Ο Μ. Βαλς επιμένει πως η στέρηση ιθαγένειας θα “τρομάξει” τους επίδοξους τρομοκράτες

Έπειτα από μια χρονιά που η Γαλλία θρήνησε εκατοντάδες θύματα από την τρομοκρατία, ένα έτος που είδε την πολιτική σκακιέρα να μετακινείται δραματικά προς την άκρα δεξιά στη χώρα, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς υποστηρίζει πως μέρος της λύσης στον πόλεμο ενάντια της τρομοκρατικής απειλής είναι η άρση της ιθαγένειας. Συγκεκριμένα, ο Γάλλος πολιτικός ανακοίνωσε πως σκοπεύει να φέρει αναθεώρηση άρθρου του Συντάγματος προκειμένου να επιτρέπει στο νόμο την άρση της ιθαγένειας, εκτός από τους Γάλλους πολίτες που την απέκτησαν σε μεγαλύτερη ηλικία και σε εκείνους που γεννήθηκαν Γάλλοι, αλλά διαθέτουν και δεύτερη ιθαγένεια.

Το θέμα μοιάζει πραγματικά με φαρσοκωμωδία, τόσο για την ευφάνταστη ιδέα που ένας πολιτικός θέλει να εγγράψει στο σύνταγμα ενός προηγμένου κράτους, όσο και γιατί το θέμα πήρε τεράστιες διαστάσεις στη χώρα, παραγκωνίζοντας την παραπαίουσα οικονομία, την επέλαση της Λε Πεν και το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης που περιορίζει ελευθερίες και δικαιώματα στο όνομα της ασφάλειας.

Τι είναι και σε ποιες περιπτώσεις εφαρμόζεται η στέρηση ιθαγένειας

Στην παρούσα φάση, η διαδικασία άρσης της ιθαγένειας προβλεπόταν μόνο για πολίτες οι οποίοι νομιμοποιούνταν στη χώρα έπειτα από κάποια χρόνια (ανάλογα με το τι προβλέπει ο νόμος για την απόκτηση της υπηκοότητας) και έτσι αποκτούσαν τη γαλλική υπηκοότητα. Μια τέτοια απόφαση ήταν αποτέλεσμα εγκληματικής ενέργειας και καταδίκης για αδίκημα που αποτελεί ευθεία επίθεση κατά των συμφερόντων του Έθνους, τρομοκρατική ενέργεια ή συνεργασία με άλλο κράτος εις βάρος της Γαλλίας. Μάλιστα το άρθρο 25 του αστικού κώδικα προβλέπει πως αυτή η ποινή μπορεί να επιβληθεί μόνο σε πολίτες που απέκτησαν την ιθαγένεια κατ’ ελάχιστον πριν από 15 χρόνια.

Οι έντονες αντιδράσεις και η παράνοια του νόμου

Η αντίδραση στους κόλπους των σοσιαλιστών και των αριστερών δυνάμεων στη Γαλλία είναι έντονη, αφού ένα τέτοιο μέτρο αποτελούσε ανέκαθεν το δυνατό χαρτί δεκάδων ολοκληρωτικών καθεστώτων (και στην Ελλάδα η επταετία το είχε χρησιμοποιήσει για να στερήσει την ελληνική ιθαγένεια από τη Μελίνα Μερκούρη). Το παρανοϊκό της εν λόγω πολιτικής πρόθεσης όμως δεν είναι μόνο σε αυτή καθεαυτή την πράξη, που σαφώς και δεν θα εμποδίσει κάποιον να προβεί σε μια τρομοκρατική ενέργεια, ειδικά αν έχει πειστεί από τους ακραίους του Ισλάμ πως αυτό είναι το σωστό.

Η τροποποίηση που θέλει ο Βαλς να φέρει προς ψήφιση, προβλέπει τη δυνατότητα στέρησης της ιθαγένειας μόνο σε όσους έχουν διπλή υπηκοότητα, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο για όσους έχουν μόνο τη γαλλική, προκειμένου όπως αναφέρει το κείμενο να μην δημιουργήσει απάτριδες. Για το ίδιο λοιπόν έγκλημα, ακόμη κι αν αυτό είναι έγκλημα κατά του έθνους, ένας Γάλλος, γεννημένος σε γαλλικό έδαφος, που έχει όμως διπλή υπηκοότητα, θα έχει διαφορετική αντιμετώπιση από έναν συμπολίτη του που είναι μόνο… Γάλλος!!

Όταν πρέπει να υπερασπιστείς κάτι με ψέμματα

Η κατακραυγή ενάντια στην εν λόγω απόφαση οδήγησε τον Μανουέλ Βαλς να αναρτήσει ένα εκτενές κείμενο στο facebook με το οποίο υπερασπιζόταν την απόφασή του, φέρνοντας μάλιστα και παραδείγματα άλλων δημοκρατικών χωρών που διαθέτουν παρόμοιες ρυθμίσεις στο Σύνταγμά τους. Το κακό με την τοποθέτηση του πρωθυπουργού ήταν πως τα γαλλικά ΜΜΕ δεν άφησαν ούτε κόμμα να πέσει κάτω και έτσι ξεψαχνίζοντας τον ένθερμο λόγο του προς υπεράσπιση της συνταγματικής αναθεώρησης έβγαλαν λαβράκι.

Ως πρώτο παράδειγμα ο Γάλλος σοσιαλιστής έφερε τη Γερμανία, η οποία όπως είπε δεν επιτρέπει τη διπλή υπηκοότητα στους Γερμανούς πολίτες. Όπως όμως τον διόρθωσε η γαλλική Liberation, από τον Ιούλιο του 2014, το γερμανικό κράτος επιτρέπει τη διπλή ιθαγένεια υπό προϋποθέσεις φυσικά. Το γεγονός αυτό επιβεβαίωσε μάλιστα και ο γνωστός πολιτικός Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ που από τον περασμένο χρόνο διαθέτει εκτός του γερμανικού και γαλλικό διαβατήριο. “Ήταν ο ίδιος ο υπουργός εσωτερικών, Μπεράνρ Καζνέβ που μου το ανακοίνωσε” σημειώνει ο πολιτικός των Πρασίνων που συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με το Μάη του ’68.

Σε άλλο σημείο του κειμένου του, ο Βαλς αναφέρει πως η γαλλική δημοκρατία είχε κάνει χρήση της ποινής αυτής στα μέσα του 19ου αι. προκειμένου να εδραιώσει σε όλους τους πολίτες της πως η σκλαβιά είναι πλέον παράνομη. Παρόλα αυτά, το διάταγμα του 1848 για τους πολίτες που διατηρούσαν παρά το νόμο στην κατοχή τους, σκλάβους, προέβλεπε τη στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων, αλλά όχι την άρση της ιθαγένειας.

Τέλος, ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, χρησιμοποίησε ένα ακόμη κάλπικο παράδειγμα προς επίρρωση των επιχειρημάτων του. Το Βέλγιο, όπως είπε, συζητά μια παρόμοια ρύθμιση με εκείνη που ετοιμάζει εκείνος να περάσει. Οι δηλώσεις Βαλς πέρασαν τα γαλλοβελγικά σύνορα και η απάντηση δεν άργησε να έρθει. “Η συζήτηση δεν υφίσταται, αφού η βελγική βουλή υιοθέτησε νόμο τον Ιούλιο που επιτρέπει στο δικαστήριο την άρση της ιθαγένειας σε καταδικασμένους για τρομοκρατικές ενέργειες. Επιπλέον, ο νόμος αυτός δεν αφορά στους γεννημένους στο Βέλγιο, αλλά μόνο – όπως και ο παρών νόμος στη Γαλλία – όσους πήραν χαρτιά αργότερα στην πορεία της ζωής τους.

Με πληροφορίες από Le Figaro, Le Parisien και Liberation