Τι γίνεται με τα παιδιά του πολέμου που ενηλικιώθηκαν στην Ελλάδα

Πρόσφυγες ξεριζωμένοι, απόκληροι της εποχής, ασυνόδευτα παιδιά που έφυγαν από τη φρίκη του πολέμου, ενηλικιώθηκαν στην Ελλάδα και τώρα αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον στη χώρα μας. Το News 24/7 βρέθηκε στον ξενώνα της PRAKSIS και μίλησε με τρεις νέους από τη Συρία, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν που προσπαθούν να φτιάξουν τις ζωές τους στη χώρα μας.

Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πώς θα ήταν να επέστρεφε τώρα στην πατρίδα του. Ο Σαρία από τη Συρία, προέρχεται από μια χώρα ισοπεδωμένη, ο Ταρίκ δεν μπορούσε να εργαστεί στο Πακιστάν, ο Μοχάμεντ από το Αφγανιστάν μας λέει πως η χώρα του είναι πεδίο μαχών, παρότι οι Αφγανοί έχουν ακόμη περιορισμένες νομικές οδούς για να φύγουν από την Ελλάδα σε σχέση με τους Σύρους. Αυτό γιατί οι Αφγανοί δεν είναι επιλέξιμοι για το  πρόγραμμα επείγουσας μετεγκατάστασης που υιοθετήθηκε από την ΕΕ, την ώρα που βέβαια, κάποια κράτη αρνούνται να υποδεχθούν ανθρώπους στο πλαίσιο της ισοκατανομής.

Σήμερα η PRAKSIS σε συνεργασία με την οργάνωση CARE, παρέχουν στέγαση και υποστηρικτικές υπηρεσίες σε νεαρά αγόρια άνω των 18 ετών που πλέον δεν δικαιούνται να παραμείνουν σε δομές φιλοξενίας ασυνόδευτων παιδιών, 18 συνολικά σε όλη τη χώρα. Η εν λόγω δράση καλύπτει ένα σημαντικό κενό που παρατηρείται σχετικά με τη στήριξη των ασυνόδευτων παιδιών μετά την ενηλικίωσή τους, έχοντας ως απώτερο στόχο τη διευκόλυνση της μετάβασής τους στην ενηλικίωση, την αυτονόμηση και την ένταξή τους στην Ελληνική κοινωνία, μέσω μια σειράς υπηρεσιών, όπως π.χ. η εκπαίδευση, η ανάπτυξη δεξιοτήτων, η εργασιακή συμβουλευτική και η διασύνδεση με την αγορά εργασίας. Μέσα από το πρόγραμμα παρέχεται, επιπλέον, η δυνατότητα πρόσβασης σε υπηρεσίες όπως: η νομική βοήθεια, η στήριξη και η διασύνδεση των προσφυγικών πληθυσμών στα μεγάλα αστικά κέντρα της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας με παραπομπές μέσω κινητών ομάδων, καθώς και η συνοδεία σε δημόσια νοσοκομεία και υπηρεσίες υγείας.

Το πρόγραμμα έχει ως βασικό σκοπό την προστασία των προσφύγων και μεταναστών, με άξονα την ενημέρωση σχετικά με τα δικαιώματά τους, καθώς και την παροχή βασικών υπηρεσιών, όπως η ψυχοκοινωνική και η νομική στήριξη. Και το βασικότερο όλων είναι πως αυτοί οι ξενώνες δεν θυμίζουν σε τίποτα τα camps, όσο βελτιωμένα κι αν είναι, και τη φρίκη του πολέμου.

Στο επίκεντρο η ένταξη

“Ο ξενώνας ξεκίνησε να λειτουργεί στις 15 Μαρτίου και μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 30 παιδιά. Αποτελεί χώρο όπου μπορούν να μείνουν νέοι που μέχρι πρότινος ήταν ασυνόδευτα ανήλικα και διέμεναν σε ξενώνες της PRAKSIS που προορίζονται για ασυνόδευτα παιδιά”, αναφέρει στο News 24/7 η Εύη Βλάχου, συντονίστρια του ξενώνα.

“Στην ουσία αφορά έφηβους που ενηλικιώνονται και δεν έχουν πια δυνατότητα στέγασης. Οι άνθρωποι της PRAKSIS δίνουν βαρύτητα στο να μπορέσουν οι φιλοξενούμενοι να λάβουν μαθήματα και κατάρτιση έτσι ώστε σταδιακά να βρουν εργασία. Έτσι, υπάρχουν στον χώρο και εργασιακοί σύμβουλοι που διερευνούν το μαθησιακό υπόβαθρο και τις επιθυμίες των ατόμων, για να μπορέσουν σταδιακά να αυτονομηθούν. Σημαντικό κομμάτι εδώ, είναι η ενσωμάτων στην ελληνική πραγματικότητα και κοινωνία. Επίσης, η δυνατότητα στέγασης είναι από τα 18 τους χρόνια μέχρι 22 τους χρόνια, μέχρι δηλαδή να έχουν μπορέσει να είναι οικονομικά αυτόνομοι. Προτεραιότητα, είναι η ευαλωτότητα αυτών των ατόμων, αλλά και το να θέλουν να μείνουν στη χώρα, ή να μην μπορούν να φύγουν από αυτή”, καταλήγει.

Θέλω να βοηθήσω αυτή τη χώρα για να μπορέσω να μείνω, να συνεχίσω εδώ

Το News 24/7 βρέθηκε στον ξενώνα της PRAKSIS στα Εξάρχεια, σε μια πολυπολιτισμική πολυκατοικία που διαβιώνουν νεαρά αγόρια που προσπαθούν να κάνουν μια νέα αρχή. Ζουν μαζί μέχρι να μπορέσουν να αυτονομηθούν οικονομικά, αλληλεπιδρούν, μορφώνονται, και ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο.

“Επέλεξα να φύγω από τη Συρία λόγω πολέμου. Δεν μπορείς να μείνεις στη χώρα σε αυτή την κατάσταση, κινδυνεύεις πάρα πολύ. Ήρθα εδώ στην Ελλάδα, ζήτησα άσυλο γιατί μου αρέσει αυτή η χώρα και ο πολιτισμός της”, λέει ο Σαρία. “Σταμάτησα τις σπουδές μου στη Συρία στην τρίτη λυκείου και θέλω να συνεχίσω στον τομέα της οικονομίας. Μετά τον πόλεμο θα ήθελα να γυρίσω στη Συρία. Υπάρχουν μέρες που λέω, τελείωσε επιστρέφω”. Και υπάρχουν και μέρες, οι περισσότερες, που δεν μπορεί καν να το διανοηθεί.

Ο Ταρίκ άφησε το Πακιστάν γιατί δεν μπορούσε να βρει δουλειά. Έφτασε στην Κω, πήγε στη Θεσσαλονίκη, στα Ιωάννινα μετά, δούλεψε ένα διάστημα χωρία να τον πληρώνουν, έφτασε στην Αθήνα και πλέον μας λέει πως δεν αισθάνεται ρατσισμό εναντίον του όπως συνέβαινε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του μέχρι την Ελλάδα. Πλέον λέει πως ελπίζει και δεν φοβάται όπως φοβόταν πριν.

“Στο Αφγανιστάν έχουμε κάθε μέρα πόλεμο”, λέει ο Μοχάμεντ κοιτάζοντας την κάμερα. Έναν πόλεμο που μπορεί εμείς να μην γνωρίζουμε όσο γνωρίζουμε άλλες πολεμικές συγκρούσεις τα τελευταία δύο χρόνια, που όμως συνεχίζεται με αμείωτη ένταση έχοντας σαν αποτέλεσμα χιλιάδες εκτοπισμένους. “Αποκλείεται να γυρίσω στο Αφγανιστάν. Γεννήθηκα στο Ιράν, μεγάλωσα στο Αφγανιστάν και δεν νομίζω πως αυτή η χώρα θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια. Όλοι όσοι έρχονται από τα κράτη που έχουν πόλεμο να ξέρετε πως έρχονται αντιμετωπιζόντας τεράστιους κινδύνους. Όλοι έχουν ζήσει δύσκολες μέρες. Θέλω να βοηθήσω αυτή τη χώρα για να μπορέσω να μείνω, να συνεχίσω εδώ”.

Παρότι έχουν δημιουργηθεί αρκετές δομές φιλοξενίας ανά τη χώρα τον τελευταίο χρόνο τόσο από την PRAKSIS όσο και από άλλες οργανώσεις, τα στατιστικά για τους ασυνόδευτους ανήλικους που ζουν εκτεθειμένοι στην Ελλάδα είναι δραματικά.

Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, περίπου 2.400 ανήλικα ασυνόδευτα ζουν αυτή τη στιγμή στην χώρα.

Τα 1.610 εξ αυτών είναι σε σε λίστα αναμονής για να φιλοξενηθούν σε μια δομή ενώ οι διαθέσιμες θέσεις φιλοξενίας μέχρι και τις 2 Νοεμβρίου έφταναν μόλις τις 1.191.

Το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης εκτιμά ότι από τον Ιανουάριο του 2016 μέχρι και σήμερα έχουν καταγραφεί στη χώρα μας 4.370 ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες και μετανάστες, με το 91% αυτών να είναι αγόρια και μόλις το 9% κορίτσια.

Διευκρινίζεται εδώ ότι η PRAKSIS, σε συνεργασία με την οργάνωση CARE, ξεκίνησαν την υλοποίηση του προγράμματος που εστιάζει στην παροχή προστασίας, στέγασης και χρηματικής βοήθειας σε πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο στα κύρια αστικά κέντρα της χώρας, με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η PRAKSIS και η CARE έχουν υιοθετήσει μια ολιστική προσέγγιση, που στοχεύει στην αντιμετώπιση των αναγκών των αιτούντων άσυλο, εστιάζοντας στην ικανοποίηση των βασικών αναγκών κάθε ατόμου και οικογένειας. Μέσα από το πρόγραμμα, η CARE παρέχει μηνιαία χρηματική βοήθεια, με τη μορφή προπληρωμένων καρτών, σε οικογένειες και μεμονωμένους αιτούντες άσυλο που παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα και χαρακτηρίζονται από περιορισμένη ή μη πρόσβαση στην αγορά εργασίας, ώστε να μπορούν να καλύπτουν μόνοι τους τις βασικές ανάγκες τους.