Πέντε ταινίες που “νίκησαν” το AIDS
Πέντε ταινίες που είδαν τον ιό κατάματα, δεν κρύφτηκαν πίσω από τα ταμπού, μίλησαν για την ανάγκη της ορατότητας κόντρα στην περιθωριοποίηση και απέδειξαν πως η ζωή είναι πιο δυνατή από το θάνατο
- 01 Δεκεμβρίου 2013 10:27
Του Μανώλη Κρανάκη
Το σινεμά ασχολήθηκε από πολύ νωρίς με το AIDS. Σχεδόν ακόμη από τότε που κανείς δεν ήξερε τις τραγικές διαστάσεις του και πως σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά την εμφάνισή του χρειάζεται ακόμη να κινητοποιείται ένας ολόκληρος μηχανισμός για να μπορέσει ο πλανήτης να πειστεί πως περισσότερο από ένα πρόβλημα, ο ιός είναι κάτι που μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη σωστή πρόληψη και ενημέρωση.
Δεκάδες ταινίες, άλλα τόσα ντοκιμαντέρ, τηλεταινίες και μίνι σειρές ασχολήθηκαν με το AIDS μέσα σε αυτές τις δεκαετίες, προσφέροντας στην «ορατότητα», αλλά όχι πάντα και σε μια ειλικρινή εικόνα του ιού. Μια εικόνα που περισσότερο από τον τρόμο οφείλει να αντανακλά την αλήθεια. Ο,τι ακολουθεί είναι μια μικρή λίστα από πέντε ταινίες που το κατάφεραν – και όχι ανάμεσά τους δεν βρίσκεται το «Φιλαδέλφεια» του Τζόναθαν Ντέμι…
Αγριες Νύχτες (Les Nuits Fauves) του Σιρίλ Κολάρ, 1992
«Απαλλάξου από τις ψευδαισθήσεις. Μάθε από την αρρώστια σου», συμβουλεύει κάποια στιγμή τον Ζαν η φίλη του, Νόρια, βλέποντας τον να συνεχίζει να καταναλώνει το σεξ σαν να ήταν αυτή η τελευταία του επιθυμία πριν πεθάνει. Ο Ζαν, όμως, δεν θέλει να πεθάνει, δεν θέλει να μάθει από την αρρώστια του, θέλει απλά να συνεχίζει να ζει. Με το ίδιο πάθος που ερωτεύεται μια 17χρονη κοπέλα ή ένα νεαρό παίχτη του ράγκμπι, με το ίδιο πάθος που ζει στην κόψη του ξυραφιού προσπαθώντας να παρατείνει την εφηβεία του, ένας επαναστάτης με αιτία σε έναν κόσμο που του αφαιρεί μέρες και του προσθέτει ενοχές. Στο πιο άγριο προσωπικό ημερολόγιο που κινηματογράφηθηκε ποτέ για το AIDS, ο Σιρίλ Κολάρ διασκευάζει το ομώνυμο μυθιστόρημα του, σκηνοθετεί, πρωταγωνιστεί και τραγουδάει ένα rock ‘n’ roll οργισμένο ποίημα για όλα όσα σήμαινε, σημαίνει και θα σημαίνει να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τον ιό. Αφήνοντας πίσω του (ο Κολάρ πέθανε τρεις μέρες πριν οι «Αγριες Νύχτες» πάρουν το Σεζάρ καλύτερης ταινίας) κάτι περισσότερο από ένα φλεγόμενο κινηματογραφικό οδοιπορικό αυτογνωσίας. Κάτι που θα μπορούσε να περιγράψει κανείς μόνο με το τι σημαίνει να ζεις, να αγαπάς και να καίγεσαι επειδή απλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή αν θέλεις να μείνεις ζωντανός.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου.
Διαβάστε ακόμη:
- 20 ταινίες που έκαναν το σινεμά να αισθάνεται…περήφανο!
- Εξερευνώντας τον λαβύρινθο του ανδρικού πόθου στο «Ο Αγνωστος της Λίμνης»
Πηγή: flix.gr
