Πώς εξαφανίστηκαν τα 3/4 της ΔΕΗ σε μόλις τρία χρόνια…

Ο λαϊκισμός έχει ποτίσει την ελληνική κοινωνία μέχρι το μεδούλι. Δεν έχουν σημασία οι ιδιότητες, οι ιδεολογίες αλλά ούτε και η λογική. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ακόμη και αν αυτά είναι χυδαία. Η περίπτωση της ΔΕΗ καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται το power game στην Ελλάδα. Και όταν λέμε power  δεν αναφερόμαστε φυσικά στην ενέργεια.

Διότι σου λέει ο τοπικός βουλευτής: τι σημασία έχει αν δηλώνω ΣΥΡΙΖΑ, Κίνημα Αλλαγής ή Νέα Δημοκρατία; Ακόμη και αν το κόμμα με στηρίξει στις επόμενες εκλογές, είναι αδύνατό να εκλεγώ αν έχω απέναντί μου τους κατοίκους της περιοχής. Για δεκαετίες οι τοπικοί βουλευτές ήταν περισσότερο βουλευτές της ΔΕΗ (και κυρίως των συνδικαλιστικών σωματείων της) παρά αντιπρόσωποι των πολιτών στο κοινοβούλιο. Το έκαναν όμως κεκαλυμμένα, προτάσσοντας λόγους δημοσίου συμφέροντος, εθνικής ασφάλειας ή σοσιαλισμού.

Μετά από 3,5 μνημόνια, το καμουφλάζ είναι περιττό. Με ιδιαίτερα κυνικό τρόπο οι τοπικοί βουλευτές δηλώνουν ότι θα προασπίσουν τα συμφέροντα όσων βολεύονται με το κρατικό μονοπώλιο. Αδιαφορώντας αν η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού βρίσκεται ένα βήμα πριν την κατάρρευση, ως αποτέλεσμα ανίκανων κρατικοδίαιτων διοικήσεων. Δυναμιτίζουν την τοπική κοινωνία, αν και οι ίδιοι ετοιμάζονται να ψηφίσουν τα πάντα. Ελπίζουν απλά με έναν μαγικό τρόπο να μην βρεθούν στη δύσκολη θέση να αναφωνήσουν “ΝΑΙ” στην αντίστοιχη ψηφοφορία.

Δεν μπαίνουν στον κόπο να εξηγήσουν πως γίνεται το 2014 η μετοχή της επιχείρησης να κόστιζε 12 ευρώ και στο χθεσινό κλείσιμο να βρίσκεται στο 1,75 ευρώ. Ακόμη και αν συνυπολογίσουμε τη μετοχή του ΑΔΜΗΕ που “γέννησε “ το σπάσιμο της ΔΕΗ, οι μέτοχοι έχουν σήμερα στα χέρια τους μια αξία κοντά στα 3 ευρώ. Η πλήρης απαξίωση δεν ήταν αποτέλεσμα “των μνημονίων” αλλά ανίκανων διοικήσεων που σέρνονταν πίσω από άτολμους πολιτικούς. Πολιτικούς που ήθελαν να χαρίζουν δωρεάν σάντουιτς στους εργαζόμενους αλλά δεν είχαν ιδέα πώς να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα της επιχείρησης.

Τώρα υποστηρίζουν ότι δεν σώζεται ούτε η ΔΕΗ ούτε η χώρα με τα ψίχουλα που θα λάβει από την πώληση λιγνιτικών μονάδων της επιχείρησης. «Πρέπει να αξιολογήσουμε την τελική συμφωνία γιατί ο τομέας της ενέργειας έχει τεράστια στρατηγική σημασία μπροστά στην οποία ακόμα και η πώληση ενός ακόμη 17% της ΔΕΗ και μάλιστα για 100 μόλις εκατομμύρια είναι ένα αμελητέο ποσό» δήλωσε χθες σε συνέντευξή του ο Ν. Φιλης. Πράγματι ο τομέας της ενέργειας είναι στρατηγικής σημασίας για να αφήνουμε τις αποφάσεις σε άσχετους με το αντικείμενο πολιτικούς που το μόνο που επιδιώκουν είναι να μην δυσαρεστήσουν την πελατεία τους.

