Lotte Reiniger: Google Doodle για την πρωτοπόρο κινηματογραφίστρια

Η Google τιμά σήμερα την πρωτοπόρο Γερμανίδα κινηματογραφίστρια, Lotte Reiniger, με αφορμή τα 117 χρόνια από τη γέννησή της. Ήταν πρωτοπόρος στις σιλουέτες animation δέκα ολόκληρα χρόνια πριν τον Walt Disney

Η Reiniger γεννήθηκε στις 2 Ιουνίου 1899, κοντά στο Βερολίνο, και από μικρή ασχολήθηκε με την κινέζικη τέχνη του κουκλοθέατρου, είχε φτιάξει το δικό της κουκλοθέατρο και έδινε στο σπίτι παραστάσεις για συγγενείς και φίλους.

Μεγαλώνοντας, λάτρεψε τον κινηματογράφο και, το 1915, παρακολούθησε ένα σεμινάριο για τις δυνατότητες τις κινούμενης εικόνας. Το 1918, έφτιαξε κινούμενους υπότιτλους για μια ταινία της εποχής, γεγονός που της επέτρεψε να γίνει δεκτή σε ένα πειραματικό στούντιο ταινιών μικρού μήκους. Εκεί, γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγο της.

“Οι περιπέτειες του Πρίγκιπα Άχμεντ” (1926) αποτελεί την πρώτη ταινία μεγάλου μήκους animation στην ιστορία του κινηματογράφου

Με αυτόν παραγωγό και φωτογράφο, έφτιαξε, τα επόμενα χρόνια, έξι ταινίες μικρού μήκους και, το 1926, σκηνοθέτησε την πρώτη μεγάλου μήκους, με υπόθεση και σενάριο, ταινία κινούμενων σχεδίων. Οι “Περιπέτειες του πρίγκιπα Άχμεντ” (1923 – 1926), στηριζόταν στο “Χίλιες και μία νύχτες” και έγινε μεγάλη επιτυχία, ανοίγοντας τον δρόμο για τη δημιουργία και άλλων ταινιών.

Η εφεύρεση με την οποία έφτιαχνε τις ταινίες της η Lotte Reininger δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μαύρο χαρτόνι, ψαλίδι και μπόλικη φαντασία. Η όλη διαδικασία δημιουργίας του animation ήταν τότε μια επίπονη διαδικασία όπου οι χαρακτήρες των ταινιών αυτών κόβονταν σε χαρτόνι και κάθε λίγο φωτογραφίζονταν ώστε να μοιάζουν σαν να κινούνται.

Βρέθηκε στον λογοτεχνικό κύκλο γύρω από τον Μπρεχτ, στη δεκαετία του ’20 γνώρισε μεγάλες μορφές της τέχνης, μεταξύ άλλων τους László Moholy – Nagy, Karl Schmidt – Rottluff, Carl Zuckmayer, Fritz Lang και Georg Wilhelm Pabst.

Με την άνοδο των ναζί στην εξουσία, και καθώς ήταν αριστερών πεποιθήσεων, η Reiniger με τον σύζυγο της αναγκάστηκαν να φύγουν από την Γερμανία. Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν τους έδινε μόνιμη άδεια παραμονής και, για χρόνια, περιπλανούνταν από χώρα σε χώρα, χωρίς, ωστόσο, να σταματήσουν να κάνουν ταινίες. Στην Γαλλία συνεργάστηκαν με τον Ρενουάρ, στην Ιταλία με τον Βισκόντι. Το 1944, μόλις τέλειωσε ο πόλεμος, επέστρεψαν στο Βερολίνο και συνέχισαν την παραγωγή και σκηνοθεσία ταινιών.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της δημιούργησε περισσότερες από 40 ταινίες, με βασικό εργαλείο την επινοητικότητά της και κινητήριες δυνάμεις το παραμύθι και τη μουσική. Τα πιο γνωστά της έργα είναι το “Παπαγκένο” (Papageno, 1935), εμπνευσμένο από την όπερα του Μότσαρτ “Ο Μαγικός Αυλός” και “Οι περιπέτειες του Πρίγκιπα Αχμέντ” (Die Abenteuer des Prinzen Achmed, 1923-1926), όπως γράψαμε παραπάνω.

Το 1979, η κινηματογραφίστρια τιμήθηκε με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και, δύο χρόνια μετά, στις 19 Ιουνίου 1981, άφησε την τελευταία της πνοή στο Dettenhausen της Γερμανίας, σε ηλικία 82 ετών.