Τσίπρας σε Κωνσταντοπούλου: ‘Άμα θέλω να τους τρελάνω όλους, θα κάνω εσένα Πρόεδρο της Βουλής’

Αποκαλυπτικούς διαλόγους με τον Αλέξη Τσίπρα δημοσιεύει η Ζωή Κωνσταντοπούλου στο προσωπικό της ιστολόγιο με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την ορκωμοσία της ως προέδρου της Βουλής. Η κα. Κωνσταντοπούλου παραθέτει τις προσωπικές συνομιλίες που είχε με τον πρωθυπουργό κατά τη διάρκεια της κατάρτισης του υπουργικού συμβουλίου, αποκαλύπτει πως της είχε προταθεί το υπουργείο Εσωτερικών, με τη δομή του οποίου διαφωνούσε ριζικά, ενώ όπως υποστηρίζει, ο Αλέξης Τσίπρας μεθόδευσε την απομάκρυνσή της από το υπουργείο Δικαιοσύνης, παρά το γεγονός πως η ίδια ήταν υπεύθυνη σε αυτόν τον τομέα, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην αντιπολίτευση.

Ζωή, σου έχω μία πρόκληση

«Ζωή, σου έχω μία πρόκληση», μου είπε.

«Σε ακούω», απάντησα

« Να αναλάβεις το πρώτο τη τάξει Υπουργείο, το Υπουργείο Εσωτερικών. Θα είναι ένα υπερ-Υπουργείο και ως Υπουργός θα συμμετέχεις στο Κυβερνητικό Συμβούλιο, που θα είναι 10μελές. Θα έχεις έναν αναπληρωτή, που θα τον επιλέξεις εσύ. Θα έχεις και 3 ακόμη Αναπληρωτές, τον Πανούση ως Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, έναν Υπουργό Μετανάστευσης, σκέφτομαι την Τασία (Χριστοδουλοπούλου) και έναν από τους ΑΝ.ΕΛΛ. στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης. Τι λες;»

«Λέω ότι πρέπει να έρθω να μιλήσουμε από κοντά», του απάντησα.

«Εντάξει, αλλά θα το αναλάβεις;»

«Θα έρθω να τα πούμε από κοντά»

«Εντάξει, έλα», μου είπε κάπως απρόθυμα.

Η πρώην πρόεδρος της Βουλής, εξηγεί πως κανείς από τα συλλογικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ενημερωθεί για τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ, ενώ διατύπωσε εξ αρχής τις επιφυλάξεις της και για την τοποθέτηση Σπύρου Σαγιά στη θέση του γγ της κυβερνήσεως.

« Λοιπόν, θα το αναλάβεις;», με ρώτησε ο Αλέξης Τσίπρας μόλις μπήκα στο γραφείο του.
«Ποιος το σκέφτηκε αυτό το Υπουργείο;», τον ρώτησα
«Τι εννοείς;»
«Ποιος σκέφτηκε αυτή τη δομή; Με ποιον συζήτησες μία τέτοια δομή Υπουργείου;» τον ξαναρώτησα
«Έχουμε φτιάξει Προεδρικά Διατάγματα με τον Σπύρο (Σαγιά)  και τον Δημήτρη (Τζανακόπουλο)», μου απάντησε

«Πώς επέλεξες τον Σαγιά ως Γενικό Γραμματέα της Κυβέρνησης;», τον ρώτησα, αναφερόμενη σε γνωστά και στους δύο γεγονότα που θα έπρεπε να αποκλείσουν μια τέτοια επιλογή. Μου απαντά ότι τον γνωρίζει χρόνια, ότι τους έφερε σε επαφή ο Στέργιος Πιτσιόρλας, και ότι τον εμπιστεύεται, αν και «για κανέναν δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά». Του επισήμανα ότι ο μεν Πιτσιόρλας καθύβριζε τον ΣΥΡΙΖΑ και η σύζυγός  του, Νόνη Καραγιάννη, από τον 9,84 εξαπέλυε ουκ ολίγες επιθέσεις. Του είπα ότι η επιλογή Σαγιά έδινε ένα στίγμα αντίθετο προς το πρότυπο που θα έπρεπε να οικοδομήσουμε.

Επανέρχεται στο Υπουργείο Εσωτερικών:
«Θα το αναλάβεις;», με ξαναρώτησε
«Όχι», του απάντησα αμέσως
«Τι όχι;» με ρώτησε, εμβρόντητος
«Όχι», επανέλαβα.

Ο Τσίπρας επιχείρησε να μου αφαιρέσει την ευθύνη του Τομέα Δικαιοσύνης

Στο εκτενές κείμενο, η Ζωή Κωνσταντοπούλου εξηγεί πως σε δύο περιπτώσεις, πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου, ο νυν πρωθυπουργός επιχείρησε να την απομακρύνει από τον τομέα της Δικαιοσύνης:

“Η πρώτη φορά ήταν το φθινόπωρο του 2013, όταν, εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, άρχισαν να διοχετεύονται σενάρια περί επικείμενης δήθεν διεκδίκησης της Δημαρχίας της Αθήνας από εμένα. […] Παρόλη τη δημόσια διάψευση, ο Αλέξης Τσίπρας, σε συνάντηση στο γραφείο του στην Κουμουνδούρου, με βολιδοσκόπησε εμμέσως, λέγοντάς μου: «Πρέπει να κατέβω στην Κεντρική Επιτροπή, και μπορεί να αποφασίσουμε να είσαι υποψήφια για το Δήμο της Αθήνας». Του απάντησα αμέσως «Να μην πάρετε τέτοια απόφαση γιατί θα αρνηθώ, έχω και δημοσίως αποκλείσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο». […] Τότε είχα εισηγηθεί την υποψηφιότητα του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, ενός νέου ανθρώπου, που είχε κατά την γνώμη μου την προοπτική να ενσαρκώσει ένα άλλο πρότυπο και να διεκδικήσει με αξιώσεις τη Δημαρχία, άποψη που συμμερίζονταν πολλοί και πολλές και που, τελικά, επικράτησε.

Η δεύτερη φορά που ο Α. Τσίπρας επιχείρησε να μου αφαιρέσει την αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης ήταν την Άνοιξη 2014, όταν με κάλεσε στο γραφείο του και μου πρότεινε να αναλάβω τον τομέα της Άμυνας, εν όψει της υποψηφιότητας του Θ. Δρίτσα στις Δημοτικές Εκλογές, επιχειρώντας να μου εμφανίσει την πρόταση αυτή ως «αναβάθμιση». Του απάντησα αρνητικά, επισημαίνοντάς του ότι η Άμυνα σε καμμία περίπτωση δεν ήταν το πρώτο πεδίο της ειδίκευσης και των γνώσεών μου και ότι θα έπρεπε να αξιοποιούμε τους καλύτερους στο πεδίο της μέγιστης απόδοσής τους και όχι να αυτοσχεδιάζουμε”.

Ο Τσακαλώτος που υποστήριζε τον Στουρνάρα στη Βουλή

Παραθέτοντας μάλιστα τα γεγονότα που οδήγησαν στην πρότασή της για το προεδρείο της Βουλής, περιγράφει και ένα περιστατικό έντονης αντιπαράθεσης με τον υπουργό Οικονομίας Ευκλείδη Τσακαλώτο, ο οποίος την κατηγορούσε όπως λέει για υποστηρίκτρια “του δικαστικού δρόμου για το σοσιαλισμό”. Επιπλέον, παρέθεσε την επίθεση Τσακαλώτου στο πρόσωπό της, όταν το 2014 είχε αναφέρει στη Βουλή πως “στη θέση της συνεργάτιδάς του κ. Στουρνάρα (σ.σ. της οποίας το όνομα συνδέεται με την επεξεργασία στη λίστα Λαγκάρντ), θα μου έκανε μήνυση «γιατί την προσέβαλα». Αναγκάστηκε να αποκαλύψει ότι ήταν αποδέκτης παραπόνων από τον ίδιο τον Στουρνάρα και αυτό σε μια περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ συγκρουόταν ολομέτωπα με τον τότε Υπουργό Οικονομικών”.

‘Άμα θέλω να τους τρελάνω όλους, θα κάνω εσένα Πρόεδρο της Βουλής’

Παραθέτοντας τη συζήτηση τους κατά την αναζήτηση του κυβερνητικού σχήματος, η Ζωή Κωνσταντοπούλου αναφέρει πως αρχικά για το πόστο του ΠτΒ προοριζόταν ο κ. Βούτσης, με την ίδια να προτείνει τον Παναγιώτη Λαφαζάνη.

«Πρόεδρο της Βουλής ποιον θα κάνεις;», τον ρωτάω.

«Το Βούτση», μου απαντάει.

«Εγώ στη θέση σου ξέρεις ποιον θα έκανα;»

«Ποιον;», με ρωτάει

«Το Λαφαζάνη», του λέω

«Το Λαφαζάνη;», με ρωτάει απορημένος

«Ναι. Είναι ο πιο έμπειρος κοινοβουλευτικός σου, ξέρει απ’ έξω τον Κανονισμό και θα έχεις το κεφάλι σου ήσυχο ότι θα έχει την εμπειρία και τη γνώση να αποφύγει κοινοβουλευτικές παγίδες ή κακοτοπιές»

« Άμα θέλω να τους τρελάνω όλους, θα κάνω εσένα Πρόεδρο της Βουλής», λέει τότε. Είναι κάτι που δεν είχα ποτέ σκεφθεί και ούτε εκείνη την ώρα περνάει από το μυαλό μου και δεν αντιδρώ καν σε αυτή τη φράση.

Στο κείμενο, η κα. Κωνσταντοπούλου περιγράφει πως, ο Αλέξης Τσίπρας την πίεσε έντονα να δεχτεί το υπουργείο, ενώ όταν εκείνη αρνήθηκε της ζήτησε εναλλακτικές για πρόσωπα που θα μπορούσαν να το αναλάβουν. Έπεσαν τα ονόματα της Σοφίας Σακοράφα και του Γιώργου Κατρούγκαλου, αλλά και εκείνο του Σταύρου Κοντονή. Η συζήτηση διεκόπη και την επομένη το πρωί, η πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ του ανακοίνωσε τηλεφωνικά πως η άρνησή της για το υπουργείο ήταν τελεσίδικη. Τότε ο κ. Τσίπρας, αναφέρει, είπε:

« Σου έχω κάτι καλύτερο. Πρόεδρος της Βουλής, τι λες;», μου λέει

Αιφνιδιάζομαι πλήρως.

«Να το σκεφτώ και να σου απαντήσω. Θα σε καλέσω σε λίγο».

Η πρόταση μου φαίνεται πολύ τιμητική, αλλά ασύμβατη με την προηγούμενη. Με προβληματίζει η επιμονή να μην αναλάβω την Δικαιοσύνη χωρίς καμμία σοβαρή ή πειστική εξήγηση.

Από το υπουργείο Δικαιοσύνης στο προεδρείο της Βουλής

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου εξηγεί πως επικοινώνησε με τον Νίκο Παρασκευόπουλο που προοριζόταν για το υπουργείο δικαιοσύνης και του παρέθεσε όλο το έργο του τομέα Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αποκαλύπτει πως ήταν εκείνη που πρότεινε την υπογραφή για το ζήτημα της σφαγής του Διστόμου. Ο κ. Παρασκευόπουλος το ανέφερε στις προγραμματικές δηλώσεις, χωρίς όμως να έχει τεθεί ακόμη και σήμερα αυτή η υπογραφή.

“Το συμπέρασμα συνάγεται αβίαστα, ένα χρόνο μετά, και με δεδομένα όσα μεσολάβησαν:  η επιλογή μου για την Προεδρία της Βουλής ήταν ο τρόπος που απεργάσθηκε ο Α. Τσίπρας προκειμένου αφενός να εξασφαλίσει ότι δεν θα αναλάμβανα το Υπουργείο Δικαιοσύνης και, επομένως, δεν θα αναλαμβάνονταν οι αναγκαίες πρωτοβουλίες αρμοδιότητας του Υπουργού Δικαιοσύνης ούτε για την υπογραφή της εκτέλεσης της Απόφασης για τις Γερμανικές Οφειλές ούτε για την νομοθεσία κατά της διαφθοράς, της διαπλοκής, της ευθύνης Υπουργών.”

Προσποιούταν δημόσια ότι με υποστηρίζει

Η πρώην πρόεδρος καταλήγει πως συμπεραίνει πλέον, μετά τα όσα συνέβησαν το 2015, πως ο στόχος του Αλέξη Τσίπρα ήταν να τοποθετηθεί σε μια θέση, με ρόλο “διακοσμητικό”, όπως πιστεύει πως είχαν οι προκάτοχοί της και πως οι πρωτοβουλίες της από το προεδρείο της Βουλής τον ενοχλούσαν.

Όταν συνειδητοποίησε ότι αναλάμβανα πρωτοβουλίες πέρα και έξω από τα συνηθισμένα και αναμενόμενα, αποφάσισε σε εμένα μεν να προσποιείται ότι με υποστηρίζει, να το πράττει και δημόσια όποτε χρειαζόταν, αλλά την ίδια ώρα υπόγεια να στηρίζει και όλους τους μηχανισμούς υπονόμευσης αυτών των πρωτοβουλιών. Από την πλευρά μου, δυστυχώς, και μολονότι κατά καιρούς είχα έντονες ανησυχίες, καθησυχαζόμουν από ενέργειες που θόλωναν τα νερά. Τέτοια ήταν και η ομιλία του Τσίπρα στις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης:

«Είμαστε σάρκα από τη σάρκα αυτού του λαού… Αυτόν τον λαό θα υπηρετήσουμε… Είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος αυτής της χώρας. Σε αυτό το Σύνταγμα ορκιστήκαμε, αυτό το Σύνταγμα θα υπηρετήσουμε»

Ήταν μία ομιλία που διέγραψε όλες τις προηγούμενες ανησυχίες μου.

Για να αναβιώσουν αυτές με δραματικό τρόπο όταν ανακοινώθηκε η συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, ημερομηνία που σηματοδότησε μία περίοδο τεράστιας ανησυχίας και εγρήγορσης εκ μέρους μου, μέχρι την προκήρυξη του δημοψηφίσματος…