Οδηγός ‘επιβίωσης’ οφειλετών από τις εισπρακτικές

Εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών ή αλλιώς “εισπρακτικές”, ένα “σύστημα” που θεωρητικά ή έστω αρχικά δημιουργήθηκε, για να ενημερώνει -όπως φανερώνει το όνομά του- τους οφειλέτες τραπεζών για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους. Πώς όμως απώλεσαν τον αρχικά προβλεπόμενο ρόλο τους, επιστρατεύοντας μεθόδους και υιοθετώντας αθέμιτες συμπεριφορές, τρομοκρατώντας τελικά τους καταναλωτές;

Νομικό πλαίσιο και μάλιστα αυστηρό, που διέπει τον ρόλο, τις υποχρεώσεις και τις γραμμές πάνω στις οποίες οφείλουν να κινούνται οι “εισπρακτικές”, υπάρχει από το 2009, ενώ το 2012 ο νόμος έγινε ακόμη πιο αυστηρός, προβλέποντας επιπλέον αυστηρά πρόστιμα για τους παραβάτες.

Ο νόμος ορίζει ρητά τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες επικοινωνούν, για να ενημερώσουν – και μόνο – τους οφειλέτες, τις βασικές αρχές που οφείλουν να ακολουθούν κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας μαζί τους και τα δικαιώματα των καταναλωτών όσον αφορά τα προσωπικά δεδομένα τους, την προστασία του απορρήτου αυτών, την προστασία της προσωπικότητας και της ιδιωτικής ζωής τους.

Δυστυχώς όμως, πολλοί δανειολήπτες δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και την προστασία που τους δίνει ο νόμος, με αποτέλεσμα να ανέχονται συμπεριφορές εκ μέρους των εισπρακτικών, οι οποίες απαγορεύονται ρητά από τον νομοθέτη. Τα Ελληνικά Δικαστήρια έχουν εκδώσει πλήθος δικαστικών αποφάσεων, που δικαιώνουν δανειολήπτες και επιδικάζουν χρηματικά ποσά ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που έχουν υποστεί.

Πριν λίγους μήνες μάλιστα, για πρώτη φορά κι εφόσον οι καταγγελίες ήταν μέχρι πρότινος μεμονωμένες, ξεκίνησε δικαστική έρευνα στο πλαίσιο προσπάθειας θωράκισης των πολιτών, ενόψει της εκχώρησης κόκκινων δανείων σε ξένα funds.

Το NEWS247 σε συνεργασία με τον εξειδικευμένο δικηγόρο Δημήτρη Αναστασόπουλο, περιγράφουν το νομικό πλαίσιο, που ορίζει, ρυθμίζει και διέπει την Ενημέρωση οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις.

Όσα ρητά ορίζει ο νόμος…

…ΚΑΙ ΑΠΡΟΚΑΛΗΠΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΟΥΝΤΑΙ

 

Σύμφωνα, λοιπόν, με το ν. 3758/2009 όπως τροποποιήθηκε με τον ν. 4038/2012, οι εταιρείες αυτές υποχρεούνται να τηρούν τις διατάξεις της νομοθεσίας περί προστασίας του καταναλωτή, περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής, του τραπεζικού απορρήτου, της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, ώστε να διασφαλίζεται η νομιμότητα της δράσης τους στην αγορά με ταυτόχρονη διασφάλιση του σεβασμού της προσωπικότητας και της οικονομικής ελευθερίας των οφειλετών.

Περαιτέρω, η εν γένει επιχειρηματική δράση των Εταιρειών στην αγορά διέπεται από τις αρχές της επαγγελματικής δεοντολογίας, της ευπρέπειας, της συναλλακτικής ευθύτητας, της ειλικρίνειας κατά την επικοινωνία, της διαφάνειας, του σεβασμού της προσωπικότητας, της ιδιωτικής ζωής, της υγείας, της ασφάλειας, του τραπεζικού απορρήτου και της συμβατικής και οικονομικής ελευθερίας.

Η παρέμβαση των Εταιρειών αφορά αποκλειστικά και μόνο στην ενημέρωση των οφειλετών για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων οφειλών τους έναντι δανειστών και τη διαπραγμάτευση του χρόνου, του τρόπου και των λοιπών όρων αποπληρωμής αυτών, κατ’ εντολή και για λογαριασμό των δανειστών.

Σημειώνεται δε, πως η επικοινωνία και μόνο με τον οφειλέτη και ο διακανονισμός με αυτόν δεν οδηγούν σε αναγνώριση της οφειλής εκ μέρους του οφειλέτη.

Απαγορεύεται η όχληση στον χώρο εργασίας, η όχληση οικείων, η χρήση βίας, η απειλή

Απαγορεύεται στους δανειστές η σύναψη σύμβασης με Εταιρείες που δεν περιλαμβάνονται στο Μητρώο που τηρείται για τον σκοπό αυτό. Δεν επιτρέπεται η ανάθεση εντολής ενημέρωσης για την ίδια ληξιπρόθεσμη οφειλή σε περισσότερες πλην μίας Εταιρείες Ενημέρωσης.

Πιο συγκεκριμένα, απαγορεύεται ρητά στις Εταιρείες να προβαίνουν σε αθέμιτες και παραπλανητικές πρακτικές προς τους οφειλέτες, όπως:

1. Η, κατά την επικοινωνία με τον οφειλέτη, εμφάνιση των υπαλλήλων τους υπό ιδιότητες που δεν διαθέτουν όπως υπαλλήλων των δανειστών, δικηγόρων ή δικαστικών επιμελητών.
2. Η άσκηση σωματικής βίας, ψυχολογικής πίεσης περί διακινδύνευσης του επαγγέλματος, των περιουσιακών στοιχείων ή της ζωής του οφειλέτη ή των οικείων του.
3. Η επίδειξη προσβλητικής συμπεριφοράς ή η χρήση προσβλητικών εκφράσεων εναντίον του οφειλέτη ή και των οικείων του.
4. Η δυσφήμιση ή η απειλή δυσφήμισης του οφειλέτη στο οικογενειακό ή εργασιακό περιβάλλον του.
5. Η εκμετάλλευση περιστάσεων αντικειμενικής αδυναμίας του οφειλέτη.
6. Η απειλή λήψης μη νόμιμου μέτρου σε βάρος του.
7. Η παραπλανητική πληροφόρηση του οφειλέτη.
8. Οι κατ` οίκον ή στο χώρο εργασίας του οφειλέτη επισκέψεις, καθώς και οι επισκέψεις σε άλλους χώρους αυστηρώς προσωπικούς, όπως νοσοκομεία.
9. Η όχληση των οικείων προσώπων του κατά την έννοια της περίπτωσης 4.
10. Η παραπλανητική χρήση και παρουσίαση εγγράφων που δημιουργούν εσφαλμένα την εντύπωση ότι πρόκειται για δικαστικά έγγραφα.
11. Η οποιαδήποτε επικοινωνία που περιλαμβάνει ανακριβείς πληροφορίες σχετικά με τις συνέπειες αθέτησης πληρωμών.

Περαιτέρω:

Απαγορεύεται η με οποιονδήποτε τρόπο είσπραξη από τις Εταιρείες ληξιπρόθεσμων οφειλών, καθώς και η ανάθεση μέρους ή της όλης δραστηριότητας αυτών κατά την έννοια της παραγράφου 5 του άρθρου 3, σε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο.

Πριν από κάθε ενέργεια Ενημέρωσης απαιτείται η από τον δανειστή προς τον οφειλέτη επιβεβαίωση των οφειλών με κάθε διαθέσιμο τρόπο και η ταυτοποίηση του οφειλέτη, καθώς και η ενημέρωση του για τη διαβίβαση των δεδομένων του στην Εταιρεία συμφώνως και προς το άρθρο 11 του ν. 2472/1997, ως εκάστοτε αυτός ισχύει. 

Η επικοινωνία με τον οφειλέτη πρέπει να γίνεται, εντός εύλογου χρόνου και με συχνότητα οχλήσεων όχι πέραν της μίας ανά δεύτερη ημέρα.

Η τηλεφωνική επικοινωνία στο χώρο εργασίας του οφειλέτη γίνεται, μόνο εφόσον ο συγκεκριμένος τηλεφωνικός αριθμός έχει δηλωθεί ως μοναδικός αριθμός επικοινωνίας από τον τελευταίο.

Η τηλεφωνική επικοινωνία από την Εταιρεία για την ενημέρωση του οφειλέτη για ληξιπρόθεσμη απαίτηση επιτρέπεται να πραγματοποιείται μετά την πάροδο 10 ημερών από την ημέρα που αυτή κατέστη ληξιπρόθεσμη, από τις 9:00 έως 20:00 και μόνο τις εργάσιμες ημέρες.

Οι δανειστές παρέχουν στις Εταιρείες μόνο τα αναγκαία για την επικοινωνία στοιχεία των οφειλετών Οι Εταιρείες χρησιμοποιούν τα δεδομένα των οφειλετών για τους σκοπούς, για τους οποίους διαβιβάσθηκαν τα δεδομένα από τον δανειστή σύμφωνα με τον παρόντα νόμο, καθώς και για την υπεράσπιση δικαιώματος τους ενώπιον των δικαστηρίων ή άλλης δημόσιας αρχής.

Δεν επιτρέπεται στον δανειστή η ανάθεση εντολής για Ενημέρωση οφειλετών για ληξιπρόθεσμες οφειλές που έχουν υποβληθεί σε ρύθμιση ή διακανονισμό που τηρείται ή έχει παρέλθει ο χρόνος της παραγραφής.

Ο οφειλέτης δεν επιβαρύνεται με δαπάνες για την ανάθεση της Ενημέρωσης.

Δείτε αναλυτικά τον Ν. 3758/2009 όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4038/2012

Ειδικές υποχρεώσεις Εταιρειών

ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ Η ΠΛΗΡΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ

Οι Εταιρείες υποχρεούνται να απασχολούν υπαλληλικό προσωπικό τουλάχιστον μέσης εκπαίδευσης, το οποίο οφείλουν να επιμορφώνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα σι σχέση με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και ιδίως με τις διατάξεις του παρόντος και της νομοθεσίας περί προστασίας προσωπικών δεδομένων, με σκοπό την επίδειξη προσήκουσας, κατά το νόμο και τα συναλλακτικά ήθη, συμπεριφοράς έναντι των οφειλετών.

Σε κάθε προφορική επικοινωνία με τον οφειλέτη, οι Εταιρείες έχουν υποχρέωση να διαθέτουν εμφανή τον αριθμό προέλευσης κλήσης, να παρέχουν πλήρη και σαφή Ενημέρωση στους οφειλέτες, τόσο για το ονοματεπώνυμο του καλούντος υπαλλήλου και την ιδιότητα του, όσο και για τον αριθμό Μητρώου της Εταιρείας.

Επικοινωνία μετά την πάροδο 10 ημερών από την ημέρα που κατέστη ληξιπρόθεσμη η απαίτηση και μόνο συγκεκριμένες ώρες σε εργάσιμες ημέρες

Σε κάθε δε έγγραφη επικοινωνία, είτε με επιστολή είτε με σταθερό μέσο, οι Εταιρείες υποχρεούνται, πλέον των ανωτέρω, να αναγράφουν, την πλήρη εμπορική επωνυμία τους, την ταχυδρομική διεύθυνση της καταστατικής έδρας τους, με οδό, αριθμό, πόλη, ταχυδρομικό κώδικα, τηλεφωνικό αριθμό, αριθμό τηλεομοιοτυπίας και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, καθώς και τον αριθμό Μητρώου της Εταιρείας.

Απαγορεύεται στις Εταιρείες να αντιποιούνται με οποιονδήποτε τρόπο κατά την επικοινωνία τους με τους οφειλέτες την επωνυμία ή το διακριτικό τίτλο των δανειστών – εντολέων τους.

Εφόσον ζητηθεί από τον οφειλέτη, οι Εταιρείες υποχρεούνται να παρέχουν σε αυτόν εγγράφως και ατελώς πλήρη και ακριβή αναλυτικά στοιχεία για το ύψος και την προέλευση της ληξιπρόθεσμης οφειλής, κατά κεφάλαιο, τόκους, έξοδα και προσαυξήσεις, όπως αυτές έχουν προσδιορισθεί από τον δανειστή, εντός δέκα (10) εργάσιμων ημερών από την πρώτη προφορική επικοινωνία.

Απαγορεύεται στις Εταιρείες να αναθέτουν τη δικαστική διεκδίκηση των οφειλών σε δικηγόρους και δικαστικούς επιμελητές της δικής τους επιλογής, έργο που ανήκει αποκλειστικά στους δανειστές.

Απαγορεύεται στις Εταιρείες να ενεργούν πράξεις, οι οποίες ασκούνται αποκλειστικά από δικηγόρους ή δικαστικούς επιμελητές, όπως έρευνα στα υποθηκοφυλακεία ή κτηματολογικά γραφεία, παράσταση σε δημόσιες αρχές, κοινοποίηση δικαστικών ή εξώδικων πράξεων, κίνηση διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης ή με οποιονδήποτε τρόπο συμμετοχή σε αυτήν, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα περί Δικηγόρων (ν.δ. 3026/1954, ΦΕΚ 235 Α`) και του Κώδικα Δικαστικών Επιμελητών (ν. 2318/1995, ΦΕΚ 126 Α`), όπως εκάστοτε ισχύουν.

Η επικοινωνία με τους οφειλέτες μπαίνει σε ηλεκτρονικό αρχείο

ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ

Οι Εταιρείες τηρούν ηλεκτρονικό αρχείο στο οποίο καταγράφονται τα στοιχεία όλων των τηλεφωνικών επικοινωνιών προς τον οφειλέτη, και ειδικότερα η ημερομηνία, η ώρα και η οφειλή για την οποία έγινε η επικοινωνία. Κατά την έναρξη της επικοινωνίας ο οφειλέτης ενημερώνεται για την καταγραφή των ανωτέρω στοιχείων και τη διάρκεια τήρησης τους. Τα στοιχεία αυτά καταστρέφονται μετά την πάροδο ενός έτους από την τελευταία επικοινωνία, εκτός αν αιτηθεί τη διατήρησή τους ο οφειλέτης για τα στοιχεία που τον αφορούν ή η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή για τον έλεγχο της τήρησης των διατάξεων του παρόντος νόμου.

Το περιεχόμενο της καταγραφής δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί σε βάρος του οφειλέτη, δικαστικώς ή εξωδίκως

Οι Εταιρείες οφείλουν να παρέχουν, μετά από αίτηση του οφειλέτη ή μετά από αίτημα της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή για την άσκηση των αρμοδιοτήτων της, εντός δέκα ημερών και χωρίς επιβάρυνση αντίγραφο με τα στοιχεία των τηλεφωνικών επικοινωνιών που αφορούν στο συγκεκριμένο οφειλέτη.

Τα ανωτέρω στοιχεία απαγορεύεται να χρησιμοποιηθούν για οποιονδήποτε σκοπό πέραν του ελέγχου της εκτέλεσης της σύμβασης από τον δανειστή, της τήρησης των διατάξεων του παρόντος νόμου και της υπεράσπισης δικαιώματος των Εταιρειών ενώπιον των δικαστηρίων.

Το περιεχόμενο της καταγραφής δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί σε βάρος του οφειλέτη, δικαστικώς ή εξωδίκως, και διατηρείται από τις Εταιρείες υποχρεωτικώς για ένα έτος από την πραγματοποίηση της επικοινωνίας.

Προστασία απορρήτου και προσωπικών δεδομένων

ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΗ

Οι Εταιρείες υποχρεούνται να μεριμνούν για την προστασία του επιχειρηματικού και προσωπικού απορρήτου. Ειδικότερα, οφείλουν να απέχουν από κάθε προσβολή προσωπικών δεδομένων του οφειλέτη και ιδιαίτερα των προσωπικών δεδομένων του σε ό,τι αφορά τα οικονομικά στοιχεία, όπως αριθμοί λογαριασμών, πιστωτικών καρτών, καταναλωτικά δάνεια, ηλεκτρονικές συναλλαγές, στα πλαίσια της κείμενης νομοθεσίας περί απορρήτου και προσωπικής ζωής του οφειλέτη και των αποφάσεων των ανεξάρτητων αρχών που είναι επιφορτισμένες με την τήρηση τους.

Απαγορεύεται στις Εταιρείες η πρόσβαση σε αρχεία οικονομικής συμπεριφοράς, όπως στην ” ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.”, ή σε άλλα αρχεία για τη διακρίβωση της πιστοληπτικής ικανότητας του οφειλέτη.

Αυστηρές ποινές για τους παραβάτες

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΑΣΤΙΚΗ, ΠΟΙΝΙΚΗ Ή ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗ ΚΥΡΩΣΗ

Οι εκάστοτε ανατιθέμενες ενέργειες Ενημέρωσης αποτυπώνονται με σαφήνεια στη σύμβαση που διέπει τις σχέσεις δανειστή και Εταιρείας.

Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης επιβάλλεται σε βάρος των Εταιρειών «και των δανειστών» που παραβαίνουν τις διατάξεις του παρόντος νόμου πρόστιμο από πέντε χιλιάδες (5.000) έως πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ. Σε περίπτωση υποτροπής το ανώτατο όριο προστίμου διπλασιάζεται και ο Υπουργός Ανάπτυξης μπορεί να διατάξει και την προσωρινή διαγραφή της Εταιρείας από το Μητρώο για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως έξι (6) μήνες και, σε περίπτωση περαιτέρω υποτροπής, μπορεί να διατάξει την οριστική διαγραφή της Εταιρείας.

Η επιβολή των ως άνω διοικητικών κυρώσεων είναι ανεξάρτητη από κάθε άλλη αστική, ποινική ή πειθαρχική κύρωση που τυχόν προβλέπεται σε βάρος των Εταιρειών από τον παρόντα νόμο και την κείμενη νομοθεσία.

Οι αποφάσεις σταθμοί υπέρ οφειλετών

ΑΠΟΦΑΣΗ 3383/2012 – ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Μία από τις αποφάσεις “σταθμούς” στη δικαστική μάχη κατά των εισπρακτικών εταιρειών, είναι η Απόφαση με αριθμό 3383/2012, του Ειρηνοδικείου Αθηνών. Το δικαστήριο έκρινε, ότι τόσο η τράπεζα με την οποία είχε συνδιαλαγεί ο ενάγων, όσο και η εισπρακτική εταιρεία με την οποία η Τράπεζα συνεργαζόταν, είχαν προσβάλει την προσωπικότητα του ενάγοντος και για τον λόγο αυτό επιδικάστηκε χρηματική ικανοποίηση υπέρ του.

Πιο συγκεκριμένα, κρίθηκε, ότι οι υπάλληλοι τόσο της Τράπεζας όσο και της νόμιμα λειτουργούσας εισπρακτικής εταιρείας στην περιοχή του Μοσχάτου, επί τρίμηνο προέβαιναν σε οχλήσεις με προσβλητικό τρόπο και υποτιμητικές εκφράσεις προς τον ενάγοντα, για δήθεν οφειλή από πιστωτική κάρτα, η οποία όμως είχε κλαπεί και ο ίδιος είχε γνωστοποιήσει το γεγονός στην Τράπεζα αμέσως.

Στην αγωγή που κατέθεσε ο ενάγων εξέθετε τον χρόνο και τον τόπο, κατά τον οποίο έγινε η κλοπή του χαρτοφύλακά του, μέσα στον οποίον φυλασσόταν – μεταξύ άλλων – και η πιστωτική του κάρτα, την οποία του είχε χορηγήσει η εναγόμενη Τράπεζα. Δέκα λεπτά μετά την κλοπή του χαρτοφύλακα, ειδοποίησε τηλεφωνικά τον αρμόδιο υπάλληλο της Τράπεζας και ζήτησε την ακύρωση της κάρτας. Μάλιστα, έλαβε τη διαβεβαίωση, ότι δεν έιχε γίνει καμία ανάληψη μέσα στο διάστημα αυτό από τον τραπεζικό λογαριασμό, με τον οποίον ήταν συνδεδεμένη.

Μέσα σε τέσσερις και πλέον μήνες, ο ενάγων έλαβε κλήση από υπάλληλο της εναγόμενης εισπρακτικής εταιρείας, ο οποίος τον ενημέρωσε, ότι όφειλε στην Τράπεζα το ποσό των 1.100 ευρώ, το οποίο είχε καταστεί ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, από αναλήψεις που είχαν γίνει από την (κλαπείσα) κάρτα του.

Όπως υποστήριξε ο ενάγων στο δικαστήριο, κατά τη διάρκεια της διερεύνησης των αναλήψεων που είχαν γίνει κι ενώ ο ίδιος είχε δηλώσει την κλοπή της κάρτας, δεχόταν πλήθος τηλεφωνημάτων από τους υπαλλήλους της εισπρακτικής, οι οποίοι κατά τρόπο πιεστικό και προσβλητικό του ζητούσαν να καταβάλει το ως ποσό στην Τράπεζα και παράλληλα να τους αναφέρει τα προσωπικά του στοιχεία. Μετά από συνεχείς τηλεφωνικές οχλήσεις που δεχόταν και μάλιστα ενώ εργαζόταν στο δικηγορικό του γραφείο και με παρόντες πελάτες του, αναγκάστηκε να επικοινωνήσει με τους υπαλλήλους της εισπρακτικής που αναφέρει ονομαστικά στην αγωγή του, οι οποίοι, ο ένας μετά τον άλλον δήλωναν αναρμόδιοι και εν τέλει από την προϊσταμένη της εταιρείας πληροφορήθηκε, ότι είναι πολιτική της Τράπεζας η συνεχής επί τρίμηνο όχληση, όταν μεταφερθεί ο σχετικός φάκελος στο νομικό τμήμα της τράπεζας.

Στην αγωγή του ανέφερε ακόμη, ότι “από την προσβλητική, παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά των προστηθέντων από τη εισπρακτική, υπαλλήλων κατ` εντολήν και υπόδειξη της Τράπεζας προσεβλήθη η προσωπικότητα του, καθότι αντιμετωπίσθηκε ως άτομο αφερέγγυο, ανειλικρινές και ανυπόληπτο”. Με βάση το ιστορικό αυτό ζήτησε από το δικαστήριο, “να υποχρεωθούν οι εναγόμενες ευθυνόμενες εις ολόκληρον η καθεμία, να του καταβάλουν το ποσό των 11.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την αδικοπρακτική συμπεριφορά των εναγομένων και δη νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής έως πλήρους εξοφλήσεως, να κηρυχθεί η παρούσα προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθούν οι εναγόμενες στη δικαστική του δαπάνη”.

Το δικαστήριο, από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων έκρινε αβάσιμο τον ισχυρισμό Τράπεζας και εισπρακτικής, ότι το οφειλόμενο ποσό των 1.100 ευρώ προέκυψε από αναλήψεις που έκανε ο ενάγων. Οι ισχυρισμοί της Τράπεζας περιορίστηκαν στην ύπαρξη ή μη οφειλής από μέρους του ενάγοντα, ενώ της εισπρακτικής στο σύννομο των ενεργειών της.

Πλην όμως, όπως αποδείχθηκε οι εναγόμενες με τις ως άνω παράνομες και υπαίτιες πράξεις των υπαλλήλων τους προσέβαλαν την προσωπικότητα του ενάγοντος και ως τούτου έπρεπε, να επιδικασθεί σ’ αυτόν χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ποσού 3.000,00 ευρώ που ανάλογα με το είδος της προσβολής κρίθηκε δίκαιο και εύλογο. Συνεπώς, το Ειρηνοδικείο Αθηνών έκανε δεκτή την αγωγή εν μέρει, υποχρεώνοντας τις εναγόμενες, να καταβάλουν στον ενάγοντα ευθυνόμενες εις ολόκληρον η κάθε μία το ποσό των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής έως πλήρους εξοφλήσεως και καταδίκασε Τράπεζα και εισπρακτική σε μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, που ορίστηκε στο ποσόν των εκατόν πενήντα (150) ευρώ.

ΑΠΟΦΑΣΗ 1437/2014 ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

  

Η δεύτερη απόφαση ελήφθη από το Εφετείο Αθηνών. Η υπόθεση είχε κριθεί σε πρώτο βαθμό από το Ειρηνοδικείο Αθηνών και αφορούσε καθυστερούμενο δάνειο. Την έφεση άσκησε η εναγόμενη στο Πρωτοδικείο Αθηνών Τράπεζα, ζητώντας την ακύρωση της απόφασής του (1895/2012). Η απόφαση του Εφετείου αφορούσε στα προσωπικά δεδομένα και την ενημέρωση που πρέπει να γίνεται, πριν τη μετάδοσή τους στον οφειλέτη, αλλά και σε προσβολή προσωπικότητας.

Πιο συγκεκριμένα, το δικαστήριο έκρινε ότι ο υπεύθυνος επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων οφείλει να ενημερώνει τα υποκείμενα των δεδομένων για τη διαβίβαση και για τους αποδέκτες ή τις κατηγορίες αποδεκτών των δεδομένων τους.

Ειδικότερα, η ενημέρωση πρέπει να γίνεται πριν από τη μετάδοση των προσωπικών δεδομένων στους αποδέκτες, ενώ και ο τρίτος – αποδέκτης, που ασκεί και αυτός επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, οφείλει μόλις έλθει σε πρώτη επαφή με το υποκείμενο των δεδομένων, να το ενημερώσει εγγράφως, για την πρόθεση του να κάνει χρήση των δεδομένων του, για το σκοπό της χρήσης και για τον υπεύθυνο επεξεργασίας αυτών, από το αρχείο του οποίου θα γίνει η άντληση των δεδομένων.

Όσον αφορά στην προσβολή προσωπικότητας, το Εφετείο έκρινε ότι η εναγομένη Τράπεζα ανέθεσε την είσπραξη του καθυστερούμενου δανείου του ενάγοντα σε εισπρακτική εταιρεία, διαβιβάζοντάς της τα προσωπικά δεδομένα του, χωρίς να τον ενημερώσει προηγουμένως για την διαβίβαση αυτή. Υπάλληλοι της εισπρακτικής εταιρείας τηλεφωνώντας στο κινητό αλλά και στο κατάστημα της συζύγου του, αιφνιδίασαν τον γιο του και τον ίδιο, αφού ζήτησαν επιβεβαίωση της ρύθμισης της οφειλής του προκαλώντας τους ψυχική αναστάτωση.

Το Εφετείο απέρριψε την έφεση της Τράπεζας, απορρίπτοντας τον ισχυρισμό της, ότι είχε ενημερώσει με όρο της σύμβασης για τη διαβίβαση τον αντισυμβαλλόμενό της και επιδίκασε αποζημίωση ως ηθική βλάβη στον δανειολήπτη.

* Όλα τα στοιχεία είναι στη διάθεση του NEWS 247, αλλά δεν δημοσιοποιούνται για λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων. Οι φωτογραφίες δεν απεικονίζουν κανένα πρόσωπο σχετικό με το κείμενο.