Μια φορά κλόουν, για πάντα κλόουν – δολοφόνος

Μια φορά κλόουν, για πάντα κλόουν – δολοφόνος

Η πραγματική ιστορία του John Wayne Gacy, του κλόουν που σκότωσε 33 έφηβους και νεαρούς άνδρες και αποκάλυψε στο κοινό τη σκοτεινή πλευρά των γελωτοποιών

Το αρχέτυπο του γελωτοποιού υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια, από την αρχαία Κίνα, την Αίγυπτο, τους ιθαγενείς Αμερικανούς, τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μέχρι και τις μέρες μας. Κλόουν, παλιάτσους, γελωτοποιούς, αρλεκίνους ή όπως αλλιώς ονομάζουμε τους διασκεδαστές αυτού του τύπου συναντάμε πια όχι μόνο σε παραστάσεις, αλλά και στα παιδικά πάρτυ, στους παιδότοπους, ακόμα και σε φημισμένα ταχυφαγεία.

Μέχρι τη δεκαετία του 1960 το κοινό των κλόουν αποτελούσαν κυρίως ενήλικες, όμως από τότε έως και σήμερα απευθύνονται κατά κύριο λόγο σε παιδιά. Διάσημοι κλόουν, όπως ο “Bozo”, έχουν αποκτήσει δικές τους παραστάσεις και εκπομπές σε τηλεοπτικά προγράμματα των Ηνωμένων Πολιτειών και η δημοφιλία τους εκτινάσσεται στα ύψη.

O Killer Clown

Το 1963 τα ταχυφαγεία “ΜcDonald’s” σύστησαν τον κλόουν ”Ronald McDonald” που «κοσμεί» την είσοδο κάθε εστιατορίου της αλυσίδας και έγινε από τότε σύμβολο και «σήμα κατατεθέν» της. Όλα αυτά, βέβαια, μέχρι τις αρχές της επόμενης δεκαετίας, όταν κατέκλυσε τα media ο πιο σκοτεινός κλόουν της ιστορίας – ένας από τους πιο ανατριχιαστικούς serial killers των εγκλήματολογικών χρονικών διεθνώς. Ο Killer Clown!

Σύμφωνα με την παρουσίαση από τα media εκείνης της εποχής, η εγκληματική ιστορία έχει ως κεντρική φιγούρα έναν κλόουν που πηγαίνει αφιλοκερδώς σε κοινωνικές εκδηλώσεις και πάρτι, που διασκεδάζει παιδιά και νέους, που έχει αποκτήσει μεγάλη φήμη και εικόνα του έχει γίνει αναγνωρίσιμη στην τοπική κοινωνία. Ο λόγος για τον κλόουν “Pogo” στο Σικάγο των Η.Π.Α. που είχε τον τρόπο του να προσεγγίζει παιδιά, εφήβους και νέους, τους διασκέδαζε, τους παρουσίαζε τα πιο εντυπωσιακά ταχυδακτυλουργικά του κόλπα και συχνά τους φορούσε χειροπέδες για να τους επιδείξει το κορυφαίο τρικ του!

Αυτό το κομβικό σημείο σήμαινε την αιφνίδια ολική μεταμόρφωση του κλόουν σε αδίστακτο ανθρωποκτόνο βασανιστή που πρώτα κακοποιούσε σεξουαλικά τα θύματά του, τα σκότωνε μετά από ώρες ή ακόμα και ημέρες και συχνά προέβαινε σε σεξουαλικές πράξεις επ’ αυτών ακόμα και μετά το θάνατό τους. Στη συνέχεια έθαβε τα περισσότερα πτώματα στην αυλή του σπιτιού του στο Norwood Park, στα προάστια του Σικάγο.

