Πρέπει να πανηγυρίζουμε για την έξοδο στις αγορές; Αυτή είναι η γνώμη μας

Η επιστροφή στις αγορές πανηγυρίστηκε από την κυβέρνηση και την ΕΕ, ωστόσο η οικονομία της Ελλάδας παραμένει ασθενής και η ανεργία στα ύψη.

Αρκετοί πολίτες δεν συμμερίζονται τον ενθουσιασμό, από το πρώτο οικονομικό τεστ, το οποίος ήταν πάντως επιτυχημένο.

Επτά συντάκτες του NEWS 247, γράφουν για την “έξοδο” και τη σημασία της στην καθημερινότητα των Ελλήνων.

Στείλτε μας την άποψή σας στο τέλος του κειμένου

 

Η έξοδος πληρώθηκε ακριβά, λέει ο Μάνος Χωριανόπουλος

Τέσσερα χρόνια μετά την είσοδό μας στο μνημόνιο, “γιορτάζουμε” μια έξοδο ηρωική και πένθιμη. Ηρωική την παρουσίασαν, αλλά πληρώθηκε με θυσίες και πόνο. Ο μεγάλος στόχος ήταν η έξοδος στις αγορές, δηλαδή να ξαναδανειστούμε. Αυτό ήταν το όνειρο. Ένα τεστ, μια μέρα πριν την επίσκεψη Μέρκελ και λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές. Επικοινωνιακά παιχνίδια της πλάκας, ακόμα και την ύστατη στιγμή.

Τι άλλαξε όμως στη χώρα, αυτά τα τέσσερα χρόνια, που ανταλλάσσαμε δόσεις με περικοπές και δήθεν μεταρρυθμίσεις; Ποιο είναι το σχέδιο για τον πρωτογενή τομέα; Ποιο είναι το όραμα για τα επόμενα 20 χρόνια;

Επιστρέφουμε στις αγορές με ανεργία στο 27,5%, εργαζόμενους που παρακαλάνε για 500 ευρώ το μήνα και έναν μακάβριο κατάλογο με αυτόχειρες. Το μόνο πραγματικό αποτέλεσμα, της πολιτικής που ακολουθήθηκε, είναι η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, η πτώση του βιοτικού επιπέδου και η κινεζοποίηση των μισθών. Μπορεί λοιπόν όποιος θέλει να πανηγυρίζει, αρκεί να ξεχάσει τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Αρκεί να ξεχάσει την πραγματικότητα.

Οι ασθενέστεροι δεν θα ανταμειφθούν για τη θυσία τους, υποστηρίζει ο Στέλιος Μπαμιατζής

Υπήρχαν πολλοί οι οποίοι μιλούσαν με απολυτότητα για χρεοκοπία, για κατάρρευση, κ.λπ, κ.λπ. Μάλιστα, κάποιοι εξ αυτών εμφανίζονταν ως “γνώστες” και “ειδικοί”. Αυτό δεν έγινε!

Αλλά, άλλο πράγμα το δεν θα υπάρξει επίσημη και ηχηρή χρεοκοπία και άλλο πράγμα ο πανηγυρισμός επειδή βγαίνουμε στις αγορές.

Η όλη ουσία κρύβεται στις προτάσεις στα λόγια των πολιτικών μας. “Έπιασαν τόπο οι θυσίες του λαού”. Τι εννοούμε έπιασαν τόπο; Τι ακριβώς επιτεύχθηκε; Να βγούμε στις αγορές, ναι πράγματι, αλλά για όφελος ποιανού;

Μα φυσικά υπέρ κάποιων πολύ λίγων οι οποίοι θα δούνε τα κέρδη τους να διογκώνονται, τις δουλειές τους να ανοίγουν και την επιρροή τους να αυξάνεται!

Κοντά σε αυτούς κάποιοι περισσότεροι οι οποίοι ονειρεύονται μονίμως ότι θα φτάσουν να είναι ισότιμοι και να συνομιλούν με τους προαναφερόμενους.

Όσο κατεβαίνουμε τόσο πιο λίγα θα κερδίζει κάποιος. Μέχρι που φτάνουμε στο μέσο Έλληνα ο οποίος στήριξε το όλο εγχείρημα με τεράστιο κόστος αλλά δεν θα αμειφθεί ποτέ για τη θυσία ετούτη.

Αντίθετα, έχει υποθηκευτεί το μέλλον του για δεκαετίες ολόκληρες και έχει δεθεί κανονικότατα ώστε να μην μπορεί πραγματικά να αντιδράσει.

Της εξόδου μας στις αγορές, αυτής που πανηγυρίζει ο πρωθυπουργός και ο κ. Βενιζέλος, έχει προηγηθεί η πλήρης ισοπέδωση στα εργασιακά δικαιώματα, ώστε να μην υπάρχει αντίδραση για πολλά πολλά χρόνια.

Τα δισεκατομμύρια δεν είναι στραγάλια λέει ο Φώτης Νάκος

Στα μαθηματικά από μικρός ήμουν καλός. Τουλάχιστον έτσι έλεγαν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μου. Όμως αυτά τα μαθηματικά της συγκυβέρνησης δεν τα πολυκαταλαβαίνω.

Βγήκαμε λοιπόν ξανά μετά από 4 χρόνια στις αγορές και χειροκροτώ… Όμως ας σταματήσουν λίγο οι πανηγυρισμοί και τα αναθέματα και ας απαντήσουν οι πολιτικοί στους πολίτες που στο φινάλε θα πληρώσουν και το λογαριασμό.

Γιατί λοιπόν βγήκαμε στις αγορές; Δεν υπάρχει επάρκεια για το 2014 όπως μας έλεγαν; Και αν ναι γιατί βγήκαμε προεκλογικά πληρώνοντας μεγαλύτερο επιτόκιο από αυτό της τρόικας , που κάθε δόση της, την πληρώνουμε με αίμα και πολυνομοσχέδια;

Επίσης αυτά τα 3 δισ. που θα ξεπληρώσουμε εμείς με επιτόκιο 4,95% πού θα διοχετευθούν; Ακόμα απάντηση δεν πήραμε. Στην αγορά; Σε ευπαθείς ομάδες; Στη δημόσια υγεία ή παιδεία; Που; γιατί αν διοχετευθούν στην αποπληρωμή του δημόσιου χρέους ή δεν έχουμε επάρκεια όπως μας λένε ή αποφασίσαμε να ξεπληρώσουμε το χρέος μας με μεγαλύτερο επιτόκιο από ότι μπορούσαμε, απλά και μόνο για προεκλογικά εφέ.

H Ελλάδα μετά από 4 χρόνια στον “πάγο” ξαναβγήκε στις αγορές και μπορεί να μην έχει λόγους να πανηγυρίζει ξέφρενα, σίγουρα έχει λόγο να σκάσει ένα χαμόγελο που ας ελπίσουμε πως θα έχει διάρκεια.

Πετυχημένη, αλλά όχι ηρωική η έξοδος, για τη Μαρίνα Χατζηδημητρίου

Οι επενδυτές άρχισαν επιτέλους δειλά δειλά να μας εμπιστεύονται αν και άργησαν λίγο αφού η ζωή του Έλληνα φορολογούμενου έχει γίνει πατίνι, πατίνι δίχως ρόδες πια.

Η επιστροφή στις αγορές διευκολύνει τις χρηματοροές προς τη χώρα, όχι μόνον για δανεισμό, αλλά και για επενδύσεις, επενδύσεις που ελπίζουμε να φέρουν την πολυπόθητη ανάπτυξη , να γίνει ευκολότερη η βιωσιμότητα το χρέους και να ξαλαφρώσει λίγο ο Έλληνας πολίτης που δέχεται απανωτά χαστούκια.

Ωστόσο, η επιστροφή στις αγορές δεν μπορεί από μόνη της να κάνει θαύματα καθώς σύμφωνα και με το ΔΝΤ μπορεί η έξοδος να ήταν επιτυχημένη αλλά μάλλον δεν ήταν ηρωική, μιας και εκτιμά πως μπορεί να χρειαστούμε πρόσθετη χρηματοδότηση.

Οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια θα είναι πολύ μεγάλες. Πολύ μεγαλύτερες από τα κεφάλαια που μπορεί να αντλήσει η Ελλάδα από τις αγορές”, δήλωσε ο Ρεζά Μογαντάμ, ο επικεφαλής της διεύθυνσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου η οποία είναι αρμόδια για την Ευρώπη.

Άρα, μήπως η έξοδος στις αγορές ήταν απλά μια μικρανάσταση για λίγο;

“Γιατί μας δάνεισαν τόσο εύκολα;” αναρωτιέται ο Στέφανος Νικήτας

Οι αγορές πριν τέσσερα χρόνια σταμάτησαν να μας δανείζουν εκτινάσσοντας τα σπρέντς στο ταβάνι. Αποτέλεσμα ήταν ο Παπανδρέου από το Ακριτικό Καστελόριζο και να μας βάλει στο μηχανισμό στήριξης.

Τότε είχαμε 120% Δημόσιο Χρέος ενώ σήμερα αγγίζουμε το 170%. Γιατί μας δάνεισαν τόσο εύκολα ενώ μέχρι χτες θεωρούσαν ότι τα “χαρτιά” μας είναι σκουπίδια; Μήπως θέλουν να αυτοκτονήσουν ή νομίζουν ότι η Ελλάδα είναι μια μάρκα ρουλέτας σε καζίνο και αν έρθει κόκκινο θα κερδίσουν τα διπλά; Τίποτα από αυτά δεν ισχύει. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά απ’ ότι νομίζουμε. Διαβάζοντας τα ψιλά γράμματα βλέπεις κανείς ότι όσοι αγόρασαν το Ελληνικό ομόλογο θα πληρωθούν βρέξει χιονίσει και αυτό γιατί δεσμευόμαστε από το Αγγλικό δίκαιο.

Βγαίνοντας στις αγορές, η καθημερινότητά μας δεν θα αλλάξει, οι τσέπες του λαού δε θα γεμίσουν με τα χρήματα που θα μπουν στα ταμεία του Ελληνικού Δημοσίου.

Οι Έλληνες από νοικοκυραίοι έγιναν ζητιάνοι και αυτό οφείλεται κυρίως σε όλους αυτούς που έβαλαν τη χώρα σε μια τέτοια περιπέτεια, σε όλους αυτούς που μετέφεραν το ιδιωτικό χρέος σε δημόσιο δένοντας χειροπόδαρα τις επόμενες γενεές.

Αυτές οι αγορές που μας δάνεισαν τόσο εύκολα είναι οι ίδιες που μας έφεραν εδώ. Είναι οι ίδιες από τις οποίες οι πολιτικοί μας αντλούσαν χρήμα που χρησιμοποιήθηκε για μίζες στους ημετέρους, προσλήψεις, υπερτιμολογημένα Δημοσιά Έργα, υποβρύχια που γέρνουν.

Πολύ νωρίς για πανηγυρισμούς, λέει η Ανθή Κουτσουμπού

Ημέρα εθνικής παλιγγενεσίας θύμιζε η προηγούμενη Πέμπτη, καθώς κάπως έτσι υποδέχτηκε η χώρα την έξοδο της στις αγορές. Ειδικοί και μη δήλωναν ότι πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη, με την οποία αποκαταστάθηκε η εμπιστοσύνη των πιστωτών στην Ελλάδα, μια «νεκρανάσταση» και επιστροφή στον σωστό δρόμο, που θα βοηθήσει στην αποσυμπίεση της κρίσης και σηματοδοτεί την επάνοδο σε καθεστώς μη χρεοκοπίας.

Μετά λοιπόν απ΄όλα αυτά τα εξαιρετικά αισιόδοξα και ελπιδοφόρα, περίμενα και εγώ ότι την επόμενη μέρα θα άκουγα κάποιο ευχάριστο νέο περί μείωσης ή κατάργησης ενός τουλάχιστον από τους 100 φόρους που πληρώνω, ενός από τα 50 χαράτσια που αναγκάζομαι να καταβάλω και να σταματήσω να «τιμωρούμαι» που εργάζομαι, καπνίζω, έχω ένα χωράφι στο χωριό από τον παππού και τη γιαγιά και που εν τέλει ζω και αναπνέω.

Μάταια όμως. Όταν λοιπόν αποκατασταθεί η κοινωνική ανισορροπία, δοθούν χρήματα για την παιδεία, την υγεία, την ουσιαστική ανάπτυξη και όχι την θεωρητική και αυτή των αριθμών που διατυμπανίζουν εδώ και χρόνια, τότε ναι, θα «γιορτάσω» και εγώ την μεγάλη έξοδο στις αγορές.

Focus στο GRΕ-NTRY τώρα, προτρέπει η Μίκα Κοντορούση

Η Ελλάδα διανύει αυτές τις μέρες την πρόωρή της Ανά(σ)ταση της, αφού μετά από τέσσερα χρόνια αποκλεισμού, κατάφερε να βγει και πάλι στις αγορές. Κι αυτό πρέπει να παραδεχτούμε ότι αποτελεί ένδειξη επιστροφής στο σωστό δρόμο. Αποδείξαμε ότι η χώρα της «σφαλιάρας» μετατράπηκε σε αυτή της παραδειγματικής μίμησης, απομακρύνοντας τα σενάρια χρεοκοπίας και της περαιτέρω υποβάθμισης της εθνικής οικονομίας, ενώ το «κακό» του Gre-xit ξορκίστηκε και αντικαταστάθηκε από το μοντέλο της επανόδου μετά κλάδων και βαΐων στο  Gre-ntry. Οι δεσμοί αίματος με το τρίπτυχο ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΕ χαλαρώνουν και πλέον, η χώρα μπορεί να σταθεί και πάλι στα πόδια της, αντλώντας κατ’ ιδίαν κεφάλαια για τις δανειακές της υποχρεώσεις.

Αυτά μέχρι την Πέμπτη το βράδυ. Γιατί το ταξίδι – αστραπή της Μέρκελ στην Αθήνα πάγωσε για λίγο τα χαμόγελα και άφησε εκ νέου όλα τα παράθυρα για νέα μέτρα, ανοιχτά. Από Φθινόπωρο.

Μέχρι τότε όμως ας συγκεντρωθούμε στο στόχο. Στο να δούμε πώς τα 3 δις ευρώ θα μπουν στις τσέπες των πολιτών και όχι μόνο των τραπεζών. Δεν μπορούμε να χρονοτριβούμε. Το χαμηλό κόστος δανεισμού και το επιτόκιο 4,95% θα πρέπει να μεταφραστεί σε έργα προσέλκυσης επενδυτών, πάταξης της ανεργίας, μείωσης των φόρων και σωστής διανομής του κοινωνικού μερίσματος. Με άλλα λόγια, να δοθεί προτεραιότητα στην αποκατάσταση της ισονομίας και της δικαιοσύνης. Γιατί με καλό μάτι δεν μπορεί να σε βλέπουν μόνο οι διεθνείς επενδυτές και κερδοσκόποι. Πρέπει η κοινωνία να αποκτήσει εμπιστοσύνη στο κράτος και τον εαυτό της… από την αρχή.