Μηχανή του Χρόνου: Η ιστορία του Μιχαήλ Ρακιντζή
"Μου λείπουν τα στηθάκια σου, προσκέφαλο στου ονείρου μου το χάζι". Η μουσική και οι στίχοι του Μιχάλη Ρακιντζή που συνεργάστηκε με τον Ίαν Γκίλαν των Deep Purple, την Μπόνι Τάιλερ και τον Βασίλη Καρρά
- 04 Φεβρουαρίου 2016 08:04
Ο Μιχάλης Ρακιντζής γνώρισε μεγάλη επιτυχία τη δεκαετία του ’90, αλλά πολλά από τα τραγούδια του παραμένουν δημοφιλή μέχρι σήμερα. Ξεχώρισε καθώς χρησιμοποίησε ηλεκτρονική μουσική και πάντρεψε τους ανατολίτικους ρυθμούς, με ρέγγε, ροκ και στοιχεία της ντίσκο.
Συγχρόνως οι στίχοι του ήταν μάλλον ασυνήθιστοι, αλλά έπιασαν στο νεανικό κοινό. Στην καριέρα του κατάφερε να συνεργαστεί με την Μπόνι Τάιλερ και μάλιστα στην περίοδο που μεσουρανούσε στην ποπ μουσική αλλά και τον Ίαν Γκίλαν των Deep Purple. Συμμετείχε και στη Eurovision αν και η 17η θέση που πήρε κρίθηκε ως αποτυχία. Ανέλαβε τη μουσική επιμέλεια σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, συνεργάστηκε με πολλούς Έλληνες τραγουδιστές και έκανε πάρα πολλά βίντεο κλιπ.
Η σχέση του Ρακιντζή με τη μουσική ξεκίνησε από μικρή ηλικία καθώς ο πατέρας του ήταν λυράρης. Δέκα χρονών έπιασε την πρώτη του κιθάρα. Γεννήθηκε στις 3 Απριλίου το 1957 και μεγάλωσε στην Αθήνα, παρόλο που η καταγωγή του είναι από το Ρέθυμνο της Κρήτης. Τελειώνοντας το σχολείο σπούδασε μηχανολογία στο Λονδίνο επειδή, όπως έχει δηλώσει στο musiheaven.gr «έπρεπε». “Ήταν κάτι που δεν το αγάπησα ποτέ. Ούτε το Πολυτεχνείο ούτε τη Μηχανολογία. Πήγα σ’ αυτό γιατί έπρεπε. Ήταν ο μπούσουλας ότι πρέπει να τελειώσουμε το σχολείο, να πάμε στο Πανεπιστήμιο, να τελειώσουμε τις στρατιωτικές μας υποχρεώσεις. Όλα αυτά τα «πρέπει». Όμως ασφαλώς και δεν το μετάνιωσα. Ήταν για μένα ένα άλλο σχολείο γιατί νομίζω πως ό,τι δουλειά και να αποφασίσεις να κάνεις, μία μόρφωση σαν άνθρωπος πρέπει να την έχεις».
Παράλληλα με τις σπουδές του στο Λονδίνο συμμετείχε σε μουσικά σχήματα, όπως το Funk and Reggae. Μάλιστα ως φοιτητής, ήταν ο μοναδικός λευκός που έπαιζε κιθάρα στο Μπρίξτον, το προάστιο του Λονδίνου που έμενε. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα ήταν σίγουρος ότι δεν θα ασχολιόταν με τη μηχανολογία, αλλά με τη μουσική. Δημιούργησε το συγκρότημα Scraptown το οποίο έπαιζε κυρίως ρέγγε. Τα μέλη ήταν παιδικοί του φίλοι και το συγκρότημα έφτασε να παίζει στις Κάννες. Τότε όμως άρχισαν οι διαφωνίες μεταξύ τους κι έτσι οι Scraptown διαλύθηκαν και ο κάθε μουσικός ακολούθησε τον δρόμο του, χωρίς όμως να χαλάσει η φιλία τους.
Το ξεκίνημα στην Ελλάδα
Μέχρι τότε ο Ρακιντζής έγραφε και ερμήνευε τραγούδια με αγγλικό στίχο και όταν έμεινε μόνος του, με προοπτική να κάνει σόλο καριέρα στην Ελλάδα, προβληματίστηκε.
Είχε γράψει το «Μωρό μου φάλτσο» στα ελληνικά, με το οποίο τελικά συστήθηκε δισκογραφικά στο κοινό το 1987 κάνοντας επιτυχία. Ο τραγουδιστής για το πρώτο του εξώφυλλο δεν επέλεξε μια φωτογραφία του εαυτού του, όπως ήταν λογικό για κάθε νέο καλλιτέχνη, αλλά μια ροζ- κίτρινη γαλοπούλα, που προκάλεσε αίσθηση.
Το εξώφυλλο που προκάλεσε αίσθηση
Το ίδιο συνέβη και με τους στίχους του τραγουδιού «Μου λείπουν τα στηθάκια σου, προσκέφαλο στου ονείρου μου το χάζι», οι οποίοι σχολιάστηκαν και θεωρήθηκαν προχωρημένοι για την εποχή. Το «Μωρό μου φάλτσο» ήταν το πρώτο επίσημο βίντεο κλιπ στην Ελλάδα, που κυκλοφόρησε από τη ΜΙΝΟΣ. Ακολούθησαν πολλά άλλα, με πιο γνωστά το «Προκαλείς», όπου έκανε το ντεμπούτο της μπροστά στην κάμερα η Ελένη Μενεγάκη, και το «Εγώ κι ο πουφ», που γυρίστηκε στα Χανιά και μέσω του οποίου ο τραγουδιστής σύστησε στον κόσμο τον λούτρινο «φίλο», που είναι διάσημος μέχρι σήμερα. «Ο Πουφ με συντρόφευε για ένα μεγάλο διάστημα, ήταν κάτι σαν προσωπική μου μασκότ. Είχα ένα κάμπριο τότε και τον έβαζα συνοδηγό. Τον έδενα με τη ζώνη και ήταν πάντα εκεί. Τον έχω ακόμα και μάλιστα σε άριστη κατάσταση. Μου τον έχουν ζητήσει, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να τον δώσω», ανέφερε σε συνέντευξή του στο oneman.gr.
Η συνεργασία με την Τάιλερ και τον Γκίλαν Ο Μιχάλης Ρακιντζής κατάφερε να βγάλει τη μουσική του εκτός συνόρων και να κάνει αυτό που οι καλλιτέχνες σήμερα αποκαλούν «διεθνή καριέρα». Είχε ήδη γράψει το «Μη μου μιλάς για καλοκαίρια» με το οποίο έγινε διάσημη η Σοφία Αρβανίτη, όταν το 1992 κυκλοφόρησε το ντουέτο της Ελληνίδας τραγουδίστριας με τη Μπόνι Τάιλερ «The desert is in your heart”, το οποίο παρουσιάστηκε και στην Ευρώπη μόνο με αγγλικό στίχο. Την ίδια χρονιά συνεργάστηκε και με τον Ian Gillan από τους Deep Purple.
H γνωριμία τους έγινε μέσω του Μάνου Ξυδούς και οι δύο καλλιτέχνες εκτός από τα τρία τραγούδια που ηχογράφησαν, έγιναν και φίλοι. Η συναυλία που έδωσαν μαζί στο γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας είναι μια ξεχωριστή στιγμή στην καριέρα του Ρακιντζή.
Η Eurovision και η συνεργασία με τον Καρρά
Το 2002 ο Μιχάλης Ρακιντζής εκπροσώπησε την Ελλάδα στον διαγωνισμό της Eurovision με το τραγούδι S.A.G.A.P.O το οποίο κατετάγη 17ο. Την περίοδο εκείνη σχολιάστηκε η στιλιστική επιλογή του τραγουδιστή και της ομάδας του, οι οποίοι φόρεσαν αυθεντικές στολές που είχαν κυκλοφορήσει δοκιμαστικά για τον ευρωστρατό, ένα σχέδιο το οποίο τότε συζητιόταν αλλά δεν προχώρησε.
Ο Ρακιντζής, που ήταν από τους πρώτους που έγραψε μουσική σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, συνεργάστηκε και με λαϊκούς τραγουδιστές. Το «πάντρεμα» με το λαϊκό αρχικά ξένισε μεγάλη μερίδα του κοινού, όμως ο δίσκος του Βασίλη Καρρά «Μ’ ‘έχεις κάνει αλήτη» την μουσική του οποίου υπογράφει ο Μιχάλης Ρακιντζής, είναι ο πιο εμπορικός της καριέρας του μέχρι σήμερα. Όλες αυτές τις δεκαετίες απέκτησε επικριτές αλλά και φανατικό κοινό που έβγαλε το σύνθημα «Μιχάλη ζεις, για πάντα Ρακιντζής».
Διαβάστε ακόμα στη Μηχανή του Χρόνου:
Το νησί που εξαφανίζεται και εμφανίζεται μια φορά το χρόνο
Γιατί το ελληνικό Οχυρό Ιστίμπεη στη Μακεδονία ονομάστηκε «αγκίστρι του θανάτου»