Ο δολοφόνος με το makeup

Η αλήθεια, όμως, ήταν κάπως διαφορετική. Κάτω από το make-up του “Pogo” βρισκόταν ο  -εν μέρει συνώνυμος του θρυλικού ηθοποιού- John Wayne Gacy από το Σικάγο, γεννημένος το 1942, ο οποίος πραγματικά μεταξύ του 1968 και του 1978 κακοποίησε (σεξουαλικά και μη) και αφαίρεσε τη ζωή τουλάχιστον 33 εφήβων και νέων ανδρών αλλάζοντας μια για πάντα τη στάση του κοινού των ΗΠΑ και στη δύση γενικότερα απέναντι στους κλόουν.

Κατά την παιδική ηλικία του JWG ο αλκοολικός και ευερέθιστος πατέρας του συνήθιζε να κακοποιεί λεκτικά και σωματικά τον ίδιο, τη μητέρα του και τις δύο αδελφές του, δείχνοντας σαφή προτίμηση στο γιο του, που δεν ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις του και τον θεωρούσε μαλθακό, με αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου ο Gacy να «αναισθητοποιηθεί» στις συνέπειες της κακοποίησης, αφού ούτε καν έκλαιγε από ένα σημείο και έπειτα. Στο σχολικό περιβάλλον, αν και καλός μαθητής, αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα κοινωνικοποίησης και αργότερα, όταν ανακάλυψε ότι ήταν αμφιφυλόφιλος, η δυσκολία του μεγεθύνθηκε. Ήταν υπέρβαρος από παιδί, καθόλου αθλητικός, χωρίς φαντασία, ασθενικός και αντιμετώπιζε καρδιακά προβλήματα[8]. Από μικρός στράφηκε στον εθελοντισμό για να νιώσει σημαντικός για τους άλλους και να ανυψώσει τη χαμήλή του αυτοεκτίμηση.

Μετά την αποφοίτηση από το σχολείο εργάστηκε ως μάνατζερ καταστημάτων του γνωστού εστιατορίου Kentucky Fried Chicken και αργότερα έγινε εργολάβος και αναλάμβανε μικρά τεχνικά έργα. Νυμφεύθηκε δις, διαζεύχθηκε επίσης δις και απέκτησε συνολικά πέντε παιδιά. Έδινε την εικόνα ενός άψογου γείτονα και ενεργού πολίτη της τοπικής κοινωνίας, παρουσίαζε μεγάλη εθελοντική δράση σε διάφορους φορείς και οργανισμούς και στο πλαίσιο αυτό, μετά το 1975, αρεσκόταν στο να ντύνεται κλόουν και να διασκεδάζει παιδιά και νέους σε διάφορες εκδηλώσεις και σε νοσηλευτικά ιδρύματα.

Η σκοτεινεί πλευρά του JWG

Ο σκοτεινή πλευρά του JWG είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της τουλάχιστον από το 1966 όταν είχε δημιουργήσει στο υπόγειο του σπιτιού του ένα άτυπο κλαμπ χρήσης ναρκωτικών και αλκοόλ, όπου σκοπό του είχε σεξουαλική εκμετάλλευση εφήβων και νέων ανδρών, τους οποίους αλίευε από το επαγγελματικό του περιβάλλον κατά κύριο λόγο[9]. Όταν εκείνοι αντιδρούσαν στις ανήθικες προτάσεις ή χειρονομίες του, ο ίδιος αμυνόταν υποστηρίζοντας ότι απλά αστειευόταν.

Μετά την πρώτη καταδίκη του (1968) για σεξουαλική επίθεση εναντίον ενός δεκαπεντάχρονου που συνέβη το 1967, η πρώτη σύζυγός του ζήτησε και έλαβε διαζυγίο και την επιμέλεια των δύο παιδιών τους (τα οποία ουδέποτε ξανασυνάντησαν τον πατέρα τους), ενώ παράλληλα κράτησε την οικογενειακή οικία.

