World Superbike: Μια ημέρα στους αγώνες

Κείμενο: Αλέξανδρος Λοθάνο

Ο ποδοσφαιρόφιλος ονειρεύεται να ζήσει έναν αγώνα μέσα από τα αποδυτήρια, στο πλευρό του προπονητή στον πάγκο, δίπλα στον πρόεδρο της ομάδας στα επίσημα. Ο φίλος των μηχανοκίνητων σπορ θέλει όσο τίποτε άλλο να βρεθεί στο γκαράζ της αγαπημένης του ομάδας, να ακούσει τις οδηγίες των μηχανικών στον οδηγό, να νιώσει τον αέρα να χτυπάει στο πρόσωπό του, την ώρα που η μηχανή πιάνει ασύλληπτες ταχύτητες.

Μόνο αυτό δεν κάναμε (ευτυχώς!) στην διήμερη εμπειρία ζωής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα των Superbike με συνοδηγό την Yamaha Racing Team with RIZLA+. Το γλυκό άγχος της μάχης με τον χρόνο ώστε όλα να είναι έτοιμα στην εντέλεια, ώστε η μηχανή να ανταποκριθεί στις υψηλές προσδοκίες του αναβάτη και της ομάδας των μηχανικών, σε ένα από τα πιο συναρπαστικά event που μπορεί να βιώσει κάποιος από κοντά.

Το ραντεβού δόθηκε σε ένα από τα πιο ιστορικά σιρκουί του κόσμου, αυτό του Χερέθ ντε λα Φροντέρα στην Ισπανία. Στο νοτιότερο άκρο της Ιβηρικής Χερσονήσου, οι θερμοκρασίες, εν μέσω φθινοπώρου, παρέπεμπαν σε καλοκαίρι, αλλά ταίριαζαν ιδανικά στο πόσο «ζεστοί» ένιωθαν με αυτό που έβλεπαν και βίωναν οι θεατές, οι μηχανικοί και, πάνω απ’ όλα, οι ίδιοι οι πιλότοι.

Το είχα ως απορία και την εξέφρασα στον Alex Lowes, τον Βρετανό πιλότο της Yamaha που ήταν όπως πάντα, άκρως ανταγωνιστικός, διεκδικώντας μέχρι τέλους μια θέση στο βάθρο των νικητών. Είναι όντως λίγο… τρελοί όσοι ανεβαίνουν στην μηχανή και δεν διστάζουν να πιάνουν ταχύτητες που ξεπερνούν τα 300 χιλιόμετρα την ώρα;

«Δεν θα έλεγα ότι είμαστε τρελοί, αλλά απλώς φυσιολογικοί άνθρωποι (σ.σ. με μια δόση ωραίας τρέλας, επιμένω εγώ) που απολαμβάνουμε να καβαλάμε μια μηχανή. Μου αρέσει όταν οδηγώ, γιατί είμαστε μόνο εγώ και η μηχανή» εξηγεί ο Alex, ο οποίος όμως είναι μόνος του μόνο όταν αρχίζει ο αγώνας, κατεβαίνει η σημαία και οι μηχανές αφήνουν σκόνη πίσω τους.

Από πίσω του, όπως και από τον ομόσταβλο του, Ολλανδό Michael van den Mark, βρίσκεται ένα μεγάλο επιτελείο μηχανικών που φροντίζουν ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά, στους 20 γύρους που διαρκεί ένας αγώνας στα Superbike.

Και, βεβαίως, ένας δυνατός συνοδοιπόρος όπως το Rizla+, η Νο.1 μάρκα χαρτιών για στρίψιμο και φίλτρων στον κόσμο, η οποία στηρίζει την Yamaha από το 2016, επιβεβαιώνοντας το δυναμικό χαρακτήρα και το γεγονός ότι εκφράζει εκείνους που δε συμβιβάζονται και δεν εφησυχάζουν.

«Η μηχανοκίνηση βρίσκεται στο DNA του Rizla+» εξηγεί ο Enrico Ziino, RIZLA+ Global Marketing Manager, για μια συνεργασία που αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην ιστορική αλυσίδα – σύνδεση της εταιρείας με την αγωνιστική μοτοσικλέτα, η οποία είχε την τιμητική της σε ένα μαγικό διήμερο στο Χερέθ ντε λα Φροντέρα.

Οι επικίνδυνες στροφές διαδέχονται η μια την άλλη, οι ιαχές του κόσμου συνοδεύουν ιδανικά την επέλαση των οδηγών στο μήκους 4,4 χιλιομέτρων σιρκουί, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1985 και, έκτοτε, έχει φιλοξενήσει δεκάδες συναρπαστικούς αγώνες, οι οποίοι κόβουν την ανάσα και σε κάνουν να αναρωτιέσαι που φτάνουν οι σφυγμοί του οδηγού. Κάτι που διαπιστώνεις όταν περνούν την γραμμή του τερματισμού.

Μέσα από το γκαράζ, δίπλα στο «pit lane», το σημείο συνάντησης των οδηγών με τις ομάδες τους, διαπιστώνεις, ως προνομιούχος θεατής (δεν έχουν όλοι την ευκαιρία να βρεθούν εκεί, αν και θα το ήθελαν), ότι το δέσιμο μεταξύ τους είναι πολύ ισχυρό. Ο ένας, άλλωστε, εξαρτάται από τον άλλο, ώστε όλα να λειτουργούν ως μια καλοκουρδισμένη… μηχανή. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

«Η μηχανή είναι όπως η ζωή. Πρέπει να την αρπάζεις από τα μαλλιά, να προσπαθείς εσύ να την οδηγήσεις εκεί που θέλεις, όσο δύσκολο και να είναι αυτό» εξηγεί ο Paul Denning, ιδιοκτήτης της Yamaha Racing Team with RIZLA+, για την καθημερινή μάχη που δίνουν όλοι στην ομάδα, ώστε την ώρα του αγώνα να μην τους έχει ξεφύγει καμία λεπτομέρεια.

Γιατί, εν τέλει, αυτές κάνουν την διαφορά για το τελικό αποτέλεσμα, για το οποίο πάντως δεν υπάρχει πολύς χρόνος για χαμόγελα ή δάκρυα. Με το που ολοκληρώνεται ο αγώνας, άλλωστε, η ομάδα των μηχανικών διαλύει (κυριολεκτικά) την μηχανή και αναζητά να βρει λύσεις για το τι έφταιξε ή βελτιώσεις για να είναι ακόμα καλύτερο αυτό που λίγη ώρα πριν απόλαυσαν οι θεατές στο κατάμεστο σιρκουί.

Τα πανέμορφα κορίτσια του Rizla+ σε αποχαιρετούν με ένα χαμόγελο και ανταποδίδεις με ευγνωμοσύνη γιατί νιώθεις «γεμάτος». Γιατί έζησες με την αδρεναλίνη στα ύψη, ένα διήμερο γεμάτο μηχανές που παραπέμπουν σε… διαστημόπλοια, εντυπωσιακές στολές που φροντίζουν να απογειώνουν τους αναβάτες, εκατοντάδες λάστιχα που τίθενται στην υπηρεσία των ομάδων, φίλαθλοι που ζουν και αναπνέουν για να δουν την ασπρόμαυρη σημαία να ανεβοκατεβαίνει σαν τρελή, για την αρχή και το φινάλε ενός αγώνα που κρατάει 20 γύρους, αλλά σε αφήνει με την εντύπωση ότι διαρκεί όσο μια μεγάλη, απολαυστική ανάσα…