Μπακογιάννης: Λύσεις μέσα από ανόθευτο και ανεμπόδιστο δημοκρατικό διάλογο

Χαιρετισμό, κατά την έναρξη των εργασιών του Δεύτερου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, απηύθυνε ο Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Κώστας Μπακογιάννης.

Ο κ.Μπακογιάννης, μεταξύ άλλων, τόνισε την αναγκαιότητα να βρεθούν λύσεις στο οικονομικό αδιέξοδο της χώρας ,μέσα από ουσιαστικό και δημοκρατικό διάλογο, ευχήθηκε η ανοιχτή συζήτηση να φέρει αποτελέσματα και δήλωσε ευτυχής που το φόρουμ, που διοργανώνεται και με την στήριξη της Περιφέρειας, μέσα σε ένα χρόνο, έγινε θεσμός.

Ο Περιφερειάρχης είπε χαρακτηριστικά κατά τον χαιρετισμό του:

«Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, αποτελεί ιδιαίτερη χαρά και μεγάλη τιμή να καλωσορίζουμε εσάς, αλλά και τόσες εξέχουσες προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό στην Περιφέρεια μας. Μόλις σε ένα χρόνο το Delphi Economic Forum έχει κατορθώσει να γίνει θεσμός. Ασφαλώς, τα εύσημα ανήκουν δικαιωματικά στον Σιμεών Τσομώκο και την ομάδα του για την εξαιρετική τους δουλειά. Ενδεχομένως όμως, εφόσον η πολιτική είναι, μεταξύ των άλλων, και η διαχείριση των συμβόλων, να μπορέσουμε να πιστώσουμε ένα μερίδιο της επιτυχίας στους ίδιους τους Δελφούς, για την έμπνευση που δίνουν, μέσα από το ιστορικό τους φορτίο.

Άλλωστε, εδώ στον “ομφαλό της γης” συγκεντρώνονταν Έλληνες από όλα τα μήκη και τα πλάτη του αρχαίου γνωστού κόσμου, συνήθως σε περιόδους αστάθειας, αβεβαιότητας και φόβου, σε αναζήτηση πολύτιμών συμβουλών. Και η κληρονομία της Πυθίας είναι ακόμα αισθητή.

Στην Πυθία, έχουν τη ρίζα τους μια σειρά από έννοιες που έχουν μπει στη ζωή μας πρόσφατα, κάποιες από τις οποίες μάλιστα έχουμε πληρώσει και χρυσάφι. Για παράδειγμα, η λεγόμενη δημιουργική ασάφεια. Πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τον χρησμό της στους Σπαρτιάτες, στην αρχή του Πελοποννησιακού πολέμου, όταν ρώτησαν αν θα νικήσουν στη μάχη. «Αν πολεμήσετε με όλη τη δύναμη σας» τους είπε «θα νικήσετε».

Αλλά, και την πολιτική της μετά-αλήθειας, τα περίφημα post truth politics. Στον Καλλίστρατο, όταν ρώτησε αν θα δικαιωθεί με την επιστροφή του στην Αθήνα. Η Πυθία απάντησε: «Στην Αθήνα θα τύχεις τα νόμιμα». Ο Καλλίστρατος, να θυμίσω, καταδικάστηκε σε θάνατο. Ακόμα και η διαδικασία θα έπρεπε να μας είναι γνώριμη.

Η Πυθία, ερχόταν σε έκσταση και έβγαζε ασυνάρτητες κραυγές. Νομίζω, σε όλους μας, θυμίζει κάτι από τον τρόπο που διεξάγεται σήμερα ο δημόσιος διάλογος. Η Πυθία βέβαια, έχει σιγήσει εδώ και χιλιετίες κι εμείς καλούμαστε να δώσουμε μόνοι μας λύσεις στα προβλήματα μας.

Σε έναν κόσμο που αλλάζει από λεπτό σε λεπτό, σε ένα ασταθές διεθνές περιβάλλον, σε μία μάλλον πανικόβλητη Ευρώπη που βρίσκεται αντιμέτωπη με υπαρξιακά διλλήματα, και σε μία Ελλάδα που παλεύει για την οικονομική, αλλά και κοινωνική της ανασυγκρότηση. Μα πάνω απ όλα, καλούμαστε να χτίσουμε το αύριο, με τους όρους της κοινωνίας. Της κοινωνίας που έχει χάσει την εμπιστοσύνη της στους θεσμούς και βρίσκεται στα όρια της.

Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, ο ειλικρινής και ουσιαστικός διάλογος δεν είναι απλώς ικανή αλλά αναγκαία συνθήκη. Για να μπορέσουμε με γενναιότητα να αμφισβητήσουμε όλα εκείνα τα δόγματα που σκοτεινιάζουν το νου, να ταρακουνήσουμε παγιωμένες παραδοχές και υποθέσεις εργασίας και να κάνουμε- αν χρειαστεί- την αυτοκριτική μας.

Αλλά βασικά, να δώσουμε επιτέλους πειστικές απαντήσεις. Γιατί τι ήταν αυτό που ωθούσε και τους αρχαίους Έλληνες, αν το σκεφτούμε, σε ένα μαντείο; Η δίψα για λύσεις. Αυτό είναι που αναζητούν σήμερα οι Έλληνες από όλες τις ηγεσίες του τόπου. Και αυτές οι λύσεις δεν μπορούν να έρθουν ούτε με χρησμούς, ούτε με γρίφους, ούτε με λογοπαίγνια, ούτε με άναρθρες κραυγές. Μπορούν να έρθουν μόνο μέσα από τον ανόθευτό και ανεμπόδιστο δημοκρατικό διάλογο κάνοντας πέρα τους διαχρονικούς εχθρούς της δημοκρατίας, όπως έλεγε ο Χατζηδάκης, που είναι ο ελιτισμός και ο λαϊκισμός.

Το Φόρουμ των Δελφών αποτελεί σπουδαίο πεδίο για αυτή τη συζήτηση και η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, δεν θα μπορούσε παρά να στηρίζει εμπράκτως αυτή τη μεγάλη προσπάθεια. Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους.

Κυρίως εύχομαι από τον διάλογο που θα αναπτυχθεί εδώ να προκύψουν χρήσιμα αποτελέσματα και κυρίως, παραγωγικές συνθέσεις που τόσο πολύ έχουμε όλοι ανάγκη.