Ξέρουμε γιατί χάνεις 55 ημέρες το χρόνο

Ξέρουμε γιατί χάνεις 55 ημέρες το χρόνο

Οι πέντε τύποι ανθρώπου που πέφτουν στην παγίδα της αναβλητικότητας και χάνουν σχεδόν δύο μήνες από τη ζωή τους αφήνοντας κάτι που θα μπορούσαν να κάνουν σήμερα, αύριο

Όλοι έχουμε υποχρεώσεις, deadline, ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και πάντα αισθανόμαστε πως ο χρόνος δεν αρκεί. Κι όμως, αν κοιτάξουμε χωρίς αγκυλώσεις την καθημερινότητα, θα δούμε πως σε πολλές περιπτώσεις μας καταβάλλει μια ακατανίκητη αναβλητικότητα. Μια αόρατη δύναμη που παραλύει μυαλό και χέρια και δεν μας αφήνει να τελειώνουμε με υποχρεώσεις και δεσμεύσεις. Μια δουλειά στο σπίτι, ένα προγραμματισμένο ραντεβού με το γιατρό, μια έξτρα δουλειά ή ακόμη και ένας καφές με ένα φίλο που έχουμε καιρό να δούμε. Η συνδρομή στο γυμναστήριο… Ξέρετε αυτή που ονομάζεται ετήσια, όχι γιατί επισκέπτεται κανείς το γυμναστήριο μια φορά το χρόνο, αλλά γιατί πληρώνει συνδρομή σε ετήσια βάση.

Οι ειδικοί αναφέρουν πως η αναβλητικότητα μπορεί να ροκανίσει αλύπητα τον χρόνο σας, να σας κάνει να χρονοτριβείτε και να χάνετε πολύτιμα λεπτά διασκέδασης, ώρες δημιουργικότητας ή ακόμη και ημέρες χαλάρωσης, καθώς επιμένετε να μεταθέτετε δραστηριότητες που αγαπάτε ή θέλετε να φέρετε εις πέρας για αργότερα. Κι αυτό το αργότερα οδηγεί στην σπατάλη 55 ολόκληρων ημερών. Σχεδόν δύο μηνών.

Πιο συγκεκριμένα έρευνα του 2015 δείχνει πως κατά μέσο όρο ένας άνθρωπος σπαταλά 218 λεπτά (ήτοι 7 ώρες) κάθε μέρα αναβάλλοντας για αργότερα κάτι που θα μπορούσε να έχει φέρει εις πέρας άμεσα.

Δεν είναι θέμα θέλησης

Η απάντηση σε αυτή τη “μαύρη τρύπα” που καταβροχθίζει το χρόνο σας δεν βρίσκεται στην έλλειψη θέλησης. Για την ακρίβεια, η ανθρώπινη θέληση και η ανταμοιβή που προκύπτει από μια μικρή νίκη σε προσωπικό, επαγγελματικό ή άλλο επίπεδο μέσω προσωρινών επιβραβεύσεων μάλλον συμβάλλει στην αναβλητικότητα. Με άλλα λόγια, γεμίζεις τα αποθέματα θέλησης και ενέργειας για πράγματα που έχεις ήδη καταφέρει. Όταν λοιπόν κάνει κανείς σχέδια, καταστρώνει το πλάνο της επόμενης μέρας, αναφέρεται στον μελλοντικό εαυτό του, εκεί όπου δεν μπορεί να βρει την επιβράβευση και την παρηγοριά από σήμερα.

Έτσι, το να εναποθέσει τις ελπίδες του στην ισχυρή θέληση να πετύχει, να δείξει στους γύρω του ότι τους αγαπάς ή να φέρει εις πέρας ζητήματα που είναι σημαντικά για εκείνον δεν θα δώσει τη λύση. Το δυνατό μας θέλω δεν μπορεί να νικήσει την αναβλητικότητα.

Πέντε τύποι αναβλητικών ανθρώπων

Να λοιπόν τι μπορείτε να κάνετε, αντί να ταλαιπωρείστε και να νιώθετε αδύναμοι να νικήσετε τη δύναμη της αναβλητικότητας, που ώρες, ώρες μοιάζει με εκείνη της βαρύτητας = ανίκητη! Υπάρχουν πέντε είδη ανθρώπων, που κάθε ένας, για διαφορετικούς λόγους πέφτει στην παγίδα της αναβλητικότητας.

1. Ο τελειομανής

Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που αισθάνονται πως ότι κι αν κάνουν πρέπει να είναι τέλειο ως την τελευταία λεπτομέρεια. Αυτό μπορεί να ακούγεται θετικό, καθώς το προϊόν της δουλειάς τους μάλλον θα είναι ικανοποιητικό. Η ανάγκη όμως να παρουσιάσουν κάτι τέλειο για τα δικά τους δεδομένα, δημιουργεί μέσα τους το φόβο. Την ανησυχία πως ίσως αυτή τη φορά η προσπάθειά τους περάσει κάτω από τον πήχυ. Κι έτσι, αναβάλλουν τη δουλειά, την υποχρέωση ή τη δραστηριότητά τους.

Τι θα μπορούσατε να κάνετε: Μην κάνετε την αγάπη σας για τη λεπτομέρεια ενοχή. Πριν από κάθε σας προσπάθεια, επιχειρήστε να είστε ξεκάθαρος για το στόχο. Τι εξυπηρετεί αυτή; Μόνο και μόνο για να εστιάσετε στη λεπτομέρεια μεν, αλλά όχι για πράγματα επουσιώδη. Αν για παράδειγμα αποφεύγετε το τσεκ-απ στον οδοντίατρο, πρέπει να δείτε αν αυτό οφείλετε στο κακό σας κούρεμα (εντελώς άσχετο) ή στο γεγονός πως φοβάστε τον πόνο. Αντιλαμβάνεστε πως η βαρύτητα κάθε αιτίας ή αφορμής διαφέρει σημαντικά. Θα βοηθήσει να θέσετε στον εαυτό σας και ένα χρονοδιάγραμμα, το οποίο ως τελειομανής θα πρέπει να κρατήσετε.

2. Ο ονειροπόλος

Κάποτε ήμασταν παιδιά και ονειρευόμασταν να αλλάξουμε τον κόσμο. Έκτοτε, ο κόσμος έμεινε τραγικά ίδιος και εσείς λουφάξατε στη γωνία σας αμελώντας ακόμη κι εκείνα που όντως θα τον έκαναν (έστω τον μικροκοσμό σας) πιο ευχάριστο. Φτιάχνετε πάντα το ιδανικό σενάριο για ό, τι κι αν κάνετε και είστε δημιουργικοί ως το κόκκαλο. Ενδέχεται ωστόσο, η πραγματικότητα να σας απογοητεύει και έτσι να αναβάλλετε να ολοκληρώσετε τα σχέδιά σας από φόβο μην καταλήξουν αντί για όνειρα, εφιάλτες.

Τι θα μπορούσατε να κάνετε: Καλά είναι τα όνειρα, όμως για να μην πέφτετε μόνιμα από το συννεφάκι σας εκμεταλλευτείτε την βαρύτητα. Πατήστε τα πόδια σας γερά στη γη και χωρίστε κάθε σας προσπάθεια σε μικρές – ρεαλιστικές υποχρεώσεις. Ακολουθήστε τις και θα καταλήξετε στο στόχο σας. Αν θέλετε για παράδειγμα έναν κήπο στο μπαλκόνι σας, αλλά το μόνο που υπάρχει εκεί είναι ένα λάστιχο ποτίσματος, σκεφτείτε μήπως αγοράσετε για αρχή έναν βασιλικό. Να τον φροντίσετε και να συνηθίσετε στην ιδέα πράσινης ζωής στη βεράντα. Και στη συνέχεια περνάτε στην βουκαμβίλια…

3. Ο αναβλητικός

Συχνά βιαζόμαστε να χαρακτηρίσουμε ανθρώπους που μένουν άπραγοι, ως τεμπέληδες. Η άτιμη όμως η ψυχολογία του ανθρώπου, λέει πως κανείς μπορεί απλά να φοβάται το λάθος. “Είναι καλύτερο να μην κάνεις τίποτα, αν είναι να πέσεις σε λάθη” σκέφτεται κανείς και βυθίζεται ακόμη περισσότερο στην αναβλητικότητα.

Τι θα μπορούσατε να κάνετε: Φτιάξτε μια λίστα με όσα σας προκαλούν μεγαλύτερο πανικό. Είναι η μηνιαία αναφορά στο γραφείο, η γενική του Σαββάτου στο σπίτι ή το γεγονός πως πρέπει να γράψετε ένα κείμενο 2000 λέξεων για τη δουλειά; Αν βάλετε όσα σας παραλύουν σε προτεραιότητα “φρικαλεότητας” θα δείτε πως εκείνα που βρίσκονται πιο χαμηλά στη λίστα, δεν θα χρειάζεται να έχουν την ίδια τύχη με όλες σας τις υποχρέωσεις: Να πιέζονται δηλαδή πιο πίσω. Όταν κάνετε κάποια από όλα όσα αναβάλλετε, τότε θα νιώσετε την ενέργεια και τη θέληση να επανέρχεται.

4. Ο πανικόβλητος

Υπάρχουν και εκείνοι οι άνθρωποι που βλέπουν σε όλες τους τις δραστηριότητες τον όλεθρο. Προκαλούν τον πανικό για το παραμικρό και γεμίζουν άγχος και αβεβαιότητα. Κατά βάθος, η αναβλητικότητά τους πηγάζει από την έξαψη που τους προκαλεί το γεγονός πως καλούνται να ολοκληρώσουν μια δουλειά κυριολεκτικά στο παρά πέντε. Σας θυμίζει κάτι;

Τι θα μπορούσατε να κάνετε: Αρχικά να συμφωνήσουμε σε κάτι. Η φράση “δουλεύω καλύτερα υπό πίεση” δεν αληθεύει. Αν αφήνει κανείς τα πάντα για τελευταία στιγμή, δεν έχει το χρόνο να τα εξετάσει ξανά και ξανά για τυχόν λάθη. Το τρικ εδώ είναι να επιστρατεύσεις την τεχνική του πομοντόρο. Τι είναι αυτή; Ξεκίνα να καταπιάνεσαι με ό, τι πρέπει και θέλεις να φέρεις εις πέρας για 10′ λεπτά και στη συνέχεια πάρε το χρόνο σου. Τα μικρά και συχνά διαλείμματα βοηθούν στην καλύτερη συγκέντρωση και απόδοση.

5. Ο πολυάσχολος

Είναι η μόνιμη επωδός στα χείλη όλων. “Δεν πρόλαβα”. Κάντε scroll up και δείτε πως ένας μέσος άνθρωπος “πετά στα σκουπίδια” επτά ώρες τη μέρα και αμέσως θα καταλάβετε πως 9 στις 10 φορές αυτό δεν ισχύει. Από την άλλη ισχύει και το “βάζεις δυο καρπούζια κάτω απ’ την ίδια μασχάλη” με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται κανείς να ανταπεξέλθει και τελικά να μην κάνει τίποτα.

Τι θα μπορούσατε να κάνετε: Προτεραιότητες! Μπορεί να θέλεις να βάζεις πολλά στην καθημερινότητά σου, δεν είναι όμως όλα το ίδιο σημαντικά. Αναγνωρίστε ποιες από τις ασχολίες σας έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα, είτε γιατί αποτελούν “θέλω” σας, είτε γιατί αποτελούν επιτακτική ανάγκη. Για παράδειγμα, το να πάτε στο μάθημα χορού είναι σημαντικό, όχι όμως τόσο, όσο το ετήσιο ραντεβού για γενικές εξετάσεις κοκ.

ΠΗΓΗ LIFEHACK

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα