Διονύσης Σιμόπουλος: Ο Στίβεν Χόκινγκ ήταν η επιτομή επιμονής και υπομονής

“Ο Στίβεν Χόκινγκ ήταν η επιτομή επιμονής και υπομονής. Υπομονής, γιατί μην ξεχνάτε ότι για να κοιμηθεί χρειάζονταν μιάμιση με δύο ώρες και για να ξυπνήσει άλλες τόσες”.

Μιλώντας για τον σπουδαίο Στίβεν Χόκινγκ που έφυγε σήμερα από τη ζωή, ο φυσικός και αστρονόμος, Διονύσης Σιμόπουλος, τόνισε στο Ραδιόφωνο 24/7 στους 88,6:

“Παρά τις μεγάλες δυσκολίες που του δημιουργούσαν οι συνθήκες που ζούσε, ήταν παραγωγικότατος όσον αφορά στην επιστήμη”.

Σχετικά με το αν υπάρχουν εν ζωή… άλλοι Χόκινγκ, υποστήριξε ότι “ο Χόκινγκ εκτός από το ότι είχε μεγάλες ιδέες και προσέφερε τα φώτα του στον επιστημονικό κόσμο και όχι μόνο, λόγω της κατάστασης της υγείας του, τα λόγια του λάμβαναν μεγαλύτερη βαρύτητα γιατί πραγματικά ο κόσμος θαύμαζε την υπομονή και την επιμονή αυτού του ανθρώπου. Αλλά, φυσικά, στην επιστήμη δεν υπάρχει μοναδικότητα”.

“Η διεθνής επιστημονική κοινότητα έγινε από σήμερα φτωχότερη”

Στη συνέχεια, σε ανάρτησή του στη σελίδα του στο Facebook, ο Διονύσης Σιμόπουλος έγραψε:

Η διεθνής επιστημονική κοινότητα έγινε από σήμερα φτωχότερη. Γιατί ο Στήβεν Χώκινγκ δεν ήταν απλώς ένας συγκλονιστικός επιστήμονας αλλά κι ένας πραγματικά αναγεννησιακός άνθρωπος. Εκτός από την σημαντική ανάπτυξη της αστροφυσικής και της κοσμολογίας, λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε επί μισό περίπου αιώνα, ήταν για όλους μας υπόδειγμα υπομονής και επιμονής.

Ένας χαρισματικός άνθρωπος που συνδύαζε την ευφυΐα με το χιούμορ. Πολλές φορές έβαζε στοιχήματα με συναδέλφους του που ήξερε εκ των προτέρων ότι θα τα χάσει βασιζόμενος στην μία απειροελάχιστη πιθανότητα ότι εάν έβγαινε αληθινός θα συγκλόνιζε τον επιστημονικό κόσμο συθέμελα! Εξ ίσου συχνά, εάν όχι συχνότερα, έκανε ορισμένες συγκλονιστικές αναφορές που γίνονταν αμέσως πρωτοσέλιδες ανακοινώσεις στον διεθνή τύπο, είτε αναφέρονταν στην επικινδυνότητα των εξωγήινων είτε στην προτροπή του να μετοικίσουμε ως είδος σε άλλους πλανήτες.

Σ’ ένα από τα τελευταία του βιβλία ανέφερε ότι η δημιουργία του Σύμπαντος δεν έχει ανάγκη την ύπαρξη του Θεού, έστω κι αν όντως υπάρχει. Η επιστημονική του δουλειά δεν περιορίζονταν σε κάτι απλό αλλά αντίθετα προσπάθησε να ανακαλύψει γιατί το Σύμπαν είναι έτσι όπως είναι αλλά και γιατί υπάρχει. Ένας από τους στόχους του ήταν να συνδυάσει τις δύο μεγάλες θεωρίες του 20ου αιώνα, την Γενική Σχετικότητα και την Κβαντική Μηχανική, σε μία θεωρία Κβαντικής Βαρύτητας. Το κύριο ενδιαφέρον του σχετίζονταν με τις Μαύρες Τρύπες, τα λείψανα γιγάντιων άστρων για τις οποίες δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τη φυσική τους υπόσταση που χαρακτηρίζουν ένα σημείo “μοναδικότητας” για τη φυσική επιστήμη. Eνα σημείο δηλαδή όπου οι νόμοι της φυσικής παύουν να ισχύουν.

Αν μπορούσαμε να συμπιέσουμε την Γη μας στο μέγεθος ενός κερασιού, θα την είχαμε μετατρέψει σε “μαύρη τρύπα”. Φυσικά δεν υπάρχει καμιά γνωστή διαδικασία που θα μπορούσε να μετατρέψει τη Γη, ή και τον Ήλιο ακόμη, σε “μαύρη τρύπα”. Ο καταρρέων πυρήνας μιας σουπερνόβα, με υλικά πάνω από 3 ηλιακές μάζες, είναι ένα από τα ελάχιστα αντικείμενα στο Σύμπαν που μπορούν να δημιουργήσουν κάτι τέτοιο. Παρ’ όλη όμως την σημαντική επιστημονική του συνεισφορά ο Χώκινγκ δεν παρέλειψε να ασχοληθεί και με την εκλαΐκευση της επιστήμης για το ευρύ κοινό με ομιλίες, συνεντεύξεις, βιβλία, άρθρα και ντοκιμαντέρ.