Κυρίως διότι η ΔΕΗ δεν έχει πλέον τους πόρους να εκσυγχρονίσει μονάδες ή να δημιουργήσει καινούριες. Τα λεφτά φαγώθηκαν μεταξύ κοινωνικής πολιτικής, υποσχέσεις των πολιτικών για τσάμπα ρεύμα, ταξίδια της ΓΕΝΟΠ tours και πακτωλό χρημάτων για “απεργιακό υλικό”. Η ΔΕΗ καταστράφηκε από τον λαϊκισμό που επέβαλλαν ι πολιτικοί με τη συνδρομή των συνδικαλιστών που προέτασσαν το δημόσιο συμφέρον για να απομυζούν την παραδοσιακά μεγαλύτερη βιομηχανική επιχείρηση της χώρας.

Δεν χρειάζεται να έχει κανείς γνώσεις οικονομικών για να καταννοήσει το κακό που έκανε η συγκεκριμένη νοοτροπία στην ΔΕΗ. Παρά το γεγονός ότι “της ανήκει η μισή χώρα”, η ΔΕΗ έχει σήμερα κεφαλαιοποίηση λίγο πάνω από 400 εκατ. ευρώ. Ένας μόνο από τους ανταγωνιστές της (με λίγο διαφορετική σύσταση δραστηριοτήτων, αλλά χωρίς να του ανήκει η μισή χώρα) ο Όμιλος Μυτιληναίου έχει κεφαλαιοποίηση 1,243 δισ. ευρώ. Δηλαδή τριπλάσια!!!

Αν βεβαίως κανείς συμφωνεί με το ότι οι πολιτικοί είναι άσχετοι με τα ενεργειακά θέματα, τι να πει για τους τοπικούς παπάδες που έχουν επίσης άποψη για τα εγκόσμια αλλά και τον κόσμο των επιχειρήσεων. Μόλις σήμερα το πρωί ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φλωρίνης χαρακτήρισε “πολύ μεγάλο λάθος την πώληση μονάδων της ΔΕΗ”. Πάλι καλά που δεν μίλησε για αμαρτία, όπως θα έκανε τις παλιές καλές εποχές ο προκάτοχός του, μακαριστός Αυγ. Καντιώτης μοιράζοντας αφορισμούς μαζί με το λογαριασμό της ΔΕΗ. Αν η εκκλησία έχει τέτοια άποψη για τις  business, δεν χρειαζόμαστε managers. Ο λόγος φυσικά που το κάνει δεν είναι γιατί έχει επιχειρήματα σχετικά με το μοντέλο λειτουργίας μιας ουσιαστικά χρεοκοπημένης επιχείρησης αλλά γιατί δεν θέλει να δυσαρεστήσει το ποίμνιο που έχει κάθε λόγο να εμπιστεύεται τον κρατισμό.

Ακόμη και αν αφήσουμε στην άκρη την μνημονιακή υποχρέωση για πώληση τμήματος της ΔΕΗ και επιπλέον αγνοήσουμε την ευρωπαίκη οδηγία για το άνοιγμα της παραγωγής ενέργειας, η ΔΕΗ είναι αδύνατον να συνεχίσει να διασφαλίζει απρόσκοπτα την παροχή ενέργειας στους ΄’Ελληνες πολίτες για πολλά χρόνια ακόμη. Πρέπει να κάνουμε κάτι. Οι εργαζόμενοι αισθάνονται ανασφάλεια καθώς θα κληθούν να εργασθούν μετά την πώληση με συνθήκες ιδιωτικού τομέα και όχι με την ασυδοσία του δημοσίου που τους επέτρεπε να είναι αγενείς με τους πελάτες και αδιάφοροι για την βιωσιμότητα της επιχείρησης. Οι πολιτικοί και οι παπάδες θέλουν να χαϊδέψουν αυτιά για όσο ακόμη μπορούν, πιθανώς γνωρίζοντας ότι κάνουν κακό στην επιχείρηση και τη χώρα. Γνωρίζουν άλλωστε ότι κανείς δεν πρόκειται να τους ζητήσει το λογαριασμό για το κακό που προκάλεσαν…

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 24/7 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)