‘Δεν θα χυθεί αίμα’: Το μήνυμα δύο Ελλήνων από την Καταλονία της κρίσης στο News 24/7

«H Bαρκελώνη σήμερα πανηγυρίζει. Κανείς δεν ξέρει τι θα ακολουθήσει», λέει στο NEWS 247 o Α.Μ., μόνιμος κάτοικος στην καταλανική πρωτεύουσα, τα τελευταία χρόνια, όπως και ο Γιάννης Φιλίππου.  Δυο ‘Ελληνες στην «καρδιά» μιας από τις μεγαλύτερες κρίσεις της ευρωπαϊκής ηπείρου, μάρτυρες -λεπτό προς λεπτό- των απρόβλεπτων, δραματικών και ραγδαίων εξελίξεων στην Ιβηρική.Το ερώτημα  που αυτομάτως θέλεις να τους υποβάλεις είναι ένα: πώς βίωσαν και πώς βιώνουν στην καθημερινότητά τους την παραζάλη, την ένταση,  τον ενθουσιασμό,  την ανάταση, τη βία,  την καταστολή, τον τρόμο, τις υπαναχωρήσεις, τις παλινωδίες  και την αβεβαιότητα που πυροδότησε το μοιραίο καταλανικό Δημοψήφισμα; Και σήμερα, που όλα κρέμονται  από μια κλωστή,  μετά και από την χτεσινή κήρυξη της Ανεξαρτησίας της Καταλωνίας από το Κοινοβούλιό της και την αυτόματη  απάντηση της Μαδρίτης με την εφαρμογή  του άρθρο 155, που αφαιρεί όλες τις εξουσίες απ΄την  καταλανική κυβέρνηση, αστυνομία και κρατική ραδιοτηλεόραση, ποιο είναι το κλίμα  στην πόλη που ζουν και εργάζονται και ποια περιμένουν να είναι η έκβαση της σκοτεινής παρτίδας πόκερ μεταξύ Πούτζδεμον και Ραχόι; Και οι δυο, μιλώντας αποκλειστικά στο ΝΕWΣ 247, δεν τρέφουν αυταπάτες.

Ωστόσο, ο Γιάννης Φιλίππου, νηπιαγωγός που βιοπορίζεται ως ξεναγός τα τελευταία δύο χρόνια στη Βαρκελώνη, κι έζησε από κοντά τους πανηγυρισμούς το βράδυ της Κυριακής του Δημοψηφίσματος στην Πλάθα Καταλούνια, την γενική παλλαϊκή απεργία, κατά της βίας της ισπανικής αστυνομίας, τη δεύτερη μέρα μετά το αιματοκυλισμένο Δημοψήφισμα, αλλά και  την πρόσφατη  διαδήλωση κατά της Ανεξαρτησίας στο κέντρο της πόλης, δεν περιμένει ότι θα  χυθεί αίμα. « Το κίνημα της καταλανικής αυτονομίας –εξηγεί-  είναι συνειδητά μη βίαιο (έως τώρα), έχοντας διδαχθεί από την μακροχρόνια καταστολή στη χώρα των Βάσκων».

Ο Γιάννης Φιλίππου, νηπιαγωγός που μένει στη Βαρκελώνη

«Βεβαίως, το κλίμα στη Βαρκελώνη είναι ιδιαίτερα τεταμένο και οξύνεται συνεχώς»,προσθέτει. «Ενώ υπάρχουν μετριοπαθείς πολίτες και στις δυο πλευρές όσο η πόλωση εντείνεται οι εικόνες οργισμένου πλήθους  πληθαίνουν και υπερτερούν».

«Κανείς δεν ξέρει μέχρι το που θα φτάσει όλο αυτό. Μακάρι να μην φτάσουμε σε ακόμα πιο ακραίες καταστάσεις»,  εύχεται ο Α.Μ (τα πλήρη στοιχεία του βρίσκονται στη διάθεση τoυ NEWS 247).«Ελπίζω να μην φτάσουμε σε ακόμα πιο ακραίες καταστάσεις. Οι Καταλανοί είναι σίγουρα αποφασισμένοι, όμως ξέρω πολύ καλά ότι δεν θέλουν να καταφύγουν στη βία ακόμα κι αν η άλλη πλευρά είναι διατεθειμένη γι ‘αυτό».

