Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου επιστρέφει στη Στέγη

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, δημιουργός των παραστάσεων «2», «Μήδεια»μ «Πουθενά», «Μέσα» και «Still Life» εργάζεται σιωπηλά για να εκπλήξει και πάλι το κοινό του

NEWSROOM
30 Μαρτίου 2017 15:21

Ένα μετέωρο μαύρο δερμάτινο παπούτσι, στη σόλα του οποίου έχουν φυτρώσει ρίζες.

Ένας άνδρας ξαπλωμένος, γυμνός που καλύπτεται από ένα κομμάτι μεμβράνης. Αυτοί είναι οι «πρωταγωνιστές» των πρώτων φωτογραφιών που δημοσιεύονται από τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών για τη νέα παραγωγή του Δημήτρη Παπαϊωάννου.

Διατηρώντας την παράδοση, που θέλει τα νέα του έργα να καλύπτονται με μυστήριο μέχρι τη στιγμή της αποκάλυψής τους, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου εργάζεται σιωπηλά για να εκπλήξει και πάλι το κοινό του με τη δεύτερη παραγωγή που θα παρουσιάσει στη Στέγη, το 2017.

Ζωγράφος, ερμηνευτής, δημιουργός κόμιξ, χορογράφος, σκηνοθέτης αλλά και επιμελητής εκθέσεων, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά.

Ίδρυσε και δημιούργησε το μύθο της “Ομάδας Εδάφους”, μαζί με την Αγγελική Στελλάτου, ταράζοντας τα νερά της σκηνής του χορού στην Ελλάδα στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, με παραστάσεις που εισήγαγαν τους θεατές σε ένα προσωπικό εικαστικό σύμπαν. Μετά τις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, κέρδισε το στοίχημα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, με παραστάσεις που προσέλκυσαν ένα κοινό το οποίο δεν ήταν το αναμενόμενο για το χορό. Χρησιμοποίησε τα πιο εξελιγμένα τεχνολογικά μέσα για να πλαισιώσει το προσωπικό του καλλιτεχνικό σύμπαν, σε παραγωγές όπως το “Δύο” και το “Μέσα”. Το άνοιγμα στις διεθνείς σκηνές ήρθε τη στιγμή της επιστροφής σε λιτά καλλιτεχνικά μέσα, με την “Πρώτη Ύλη” και το “Still Life”. Πηγαινοέρχεται με ευκολία ανάμεσα στα υπερθεάματα των τελετών έναρξης και στα προσωπικά καλλιτεχνικά του έργα που επικεντρώνονται στη ματιά του στον κόσμο.

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου θα φωτίσει με το βλέμμα του για άλλη μια φορά τη ζωή των ανθρώπων, προσδίδοντάς της τη μαγεία που τόσο μας είναι απαραίτητη.

Μετά την πρεμιέρα της στη Στέγη, η παραγωγή θα ταξιδέψει στο Φεστιβάλ της Αβινιόν (19-26 Ιουλίου 2017).

Ο Έλληνας δημιουργός

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου ξεκίνησε την πορεία του ως εικαστικός καλλιτέχνης. Έχοντας μαθητεύσει από τα 17 του στη ζωγραφική δίπλα στον Γιάννη Τσαρούχη, συνέχισε με σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στα εργαστήρια του Δημήτρη Μυταρά και της Ρένας Παπασπύρου.

Μετά από μαθήματα χορού στις σχολές της Μαίρης Τσούτη, αλλά και του Έρικ Χόκινς στη Νέα Υόρκη, το 1986 ίδρυσε την ‘Ομάδα Εδάφους” με την Αγγελική Στελλάτου. Στα 16 χρόνια παρουσίας της Ομάδας Εδάφους (1986-2002) ο Δημήτρης Παπαϊωάννου συνέλαβε, σκηνοθέτησε και χορογράφησε και τις 17 παραγωγές της, αποσπώντας κρατικά βραβεία χορού και παραγωγής. Ένα έργο-σταθμός ήταν η Μήδεια (1993), το οποίο σε νέα εκδοχή (Μήδεια2) παρουσιάστηκε το 2008 στην Αθήνα και στο Πεκίνο.

Η σύλληψη, η χορογραφία και η σκηνοθεσία των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα απέσπασαν ενθουσιώδεις κριτικές από τον ελληνικό και διεθνή Τύπο. Για το λόγο αυτόν, του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.

Το 2009 σηματοδότησε για τον ίδιο την εκκίνηση μιας ερευνητικής πορείας προς τη μεγαλύτερη δυνατή απλότητα και τον επαναπροσδιορισμό των πρωταρχικών σκηνικών υλικών. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται τα έργα Πουθενά (2009), ΜΕΣΑ (2011), καθώς και η Πρώτη Ύλη (2012) για το Φεστιβάλ Αθηνών, ένα έργο υλοποιημένο με ελάχιστα μέσα, το οποίο άνοιξε ξανά την πόρτα στο διεθνές κοινό. Από αυτό το εργαστήριο προέκυψε και το StillLife που είδαμε στη Στέγη το 2014.

Το 2015, ο διεθνούς φήμης Έλληνας δημιουργός βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της προσοχής της Ευρώπης, υπογράφοντας την τελετή έναρξης των πρώτων Ευρωπαϊκών Αγώνων, στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν. Η υψηλή αισθητική της τελετής έναρξης του Μπακού τού απέφερε 6 υποψηφιότητες στα βραβεία Emmy.