Πάτρα: Πότε πέθαναν τα τρία παιδιά μέσα σε τρία χρόνια – Οι αρχικές καταθέσεις

Στη ΓΑΔΑ οδηγείται η Ρούλα Πισπιρίγκου μητέρα των τριών κοριτσιών που πέθαναν στην Πάτρα με εντολή της Εισαγγελέως, μετά την πληροφορία ότι στην Τζωρτζίνα ανιχνεύτηκε κεταμίνη.

Σημειώνεται πως η κεταμίνη είναι ουσία που χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες για την αναισθησία των ζώων και σε μικρές ποσότητες για αντικαταθλιπτικά. Τα επίσημα αποτελέσματα των τοξικολογικών αναμένονται πιθανότατα έως αύριο, έπειτα από ανάλυση σε εξειδικευμένο εργαστήριο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Η ουσία δεν περιλαμβανόταν στην φαρμακευτική αγωγή που είχαν δώσει οι γιατροί. Οι αστυνομικοί, μάλιστα, που ερευνούν την υπόθεση, ρώτησαν τους γιατρούς αν έχουν χορηγήσει ποτέ κεταμίνη στη Τζωρτζίνα. Οι γιατροί ήταν κατηγορηματικοί στην απάντησή τους, λέγοντας “ποτέ”.

Αν χορηγηθεί σε μεγάλες δόσεις μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο στους ανθρώπους. “Μία μεγάλη δόση μπορεί να σκοτώσει σε λίγα λεπτά”, ανέφερε χαρακτηριστικά στο MEGA ο ιατροδικαστής Χαράλαμπος Κούτσης.

Το χρονικό των θανάτων των τριών κοριτσιών

Η Μαλένα ήταν το πρώτο παιδί που έχασε η οικογένεια

Η Μαλένα ήταν 3,5 ετών όταν αι άφησε την τελευταία της πνοή τον Απρίλιο του 2019.

«Στις 5/4 του 2019 τελικά οι γιατροί αποφάσισαν και πάλι να μεταβούμε στο “Ελπίδα” για λήψη μυελού διότι δεν μπορούσαν να βρουν την αιτία της λεμφαδενίτιδας όπως και έγινε», ανέφερε στην κατάθεσή της η μητέρα. «Μέχρι να γυρίσουμε από το “Ελπίδα” στο “Αγλαΐα Κυριακού” και σε χρονική διάρκεια 45 περίπου λεπτών είχαν βγάλει κιόλας αποτέλεσμα».

«Μας κάλεσαν οι γιατροί του «Αγλαΐα» σε ένα γραφείο και μας ανακοίνωσαν πως το παιδί έχει οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία και έπρεπε να νοσηλευτεί στο ογκολογικό τμήμα του “Ελπίδα” όπως και έγινε. Επί 9 μέρες νοσηλείας στο τμήμα έγιναν οι απαραίτητες εξετάσεις και στάλθηκε δείγμα μυελού στο Δημόκριτο για ανάλυση με αποτέλεσμα λεμφοβλαστική λευχαιμία τύπου Β. Την 7η ημέρα νοσηλείας της, έκαναν τον απαραίτητο έλεγχο για λήψη της πρώτης χημειοθεραπείας. Την επόμενη έγινε ακτινογραφία θώρακος, οφθαλμολογικός έλεγχος, καρδιολογικός, τα αποτελέσματα των οποίων ήταν καθαρά και φυσιολογικά. Έτσι την 8η μέρα έγινε η χημειοθεραπεία. Το παιδί όλες αυτές τις μέρες είχε μια άψογη εικόνα κλινικά, έπαιζε στον παιδότοπο, πήγαινε στο “σχολείο” το πρωί στο “Ελπίδα”, έκανε όλες τις δραστηριότητες με εθελοντές του “Χαμόγελου του παιδιού” και της “Φλόγας” και προς απορία όλων ήταν το μοναδικό παιδί που έτρωγε και έπαιζε με τέτοια διάθεση».

«Την 9η μέρα πάλι ξύπνησε και η μέρα της ήταν φυσιολογική. Έπαιξε στον παιδότοπο μέχρι τις 2:00 το μεσημέρι. Στη 1:00 μμ έφαγε σουβλάκι κοτόπουλο και ήταν άριστα και πάλι κλινικά. Όπως μας ενημέρωσαν η μικρή είχε μόνο ένα βλάστη καρκινικό άρα η θεραπεία της θα είχε 99,99% αποτέλεσμα και η νόσος δεν θα εμφανιζόταν ποτέ ξανά. Στις 15:30 το μεσημέρι, ο σύζυγός μου αποχώρησε για λίγο από το ίδρυμα και παρέμεινα δίπλα της εγώ και κοιμήθηκα μαζί της. Στις 16:30 το μεσημέρι μπήκε στο δωμάτιο η νοσηλεύτρια και της χορήγησε ένα φάρμακο για το στομάχι της κι έτσι ξύπνησα κι εγώ. Στις 16:40 το παιδί τινάχτηκε, και με κοίταξε, έβγαλε έναν βρόγχο και έμεινε με τα μάτια μισάνοιχτα. Της μίλησα, της φώναξα, Μαλένα, Μαλένα, της πήρα από τα χέρια τα πανάκια που είχε ως συνήθεια να κρατά στον ύπνο της και έτρεξα στο δωμάτιο των νοσηλευτών, να τις φωνάξω. Δεν τις βρήκα. Πήγα στο δωμάτιο των γιατρών και πάλι δεν βρήκα κανέναν».

«Σε κάποιο δωμάτιο άκουσα φωνές και έτρεξα. Ήταν εκεί και κάθονταν, Τους είπα “τρέξτε το παιδί κάτι έπαθε και η αντλία χτυπάει”. Μου είπαν “ησύχασε, δεν είναι τίποτα”. Τους λέω “τρέξτε” και μπήκαμε στο δωμάτιο. Το παιδί είχε γυρίσει σε πλάγια θέση, είχε ξαναπάρει το πανάκι στα χέρια της και τα χείλη της ήταν μπλε. Η γιατρός την κοιτούσε με απορία και αδράνεια, με αποτέλεσμα να την πιάσω από το μπράτσο και να της πω “τι θα κάνεις θα ενεργοποιηθείς, το παιδί πεθαίνει δεν το βλέπεις”. Δεν έγινε άμεσα ΚΑΡΠΑ, ούτε ανάνηψη. Κάλεσαν τη ΜΕΘ του Αγλαΐα να πάρουν οδηγίες για ένεση ενδοκαρδίτιδας, αδρεναλίνης και ατροπίνης, με ρωτούσαν τα κιλά της και έφερναν το ένα οξύμετρο πίσω από το άλλο γιατί δεν λειτουργούσαν. Μετά από 10 λεπτά έφτασαν οι γιατροί της ΜΕΘ και με έβγαλαν από το δωμάτιο. Μέχρι να έρθουν οι γιατροί είχε ήδη καταφθάσει και ο σύζυγός μου με τους συγγενείς μας. Μετά από 20 λεπτά βγήκε ο γιατρός της ΜΕΘ και μας ανακοίνωσε ότι το παιδί δεν δείχνει σημάδια επαναφοράς και ότι θα το προσπαθήσει άλλα 25 λεπτά, όπως και έγινε. Στις 18:05 βγήκε και μας ανακοίνωσε τον θάνατό της».

Ο θάνατος της Ίριδας

Η Ίριδα, το μικρότερο παιδί της Ρούλας Πισπιρίγκου και του Μάνου Δασκαλάκη, ήταν μόλις 6 μηνών όταν πέθανε στον ύπνο της τον Μάρτιο του 2021. Βρισκόταν στο ίδιο δωμάτιο με τη Τζωρτζίνα.

«Έμενα εδώ για εκείνο το διάστημα, για δυο τρεις μέρες είχα έρθει να μείνω εδώ. Το προηγούμενο βράδυ ήμασταν με το παιδί εδώ, καθόμασταν. Και με τη Τζωρτζίνα. Το ταΐσαμε, το κάναμε μπάνιο, το βάλαμε για ύπνο την ώρα που έπρεπε να κοιμηθεί το παιδί. Η Τζωρτζίνα πήγε αργότερα γιατί ήταν πιο μεγάλη, δεν είχε και σχολείο τότε», είχε περιγράψει η θεία των παιδιών στην εκπομπή TLive. «Γύρω στις 2:30 περίπου πέσαμε να κοιμηθούμε όλοι. Βάλαμε τη Τζωρτζίνα στο δωμάτιο. Έβαλε την πιπίλα η Ρούλα στην Ίριδα γιατί είχε ξυπνήσει επειδή μπήκαμε στο δωμάτιο και κοιμήθηκε το παιδί. Εγώ κοιμήθηκα με τη Ρούλα εκείνο το βράδυ γιατί ο Μάνος δούλευε».

«Γύρω στις 7:30 περίπου το παιδί έκλαψε, το ακούσαμε και οι δύο. Της λέω της Ρούλας “πήγαινε εσύ” γιατί μέσα στον ύπνο μου και αυτά δεν ήθελα να σηκωθώ. Πήγε η Ρούλα, της έβαλε την πιπίλα, τη σκέπασε και κοιμήθηκε. Είχαμε συνεννοηθεί ότι το πρωί που ξημέρωνε, την Κυριακή δηλαδή, θα πηγαίναμε για έναν καφέ, με τα παιδιά μαζί. Σηκωθήκαμε 10:30, ντυθήκαμε, η Ρούλα έφτιαχνε την κρέμα του παιδιού και μου λέει “θα την ξυπνήσεις εσύ;”. Της λέω “άσε, πάω εγώ να ξυπνήσω το παιδί”. Πήγα και ήταν σκοτάδι γιατί η Τζωρτζίνα κοιμόταν. Είδα ότι δεν ήταν σκεπασμένη, γιατί αυτή στον ύπνο της δεν ήταν ήσυχη ξεσκεπαζόταν -ό,τι κάνουν όλα τα μωρά. Και λέω ξεσκεπάστηκε γιατί ήταν πάγος το παιδί, έπιασα το χέρι του, το είδα ότι ήταν παγωμένο».

«Έβλεπα ότι δεν κινείται η κοιλιά της, ότι ανασαίνει κι εκεί κατάλαβα ότι κάτι έχει γίνει. Πιάνω το παιδί, βλέπω ότι δεν κουνιέται η κοιλιά της. Ανάβω το φως και βλέπω τα χείλια της. Νομίζω ότι ήταν ό,τι πιο σοκαριστικό έχω ζήσει».

Ο θάνατος της Τζωρτζίνας

Το τρίτο παιδί της οικογένειας Δασκαλάκη πέθανε στις 29 Ιανουαρίου 2022. Λίγες ώρες μετά το τελευταίο «αντίο» η μητέρα της, Ρούλα Πισπιρίγκου έγραψε στον λογαριασμό της στο Facebook: «Σας γέννησα, σας έδωσα ζωή! Όμως σας έχω θυμώσει γιατί αφήσατε τη αγκαλιά μου άδεια! Ήσουν το στήριγμα μου, ο λόγος που γελούσα, ο λόγος που έπαιρνα δύναμη να συνεχίσω! Ήσουν μαχήτρια μέχρι τελευταία στιγμή γελούσες, μας κοίταγες χωρίς να μπορείς να μιλήσεις και μας έλεγαν τα μάτια σου συνεχίστε εγώ είμαι εδώ παλεύω! Καλό ταξίδι μιτσιμπονάκι μου! Καλή αντάμωση με τις αδερφούλες σου! Για μένα δε φύγατε και δε θα φύγετε ποτέ! Σ’ αγαπάω και τις τρεις Τζωρτζίνα».

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις