Πρώτη ‘κρυάδα’ στα εργασιακά

Με τους χειρότερους οιωνούς θα ξεκινήσει το Σεπτέμβριο η διαπραγμάτευση για την αγορά εργασίας, η οποία θα είναι το βασικό θέμα της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος και θα ανοίξει θέματα που ξεκινούν από το βασικό μισθό μέχρι και τις ομαδικές απολύσεις.

«Τροχιοδεικτική» των προθέσεων των δανειστών για τις ομαδικές απολύσεις είναι η εισήγηση του Γενικού Εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την υπόθεση ομαδικών απολύσεων στις οποίες προχώρησε η ΑΓΕΤ Ηρακλής το 2013.

Στην γνωμοδότηση του, ο Εισαγγελέας απεφάνθη ότι δεν είναι συμβατή προς το κοινοτικό Δίκαιο η ελληνική νομοθεσία η οποία, μεταξύ άλλων, απαιτεί από τους εργοδότες να λαμβάνουν διοικητική έγκριση πριν προβούν σε ομαδικές απολύσεις, και η οποία εξαρτά την εν λόγω έγκριση από τις συνθήκες της αγοράς εργασίας, από την κατάσταση της επιχειρήσεως και από το συμφέρον της εθνικής οικονομίας.

Δείτε την εισήγηση του Εισαγγελέα όπως έχει αναρτηθεί στα ελληνικά

Αφορμή των σημερινών προτάσεων του εισαγγελέα ήταν η προσφυγή της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, (που ανήκει στον γαλλικών συμφερόντων πολυεθνικό όμιλο Lafarge) στο Συμβούλιο της Επικράτειας κατά της απόφασης του υπουργείου Εργασίας που απέρριπτε αίτημά της για την εφαρμογή ενός σχεδίου αναδιάρθρωσης της εταιρίας που προέβλεπε και ομαδικές απολύσεις.

Το lock out στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων

Το μνημόνιο του Αυγούστου του 2015, περιλαμβάνει την απαίτηση των δανειστών για νομοθέτηση των ομαδικών απολύσεων, η οποία θα πρέπει να εξεταστεί με βάση τις «βέλτιστες Ευρωπαϊκές πρακτικές» μαζί με την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου και την επαναφορά του θεσμού της ανταπεργίας (lock out) στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος. Στο θέμα των ομαδικών απολύσεων ,οι δανειστές επιμένουν στην νομοθέτηση του δικαιώματος για τους εργοδότες αντικαθιστώντας το ισχύον καθεστώς που προβλέπει ειδική έγκριση από το υπουργό εργασίας πριν προχωρήσει κάποιος σε ομαδικές απολύσεις.

Στο θέμα της αλλαγής του συνδικαλιστικού νόμου οι θεσμοί ζητούν αυξημένη πλειοψηφία από τα μέλη κάποιου σωματείου, για την προκήρυξη απεργίας και την κατάργηση των συνδικαλιστικών προνομίων (κυρίως τις πολυήμερες άδειες και την ασυλία από απολύσεις) που ισχύει.

Στο θεσμό της ανταπεργίας οι θεσμοί πιέζουν ώστε να ο εργοδότης να μπορεί να λειτουργήσει την επιχείρηση του και σε περίοδο απεργίας των εργαζομένων του, χωρίς να ελέγχεται ποινικά όπως συμβαίνει σήμερα.

Συλλογικές συμβάσεις εργασίας

Ο υπουργός εργασίας επιμένει ότι βασικός στόχος της συζήτησης για τα εργασίας ήταν και παραμένει για την Κυβέρνηση η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Στο θέμα αυτό το μνημόνιο, αφήνει ανοιχτή και μια συζήτηση για την λειτουργία της αγοράς εργασίας σημειώνοντας το χαμηλό ποσοστό ευέλικτων μορφών απασχόλησης ( μερική απασχόληση ) στην Ελλάδα.

Με δεδομένο λοιπόν ότι οι ευέλικτες μορφές εργασίας ξεκινούν από τις συλλογικές συμβάσεις και καταλήγουν και στο καθεστώς αμοιβών, οι εργοδοτικοί φορείς από την Ελλάδα έχουν ανοίξει το θέμα των ευρύτερων συνθηκών απασχόλησης που ισχύει στην χώρα και το οποίο μπορεί να περιλάβει:

– Το θέμα του 13ου και του 14ου μισθού με πολλές εναλλακτικές μορφές. Σε αυτές περιλαμβάνεται η ενσωμάτωση τους στους 12 μισθούς του έτους και η κατάργηση τους για τους νέους εργαζομένους, ώστε να υπάρχει πρόσθετο κίνητρο απασχόλησης, είτε και η πλήρη κατάργηση τους για όλους τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.

– Την μείωση της αποζημίωσης για απολύσεις εργαζόμενων, η οποία θεωρείται ακόμη υψηλή με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα

– Την επανεξέταση του κατώτερου μισθού (θέμα που προωθεί κυρίως το ΔΝΤ) με το σκεπτικό ότι η πτώση των μέσου επιπέδου αμοιβών στις Ελλάδα από τα 1000 ευρώ το 2009 στα 650-700 ευρώ το 2015 φέρνει ο μέσο μισθό κοντά στον κατώτερο δημιουργώντας αντικίνητρο για την απασχόληση.

– Την προώθηση ιδιαίτερα ευέλικτων μορφών εργασίας όπως τα συμβόλαια μηδενικών ωρών απασχόλησης ( zero hour contracts ) δηλαδή της απασχόλησης όταν θέλει ο εργοδότης και με αμοιβή που ορίζει ο ίδιος ώστε να υπάρχει περιθώριο μεγαλύτερης αύξησης της απασχόλησης.

ΦΩΤΟ SOOC.GR