Τα τρία κλειδιά για την επίτευξη συμφωνίας στα ενεργειακά

Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Σταθάκης επιδιώκει να υπάρξει διεύρυνση στα πιθανά εναλλακτικά δομικά μέτρα και να περιληφθούν και μέτρα όπως η δημιουργία και πώληση θυγατρικών της ΔΕΗ στον τομέα της προμήθειας ρεύματος.

Αυτός είναι ο λόγος που έχει μπει στο τραπέζι των συζητήσεων με τους θεσμούς η πρόταση της ΔΕΗ, η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στους δανειστές χθες το βράδυ.

Το ΥΠΕΝ προσδοκά ότι με αυτόν τον τρόπο θα απομακρυνθεί, σε αυτή τη φάση, η πίεση της τρόικας για ρητή αναφορά σε πώληση του 40% των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ. Αξιόπιστοι παράγοντες εκτιμούν ότι, πράγματι, οι πιθανότητες να υπάρξει μια διατύπωση περισσότερο «στρογγυλεμένη», που να μη δημιουργεί μείζον πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση, είναι πολλές.

Η ΔΕΗ από την πλευρά της επεξεργάστηκε τη λύση της πώλησης πελατολογίου μέσω θυγατρικών σε αντιδιαστολή με τις δημοπρασίες ρεύματος τύπου NOME τις οποίες θεωρεί καταστροφικές. Από πουθενά όμως δεν προκύπτει ότι η τρόικα θα κάνει πίσω στην πίεση που ασκεί για αύξηση των δημοπρατούμενων μέσω NOME ποσοτήτων ρεύματος.

Πολλώ μάλλον όταν θεωρεί ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα που έχει η ΔΕΗ λόγω της αποκλειστικής χρήσης των λιγνιτικών κοιτασμάτων και των νερών δεν αντιμετωπίζεται παρά μόνον πλημμελώς και εμβαλωματικά με τα NOME, ενώ η αποτελεσματική αντιμετώπιση θα υπήρχε μόνο με την πώληση μονάδων.

Επιπλέον οι εκπρόσωποι της τρόικας εμφανίζονται πεισμένοι ότι η ΔΕΗ εμποδίζει την κινητικότητα στη λιανική του ρεύματος με όποιον τρόπο μπορεί (για παράδειγμα με την πολύ μεγάλη μείωση των τιμολογίων). Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο επέμειναν χθες να ζητούν απάντηση στο ερώτημα γιατί δεν μειώνονται τα μερίδια της ΔΕΗ.

Παρόλα αυτά, θεωρείται πιθανό η τρόικα να κάνει πίσω όσον αφορά την μαξιμαλιστική απαίτηση για σωρευτικό υπολογισμό των προς δημοπράτηση ποσοτήτων χρόνο με το χρόνο, (20% το 2017, 33% το 2018 κ.ο.κ.). Εκτιμάται όμως ότι δεν πρόκειται να μείνουμε και σε όσα προβλέπει ο νόμος (12% το 2017, 13% το 2018 κ.λπ.). Ήδη άλλωστε η ελληνική πλευρά είχε αντιπροτείνει ως συμβιβαστική λύση ποσότητες 17% το χρόνο.

Συνεπώς ένα πιθανό σενάριο συμφωνίας θα μπορούσε να περιλαμβάνει, α) αύξηση των δημοπρατούμενων ποσοτήτων ρεύματος στα NOME στα επίπεδα του 17 – 20% το χρόνο, β) ένταξη στο μνημόνιο της υποχρέωσης δημιουργίας και πώλησης πελατολογίου της ΔΕΗ μέσω θυγατρικών και γ) ένα αυστηρό χρονικό όριο για την επίτευξη των στόχων, μετά από το οποίο η διαδικασία πώλησης μονάδων θα αποτελεί μονόδρομο.

Το αν θα καταφέρει ο κ. Σταθάκης μια τέτοια συμφωνία, η οποία στην ουσία θα μεταφέρει για αργότερα τη λήψη των «μεγάλων» αποφάσεων, μένει να αποδειχθεί.