Ο Φιλίππου επισημαίνει μια ειδοποιό διαφορά στην νοοτροπία  των δυο πλευρών: Οι  υπέρμαχοι της καταλανικής ανεξαρτησίας στην πλειοψηφία τους διαπνέονται, υποστηρίζει, από τις ιδέες του «προοδευτικού πατριωτισμού». Στο κίνημα για την ενότητα της Ισπανίας, «παρότι στις κινητοποιήσεις συμμετέχει και μετριοπαθής κόσμος, ιδεολογικά βλέπουμε  την κυριαρχία του ισπανικού εθνικισμού, ο οποίος διακατέχεται από αίσθημα ανωτερότητας έναντι  των Καταλανών».

Φέρνει το παράδειγμα της κινητοποίησης στις 8 Οκτωβρίου, υπέρ της ενότητας,  ημέρα που  εκατοντάδες λεωφορεία μετέφεραν δωρεάν κόσμο στην Βαρκελώνη απ’ όλη την Ισπανία. «Εκείνη τη μέρα  διαδηλωτές επιτέθηκαν σε δημοσιογράφους την καταλανικής τηλεόρασης, σε περαστικά οχήματα της καταλανικής αστυνομίας και σε μετανάστες, ενώ καλούσαν σε πετροβολισμό ενάντια σε μπαλκόνια με κρεμασμένη την σημαία της Ανεξαρτησίας». Αυτό που τον σόκαρε ωστόσο περισσότερο, όπως και τη διεθνή κοινή γνώμη,  είναι «ο ναζιστικός χαιρετισμός από διαδηλωτές μαζί με  το  κάψιμο της  καταλανικής σημαίας».

Απορεί που ακόμα δεν έχουν βρεθεί  σε  σώμα με σώμα σύγκρουση οι δυο πλευρές, «αν και όσο οξύνεται το κλίμα κάτι τέτοιο γίνεται πιθανότερο. Αλλά αίμα δεν πιστεύω ότι χυθεί, ακόμα και τότε», επιμένει.

Η «μονομερής διακύρηξη της Ανεξαρτησίας» νομιμοποιεί κατά τη γνώμη του, την εφαρμογή του άρθρου 155 του Συντάγματος από την ισπανική κυβέρνηση. «Οι καταλανοί πολιτικοί πιθανώς να συλληφθούν από τις ισπανικές αρχές, κάτι που όχι μόνο θα τους κάνει  μάρτυρες στα μάτια της τοπικής κοινωνίας, αλλά θα ρίξει και λάδι στη φωτιά μιας κοινωνίας που εδώ και χρόνια σιγοβράζει».

Τι δεν θα ξεχάσει ποτέ από τις ταραγμένες μέρες που ζει; « Τη θέληση του κόσμου να ψηφίσει,  ιδίως τις γιαγιάδες που μαζεύτηκαν απο τα χαράματα στα σχολεία και περίμεναν υπομονετικά, παρά την απαγόρευση και την ενδεχόμενη επίθεση».

«Ποτέ δεν θα ξεχάσω τις μέρες του Δημοψηφίσματος», επαναλαμβάνει και ο Α.Μ., που εργάζεται σε γνωστό φορέα της Βαρκελώνης τα τελευταία 4 χρόνια.«Η «”ακήρυχτη” κατάσταση εκτάκτου ανάγκης» βλέπει πάντως να επιμένει για καιρό  και η Βαρκελώνη να βρίσκεται «υπό τη σκιά μιας πιθανής επέμβασης των ισπανικών Αρχών».

Εντούτοις, χαρακτηρίζει το κλίμα που επικρατεί  μεταξύ των κατοίκων της Καταλονίας «τεταμένο, όχι  πολωμένο»:«Ουσιαστικά ποτέ δεν έχουν βρεθεί οι υποστηρικτές των δύο πλευρών (του ΝΑΙ και του ΟΧΙ) τόσο κοντά ο ένας στον άλλο όσο τώρα, γιατί το ζητούμενο είναι κοινό: να μπορέσουν να αποφασίσουν δημοκρατικά το μέλλον της χώρας τους».

Το χειρότερο ενδεχόμενο είναι, υπογραμμίζει ο συνομιλητής μας είναι «η διαιώνιση της παρούσας κατάστασης. Γύρω στο 80% των Καταλανών υποστηρίζουν την δημοκρατική διευθέτηση του ζητήματος και σχεδόν η μισή καταλανική κοινωνία ζητά να πάρει τις τύχες στα χέρια της».

(Κεντρική φωτογραφία: AP Photo/ Emilio Morenatti)