Οι προτάσεις Σαμαρά για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Αυτή είναι η γνώμη μας

Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ανακοίνωσε 30 προτάσεις για θεσμικές αλλαγές, που όπως είπε έχει ανάγκη η χώρα.

Οι περισσότερες από αυτές, θα προχωρήσουν (αν προχωρήσουν), μέσα από τη διαδικασία της Αναθεώρησης του Συντάγματος.

Επτά συντάκτες του NEWS 247 γράφουν για τις προτάσεις, αλλά και για τη χρονική περίοδο, που ο Αντώνης Σαμαράς, επέλεξε να τις δημοσιοποιήσει.

Περιμένουμε την άποψή σας, στο τέλος του κειμένου

“Προς τη σωστή κατεύθυνση οι προτάσεις”, για την Ανθή Κουτσουμπού

Αν και ουσιαστικά εντάσσεται σε μια ευρύτερη προεκλογική περίοδο, η πρόσφατη ανακοίνωση του πρωθυπουργού για αναθεώρηση του Συντάγματος, μόνο θετικά μπορεί να αντιμετωπιστεί. Ένα εκτεταμένο “λίφτινγκ” στο Σύνταγμα, οι βάσεις του οποίου μπήκαν πριν από περίπου 40 χρόνια, θεωρείται κάτι περισσότερο από επιβεβλημένο. Αρκεί φυσικά, αυτό να είναι επί της ουσίας, αποτελεσματικό και να συνάδει με τις μεγάλες κοινωνικοπολιτικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί τα τελευταία χρόνια.

Από τις προτάσεις που γνωστοποιήθηκαν, η πλειονότητά τους θεωρώ ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, όπως ο εκδημοκρατισμός των κομμάτων και εγγυήσεις διαφάνειας στα οικονομικά τους, κατάργηση οικονομικών προνομίων των βουλευτών, διάκριση των εξουσιών, ποινική ευθύνη υπουργών, πρόβλεψη τριών υπηρεσιακών υφυπουργών και ενίσχυση του ρυθμιστικού ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ωστόσο, όσο γενικόλογες είναι αυτές οι προτάσεις με τη σημερινή τους μορφή, επιτρέποντας πολλά “παραθυράκια” και δεύτερες σκέψεις, τόσο αόριστα μπορώ να πω λοιπόν και εγώ ότι είναι θετικές. 

“Αναθεώρηση σαν κύκνειο άσμα”, λέει ο Χρήστος Δεμέτης

Η χώρα σε κάθε περίπτωση χρειάζεται υπερκομματική και θεσμική συζήτηση σε όλους τους τομείς για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Ωστόσο, η χρονική παρουσίαση των θέσεων της ΝΔ από τον Α. Σαμαρά, κρίνεται άκαιρη χρονικά καθώς οι προτάσεις αυτές εξυπηρετούν ξεκάθαρα κομματικά και ψηφοθηρικά συμφέροντα, την ώρα που τίθενται. Κοινώς, η παρουσίαση Σαμαρά έμοιαζε περισσότερο σαν προεκλογική εξαγγελία εν όψει κοινοβουλευτικών εκλογών. Σημειολογικά, το γεγονός ότι έγιναν λίγες ώρες μετά τις απειλές Βενιζέλου, τις κάνει να φαντάζουν σαν η ύστατη προσπάθεια του πρωθυπουργού για να κερδίσει και πάλι το ενδιαφέρον ή μάλλον, την υπομονή του εκλογικού του κοινού.

Ο κ. Σαμαράς καλεί σε διάλογο για αναθεώρηση του Συντάγματος σε ένα χρονικό σημείο που ο ίδιος βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Γιατί δεν ζήτησε όμως νωρίτερα δημόσια συζήτηση για τις μνημονιακές πολιτικές; Μήπως το υπάρχον Σύνταγμα είναι που μας έφερε εδώ; Όχι οι μνημονιακές υπογραφές και η κακοδιαχείριση; “Ισχυρές εγγυήσεις για εξάντληση της διάρκειας της κοινοβουλευτικής περιόδου, για εξάντληση της τετραετίας. Με σταθερό εκλογικό σύστημα. Ένα σταθερό εκλογικό σύστημα που θα μπορεί να αλλάζει, μόνο με ισχυρές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, από τα τρία πέμπτα της Βουλής”. Η κύρια θέση της ΝΔ. Κοινώς, ισχυροποιεί την φθαρμένη θέση της.

Προσπαθεί μάλλον. Και αποθεώνοντας τον λαϊκισμό, λέει μεταξύ άλλων: Να εκλέγεται ο πρόεδρος της Δημοκρατίας από τον λαό. Ναι, ωραία, σύμφωνοι, ας είμαστε θετικοί ως προς αυτό. Αλλά για πείτε μας, ποιος είναι ο θεσμικός ρόλος του προέδρου της Δημοκρατίας; Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρι να καταλήξουμε σε ένα δημοκρατικό Σύνταγμα που θα κατοχυρώνει τη λαϊκή κυριαρχία και όχι την δημοκρατική ολιγαρχία των συμφερόντων. Αν ποτέ καταφέρουμε να φτάσουμε σε αυτό.

“Και γιοφύρια και Σύνταγμα θα σας φτιάξουμε”, άκουσε ο Μάνος Χωριανόπουλος

Βάζεις μερικά αυτονόητα, όπως τα προνόμια των βουλευτών και ο κατάπτυστος νόμος περί ευθύνης υπουργών. Προσθέτεις δημοψηφίσματα και εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό. Ρίχνεις και μερικές προτάσεις-χάδι για τα αυτιά των πιο συντηρητικών και κάνεις δήθεν “φυγή προς τα εμπρός”.

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές, στο πόδι, χωρίς συνεννόηση, ανακοινώνονται προτάσεις για κάτι τόσο σημαντικό όπως η αναθεώρηση του Συντάγματος.

Η στιγμή της ανακοίνωσης, το ύφος, η ανύπαρκτη συζήτηση με την κοινωνία και τα υπόλοιπα κόμματα, ακυρώνει την πρωτοβουλία. Δεν υπάρχει λόγος να μπούμε στη διαδικασία να δούμε τις προτάσεις μία προς μία, όπως θα έπρεπε, αν ζούσαμε σε ένα κανονικό κράτος, με σεβασμό στους θεσμούς, τους νόμους και το Σύνταγμα. Γνωρίζουμε γιατί έγιναν αυτές οι προτάσεις τώρα και ξέρουμε πώς αντιμετώπισαν το Σύνταγμα τα τελευταία 4 χρόνια, αυτοί που τώρα θα το “διορθώσουν”.

Η αναθεώρηση του Συντάγματος, είναι μια προεκλογική φανφάρα, με στόχο να παρουσιαστεί ο πρωθυπουργός ως μεταρρυθμιστής και να σβήσει η εικόνα του ανθρώπου που εκτέλεσε ευλαβικά ένα πρόγραμμα λιτότητας, αφού πρώτα το είχε καταγγείλει, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

“Από το Ζάππειο στο Μέγαρο Μουσικής ένα Σύνταγμα δρόμος”, λέει ο Στέφανος Νικήτας

Μετά τα Ζάππεια 1, 2,3, αρχίζουμε το σίκουελ Μέγαρο Μουσικής. Όσοι άκουσαν το προεκλογικά ευχολόγια Σαμαρά αναρωτιούνται τι σχέση μπορεί να έχει η συνταγματική αναθεώρηση με τις ευρωεκλογές και με τις περιφερειακές – δημαρχιακές που έχουμε σε λίγες μέρες;

Ακούγοντας τις “προτάσεις” Σαμαρά δε χρειάζεται κάποιος να είναι συνταγματολόγος για να καταλάβει ότι καμιά δεκαριά εμπίπτουν στο συνταγματικό δίκαιο (κυρίως οι διατάξεις για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον τρόπο επιλογής της ιεραρχίας της Δικαιοσύνης, το ασυμβίβαστο βουλευτή και υπουργού, ο χρονικός περιορισμός της θητείας πρωθυπουργών νομαρχών και περιφερειαρχών. Όλες οι υπόλοιπες εμπίπτουν στο πλαίσιο του τυπικού νόμου, δεν έχουν σχέση με το Σύνταγμα). Για παράδειγμα είναι δυνατόν να ορίζεται συνταγματική επιταγή η εξάντληση της τετραετίας;

Νομίζω πως όλα αυτά είναι μια ακόμη προσπάθεια της Ν.Δ να γυρίσει προς το κέντρο και το φιλοευρωπαϊκό της προσανατολισμό, υιοθετώντας κάποιες από τις θέσεις άλλων, πιο σύγχρονων κομμάτων. Υπάρχουν όμως και προτάσεις όπως η 30η (Ρητή πρόβλεψη να προστατευθεί η εθνική ταυτότητα και η ελληνική γλώσσα.) που μπήκε “σφήνα” για να χαϊδέψει τα αυτιά μιας αυξανόμενα ακροδεξιάς κοινωνίας.

Συμπέρασμα: “Προτάσεις” αλα κάρτ, σε λάθος χρονική περίοδο που να ικανοποιούν Κεντρώους, δεξιούς και ακροδεξιούς.

“Αναθεώρηση αλλά με ποια συναίνεση;” αναρωτιέται η Μίκα Κοντορούση

Οποιοσδήποτε νόμος εξασφαλίζει την ατιμωρησία του πολιτικού συστήματος μέσω της βουλευτικής ασυλίας, ενισχύει τη διαφθορά με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, κάνει παντιέρα τις παραπάνω από 70 φοροαπαλλαγές του εφοπλιστικού κόσμου, αδυνατεί να καταλήξει σε ένα δικαιότερο εκλογικό σύστημα και αφήνει απροστάτευτη την τριτοβάθμια εκπαίδευση από τα ιδιωτικά κολέγια και άλλα συνώνυμα Ιδρύματα, χρήζει άμεσης αναθεώρησης. Όπως επιτακτική είναι και η ανάγκη να θεσπιστεί το “ασυμβίβαστο” μεταξύ υπουργών και βουλευτών.

Αλλά πότε πρέπει να “κυνηγήσουμε” την αναθεώρηση ενός Συντάγματος και με τι τρόπο; Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μίλησαν για λάθος timing Σαμαρά και οπωσδήποτε, για ακόμα μία προεκλογική φωτοβολίδα στο παρά πέντε των κρίσιμων και καθοριστικών εκλογών. Και δεν έχουν άδικο. Μια συζήτηση για τις όποιες αλλαγές του Συντάγματος απαιτεί να είναι μακροχρόνια και να εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή πολιτική συναίνεση και στήριξη.

Για ποια όμως πολιτική συναίνεση μιλάμε, όταν το ΠΑΣΟΚ εξαπολύει απειλές για αποχώρηση από το κυβερνητικό σχήμα, σε περίπτωση που τα εκλογικά ποσοστά παραμείνουν στα “τάρταρα” της λαϊκής βούλησης; Και σε ποια κομματική δεξαμενή θα αναζητηθούν 151 ψήφοι που απαιτούνται για την συνταγματική αναθεώρηση, όταν τα «αιρετά μας φιντάνια» δεν μπορούν να τα βρουν ούτε στο γάλα, ούτε στα φάρμακα, ούτε καν στους πάγκους των λαϊκών αγορών;

Ας γίνουν πρώτα οι εκλογές και ας δοθεί επιτέλους μία αυτοδύναμη λαϊκή εντολή για διακυβέρνηση αυτού του τόπου. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μπορούν μέχρι τότε να κάνουν υπομονή και να κυβερνούν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου – express, όπως άλλωστε κάνουν χρόνια τώρα.

“Ακόμα ένα προεκλογικό τρικ, οι προτάσεις” για την Μαρίνα Κουτσούμπα

Έχουμε μπει για τα καλά σε προεκλογική περίοδο. Λίγες ημέρες μας χωρίζουν από το καθιερωμένο ραντεβού μας με τις κάλπες.  Δεν αποτελεί επομένως, κακά τα ψέματα, έκπληξη που από τα μανίκια όλων των κομματικών επιτελείων βγαίνουν κρυμμένοι άσσοι.

Έτσι και οι προτάσεις αναθεώρησης του Συντάγματος από τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Δεν είναι τυχαίο φυσικά το timing.

Με τις δημοσκοπήσεις μάλιστα να χαρίζουν την πρωτιά άλλες φορές στη Νέα Δημοκρατία και άλλες στον ΣΥΡΙΖΑ, τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται σύμπτωση.

Ο τριαντάλογος της Νέας Δημοκρατίας έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή. Αυτοδιοικητικές και ευρωεκλογές κρίνονται στο νήμα της ψήφου.

Το κατά πόσο όλα αυτά τα προεκλογικά τρικ θα σταθούν ικανά ώστε να δημιουργήσουν “κλίμα” υπέρ του ενός ή του άλλου ενόψει κάλπης θα το δούμε λίαν συντόμως.

“Ύποπτη η συγκυρία”, λέει ο Στέλιος Μπαμιατζής

Δεν θα σταθώ ιδιαίτερα σε αυτά οπου εξήγγειλε ο πρωθυπουργός μας. Καταρχάς είπε πολλά. Κι όπου ακούς πολλά κεράσια οφείλεις να κρατάς μικρό καλάθι. Ειδικά στην πολιτική σκηνή της Ελλάδος. θα μου πείτε, ισοπεδώνεις και κρίνεις πριν δεις. Ίσως! Αλλά η ιστορία και τα όσα έχουν δει τα μάτια μας δεν με κάνουν ιδιαίτερα αισιόδοξο.

Άλλωστε, μέσα στον λόγο του υπήρξαν και αναφορές – υπενθυμίσεις στο έργο της κυβέρνησης και δη στον οικονομικό τομέα. Τουτέστιν άσχετα πράγματα με τη συνταγματική αναθεώρηση.

Από κει και πέρα, ναι, συμφωνώ με κάποιες εξαγγελίες του. Ας πούμε είμαι υπέρ της διενέργειας δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία. Ή το να μπει τέλος σε ιδιαίτερα προνόμια των πολιτικών μας. Εννοείται πως τάσσομαι υπέρ της ξεκάθαρης διάκρισης των εξουσιών.

Αλλά όλα αυτά, μα όλα όμως, έχουν ένα σημαντικό πρόβλημα. Εξαγγέλλονται ελάχιστες ημέρες πριν μία άκρως σημαντική και δύσκολη εκλογική αναμέτρηση. Κι αυτό καθιστά το όλο “εγεχείρημα” εξαιρετικά ύποπτο, επιτρέψτε μου την λέξη.