The Cut – Η μαχαιριά

Ο πολυβραβευμένος και αγαπημένος του ελληνικού κοινού, τουρκο-γερμανός δημιουργός Fatih Akin (Soul Kitchen) παρουσιάζει το αιχμηρό τελευταίο μέρος της άτυπης τριλογίας του “Love, Death and the Devil” –που άρχισε με το «Μαζί Ποτέ» και συνεχίστηκε με το «Στην Άκρη Του Ουρανού»- και καταθέτει μια συγκινητική ιστορία που ξεκινά με τη γενοκτονία των Αρμενίων. Το “The Cut” είναι μια μεγάλη παραγωγή – με γυρίσματα σε Κούβα, Ιορδανία, Γερμανία, Καναδά και Μάλτα-, ένα έπος για τη δύναμη της αγάπης και της ελπίδας, που συνδυάζει το δράμα με την περιπέτεια και στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Tahar Rahim (Προφήτης).  Το σενάριο συνυπογράφει μαζί με τον Akin ο συνεργάτης του Martin Scorsese, Mardik Martin (Οργισμένο Είδωλο, Κακόφημοι Δρόμοι).

Σύνοψη:

Μαρντίν, 1915. Η τουρκική αστυνομία συλλαμβάνει όλους του Αρμένιους άντρες μέσα σε μια νύχτα και ο νεαρός σιδηρουργός, Nazaret Manoogian, αποχωρίζεται βίαια την οικογένειά του. Χρόνια αργότερα, αφού ο Nazaret έχει επιβιώσει από τη γενοκτονία, μαθαίνει ότι οι κόρες του είναι κι αυτές ζωντανές. Κάνει σκοπό της ζωής του να τις ξαναβρεί και περιπλανιέται από την έρημο της Μεσοποταμίας ως την Αβάνα και τα απομονωμένα βοσκοτόπια της Βόρειας Ντακότα. Σε αυτή την οδύσσειά,  θα συναντήσει απλούς ανθρώπους έτοιμους να του συμπαρασταθούν και να τον βοηθήσουν αλλά και την άλλη πλευρά της απαξίωσης και της βαρβαρότητας.

Συνάντηση με τον ΦΑΤΙΧ ΑΚΙΝ

Υπάρχουν πολλά γεγονότα για τα οποία αξίζει να γίνουν ταινία. Το θέμα ταμπού για την Τουρκία είναι αναμφισβήτητα η γενοκτονία των Αρμενίων. Γιατί επιλέξατε αυτό το θέμα για την τελευταία σας ταινία;

Δεν διάλεξα εγώ το θέμα, το θέμα διάλεξε εμένα. Οι γονείς μου είναι Τούρκοι, οπότε είναι ένα θέμα το οποίο με ενδιαφέρει, ειδικά επειδή είναι ταμπού. Αν κάτι είναι απαγορευμένο, πάντα τραβάει την προσοχή μου και θέλω να γνωρίσω παραπάνω για αυτό, όποιο και αν είναι το θέμα.

Γιατί πιστεύετε οτι είναι ακόμα τόσο δύσκολο για τους περισσότερους τούρκους να αντιμετωπίσουν αυτό το κομμάτι της ιστορίας τους;

Αν ο πληθυσμός μιας ολόκληρης χώρας συστηματικά παραπλανιέται από τους ιστορικούς και τους πολιτικούς, αν από γενιά σε γενιά τους λένε «Αυτό είναι ψέμα. Δεν συνέβει αυτό», τελικά το πιστεύεις. Οι γονείς τους, τα σχολικά βιβλία και οι εφημερίδες δεν τους έδωσαν μια διαφορετική άποψη των γεγονότων. Αλλά δεν συμφωνώ με τους πολιτικούς όταν λένε να αφήσουμε την ιστορία για τους ιστορικούς. Η ιστορία είναι δικιά μας, των ανθρώπων, ολονών μας.

Πως μελετήσατε για το θέμα;

Νομίζω διάβασα περίπου 100 βιβλία για το θέμα, ακόμα και το ημερολόγιο ενός Αρμένη που μετανάστευσε στην Κούβα. Έγγραφα για τα ορφανοτροφεία, ιστορίες για τα πορνεία στο Αλέπο. Ταξίδεψα στην Αρμενία και επισκέφτηκα το μνημείο της γενοκτονίας στο Γερεβάν, οπού και συναντήθηκα με τον διευθυντή του μνημείου που μου αφηγήθηκε σπουδαίες ιστορίες.

Είναι Η ΜΑΧΑΙΡΙΑ μια ταινία για τη γενοκτονία των Αρμενίων;

Λέω την ιστορία ενός πατέρα που γυρίζει τον κόσμο ψάχνοντας τις δύο του κόρες. Η ιστορία έχει για φόντο τη γενοκτονία, αλλά δεν είναι μια ταινία για τη γενοκτονία. Δεν είμαι πολιτικός και δεν προσπαθώ να μεταφέρω πολιτικό μήνυμα με την ταινία μου.  Στην ταινία η γραμμή μεταξύ καλού και κακού δεν είναι ξεκάθαρη. Ο πρωταγωνιστής για παράδειγμα, ο Αρμένης Ναζαρέτ, από θύμα γίνεται αυτουργός, και επιβιώνει μόνο χάρις τη συμπόνια που του δείχνει ένας Τούρκος.

Πώς επιλέξατε τον πρωταγωνιστή σας, Ταχάρ Ραχίμ;

Είδα την ταινία «Ο Προφήτης» όπου ο Ταχάρ είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο και κατά τη γνώμη μου, είναι μια από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες της τελευταίας δεκαετίας. Ο Ταχάρ εκεί κρατάει όλη την ταινία παρόλο που την πιο πολύ ώρα δεν λέει ούτε μια λέξη.  Θέλαμε κάτι παρόμοιο και για τον δικό μας πρωταγωνιστή: ένας Τούρκος είχε την πρόθεση να του κόψει το λαιμό  αλλά σταματάει τελευταία στιγμή γιατί δεν αντέχει την ιδέα του ότι θα σκοτώσει έναν αθώο άνδρα.Παρόλα αυτά, του καταστρέφει τις φωνητικές του χορδές και ο ήρωας παραμένει άλαλος.

Η ΜΑΧΑΙΡΙΑ έχει γυρίσματα σε πολλές διαφορετικές χώρες. Πως είναι να κινηματογραφείς σε τόσα πολλά μέρη;

Από όλες μου τις ταινίες ήταν η πιο δύσκολη να γυριστεί. Εξάλλου το κεντρικό θέμα της ταινίας είναι ένα επικό ταξίδι. Γι’ αυτό ήταν σημαντικό να «αιχμαλωτίσεις» τη μοναδικότητα της κάθε τοποθεσίας: τα όρια μεταξύ της πόλης και της ερήμου, της πόλης και της θάλασσας, της θάλασσας και της ζούγκλας, της ζούγκλας και της πεδιάδας. Μου αρέσει αυτό το «φυσικό σινεμά», θέλω το κοινό να νιώθει οτι βρίσκεται πραγματικά σε αυτά τα μέρη.

Αυτή η ταινία είναι ο επίλογος της τριλογίας του “Love, Death and the Devil”. Πόσο δύσκολο για εσάς ήταν να βρείτε  το «devil»;

Είναι ξεκάθαρο σε εμένα ότι υπάρχει ένας δαίμονας σε καθένα από εμάς. Δεν χρειάζεται να είναι μια ταινία τρόμου ή μια ταινία για το σατανισμό. Οι άνθρωποι όπως βλέπουμε στο «Μαζί Ποτέ» είναι ικανοί να βιώσουν την αγάπη. Στο «Στην Άκρη του Ουρανού» ο θάνατος ωθεί τη μεταμόρφωση. «Η Μαχαιριά» ασχολείται  με το φόβο να αντιμετωπίσει κάποιος την ιστορία του.

Πως νομίζετε θα υποδεχτούν την ταινία σας στην Τουρκία;

Δύο φίλοι μου, Τούρκοι κινηματογραφικοί παραγωγοί είδαν την ταινία. Ο ένας είπε «θα σου πετάξουν πέτρες». Ο άλλος είπε «θα σου πετάξουν λουλούδια». Τελικά πιστεύω θα είναι λίγο και από τα δύο: guns and roses.

O Φατίχ Ακίν γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου του 1973.  Γερμανός δημιουργός με τούρκικη καταγωγή. Το 2004 κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου για την ταινία του «Μαζί Ποτέ» καθώς και το βραβείο καλύτερης ταινίας από την Ευρωπαϊκή Ακαδήμια Κινηματογράφου. Το 2007 με την ταινία «Στην Άκρη Του Ουρανού» κέρδισε το βραβείο καλύτερου σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών και το αντίστοιχο από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου καθώς επίσης το βραβείο καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Βραβεία LUX).  Με το «Soul Kitchen”, το 2009 τιμήθηκε με το ειδικό βραβείο της επιτροπής στο Φεστιβάλ της Βενετίας.

Η ταινία προβάλλεται στην Ελλάδα με την αρμενική «βερσιόν» της

Δείτε το τρέιλερ:

5 Μαρτίου στους κινηματογράφους από τη Rosebud.21 σε διανομή Feelgood Entertainment