Νόμπελ Ειρήνης: Οι υποψηφιότητες, οι αξίες και τα ‘πανηγύρια’
Οι επικεφαλής των θεσμών που πρότειναν την 85χρονη Αιμιλία Καμβύση, τον 40χρονο Στρατή Βαλιαμό και την διάσημη ηθοποιό Σούζαν Σάραντον, μιλούν στο NEWS 247 για την επιλογή τους (Pics)
- 03 Φεβρουαρίου 2016 10:25
* των Κώστα Σαρρηκώστα, Σοφίας Κατσαρέλη
Για την προσπάθεια που καταβάλλουν με αυταπάρνηση και χωρίς καμία αξίωση και πρόθεση προσωπικής προβολής, μιλούν οι επικεφαλής των θεσμών, που πρότειναν την γιαγιά και τον ψαρά από τη Λέσβο και την ηθοποιό Σούζαν Σάραντον, για το Νόμπελ Ειρήνης.
Τις υποψηφιότητες πρότειναν ο πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Θανάσης Βαλτινός, ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Σπύρος Καπράλος, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και μέλος του Προεδρείου της Συνόδου των Πρυτάνεων, Γιώργος Πετράκος και ο καθηγητής και Κοσμήτορας του Παντείου Πανεπιστημίου και Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης.
Διαβάστε τι δηλώνουν στο NEWS 247 για την επιλογή των υποψηφίων για το βραβείο Νόμπελ.
Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, Θανάσης Βαλτινός: “Να είμαστε συγκρατημένοι”
Ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, Θανάσης Βαλτινός, μιλά για την καθημερινή, ανιδιοτελή και διαρκή προσπάθεια των κατοίκων των νησιών του Αιγαίου, να σώσουν τους πρόσφυγες που φτάνουν στις ακτές, από τον πνιγμό.
“Η γιαγιά και ο ψαράς είναι απλοί άνθρωποι που έχουν προσφέρει πάρα πολλά πράγματα, σιωπηρά, χωρίς καμία διάθεση να προβληθούν οι ίδιοι και κατά κάποιον τρόπο, εκπροσωπούν ολόκληρο τον πληθυσμό των νησιών, που ασχολούνται με το να σώσουν, να γλιτώσουν τους πρόσφυγες από τον πνιγμό”, σημειώνει ο κ. Βαλτινός, συστήνοντας αυτοσυγκράτηση, στα “πανηγύρια” που ακολουθούν την πρόταση της υποψηφιότητας.
“Από εκεί και πέρα, η Επιτροπή των βραβείων Νόμπελ θα αποφασίσει. Οι θρίαμβοι αυτοί και τα πανηγύρια δεν σημαίνουν, ότι θα μας δώσουν και το Νόμπελ Ειρήνης. Αυτά είναι ανόητα πράγματα, που ακολουθούν μία τέτοια πρόταση. Υπάρχουν πολλές τέτοιες προτάσεις κάποιες μπορεί να είναι πιο ενδιαφέρουσες, δεν το ξέρουμε, θα φανεί σε λίγους μήνες. Θα πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι”.
“Πιστεύω ότι είναι λάθος η επιλογή αυτή, η πανηγυριώτικη. Υπάρχει μία επιτροπή πολύ σοβαρών ανθρώπων, που κρίνουν τα προσόντα των ανθρώπων που προτείνονται και αποφαίνονται. Μην το δένουμε κόμπο σε ψιλό μαντήλι και μεθαύριο πάλι απογοητευτούμε και πούμε ‘τι μας κάνουν αυτοί οι ξένοι, που δεν μας χωνεύουν’“, λέει ο πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.
Πρόεδρος ΕΟΕ, Σπύρος Καπράλος: “Αυτή είναι η θετική πλευρά της χώρας μας”
“Η επιλογή αυτών των τριών προσώπων έγινε ώστε να δείξουμε στον υπόλοιπό κόσμο ότι αυτή είναι μια θετική πλευρά της χώρας μας, ένα θετικό κομμάτι της Ελλάδος. Ότι η Ελλάδα παρά τις μικρές της δυνάμεις είναι αλληλέγγυα σε αυτό το μεγάλο διεθνές πρόβλημα, όπου χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να αφήσουν την χώρα τους και τα σπίτια τους διεκδικώντας το αναφαίρετο δικαίωμα για ένα καλύτερο αύριο. Επομένως, εμείς οι Έλληνες, που έχουμε ζήσει τέτοιου είδους ξεριζωμούς στην ιστορία μας, καταλαβαίνουμε πολύ περισσότερο αυτές τις βασικές αρχές αλληλεγγύης της αξιοπρέπειας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”, λέει στο NEWS 247 ο κ. Καπράλος.
“Εμείς σαν Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, όταν είδαμε ότι είναι μια ιδιαίτερα σοβαρή προσπάθεια ταχθήκαμε στο πλευρό της Ακαδημαϊκής κοινότητας και κυρίως για έναν ακόμη λόγο. Γιατί προσπαθούμε με κάθε τρόπο να απαλύνουμε τον πόνο και την δυστυχία αυτών των ανθρώπων τόσο με ειδικές δράσεις της ΔΟΕ όσο και από τον ίδιο το πρόεδρο κ.Τόμας Μπαχ. Σημειώστε ότι έχουμε ήδη προσφέρει τέσσερα γήπεδα μπάσκετ, έχουμε δώσει αθλητικό υλικό, μπάλες, παπούτσια, μπουφάν και βεβαίως θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε τη δυνατότητα να αθλούνται και να εκτονώνονται, κατά ένα τρόπο, από τα προβλήματα που έχουν”.
“Επιπλέον, η ΔΟΕ έχει αγκαλιάσει όλο αυτό το εγχείρημα καθώς θα δώσει τη δυνατότητα σε όσους αθλητές αδυνατούσαν, λόγω των γεγονότων, να παρευρεθούν στους Ολυμπιακούς αγώνες και να αγωνιστούν κάτω από την σημαία της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Είναι ίσοι μεταξύ ίσων, ανάμεσα σε όλους τους αθλητές. Έχουν δικαίωμα στο όνειρο και αυτό αποτελεί μια θεμελιώδη αξία του Ολυμπισμού”.
“Βέβαια, πριν ξεκινήσουν όλα αυτά, έτυχε και βρέθηκα στον Ελαιώνα για να δω τι χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι και πώς μπορώ να βοηθήσω σε προσωπικό επίπεδο. Και έτσι ξεκίνησε η εμπλοκή μας. Πήγαμε σε πρώτη φάση παιχνίδια και ρούχα για τα παιδιά και στη συνέχεια προσπαθήσαμε να ενεργοποιήσουμε και άλλους φορείς, όπως την χορηγό των Ολυμπιακών Αγώνων, το προσωπικό της ΕΟΕ έχοντας στο μυαλό μας μια λέξη. Αλληλεγγύη, που είναι η βασική μας λέξη στο ολυμπιακό μας λεξιλόγιο“, καταλήγει ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.
Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης: “Η πρώτη ακτίδα αισιοδοξίας των προσφύγων είναι οι νησιώτες μας”
“Η πρόταση για την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης στους κατοίκους του Αιγαίου και δη σε συμβολικούς εκπροσώπους τους, όπως είναι η γιαγιά Αιμιλία Καμβύση, ο ψαράς Στρατής Βαλιαμός και η ακτιβίστρια Σούζαν Σάραντον, εδράζεται στην πεποίθησή μας πως η δράση των κατοίκων, η προσφορά ανθρωπιστικού έργου στην αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος που φτάνει κατά κύματα από τα παράλια της Μικράς Ασίας στο Αιγαίο, δεν ήταν τυχαία υπόθεση, αλλά προϊόν της μακραίωνης τρισχιλιετούς ιστορίας, παραδόσεων, βιωμάτων και πολιτισμού ενός αξιακού συστήματος που σημαίνει αλληλεγγύη, ανθρωπισμός και προσφορά.
Οι κάτοικοι του Αιγαίου χωρίς καμία σκοπιμότητα, ανιδιοτελώς, βιώνοντας οι ίδιοι τεράστια κρίση, που αγγίζει τα όρια της κρίσης επιβίωσης, όπως και ολόκληρη η Ελλάδα, αντιμετωπίζουν τις δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, που φτάνουν καθημερινώς ως προϊόντα δουλεμπορίου, εξαθλιωμένοι, φοβισμένοι και καταπονημένοι, με μια μεγάλη αγκαλιά αγάπης και αλληλεγγύης, δίνοντάς τους την πρώτη ακτίδα αισιοδοξίας και ελπίδας για το μέλλον.
Αυτή η στάση ζωής έρχεται σε αντίθεση με χώρες της Ευρώπης που ευημερούν και που κλείνουν τις πόρτες τους στους πρόσφυγες του πόνου και της δυστυχίας, εξευτελίζοντάς τους και παίρνοντάς τους και τα τελευταία αποθέματα υλικής επιβίωσης που φέρνουν μαζί τους από την πατρίδα τους. Το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού προγραμματίζει σειρά εκδηλώσεων σε διάφορες πόλεις του κόσμου, όπου έχει παραρτήματα, εστίες και εκπροσωπήσεις για την προβολή, υποστήριξη και περαιτέρω προώθηση αυτής της λαμπρής πρότασης”, σημειώνει από τη μεριά του ο κ. Γιαλουρίδης.
Οι τρεις υποψήφιοι για το Νόμπελ Ειρήνης
Η Αιμιλία Καμβύση, 85 χρονών, παιδί Μικρασιατών προσφύγων από το Μοσχονήσι, έχει ζήσει όλη της τη ζωή στη Σκάλα Συκαμιάς Λέσβου. Μαζί με δύο φίλες της, την 89χρονη Ευστρατία Μαυραπίδου και την 85χρονη Μαρίτσα Μαυραπίδου έγιναν σύμβολα των εθελοντών κατοίκων της Λέσβου όταν ο φωτογραφικό φακός “τις συνέλαβε” να φροντίζουν το βρέφος προσφυγοπούλας από τη Συρία, που μόλις είχε αποβιβασθεί στην ακτή.
Οι τρεις γιαγιάδες κάθε μέρα κατεβαίνουν στην ακτή, και συμπαραστέκονται μαζί με άλλους αλληλέγγυους πολίτες με όποιον τρόπο μπορούν στους εκατοντάδες πρόσφυγες που καθημερινά φτάνουν από τις απέναντι τουρκικές ακτές. Όταν τον περασμένο Νοέμβριο επισκέφθηκε τη Συκαμνιά ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, και τη συνάντησε για να την συγχαρεί για ό,τι έκανε αυτή με τις άλλες δυο φίλες της, απάντησε στον πρόεδρο, “γιατί μου λες μπράβο γιε μου; Τι έκανα;”.
Ο Στρατής Βαλιαμός είναι 40 χρονών, ψαράς στη Σκάλα Συκαμνιάς. Όταν δεν χρησιμοποιεί τη βάρκα του για να κερδίσει τα προς το ζην, σώζει κόσμο που κινδυνεύει. Όχι μόνο όταν τυχαία τούς βρίσκει στο δρόμο του, αλλά πολλές φορές επιχειρώντας ο ίδιος ως διασώστης με το δικό του μέσο. Αρνείται να μιλήσει για όσα έχει κάνει, αρνείται να φωτογραφηθεί λέει μόνο πως έτσι έπρεπε να κάνει και έτσι έκανε. Στο χωριό λένε πως ο Στρατής Βαλιάμος μαζί με όλους τους άλλους ψαράδες στο Αιγαίο έχουν σώσει πολλές χιλιάδες ανθρώπους. Η απάντηση που δίνει είναι “έτσι, γιατί αυτό έπρεπε να κάνω”.
Η ηθοποιός και αγωνίστρια Σούζαν Σάραντον, 69 ετών από τη Νέα Υόρκη, υποδέχτηκε πρόσφυγες και μετανάστες που έφταναν στις ακτές της Λέσβου, ενώ επισκέφθηκε και τους πρόσφυγες στα κέντρα φιλοξενίας στην Αθήνα. Στη συνέχεια δήλωσε, πως “η διεθνής κοινότητα πρέπει να δει τι συμβαίνει σε αυτήν τη γωνιά του πλανήτη. Πρέπει να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος και να το καταλάβει. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να πάψουν να είναι “κάποιοι άλλοι” και να γίνουν οι πρόσφυγες στους οποίους χρειάζεται να σταθούμε δίπλα και να τους υποστηρίξουμε”.
(Η φωτογραφία του κ. Βαλιαμού είναι από την Καθημερινή)