Οι συντάξεις στο τρίγωνο κυβέρνησης – αντιπολίτευσης – Βρυξελλών
Το παιχνίδι της συναίνεσης ξεκινά ξανά, με το ΣΥΡΙΖΑ να νιώθει την πίεση των δανειστών και των ίδιων του των βουλευτών και ΝΔ- ΠΑΣΟΚ να δέχονται επίσης πίεση από τους εταίρους να στηρίξουν την αποκαλούμενη μεταρρύθμιση
- 07 Ιανουαρίου 2016 06:21
Η ώρα της κρίσης για το ασφαλιστικό πλησιάζει και μαζί της η ώρα της αλήθειας τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που θα βρεθούν επίσης εν μέσω μεγάλων πιέσεων τη στιγμή της ψηφοφορίας.
Στο Μαξίμου είναι αισιόδοξοι πως εάν η κυβερνητική πρόταση γίνει αποδεκτή ως έχει, θα περάσει από τις κοινοβουλευτικές ομάδες ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ χωρίς απώλειες και προβλήματα- και ενώ εν τω μεταξύ πιθανόν να γίνουν επιμέρους διορθώσεις όσον αφορά πχ στους ελεύθερους επαγγελματίες. Η λέξη κλειδί όμως εν προκειμένω είναι το “εάν”:
Το ερώτημα τι θα συμβεί στην περίπτωση που οι δανειστές απορρίψουν την κυβερνητική πρόταση και συγκεκριμένα μέτρα όπως η αύξηση των εισφορών, οδηγώντας στην ανάγκη αναζήτησης νέων περικοπών, βασανίζει το κυβερνητικό επιτελείο. Για αυτό και στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, οι επισκέψεις των υπουργών Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου και Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου στο Βερολίνο (όπου ο δεύτερος θα συναντηθεί με τη νέμεση της κυβέρνησης, το Γερμανό ομόλογο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε) και η επιδίωξη συνάντησης του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα με την Κριστίν Λαγκάρντ του ΔΝΤ στο περιθώριο του Νταβός, έχουν κομβική σημασία.
Όπως επίσης και η σημερινή συνάντηση του κ.Τσίπρα με τις εργοδοτικές οργανώσεις, καθώς ο πρωθυπουργός θα επιθυμούσε την αποδοχή της αύξησης των εργοδοτικών εισφορών εκ μέρους τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι το Μαξίμου θέτει το ερώτημα στα κόμματα της αντιπολίτευσης εάν προτιμούν περικοπές των συντάξεων ή αύξηση των εισφορών: Στην περίπτωση που η διαπραγματευτική αυτή μάχη χαθεί, η ευθύνη θα έχει επιμεριστεί και σε ΝΔ- ΠΑΣΟΚ και όχι μόνον στο ΣΥΡΙΖΑ.
Την ίδια στιγμή όμως από τις Βρυξέλλες αρχίζουν και ακούγονται φωνές υπέρ της ανάγκης ευρύτερης συναίνεσης στο ασφαλιστικό- όπως έγινε και το 2015 με τη διακομματική στήριξη του τρίτου μνημονίου. Είναι σαφές ότι στους θεσμούς (και στην Κομισιόν) θα προτιμούσαν έστω ορισμένα μέτρα του πακέτου αυτού να ψηφιστούν και από άλλα κόμματα πέραν των δύο συγκυβερνώντων. Πληροφορίες επίσης αναφέρουν ότι αναμένεται να υπάρξει πίεση από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα προς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προς αυτή την κατεύθυνση. Οι αλλεπάλληλες επιθέσεις του Μαξίμου προς τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης για τις διαχρονικές ευθύνες τους όσον αφορά στο ασφαλιστικό, αλλά και τη σημερινή τους στάση, δεν είναι προφανώς ασύνδετες με αυτό το κλίμα.
Τόσο η ΝΔ όμως -όποιος και από τους Βαγγέλη Μεϊμαράκη ή Κυριάκο Μητσοτάκη και να έχει εκλεγεί την Κυριακή- όσο και το ΠΑΣΟΚ, δύσκολα μπορούν να επιβιώσουν πολιτικά οποιασδήποτε συναίνεσης στο ασφαλιστικό. Ειδικά στη ΝΔ τα πράγματα είναι περίπλοκα: Ο φρεσκοεκλεγμένος αρχηγός θα έχει να λογοδοτήσει για τη στάση του στον αντίπαλο του, ενώ οι σαμαρικοί βρίσκονται με το όπλο παρά πόδας και ζητούν όσο πιο σκληρή στάση απέναντι στην κυβέρνηση της αριστεράς, ταυτόχρονα με την πίεση που ασκούν για παραμονή της ΝΔ σταθερά σε απόλυτα δεξιά τροχιά. Κατά την ψηφοφορία για το σύμφωνο συμβίωσης πληροφορίες έφεραν τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά να τηλεφωνεί σε βουλευτές και να τους απειλεί προκειμένου να καταψηφίσουν. Ορισμένοι φοβούνται ότι και στο ασφαλιστικό μπορεί να γίνει κάτι αντίστοιχο.
Η ασφαλέστερη και πιθανότερη ως εκ τούτου οδός για τη ΝΔ είναι αυτή της αποχής, που θα δώσει επίσης στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να περάσει το ασφαλιστικό ακόμη και με 120. Αλλά στο Μαξίμου γνωρίζουν πως κοινοβουλευτικά αυτό μπορεί να είναι εφικτό, πολιτικά όμως δεν είναι δυνατόν κυβέρνηση να περάσει ένα τέτοιο νομοσχέδιο χωρίς την απόλυτη πλειοψηφία και να εξακολουθήσει να στέκεται την επόμενη ημέρα.