Γιατί η αριστερά έχει το αλάθητο;

Η αριστερά στην Ελλάδα καταφέρνει διαχρονικά να αποτελεί σημείο αναφοράς του “ορθού”, του “δικαίου”, της “ελευθερίας” και της “δημοκρατίας”. Μετά τον εμφύλιο και αφού φρόντισε να γράψει την ιστορία στη βάση του δικού της αφηγήματος, κατάφερε να φορτώσει με ενοχές ένα μεγάλο μέρος της αστικής τάξης που αισθανόταν κατά κάποιο τρόπο υπεύθυνο για τις διώξεις που είχαν επιβάλλει οι νικητές στους ηττημένους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η αριστερά στις δεκαετίες που ακολούθησαν απέκτησε το λεγόμενο “ηθικό πλεονέκτημα” βάσει του οποίου έχει την “πιστοποίηση” να κρίνει τις ιδέες και τις θέσεις των πολιτικών της αντιπάλων της με απολυτότητα.

Ο χώρος της αντιπολίτευσης παρείχε προνόμια στην αριστερά τα οποία αξιοποίησε προκειμένου να διεισδύσει σε κοινωνικούς χώρους και ομάδες συμφερόντων που τα κόμματα εξουσίας δεν μπορούσαν εξ αντικειμένου να προσεγγίσουν. Εκεί οφείλεται και το επιχείρημα της αριστεράς ότι για την πορεία της χώρας ευθύνονται όλοι οι άλλοι αφού η ίδια δεν είχε κυβερνητική ευθύνη. Ένα επιχείρημα που δεν αντέχει φυσικά σε σοβαρή κριτική μια και η αριστερά μπορεί να μη κυβερνούσε αλλά έχει το δικό της μερίδιο ευθύνης στη διακυβέρνηση της χώρας. Άλλωστε πολλές φορές με τη στάση της εμπόδισε σημαντικές μεταρρυθμίσεις(πχ Ασφαλιστικό) που σήμερα υποχρεώνεται να εφαρμόσει.

Όλα αυτά είναι γνωστά, αν και η καθημερινότητα πολλές φορές καθιστά την επανάληψή τους αναγκαία. Και όλα αυτά ίσως να είχαν μικρή σημασία αν δεν συνέβαινε η αριστερά που σήμερα κυβερνά δεν ήθελε να έχει τον πρώτο λόγο σε ζητήματα που δεν την αφορούν. Από το ποιος θα ήταν καταλληλότερος να ηγηθεί στην αξιωματική αντιπολίτευση μέχρι ποιος είναι ακατάλληλος να ορισθεί αντιπρόεδρος στη Νέα Δημοκρατία. Από το τι πρέπει να πράξει ένα κόμμα της κεντροαριστεράς προκειμένου να συνεργασθεί μαζί της μέχρι ποιος θα ήταν ο ενδεδειγμένος πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ για να το οδηγήσει στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε λίγες ημέρες το “αλάθητο της αριστεράς” θα κλείσει τα πρώτα του γενέθλια στη κυβέρνηση, αποφεύγοντας να εξηγήσει πως είναι δυνατόν η… μετενσάρκωση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ να χορηγεί πιστοποιητικό καταλληλότητας στον κ. Καμμένο, αλλά ταυτόχρονα να το αρνείται στον κ. Θεοδωράκη. Και μετά από ένα χρόνο πρώτης και δεύτερης κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με συνδρομή ΑΝΕΛ να θυμίσει τι έλεγε ο κ. Τσίπρας για την 13η σύνταξη, το βασικό μισθό στα 751 ευρώ, για τον ΕΝΦΙΑ, τις κύριες και επικουρικές συντάξεις και όλα αυτά που αποδεικνύουν γιατί η αριστερά ήταν και παραμένει η “Αυλή των θαυμάτων” σ’ έναν παράλληλο κόσμο.

Επιγραμματικά, κλείνοντας τον πρώτο χρόνο με την αριστερά στη κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί επικαλούμενος τις ρίζες του και τις ιδεολογικές του καταβολές να επιχειρηματολογήσει θυμίζοντας τι είχε πει για την αλήθεια ο Λένιν: “Η αλήθεια είναι μια μικροαστική εμμονή”. Τόσο απλά…

*O Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος.