Η Βρετανία στην Ευρασιατική Ένωση;
Η απέχθεια των Βρετανών με την γραφειοκρατία των Βρυξελλών και η λατρεία των ηγετών της Ευρώπης για τους φόρους, τους οδήγησε να αγνοήσουν άλλα ζωτικά συμφέροντα της χώρας τους
- 12 Ιουλίου 2016 06:21
Με ειρωνικά σχόλια του είδους ‘Η Βρετανία θα μπεί στην Ευρασιατική Ενωση’, Ρώσοι σχολιαστές υποδέχθηκαν το αποτέλεσμα του Βρετανικού δημοψηφίσματος που σηματοδότησε την απομάκρυνση της χώρας αυτής από την ΕΕ. Οι προοπτικές για την Βρετανία είναι ήδη αρκετά σκοτεινές, ώστε τα Ρωσικά σκωπτικά σχόλια να παίρνουν μιά δαιμονική όψη.
Η απέχθεια των Βρετανών με την γραφειοκρατία των Βρυξελλών και η λατρεία των ηγετών της Ευρώπης για τους φόρους, τους οδήγησε να αγνοήσουν άλλα ζωτικά συμφέροντα της χώρας τους, που τώρα όμως ξεπροβάλλουν απειλητικά για το μέλλον, και να ψηφίσουν το οριστικό διαζύγιο με τις Βρυξέλλες.
Υποστηρίζουν πολλοί πως μιά ειδική σχέση, όπως της Νορβηγίας λχ, θα μπορούσε να λύσει το αδιέξοδο και να ευνοήσει το Ηνωμένο Βασίλειο. Κάτι τέτοιο όμως σήμερα είναι ανέφικτο. Με τις σχετικές συμφωνίες της Μ Θάτσερ κατά το παρελθόν, το Ηνωμένο Βασίλειο σήμερα ήδη συνεισφέρει στον κοινοτικό προυπολογισμό, κατ αναλογία, λιγότερα από την Νορβηγία. Μια παρόμοια συμφωνία λοιπόν θα επιβάρυνε περισσότερο από σήμερα την Βρετανία. Και ουδείς βέβαια από την ΕΕ δεν έχει την διάθεση να κάνει καινούργιες παραχωρήσεις στο Λονδίνο.
Εξ άλλου, το κλίμα για την Βρετανία είναι σχεδόν εχθρικό σήμερα στις Βρυξέλλες. Και όχι μόνο λόγω του δημοψηφίσματος. Η Βόννη δεν βλέπει με καλό μάτι την όποια παραχώρηση στους Εγγλέζους διότι υπάρχει ο φόβος μιά τέτοια κίνηση να ενθαρρύνει κι άλλους ευρωσκεπτικιστές σε άλλες χώρες προκαλώντας ένα κατακλυσμό κινήσεων εξόδου από την Ενωση. Με βάση τις σκέψεις αυτές η Μέρκελ επιθυμεί την ταχύτατη έξοδο της Βρετανίας δίχως παραχωρήσεις ούτε και χρυσωμένο χάπι.
Βαρύτερη είναι η ατμόσφαιρα στο Παρίσι. Ο Ολλάντ μετά από συζητήσεις με τα κόμματα της Αντιπολίτευσης – και τη Λε Πέν – έχει απόλυτα καταλάβει πώς η μόνη διέξοδος για αποκατάσταση της καταστρεμένης του δημοφιλίας είναι η συσπείρωση πίσω του του Γαλλικού λαού μετά μιά καταστροφική πορεία της Βρετανίας. Ενα δημοψήφισμα για πιθανή έξοδο της Γαλλίας θα γινόταν εργαλείο στα χερια του – σαν μεγάλου Ευρωπαϊστή – αν στο ενδιάμεσο η Βρετανία είχε καταρρακωθεί οικονομικά και κοινωνικά μετά την έξοδό της.
Η Λε Πεν θα υποστήριζε αναπόφευκτα την Γαλλική πορεία απεξάρτησης κι αυτή θα θριάμβευε αν ενδιάμεσα το Ηνωμένο Βασίλειο είχε οδηγηθεί σε οικονομικά αδιέξοδα. Με βάση την συλλογιστική αυτή η Γαλλία θα κάνει ότι είναι δυνατόν ώστε να μην υπάρξουν παραχωρήσεις προς το Λονδίνο στην μοναχική πορεία που αυτό διάλεξε.
Εξυπακούεται πως το μέλλον για τους Βρετανούς δεν προδιαγράφεται ελπιδοφόρο. Πιθανότατα τα πράγματα στο απώτερο μέλλον να ισορροπήσουν και η Βρετανία να αποκτήσει κάποια συγκριτικά πλεονεκτήματα. Θα μεσολαβήσουν όμως πολλά δύσκολα χρόνια και ο λαός της θα υποφέρει για το συναισθηματικά φορτισμένο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
*Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος υπήρξε για πολλά χρόνια Βουλευτής, Υπουργός και Δήμαρχος Πειραιά. Από το 1994 έχει εγκαταλείψει την πολιτική κι απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, στην ενημέρωση και στον πανεπιστημιακό χώρο.