την ιστορία, το FBI είχε ήδη ενημερώσει πως θα βοηθήσει στη διεθνή έρευνα που θα καθόριζε τα αίτια της έκρηξης.

Eνώ υποτίθεται πως προσπαθούν να βρουν κάποια άκρη οι εισαγγελείς στο Λίβανο, δημοσιεύτηκαν τα αποτελέσματα της έρευνας που έκανε το Human Rights Watch για τα αίτια και τους υπαιτίους. Τα στοιχεία δείχνουν πως οι αρχές ήταν εγκληματικά αμελείς. Ο τίτλος είναι “μας σκότωσαν εκ των έσω”.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις