Αμφίπολη: “Σφίγγες” οι Kαρυάτιδες, κρατάνε τα μυστικά τους

Η τελευταία είδηση από τον αρχαιολογικό χώρο του μεγάλου Τύμβου στην Αμφίπολη, είναι ότι αποκαλύφθηκαν τα βάθρα επάνω στα οποία εδράζονται οι δύο Καρυάτιδες… Η μεγάλη είδηση που δεν ήρθε, σκορπώντας απογοήτευση, είναι ότι στα βάθρα που αποκαλύφθηκαν δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο που να προσθέτει έστω και το ελάχιστο στον προβληματισμό για το ποιός ή ποιοί, είναι θαμμένοι στον μεγάλο μακεδονικό τάφο της Αμφίπολης που έχει τραβήξει τα βλέμματα όλης της Ελλάδας αλλά και την παγκόσμιας κοινότητας;

Σύμφωνα με την εφημερίδα της Καβάλας “Χρονόμετρο”:

“Μεγάλη χαρά θα έδινε στην ανασκαφική ομάδα, αν επάνω στο βάθρο υπήρχε ένα σύμβολο ή κάτι άλλο δηλωτικό για την ταυτότητα αυτού του μνημειώδη τάφου – γρίφου.

Φυσικά το σαββατοκύριακο σημειώθηκε για ακόμη μια φορά κατακλυσμός δημοσιευμάτων, για τον ενταφιασμένο σε αυτόν, με την Ολυμπιάδα να παίρνει τα σκήπτρα, επικοινωνιακά τουλάχιστον, γιατί αρχαιολογικά δεν ήρθε στο φως κανένα καινούργιο στοιχείο που να βοηθάει να «κλείσουμε» το πάζλ. Ακόμη και το πάτωμα που καθαρίστηκε μπροστά και πίσω από τις Καρυάτιδες είναι το γνωστό, με τα ακανόνιστα μάρμαρα σε κόκκινο φόντο, δεν έδωσε κάποια καινούργια πληροφορία.

Προς το παρών, θα πρέπει να αρκεστούμε στις εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει ο Δεινοκράτης, που αναδεικνύεται ως ο πιο διάσημος Έλληνας αρχιτέκτονας, ο οποίος φρόντισε να μας εντυπωσιάσει τοποθετώντας τις δύο Καρυάτιδες ύψους 2,27 μέτρων, επάνω σε ένα μαρμάρινο βάθρο.

Σήμερα όμως δεν «άνοιξαν» το στόμα τους να μας πουν κάτι περισσότερο, αφήνοντας ειδικούς και μη να ξιφουλκούν και να ερίζουν για την ταυτότητα του νεκρού αλλά και του μνημείου: Να είναι τάφος ή κάτι άλλο; Να είναι τάφος και κάτι άλλο; Προσωπικά εκτιμώ ότι μάλλον οι εξελίξεις που θα φέρει η αρχαιολογική σκαπάνη θα δικαιώσουν το δεύτερο. Βασιλικός τάφος για τον Μέγα Αλέξανδρο και τη γενιά του, ναός, μαντείο σε υπόγειο σπηλαιώδη χώρο του Βασιλιά – Θεού Ρήσου, του θεού Διονύσου και όλα αυτά με μια νότα αιγυπτιακής θεολογίας; Είναι ενδεχόμενα που δεν θα μας εκπλήξουν. Δεν ξεχνάμε ότι ακόμη και πριν μερικά χρόνια σε σπήλαια του Παγγαίου διασώθηκαν αρχαίες τελετουργίες με «χριστιανικό» μανδύα, σε μια εποχή όπως αυτή του  τελευταίου τετάρτου του 4ου αιώνα , όπου ο συγκρητισμός γνώρισε ημέρες δόξης, πως αλλιώς θα μπορούσε να είναι ένας μνημειακός τάφος που φτιάχτηκε για να υποδεχθεί έναν μεγάλο βασιλιά;”