Άξονας ΔΝΤ – Βερολίνου

Δυσκολότερη από ότι αναμένονταν προδιαγράφεται η διαπραγμάτευση για τα μέτρα που θα πρέπει να πάρουμε για το 2019 μετά την χθεσινή συμμαχία της κ. Λαγκάρντ με την κ. Μέρκελ, οι οποίες αποφάσισαν ότι η Ελλάδα χρειάζεται πρώτα μεταρρυθμίσεις και ύστερα ελάφρυνση χρέους .

Η μεταφορά του βάρους από την ανάγκη ελάφρυνσης του χρέους, στις μεταρρυθμίσεις εξυπηρετεί πολιτικά την Γερμανία. Παράλληλα όμως διευκολύνει και το ΔΝΤ, το οποίο θα εγκαταλείψει και επίσημα την θέση του τεχνικού συμβούλου (που δεν λάμβαναν υπ όψιν ούτε η ΕΕ ούτε και η Ελλάδα ) αναλαμβάνοντας ουσιαστικότερο ρόλο.

Στη διαπραγμάτευση, που θα ξεκινήσει την επόμενη εβδομάδα, το ΔΝΤ ισχυροποιείται, αφού όλοι έχουν αποδεχθεί ακούσια ή ακούσια την συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα .

Την κατάσταση δυσκολεύει το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ, προσέρχονται στη διαπραγμάτευση με το δεδομένο ότι στο Eurogroup της περασμένης Δευτέρας η Ελλάδα αποδέχθηκε ότι θα πρέπει να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ και μετά το 2018 ( έστω και αν δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη για πόσο διάστημα ) και έχει δεσμευτεί να πάρει τα απαραίτητα μέτρα για να το πετύχει.

Συνεπώς η ομάδα του Ταμείου, που περιμένουν όλοι να συμφωνήσει στην συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα, θα επιβάλλει την ατζέντα του στα θέματα της δεύτερης αξιολόγησης .

Τα πρόσθετα μέτρα

Η πιο σκληρή «μάχη θα δοθεί σε ότι αφορά το ύψος των πρόσθετων μέτρων και τις αντισταθμιστικές παροχές στις οποίες θέλει να κάνει η Κυβέρνηση. Η μόνη ελπίδα είναι το ΔΝΤ να αποδεχθεί την καλύτερη του αναμενομένου πορεία της οικονομίας το 2016 και να μειώσει το ύψους τους από το 2% του ΑΕΠ ( 3,6 δις ευρώ ) που υπολογίζονται σήμερα.

Ωστόσο τα δύο βασικά μέτρα που ζητά από το καλοκαίρι, δηλαδή η μείωση του αφορολόγητου και η μείωση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις δεν έχουν μόνο δημοσιονομικό χαρακτήρα. Σύμφωνα με το ΔΝΤ αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα ενός απαραίτητου πακέτου μεταρρυθμίσεων.

Στην κατεύθυνση αυτή σύμφωνα με αξιωματούχους με πολύ καλή γνώση των διαπραγματεύσεων, θέλουν το ΔΝΤ να μην βλέπουν με καλό μάτι ούτε και τα «αντίμετρα» που έσπευσε να ανακοινώσει η ελληνική Κυβέρνηση αφού κατ αυτούς θα πρέπει πρώτα να έχουμε ένα θετικό αποτέλεσμα από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων πριν ανοίξει η συζήτηση για ελαφρύνσεις.

Στο ίδιο θέμα στελέχη των ευρωπαϊκών θεσμών ξεκαθάριζαν χθες (παραπέμποντας εμμέσως στα γεγονότα του Δεκεμβρίου) ότι πριν την επόμενη φορά, που θελήσει η ελληνική πλευρά να διανείμει την υπέρβαση του πλεονάσματος σε ελαφρύνσεις, θα πρέπει να έχει πιστοποιηθεί η επίτευξη του στόχου και να υπάρχει συμφωνία των θεσμών. Τόνιζαν χαρακτηριστικά ότι για να διανείμει η Ελλάδα 1% του ΑΕΠ σε ελαφρύνσεις θα πρέπει το 2019, να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα όχι 3,5% του ΑΕΠ αλλά 4,5% του ΑΕΠ.

Κατά την ίδια λογική το ΔΝΤ, θα πρέπει να βάλει την σφραγίδα του και στις αλλαγές στο εργασιακό όπου το υπουργείο εργασίας θέλει να επαναφέρει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και να μην αλλάξει τίποτα στο υφιστάμενο καθεστώς για τις ομαδικές απολύσεις.

Ωστόσο, η ατζέντα του ταμείου είναι απελευθέρωση του ποσοστού των απολύσεων με άρση της διοικητικής ρύθμισης (δηλαδή της υπουργικής έγκρισης) διατήρηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε επιχειρησιακό επίπεδο επαναφορά της ανταπεργίας και ελεύθερη διαπρα γμάτευση για το καθορισμό του κατώτερου μισθού.

Ένα τρίτο θέμα που θα έχει καίρια παρέμβαση το ΔΝΤ είναι αυτό των Τραπεζών. Μετά την αύξηση των κόκκινων δανείων κατά 1,5 δις ευρώ από την αρχή του χρόνου και την μετανάστευση καταθέσεων ύψους 2,4 δις ευρώ παρότι οι έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων συνεχίζουν να ισχύουν θα ζητήσει μέτρα. Το πρώτο από αυτά θα είναι από το δάνειο του ESM να δεσμευτεί πρόσθετό κεφάλαιο 10 δις ευρώ από τα συνολικά 15 δις ευρώ που περίσσεψαν από την ανακεφαλαιοποίηση του 2015 για τις μελλοντικές ανάγκες των τεσσάρων μεγάλων εμπορικών τραπεζών Επίσης θα ζητήσει επιτάχυνση της εκκαθάρισης των κόκκινων δανείων που δείχνει να έχει καθυστερήσει .

Η λύση για το χρέος

Σε ότι αφορά το χρέο,ς παρά την ρητορική περί ανάγκης άμεσης αναδιάρθρωσης όλο το προηγούμενο διάστημα, η κ. Λαγκάρντ μίλησε χθες στο κανάλι ARD για λύση το 2018, βάζοντας σε προτεραιότητα της μεταρρυθμίσεις που θα πρέπει να εφαρμόσει η Ελλάδα.

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι τις Γερμανικές εκλογές, το Ταμείο θα πρέπει να αρκεστεί στην «υποσχετική» του Βερολίνου για συνολική λύση μέχρι και το 2018 .

Μέχρι τότε το ΔΝΤ θα κατεβάσει τους τόνους για γενναία αναδιάρθρωση συνυπολογίζοντας τα υψηλά πλεονάσματα που θα πρέπει να πετύχει η Ελλάδα χαμηλώνοντας τελικά το κόστος της λύσης που θα πρέπει α εγκριθεί από το Eurogroup.

Πάντως η κ. Λαγκάρντ, έχει πάρει την υπόσχεση ότι το πρώτο μέτρο, που θα ενεργοποιηθεί από τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το ελληνικό χρέος θα είναι η αποπληρωμή της οφειλής της Ελλάδας προς το Ταμείο με τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα που διακρατούν η ΕΚΤ και άλλες κεντρικές Τράπεζες και δεν αποδίδονται στην Ελλάδα από το 2013.