Τι ηλίθιο σκετς ήταν αυτό;

Αν ο Χαράλαμπος Αθανασίου ως υπουργός δικαιοσύνης της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κατέβαζε τροπολογία που αυστηροποιούσε το πλαίσιο κοινωνικής διαμαρτυρίας, ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Βουλής θα έκανε λόγο για λογικές Πινοσέτ. Για την εφαρμογή ενός δόγματος που εφαρμόζει ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και «παίρνει τα σπίτια του κόσμου», ενώ παράλληλα εγκαθιδρύει ένα κράτος εκτάκτου ανάγκης και περιστολής δικαιωμάτων.

Στην ψύχραιμη εποχή της realpolitik του 2017, στην κυβέρνηση περιγράφουν την αναγκαιότητα να περάσει η τροπολογία Κοντονή για τους πλειστηριασμούς. Αυτό που λένε είναι πως τη συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση τη ζήτησαν οι εταίροι και οι συμβολαιογράφοι επιτακτικά, προκειμένου να ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί. Σε διαφορετική περίπτωση η συμφωνία με τους θεσμούς είναι στον αέρα και η καταστροφή κοντά. Μάλιστα οι συμβολαιογράφοι φαίνεται πως ζήτησαν προστασία από τις τοπικές μαφίες που θα δημιουργηθούν και θα θελήσουν με τσαμπουκά να σώσουν βίλες και ακίνητα μεγάλης αξίας! 

Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται ούτε για μια τροπολογία «Πινοσετικής» έμπνευσης, ούτε για νομοθέτηση «ιδιώνυμου», ούτε όμως και για μια πρωτοβουλία που προστατεύει τους συμβολαιογράφους από διαδηλωτές των Βορείων προαστίων που δεν αντέχουν να χάσουν την πισίνα τους. Η τροπολογία Κοντονή αποτυπώνει την ανικανότητα της κυβέρνησης να χειριστεί το θέμα των πλειστηριασμών, μεταθέτοντας το πρόβλημα συνεχώς στο μέλλον και κυρίως μη νομοθετώντας υπέρ των αδυνάτων.

Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για να μην πλειστηριαστεί καμία λαϊκή κατοικία  αφορούν τη «συμφωνία κυριών» με τις τράπεζες, την ίδρυση ενός «παρατηρητηρίου πλειστηριασμών», ώστε κάθε περίπτωση που θα φτάνει στο σφυρί να εξετάζεται αν τηρείται ή όχι η συμφωνία και κάποιες θολές ρυθμίσεις  που δεν είναι κατανοητές ούτε στους υπουργούς που τις σκέφτηκαν. Είναι για γέλια δηλαδή, καθώς στη βάση των θεσμικών αρμοδιοτήτων της η κυβέρνηση δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα. Δεν έχει νομοθετήσει προστασία της πρώτης κατοικίας, δεν έχει ως εκτελεστική εξουσία θέσει ένα σαφές πλαίσιο κανόνων, κατανοητό και σεβαστό από όλους, που να εξασφαλίζει ότι κανένας φτωχός άνθρωπος δεν θα χάσει το σπίτι του.

Δεν αποκλείεται σε λίγους μήνες να βρεθούν στο Μέγαρο Μαξίμου στη δύσκολη θέση να διαχειριστούν, όχι τη διενέργεια πλειστηριασμών, αλλά εξώσεις. Και εκεί θα είναι απόλυτα σαφές αν πρόκειται για λαϊκές κατοικίες ή για βίλες. Και εκεί γειτονιές ολόκληρες θα είναι στους δρόμους. Και εκεί ο μόνος τρόπος να προχωρήσει η «διαδικασία» θα είναι πράγματι μια ακραία καταστολή, πολύ μακριά  από την Αριστερά.

Πέρα όμως από το ζήτημα των πλειστηριασμών, η τροπολογία Κοντονή προκαλεί τεράστια ζημιά στο κράτος δικαίου. Η άμεση αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας να καταθέσει τροπολογία για αυτεπάγγελτη δίωξη για «παράνομη είσοδο και πρόκληση καταστροφών σε δημόσιους χώρους  από τους κουκουλοφόρους και τους Ρουβίκωνες», αποδεικνύει πως οι κινήσεις της κυβέρνησης νομιμοποιούν πολιτικές περιστολής των δικαιωμάτων, επαναφέρουν μια πραγματική συζήτηση για θέσπιση ιδιώνυμων και θέτουν την αόριστη έννοια της επίκλησης του δημοσίου συμφέροντος, πάνω από δικαιώματα και ελευθερίες.

Το χειροκρότημα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, όταν ανακοίνωνε αλλαγές στην επίμαχη τροπολογία θύμισε σκηνή των Monty Python, αν και αμφιβάλλω κατά πόσο οι πρωταγωνιστές, αναρωτήθηκαν όπως συνήθιζαν να κάνουν οι Βρετανοί κωμικοί στο τέλος μιας σκηνής,  «τι ηλίθιο σκετς ήταν αυτό»;

*Ο Λευτέρης Αρβανίτης είναι δημοσιογράφος και υπεύθυνος του γραφείου της 24MEDIA στη Θεσσαλονίκη