Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ’ ακούς. Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ’ ακούς. Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα
Schopenhauer said falling in love is a blind biological urge in us love is basically an illusion which pull men and women together. Love in our mind is magical, sweet, sensational and is a symbol of happiness. But little did we know that these emotions come together with Love as a whole package. When human are able to derive positive emotions out of something, we gain satisfaction. And this satisfaction is what keep our desire alive. Its instinctive, and we are basically slaves to our own instinct and desire (Schopenhauer called it 'Will'). Schopenhauer said falling in love is a blind biological urge in us love is basically an illusion which pull men and women together. Love in our mind is magical, sweet, sensational and is a symbol of happiness. But little did we know that these emotions come together with Love as a whole package. When human are able to derive positive emotions out of something, we gain satisfaction. And this satisfaction is what keep our desire alive. Its instinctive, and we are basically slaves to our own instinct and desire (Schopenhauer called it 'Will').

"Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο, Δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι". 22 χρόνια από το θάνατο του, ο Οδυσσέας Ελύτης και το Μονόγραμμα μας βουτούν στην πιο δυνατή συναισθηματική κατάσταση του ανθρώπου: Τον Έρωτα!

Ήταν 18 Μαρτίου του 1996 όταν ένας από τους πιο σημαντικούς και διακεκριμένους ποιητές στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως έφευγε από τη ζωή. Ο Οδυσσέας Ελύτης ενέπνευσε με τους στίχους του, προκάλεσε τη σκέψη, τα ανώτερα συναισθήματα και φυσικά τον έρωτα. Ο Αλεπουδέλής όπως είναι το πραγματικό του επίθετο, γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1911 και καταγόταν από την Παναγιούδα Λέσβου.

Έργα του όπως το Άξιον Εστί, ο Ήλιος ο πρώτος και οι Προσανατολισμοί έγιναν περισσότερο γνωστά, ποιήματά του μελοποιήθηκαν και τραγουδήθηκαν από όλους τους Έλληνες. Ωστόσο, η ωδή του στον έρωτα, το “Μονόγραμμα” αποτελεί ένα λογοτεχνικό θησαυρό ικανό να συγκινήσει και τον πιο απόμακρο και άτρωτο στα βέλη του.

Η ωριμότητα του έρωτα

Τα χρόνια της διαμονής του στο Παρίσι 1969 – 1971 ο Οδυσσέας Ελύτης συνθέτει «Το Μονόγραμμα» που έμελλε να περάσει στη συνείδηση των αναγνωστών ως ένα από τα ερωτικότερα ποιήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Το βιβλίο θα τυπωθεί αρχικά (1971) στις Βρυξέλλες και τον αμέσως επόμενο χρόνο στην Ελλάδα (1972).

Στα 60 του χρόνια ο ποιητής θα δημιουργήσει έναν ερωτικό ύμνο γεμάτο νεανικότητα και πάθος

Στα 60 του χρόνια ο ποιητής θα δημιουργήσει έναν ερωτικό ύμνο γεμάτο νεανικότητα και πάθος, που κατορθώνει ν’ αποδώσει ακόμη και τις πιο λεπτές εκφάνσεις του ερωτικού συναισθήματος. Κινούμενος σε δύο βασικές θεματικές: α) στην ιδέα πως στο πρόσωπο της αγαπημένης του βρίσκει το απολύτως αναγκαίο συμπλήρωμα του εαυτού του, το άλλο του μισό, και β) στην αίσθηση πως ο κόσμος δεν είναι ακόμη έτοιμος να δεχτεί έναν έρωτα τέτοιας έντασης και αγνότητας, ο ποιητής μιλά στην εσώτατη προσδοκία κάθε ανθρώπου που επιθυμεί να βρει το ιδανικό του ταίρι για να ζήσει έναν έρωτα ανέλπιστα μοναδικό, έναν έρωτα πρωτόφαντο.

μια σύγχρονη ερωτική τραγωδία, με ελλειπτική όμως αποτύπωση του μύθου, ώστε ο κάθε αναγνώστης να μπορεί να βρει τις δικές του προεκτάσεις

Ο Ελύτης δημιουργεί εδώ μια σύγχρονη ερωτική τραγωδία, με ελλειπτική όμως αποτύπωση του μύθου, ώστε ο κάθε αναγνώστης να μπορεί να βρει τις δικές του προεκτάσεις και να ταυτιστεί με ποικίλους τρόπους με το ερωτευμένο ζευγάρι. Τα βασικά σημεία, πάντως, είναι πως οι δύο ερωτευμένοι αντιμετωπίζουν μια σφοδρή εναντίωση στον έρωτά τους από τους άλλους ανθρώπους, σε σημείο που η κοπέλα, μη αντέχοντας προφανώς την κατακραυγή, αυτοκτονεί. Ο τρόπος που πεθαίνει η κοπέλα υπονοείται στο ποίημα με τη διακειμενική αναφορά στην Οφηλία, ενισχύοντας έτσι τη σύνδεση του ποιήματος με τις ερωτικές τραγωδίες, όπου το πρωταγωνιστικό ζευγάρι καλείται ν’ αντιμετωπίσει τις έντονες αντιρρήσεις της οικογένειας και του γενικότερου κοινωνικού περιβάλλοντος.

Ακούστε ένα απόσπασμα του ποιήματος από την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη

Η απονομή βραβείου Νόμπελ

Το 1979 o Οδυσσέρας Ελύτης τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η αναγγελία της απονομής του βραβείου από τη Σουηδική Ακαδημία έγινε στις 18 Οκτωβρίου «για την ποίησή του, η οποία, με φόντο την ελληνική παράδοση, ζωντανεύει με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική καθαρότητα βλέμματος τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργικότητα», σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης.

Ο Ελύτης παρέστη στην καθιερωμένη τελετή απονομής του βραβείου στις 10 Δεκεμβρίου του 1979, παραλαμβάνοντάς το από τον βασιλιά Κάρολο Γουστάβο και γνωρίζοντας παγκόσμια δημοσιότητα. Τον επόμενο χρόνο κατέθεσε το χρυσό μετάλλιο και τα διπλώματα του βραβείου στο Μουσείο Μπενάκη.

Την απονομή του Νόμπελ ακολούθησαν τιμητικές διακρίσεις εντός και εκτός Ελλάδας, μεταξύ αυτών και η απονομή φόρου τιμής σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων, η αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Σορβόνης, η ίδρυση έδρας νεοελληνικών σπουδών με τίτλο «Έδρα Ελύτη» στο Πανεπιστήμιο Ρούτγκερς του Νιου Τζέρσεϊ, καθώς και η απονομή του αργυρού μεταλλίου Benson από τη Βασιλική Φιλολογική Εταιρεία του Λονδίνου.

Πέθανε στις 18 Μαρτίου του 1996 από ανακοπή καρδιάς στην Αθήνα.

Επεξήγηση ποιήματος latistor.blogspot

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα