H ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΒΙΝΥΛΙΟΥ (ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ)
Πικ-απ, "βελόνα", βινύλιο, 45 στροφές. Λέξεις που σχεδόν μια γενιά δεν ήξερε τι σημαίνουν μπαίνουν ξανά στην ζωή μας
Η αναγέννηση του βινυλίου είναι πια γεγονός. Τα τελευταία χρόνια πολύς κόσμος στις ΗΠΑ, την Ευρώπη αλλά και πολλές ευρωπαϊκές χώρες μαζί με την Ελλάδα, επιστρέφει σε αυτό και συνακόλουθα στα πικάπ και όλα τα σχετικά συστήματα ήχου. Οι βασικοί λόγοι είναι δύο: Η σαφώς καλύτερη και ανώτερη ποιότητα ήχου ενός βινυλίου – ένα βινύλιο δίνει μεγαλύτερο βάθος στον ήχο- και από την άλλη πλευρά, «έχει βάλει το χεράκι του» το σαφώς πιο ρετρό ρεύμα των hipsters που εδώ και καιρό είναι πολύ στα πάνω του και προτιμά να κυκλοφορεί την δουλειά του μόνον σε βινύλιο. Βέβαια, άνθρωποι με μεράκι και αγάπη για την μουσική δεν ξέχασαν ποτέ το βινύλιο. Οι συλλέκτες βινυλίου είναι φανατικοί και δεν διστάζουν να ξοδέψουν σημαντικά ποσά για σπάνια αντίτυπα αγαπημένων άλμπουμ. Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι ότι το βινύλιο έχουν ανακαλύψει και αγαπήσει και οι νεότερες γενιές, αυτές που στην εποχή τους κυριάρχησαν τα CD. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία για τις παγκόσμιες πωλήσεις βινυλίου, το 2013 η αξία τους είχε ανέλθει κοντά στα 218 εκατομμύρια δολάρια. Οι τάσεις, όμως, παραμένουν αυξητικές.
οι πωλήσεις βινυλίου έχουν εκτοξευθεί κατά 260% από το 2009. Το 2014 μόνον στις ΗΠΑ, πουλήθηκαν 9,2 εκατομμύρια δίσκοι βινυλίου από τα μόλις 2,8 εκατομμύρια δίσκων που είχαν πωληθεί το 2010. Όσον αφορά την Μεγάλη Βρετανία, η μεγάλη αύξηση στις πωλήσεις δίσκων βινυλίου οδήγησε στην δημιουργία ενός επίσημου εβδομαδιαίου τσαρτ, το οποίο έκανε τελικά το ντεμπούτο στα μέσα του περασμένου Απριλίου. Να σημειωθεί δε, ότι ο δίσκος βινυλίου με τις ταχύτερες πωλήσεις στην Βρετανία πέρσι, ήταν το “The Endless River” των “Pink Floyd”.
Η παραγωγή βινυλίου στην Ευρώπη γίνεται κυρίως στην Γαλλία και την Γερμανία. Και τούτο διότι εξακολούθησαν να υπάρχουν και να λειτουργούν εκεί εργοστάσια παραγωγής βινυλίου, τα οποία διατηρούν ταυτοχρόνως ένα υψηλό στάνταρτ ποιότητας. Η επέλαση των CD, ωστόσο, πριν μερικές δεκαετίες, οδήγησε πολλές από αυτές τις μηχανές κοπής δίσκων βινυλίου στην ανακύκλωση. Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας Wall Street Journal, στις ΗΠΑ μία μόνον εταιρεία παρέχει σχεδόν το 90% της πρώτης ύλης βινυλίου στα εργοστάσια που το χρειάζονται. Τα 15 περίπου αμερικανικά εργοστάσια παραγωγής δίσκων βινυλίου δήλωναν τα περασμένα Χριστούγεννα ότι αντιμετώπιζαν προβλήματα στην παραγωγή τους από έλλειψη πρώτης ύλης και είχαν αδυναμία άμεσης κάλυψης των αυξημένων παραγγελιών. Εξάλλου, ποιος πίστευε ότι η τάση «Πίσω στο Βινύλιο» θα επέστρεφε τόσο δυναμικά.
Οι ιδιοκτήτες εργοστασίων παραγωγής βινυλίου στις ΗΠΑ «οργώνουν» κυριολεκτικά τις αγορές παγκοσμίως προκειμένου να βρουν αυτές τις πολύτιμες μηχανές. Παρατηρώντας αυτό το κενό, μια μικρή ιαπωνική εταιρία, η ELP Laser Turntable, έχει πατεντάρει και πουλάει ειδικά μηχανήματα που είναι κατασκευασμένα για να παίζουν βινύλια χωρίς βελόνα. Αλλά όσο και αν προσπάθησε να πουλήσει την πατέντα της στις μεγάλες εταιρείες, βρήκε εμπόδια κυρίως λόγω του υψηλού κόστους κατασκευής του μηχανήματος αλλά και επειδή η μεγαλύτερη έμφαση δίδεται σήμερα στην ψηφιακή μουσική. Σε κάθε περίπτωση, η αναγέννηση του βινυλίου είναι δεδομένη, παρά τα εμπόδια στον δρόμο της επιστροφής προς την κορυφή, και σύντομα θα φανεί εάν και πως θα αρχίσουν να το διαχειρίζονται αυτό και τεχνολογικά, οι εταιρίες που δραστηριοποιούνται στον μαγικό κόσμο της μουσικής.