Σκλαβενίτης – Μαρινόπουλος: Ένας χρόνος από την πιο μεγάλη διάσωση επιχείρησης που έγινε ποτέ στην Ελλάδα

Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτη. Μία νέα εταιρεία έμπαινε στην ζωή εκατοντάδων χιλιάδων καταναλωτών και χιλιάδων προμηθευτών και εργαζομένων ακριβώς πριν από ένα χρόνο, 1 Μαρτίου του 2017. Το δημιούργημα του ομίλου Σκλαβενίτη, που στόχο είχε να γίνει η ομπρέλα κάτω από την οποία θα έμπαινε το δίκτυο των καταστημάτων της Μαρινόπουλος, έμελλε να απορροφήσει και την ίδια την Σκλαβενίτης στις αρχές της φετινής χρονιάς, δημιουργώντας την μεγαλύτερη εταιρεία τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Στους 10.800 εργαζόμενους που είχε η Μαρινόπουλος στο τελευταίο στάδιο της κατάρρευσης της και στους 9.052 εργαζόμενους στην αλυσίδα της Σκλαβενίτης (σ.σ. ή 11.454 σε επίπεδο ομίλου που περιλαμβάνει την Mart και την Χαλκιαδάκης) προστέθηκαν στον ενδιάμεσο χρόνο περίπου 1.700 εργαζόμενοι με σκοπό να καλύψουν τα κενά που είχαν δημιουργηθεί στο δίκτυο της Carrefour Μαρινόπουλος ανεβάζοντας το σύνολο των εργαζομένων στα επίπεδα των 23.000 εργαζομένων.

Για να έχουμε μία τάξη μεγέθους σύμφωνα με τα στοιχεία των τελευταίων τους ισολογισμών που παρουσίασαν μεγάλες εταιρείες, στον ΟΤΕ στο τέλος του 2016 απασχολούνταν 21 χιλ. εργαζόμενοι (σ.σ. συμπεριλαμβάνονται και οι θυγατρικές του εξωτερικού), στην ΔΕΗ σε 18,902 και στην Τράπεζα Πειραιώς 18.981 από τους οποίους οι 15.432 εργάζονταν στην Ελλάδα. Με εξαίρεση την ΔΕΗ η οποία πραγματοποίησε προσλήψεις οι άλλες εταιρείες προχώρησαν μέσω εθελουσίας σε μείωση του προσωπικού κάτι που συνεχίζεται ακόμη σε ότι αφορά κυρίως τις τράπεζες.

Πέρα από την συμβολή στον τομέα της εργασίας, η σωτηρία της Μαρινόπουλος είχε άμεσο αντίκτυπο και στον τομέα της βιομηχανίας, του χονδρεμπορίου και των εισαγωγών. Μπορεί ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων – κυρίως μικρών και επαρχιακών – να κατέρρευσε πριν δημιουργηθεί το πρόγραμμα σωτηρίας, όμως αρκετές ήταν αυτές οι οποίες κατάφεραν με το φιλί της ζωής από την άμεση καταβολή των “κουρεμένων” κατά 50% οφειλών να παραμείνουν στην ζωή και να συνεχίσουν να λειτουργούν ελπίζοντας στην αναστροφή του κλίματος. Αντίστοιχά η αγορά των εμπορικών ακινήτων που είχε δεχθεί τα τελευταία χρόνια ισχυρό πλήγμα από την μείωση των τραπεζικών δικτύων απέφυγε τα χειρότερα.

Μισογεμάτο το ποτήρι και για το Ελληνικό Δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους ΟΤΑ οι οποίοι θα λάβουν το 50% των χρωστούμενων σε 250 άτοκες δόσεις. Όλα τα παραπάνω δεν θα συνέβαιναν αν η Σκλαβενίτης δεν έβαζε “από την τσέπη της” 125 εκατ. ευρώ και δεν προχωρούσε στην σύναψη ομολογιακού δανείου μαμούθ 352 εκατ. ευρώ με τις τέσσερις τράπεζες.

Η κατάσταση ένα χρόνο μετά

Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε πριν από μερικές εβδομάδες η διοίκηση της Σκλαβενίτης το ενιαίο πλέον σχήμα έχει εισέλθει στην φάση του εξορθολογισμού του δικτύου με στόχο τα καταστήματα να φθάσουν τα 410 στο τέλος του 2018. Παράλληλα επετεύχθη εργασιακή ειρήνη με την υπογραφή νέας επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Ήδη, και σύμφωνα με πληροφορίες του NEWS 24/7, έχουν δρομολογηθεί  αυξήσεις για περίπου 3.500 εργαζόμενους που αντιπροσωπεύουν ο 16,5% του συνόλου ενώ στα ίδια επίπεδα παραμένει το 78,4% των εργαζομένων (ή 16.500 υπάλληλοι). Τέλος ως προς τα μισθολογικά αναπροσαρμογές υπάρχουν και σε περίπου 700 υψηλόβαθμα στελέχη (σ.σ. μισθοί άνω των 1.700 ευρώ για εργασία σε γραφείο ή 2.000 ευρώ για εργασία σε κατάστημα) που αντιπροσωπεύουν το 3% του συνολικού προσωπικού. Στους τελευταίους οι πληροφορίες θέλουν οι παροχές που είχαν να αντικαθίστανται με κίνητρα επίτευξης στόχου.

Περαιτέρω οικονομίες κλίμακας, αλλά κυρίως καλύτερη λειτουργία του ομίλου θα επιτευχθεί με την ενοποίηση των συστημάτων ( Logistics, ΙΤ) η οποία θα ολοκληρωθεί σε σύντομο διάστημα.

Σε ότι αφορά το μεγάλο στοίχημα που ήταν και η επιστροφή στην κανονικότητα για τα καταστήματα της πρώην Μαρινόπουλος αυτό φαίνεται να επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό σε όσα έχουν πλήρως ανακαινισθεί, τα οποία ανέρχονται σε 143 στο τέλος Φεβρουαρίου. Απόδειξη της θετικής πορείας είναι και oi επιπτώσεις που έχει η αύξηση του τζίρου των συγκεκριμένων καταστημάτων σε αυτά των ανταγωνιστών καθώς η μία μετά την άλλη οι αλυσίδες παραδέχονται το τέλος για τις “αλκυονίδες ημέρες” που είχε δημιουργήσει η κατάρρευση της Μαρινόπουλος.