TO PLAYBOOK ΤΟΥ ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΠΟΥΤΙΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΑ COPY PASTE ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ

Aυτό που έγινε στην Μπούτσα, χαρακτηρίζεται ως σφαγή. Και αν ισχύουν όσα καταθέτουν αυτόπτες μάρτυρες (μεταξύ τους δημοσιογράφοι) είναι γενοκτονία.

Η Ρωσία αντιπαρέθεσε σε όλα αυτά το “πρόκειται για μια ακόμη στημένη παράσταση από το καθεστώς του Κιέβου –που την παρήγγειλαν οι ΗΠΑ”. Βέβαια, αν διαβάζαμε μόνο δελτία Τύπου της Ρωσίας και ακούγαμε δηλώσεις μόνο Ρώσων αξιωματούχων, αυτός είναι ο πρώτος πόλεμος της ιστορίας χωρίς υλικές ζημιές και νεκρούς.

Οι μελετητές της ιστορίας και του Βλαντιμιρ Πούτιν, βεβαιώνουν ότι κάνει στην Ουκρανία ό,τι έκανε και στην Τσετσενία, το 1999. Τα μαθηματικά όμως, (αρχής γενομένης των πολιτών) είναι άρδην διαφορετικά. Τόσο που ζει πράγματα που δεν φανταζόταν και τον ωθούν σε μεγαλύτερες ακρότητες -όπως αποδεικνύεται.

Όπως αναφέρει η Clara Ferreira Marques, αρθρογράφος στο Bloomberg, με προϋπηρεσία στο Reuters στη Σιγκαπούρη, την Ινδία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ιταλία και τη Ρωσία “ακόμα και στον πόλεμο υπάρχουν βασικοί κανόνες” που τώρα, δεν τηρούνται. Όπως; Δεν σκοτώνεις αμάχους.

Τα πέντε -ίδια- βήματα στους πολέμους του Πούτιν

Η Guardian τονίζει πως οι εικόνες φρίκης που είδε όλος ο πλανήτης είναι σε ‘αρμονία’ με το ‘βιβλίο πολέμου’ που δημιούργησε και ακολουθεί ο Πούτιν από τότε που έγινε ‘Τσάρος’ -και την επίθεση στην πρωτεύουσα της Τσετσενίας, Γκρόζνι, το 1999.

Όπως τότε, έτσι και τώρα υποτίμησε τον εχθρό, έχοντας μια αλαζονική πίστη στην ανωτερότητα των ενόπλων δυνάμεων της χώρας -τα οποία παραδοσιακά στέλνει σε τεράστια κομβόι και παραδοσιακά πέφτουν σε ενέδρες.

Στο Νο1 λοιπόν, όσων κάνει πάντα ο Πούτιν είναι να υποτιμά τον εχθρό. Δεν έχει διευκρινιστεί αν πρόκειται για ύβρη ή για λάθος πληροφόρηση του στενού κύκλου των συνεργατών του, επί των πραγματικών ικανοτήτων των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων.

Όταν Ρώσοι αλεξιπτωτιστές προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο Hostomel, στα περίχωρα της Μπούτσα, αρχικά εξαφανίστηκαν από το οπτικό πεδίο. Κινήθηκαν προς το Κίεβο, στο πλαίσιο νέας προσπάθειας ‘πτώσης’ της κυβέρνησης του Βολοντίμιρ Ζελένσκι -και ‘εγκατάστασης’ δικού τους ανθρώπου στην ηγεσία της Ουκρανίας.

Μόνο που η αντίσταση που αντιμετώπισαν ήταν τέτοια, που χρειάστηκε να προσπαθήσουν πολύ για να διατηρήσουν το έδαφος που είχαν εξασφαλίσει, βόρεια, βορειοανατολικά και βορειοδυτικά του Κιέβου. Βορειοδυτικά είναι η Μπούτσα (στα 56 χιλιόμετρα από το Κίεβο). Όταν διασφάλισαν το ‘χώρο’ τους, κινήθηκαν προς την Μπούτσα και έγινε ό,τι έγινε.

Ήλθε η ώρα για δεύτερη σημείωση στη λίστα με όσα κάνει ο Πούτιν στους πολέμους. Έχει να κάνει με τα συγκεκριμένα βήματα που τελικά, οδηγούν στην ωμή και ακραία βία κατά πάντων (που είναι η τρίτη σημείωση): αρχίζει με μπλακ άουτ στις επικοινωνίες, περνάει στη διακοπή βασικών ειδών (ηλεκτρισμός, φυσικό αέριο, νερό) και συνεχίζει με βομβαρδισμό πολιτικών στόχων, ενόσω προσφέρει ανθρωπιστικούς διαδρόμους -που σπάνια αφήνει στην ησυχία τους.

Στόχος είναι να διαλύσει σημαντικές υποδομές. Αν βρει προβλήματα στην εξέλιξη αυτού του πλάνου, περνά στο Νο3 και την ακραία, ωμή βία. Που περιλαμβάνει και βιασμούς γυναικών, ιστορικό ‘όπλο’ πολέμου, μαζί με γενικότερα βασανιστήρια αμάχων και εκτελέσεις.

Σημείωση: μετά την αποχώρηση ρωσικών στρατευμάτων από πόλεις και προάστια γύρω από την πρωτεύουσα της Ουκρανίας, έγιναν καταγγελίες στην αστυνομία από γυναίκες και κορίτσια για φρικαλεότητες που έζησαν. Οι ομαδικοί βιασμοί, οι επιθέσεις υπό την απειλή όπλου και οι σεξουαλικές κακοποιήσεις που διαπράττονται μπροστά σε παιδιά, είναι μεταξύ των ζοφερών μαρτυριών που συγκεντρώθηκαν από τους ερευνητές.

Ό,τι διάβασες (και έχει χαρακτηριστεί έγκλημα πολέμου και παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου) είχε συμβεί και στην Τσετσενία, όπου επίσης έγιναν βάρβαρες ‘διορθωτικές’ κινήσεις, μετά την αρχική αποτυχία. Ο τρόπος ήταν η ωμή βία, μέσω αδιάκριτης χρήσης όπλων -τόσων που μπορούσαν να οδηγήσουν στην καταστροφή μιας πόλης και το ‘γονάτισμα’ του λαού. Τα Ηνωμένα Έθνη είχαν αποκαλέσει το Γκρόζνι ως ‘την πιο κατεστραμμένη πόλη στη Γη’ το 2003. Κατά την πολιορκία του από τις ρωσικές δυνάμεις, είχαν σκοτωθεί μεταξύ 5.000 και 8.000 άμαχοι.

Το 2016 ο Πούτιν επανέλαβε την τακτική, όπως διεκδικούσε και τελικά, πήρε τον έλεγχο περιοχών του Χαλεπιού της Συρίας που είχαν περιέλθει στην κατοχή των ανταρτών -δρούσε προς όφελος του Προέδρου Μπασάρα αλ Ασάντ, όταν εξαπέλυσε αεροπορικούς βομβαρδισμούς για ένα μήνα.

Στο τέλος των σημειώσεων του Πούτιν είναι να προκαλέσει τέτοια απελπισία που ο εχθρός να αποδεχθεί τελικά, ό,τι εκείνος προτείνει -όσο απαράδεκτο και αν είναι. Ποντάρει στο ότι θα επικρατήσει ο τρόμος. Έτσι έμεινε στην εξουσία της Συρίας ο αλ Ασάντ, έτσι ‘έβαλε’ και στην Τσετσενία τον αρχιμουφτί, Ραμζάν Καντίροφ -έκτοτε παρέχει πλήρη υποστήριξη στις ρωσικές δυνάμεις.

Η αυλαία του ‘πλάνου’ πέφτει με την ‘ομαλοποίηση των νέων διοικήσεων’.

Ο Πούτιν κάνει λάθη που έκανε ο Χίτλερ, όταν εισέβαλε στη Σοβιετική Ένωση

Το αμερικανικό CNN πρόσθεσε στα παραπάνω ότι ο Πούτιν μιλάει συχνά για την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας από τη Σοβιετική Ένωση -στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο-, όπως προσπαθεί να δικαιολογήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Την ίδια ώρα, κάνει κάποια από τα λάθη που καταδίκασαν την εισβολή της Γερμανίας στην ΕΣΣΔ, το 1941 “και χρησιμοποιεί χιτλερικά κόλπα και τακτικές” για να δικαιολογήσει τη βαρβαρότητα, όπως λένε ιστορικοί.

“Φυσικά και υπάρχουν σημαντικές διαφορές, μεταξύ του τρέχοντος πολέμου στην Ουκρανία και της σύγκρουσης της ναζιστικής Γερμανίας με την ΕΣΣΔ, εν τούτοις η πολεμική μηχανή επίσης φάνταζε τότε τρομερή και εξόχως εκπαιδευμένη. Την πρώτη εβδομάδα της εισβολής, η Βέρμαχτ είχε σκοτώσει και τραυματίσει κοντά στους 150.000 μέλη του ‘κόκκινου στρατού’ και αιχμαλώτισε 700.000 ανθρώπους”, επισημαίνεται από τους καθ ύλην αρμοδίους, που επιμένουν πως παρά την αποτυχία του Χίτλερ, ο Πούτιν τον έχει ‘αντιγράψει’ σε τουλάχιστον τρία πράγματα. Όπως;

Απέτυχε να ταΐσει, να τροφοδοτήσει και να εξοπλίσει τον στρατό του

Υπάρχουν αναφορές που θέλουν ρωσικά στρατεύματα να λεηλατούν τράπεζες και σούπερ μάρκετ. Η Ουκρανία κυκλοφορεί στον κόσμο ως “νεκροταφείο ρωσικών τανκς” καθώς πέραν των καταστροφών, πολλά δεν έχουν καύσιμα. Επίσης, δεν διαθέτουν σωστό εξοπλισμό επικοινωνίας, με τη χρήση smartphones να προδίδει τη θέση τους.

Ο καθηγητής στρατιωτικής ιστορίας στο University of Notre Dame, Ian Ona Johnson δήλωσε πως “τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Πούτιν πίστευε ότι θα μπορούσε να κερδίσει μια γρήγορη νίκη με την ανάπτυξη ειδικών δυνάμεων και αερομεταφερόμενων μονάδων. Έτσι, όταν αναγκάστηκε να πάει σε πιο παραδοσιακή μορφή πολέμου που περιελάμβανε ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος του ρωσικού στρατού κατά μήκος των ουκρανικών συνόρων, δεν ήταν προετοιμασμένος για κάποια από τα logistics”. Τονίστηκε ότι ο κακός υλικοτεχνικός σχεδιασμός, είχε παίξει ρόλο και στην ήττα της Ναζιστικής Γερμανίας από την ΕΣΣΔ -όταν επίσης ο Χίτλερ είχε υπολογίσει μια γρήγορη νίκη.

Αποξένωσε πιθανούς συμμάχους

Ο ρωσικός στρατός έχει κατηγορηθεί ότι βομβάρδισε νοσοκομεία, εμπορικά κέντρα, πολυκατοικίες και ένα θέατρο με τη λέξη “παιδιά” (γραμμένη στα ρωσικά, στο εξωτερικό του κτιρίου). Κατηγορήθηκε και ότι επεδίωξε να οδηγήσει μια ουκρανική πόλη σε υποταγή, μέσω λιμοκτονίας, καθώς εμπόδισε την ανθρωπιστική βοήθεια. Αυτές και οι όποιες άλλες βαρβαρότητες έγιναν μπούμερανγκ. Ο Πούτιν θα μπορούσε να έχει συμμάχους, έθνη με τα οποία η Ρωσία μοιράζεται θρησκευτικούς και πολιτιστικούς δεσμούς. “Η αδιάκριτη βαρβαρότητα του Πούτιν κατά των αμάχων, ενώνει τους Ουκρανούς με τρόπο που δεν είχαν συσπειρωθεί ποτέ. Το μίσος έγινε κρυμμένος θησαυρός.

Η αδιάκριτη βαρβαρότητα του Χίτλερ, εναντίον των Σοβιετικών αμάχων,, επίσης έπαιξε καθοριστικό παράγοντα στην ήττα του. Είχε πολλούς πιθανούς συμμάχους στη Σοβιετική Ένωση (που φοβούνταν ή περιφρονούσαν τον Στάλιν) και κάποιοι τον είχαν υποδεχθεί ως απελευθερωτή, αλλά η βάναυση μεταχείριση των αμάχων από τον Χίτλερ, ενίσχυσε την αντίσταση των Σοβιετικών και αποξένωσε κάθε τυχόν συμπαθών”.

Χρησιμοποιεί την ίδια γλώσσα με τον Χίτλερ, για να δικαιολογήσει τον πόλεμο

Το περασμένο καλοκαίρι, ο Πούτιν δημοσίευσε ένα δοκίμιο, με τίτλο “Σχετικά με την Ιστορική Ενότητα Ρώσων και Ουκρανών”. Σε αυτό εξηγούσε ότι υπάρχει τεχνητός διχασμός μεταξύ των δύο χωρών και πως “η πραγματική κυριαρχία της Ουκρανίας είναι δυνατή μόνο σε συνεργασία με τη Ρωσία”.

Η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Πούτιν προκάλεσε ανατριχίλα σε ορισμένους ιστορικούς. Είπαν ότι απηχούσε τη ρητορική που χρησιμοποίησε ο Χίτλερ στο “Mein Kampf” (Ο Αγών μου), βιβλίο “γεμάτο με διαστρεβλωμένη ιστορία για το χαμένο μεγαλείο της Γερμανίας, παγκόσμιες συνωμοσίες που υπονομεύουν τη δύναμη της Γερμανίας και δικαιολογίες για την κατάκτηση μιας άλλης ομάδας ανθρώπων. Όπως ο Χίτλερ, έτσι και ο πρόεδρος της Ρωσίας θρηνεί για την τραγωδία που έπληξε την πατρίδα του (μια ιστορική αυτοκρατορία) και θέλει να γυρίσει το ρολόι πίσω. Ορισμένοι επικριτές του Πούτιν λένε ότι χρησιμοποιεί ναζιστική γλώσσα και δικές τους τεχνικές προπαγάνδας, για να δικαιολογήσει την εισβολή στην Ουκρανία.

Μερικές από τις πιο έντονες αντιδράσεις στη ρητορική του Πούτιν προέρχονται από τον ισχυρισμό του ότι ο ρωσικός στρατός αγωνίζεται για τον ‘απο-ναζισμό’ της Ουκρανίας και επιδιώκει να προστατεύσει τους ανθρώπους που ‘κακοποιήθηκαν από τη γενοκτονία του καθεστώτος του Κιέβου’. Είναι παραλλαγή του Μεγάλου Ψέματος του Χίτλερ, τεχνική προπαγάνδας των Ναζί που επιμένει ότι αν ένας πολιτικός ηγέτης επαναλάβει αρκετά μια κολοσσιαία αναλήθεια, οι άνθρωποι θα το πιστέψουν τελικά”.