Ο Gacy καταδικάστηκε και φυλακίστηκε για την πράξη του αυτή και υπήρξε υποδειγματικός κρατούμενος με αποτέλεσμα να απολυθεί υφ’ όρον το 1970, έπειτα από εγκλεισμό περίπου 18 μηνών. Τότε επέστρεψε στο πατρικό του, για να μείνει με τη μητέρα του (ο πατέρας του είχε ήδη πεθάνει) και μετά από λίγους μήνες ξανανυμφεύθηκε και δημιούργησε νέα οικογένεια στην περιοχή του Noorwod Park, όντας και πάλι ιδιαίτερα ενεργός στις δράσεις της τοπικής κοινωνίας.

Θύματα νεαροί λευκοί άνδρες

Η εγκληματική δράση του συνεχίστηκε και βαθμιαία επιδεινώθηκε από το 1972 και έπειτα, όταν ψάρευε εφήβους ή νέους, πάντα λευκούς άρρενες («όχι γυναίκες, όχι μαύρους, όχι Πορτορικάνους» ήταν το μότο του), που προέρχονταν από ευάλωτες ομάδες ή βρίσκονταν υπό συνθήκες που τους έκαναν ευάλωτους (όπως π.χ. νέοι που είχαν εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία) και κέρδιζε πρόσκαιρα την εμπιστοσύνη τους.

Ύστερα τους έταζε ό,τι εκείνοι ζητούσαν: εργασία, ναρκωτικά, αλκοόλ ή ακόμα και σεξ και τους έπειθε να τον ακολουθήσουν στο σπίτι του. Εκεί μετά από κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ, ορισμένοι εξ αυτών δέχονταν να τους περάσει χειροπέδες, προκειμένου να τους κάνει επίδειξη του σπουδαίου τρικ«πώς-να-λύνεις-χειροπέδες». Από το σημείο αυτό και μετά, ξεκινούσε η ακραία εγκληματική του δράση: αφού τους έδενε περαιτέρω, τους κακοποιούσε σωματικά και ιδιαίτερα σεξουαλικά και ώρες/ημέρες αργότερα κατέληγε να τους δολοφονεί.

Τα 28 από τα 33 θύματα βρέθηκαν θαμμένα στο υπόγειο του σπιτιού του σε θέσεις που αργότερα υπέδειξε ο ίδιος

Την πρώτη φορά αφαίρεσε τη ζωή ενός νεαρού με αλλεπάλληλα χτυπήματα με μαχαίρι και τις επόμενες άλλαξε τη μεθοδολογία του και επέλεγε τον στραγγαλισμό με χοντρό σκοινί, το οποίο έστριβε συνεχόμενα με ένα ξύλο για να σφίγγει το λαιμό του θύματος. Η δράση τού JWG κορυφώθηκε δε μεταξύ των ετών 1975-1978, όταν διέπραξε και τις περισσότερες ανθρωποκτονίες όντας για δεύτερη φορά διαζευγμένος. Τα 28 από τα 33 θύματα βρέθηκαν θαμμένα στο υπόγειο του σπιτιού του σε θέσεις που αργότερα υπέδειξε ο ίδιος στις Αρχές με χειρουργική ακρίβεια, χωρίς να γνωρίζει την πλήρη ταυτότητα του καθενός, με αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα κάποιοι εξ αυτών να μην έχουν αναγνωριστεί/ταυτοποιηθεί.

Έπειτα από τη μαρτυρία-κλειδί ενός υπαλλήλου του που κατέθεσε στην Αστυνομία ότι τον πλήρωσε για να σκάψει λάκκους στην αυλή του σπιτιού του δήθεν για να διορθωθούν τα υδραυλικά, ο JWG συνελήφθη τελικώς το 1978, η σύλληψή του και η δράση του έλαβαν τεράστια δημοσιότητα, τα μέσα ενημέρωσης των Η.Π.Α. τον βάφτισαν “Killer Clown” και η εμμονή του κοινού με τους κλόουν, όπως ήταν αναμενόμενο, γιγαντώθηκε.

ΠΗΓΗ CRIME TIMES

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα