Μηχανή του Χρόνου: O Γάλλος “Αντεροβγάλτης”. Σκότωνε ανήλικους και τους βίαζε

Στις 20 Μαρτίου του 1894 στην εξοχή της Νότιας Γαλλίας, ο Τζόσεφ Βασέρ επιτέθηκε σε μια 21χρονη χωριατοπούλα, ονόματι Ντελόμ. Τη στραγγάλισε, της έκοψε το λαρύγγι, έσκισε το στομάχι της και συνουσιάστηκε με το πτώμα. Το ίδιο έκανε και στις 20 Νοεμβρίου του 1894 και το θύμα αυτή τη φορά ήταν ένα 13χρονο κορίτσι με το όνομα Μαρσέλ. Στις 12 Μαΐου του 1895, σκότωσε τη 17χρονη Μορτουρό και στις 22 του ίδιου μήνα, τη 16χονη Αλαΐς.

Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1895 επέλεξε για θύμα του ένα 15χρονο αγόρι, απ’ το οποίο αφαίρεσε τα γεννητικά όργανα, πριν έρθει σε σεξουαλική επαφή με το άψυχο κορμί του. Την 1η Μαρτίου του 1896, επιχείρησε ένα βιάσει ένα 11χρονο κορίτσι, αλλά τον σταμάτησε η αστυνομία και ο δολοφόνος παραλίγο να συλληφθεί. Μέχρι τον Ιούνιο του 1897, ο Βασέρ σκότωσε άλλες τέσσερις φορές.

Στα τέλη του Ιουνίου, επιτέθηκε στην κυρία Πλαντιέρ, αλλά οι κραυγές ειδοποίησαν τον σύζυγό της και την αστυνομία και ο δολοφόνος επιτέλους συνελήφθη. Ο Τζόσεφ Βασέρ έσπειρε τον τρόμο στη νότια Γαλλία για τρία χρόνια, αλλά εκτελέστηκε στη γκιλοτίνα στις 31 Δεκεμβρίου του 1898. Συνολικά 11 άνθρωποι, η πλειονότητα των οποίων ήταν ανήλικοι, δολοφονήθηκαν και ξεκοιλιάστηκαν από τον Γάλλο «Αντεροβγάλτη». Τα θύματά του ξεπερνούν κατά πολύ τα θύματα του λεγόμενου «Τζακ Αντεροβγάλτη» που είχε δράσει στο Λονδίνο μία δεκαετία νωρίτερα.

Ο Γάλλος “Αντεροβγάλτης”

Ο Τζόσεφ Βασέρ γεννήθηκε στη Γαλλία στις 16 Νοεμβρίου του 1869. Η φτωχή οικογένειά του αντιμετωπιζόταν με σεβασμό και συμπάθεια απ’ τους συγχωριανούς. Ο νεαρός Τζόσεφ όμως, παρουσίασε προβληματική συμπεριφορά από πολύ νεαρή ηλικία. Ήταν επιθετικός, παραμιλούσε και βασάνιζε ζώα. Φοίτησε σε ένα αυστηρό καθολικό σχολείο και στην εφηβεία του πέρασε ένα διάστημα κλεισμένος σε μοναστήρι. Τον έδιωξαν όταν κατάλαβαν ότι ο Βασέρ προσέφερε σεξουαλικές υπηρεσίες στους μοναχούς. Η μοναδική λύση που του απέμενε ήταν να καταταχτεί στον στρατό, όπου θα μπορούσε να διοχετεύσει τον θυμό και την επιθετικότητά του.

Όμως, ακόμα και οι σκληροτράχηλοι στρατιώτες τρόμαζαν με την αγριότητα του Βασέρ. Όταν οι ανώτεροί του αρνήθηκαν να του δώσουν προαγωγή, ο Βασέρ τους επιτέθηκε. Ύστερα από μια σύντομη διαμονή στο νοσοκομείο, απολύθηκε από τον στρατό για κακή διαγωγή. Το 1893 ερωτεύτηκε μια νεαρή κοπέλα, τη Λουίζ και της έκανε πρόταση γάμου. Η Λουίζ τον απέρριψε με αγένεια και ο Βασέρ, ανεξέλεγκτος όπως ήταν, έβγαλε το όπλο του και την πυροβόλησε τέσσερις φορές. Μάλλον ήταν ιδιαίτερα ταραγμένος ή πολύ κακός σκοπευτής και η κοπέλα, αν και σοβαρά τραυματισμένη, επέζησε. Ο Βασέρ τότε έστρεψε το όπλο προς το μέρος του και αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Αστόχησε για ακόμα μία φορά και οι σφαίρες διέλυσαν το δεξί του αυτί, παραλύοντας τη δεξιά μεριά του προσώπου του. Αμέσως μετά την επίθεση μεταφέρθηκε σε άσυλο για ψυχασθενείς, όπου συνέχισε να παραμιλά και να έχει ψευδαισθήσεις.

Απειλούσε τους γιατρούς ότι θα τους σκίσει το λαρύγγι με τα δόντια του και όταν πάθαινε κρίσεις, ήταν σχεδόν αδύνατο να τον ηρεμήσουν. Παρ’ όλα αυτά, του έδωσαν εξιτήριο ένα χρόνο αργότερα. Ο Βασέρ, παραμορφωμένος και αγριωπός, κυκλοφορούσε στα χωριά της νότιας Γαλλίας, χωρίς στέγη  χρήματα και δουλειά. Έτρωγε όποτε του έδιναν ελεημοσύνη οι περαστικοί και περιφερόταν ρακένδυτος. Ώσπου στις 20 Μαρτίου του 1894 σκότωσε για πρώτη φορά και δεν σταμάτησε για τα επόμενα τρία χρόνια. Έκανε επιθέσεις συνήθως σε βοσκούς και νεαρές κοπέλες που κυκλοφορούσαν μόνοι στα δάση. Ο Βασέρ δεν έκρυβε τα ξεκοιλιασμένα και κακοποιημένα πτώματα που άφηνε πίσω του και οι κάτοικοι των τριγύρω χωριών άρχισαν να πιστεύουν ότι ήταν δαίμονας που τρεφόταν με τη σάρκα των αθώων.

Όταν συνελήφθη τον Ιούνιο του 1897, ο Βασέρ δεν έκανε καμία προσπάθεια να αποκρύψει την ενοχή του. Δικαιολόγησε τη συμπεριφορά του λέγοντας ότι τον είχε δαγκώσει σκυλί με λύσσα όταν ήταν μικρός και ομολόγησε πρόθυμα περιγράφοντας κάθε πράξη του με εξονυχιστικές λεπτομέρειες σαν να προσπαθούσε να τις ξαναζήσει. Κατά περιόδους, σηκωνόταν όρθιος και ξεφώνιζε: «Ζήτω η Ιωάννα της Λοραίνης! Ζήτω οι μάρτυρες!»

Στο τέλος υποστήριξε ότι ήταν απεσταλμένος του Θεού και εκτελούσε τις διαταγές του. Προσπαθούσε να προσποιηθεί τον τρελό για να γλιτώσει την εκτέλεση. Οι αρχές όμως κατέληξαν ότι παρά την επιθετικότητα και τις μανίες του, ο Βασέρ είχε απόλυτη επίγνωση των πράξεών του και θα δικαζόταν κανονικά.

Την ημέρα της εκτέλεσης, την 31η Δεκεμβρίου του 1898, ο Βασέρ αρνήθηκε να προχωρήσει προς την γκιλοτίνα και οι αστυνομικοί τον έσυραν μέχρι εκεί. Λιποθύμησε πριν τοποθετήσει το κεφάλι του στην λαιμητόμο και δεν ανέκτησε ποτέ τις αισθήσεις του. Η ιστορία του «Γάλλου Αντεροβγάλτη» συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο του ψυχιάτρου Ρίτσαρντ Βον Κραφτ-Έμπινγκ, «Psychopathis Sexualis», ως ένα απ’ τα παραδείγματα σεξουαλικά ψυχοπαθούς συμπεριφοράς.

Διαβάστε ακόμα στη Μηχανή του Χρόνου

«Ρόδον». «Το κορυφαίο συναυλιακό κλαμπ στον κόσμο», σύμφωνα με τον Eric Burdon.

Ο 18χρονος νεκρός δίπλα στο Τείχος του Βερολίνου