Το Ισλάμ, το ΙSIS και οι προσευχές των μουσουλμάνων της Αθήνας

Από την Ντίνα Ιωακειμίδου

O δρόμος στο δυτικό προάστιο της Αθήνας είναι διάσπαρτος από γκαράζ και συνεργεία αυτοκινήτων. Στην αρχή το βλέμμα του επισκέπτη δυσκολεύεται να εντοπίσει τον μικρό υπόγειο χώρο που η Πακιστανική Kοινότητα  χρησιμοποιεί ως λατρευτικό τόπο. Οι όποιες αμφιβολίες όμως σύντομα διαλύονται καθώς οι πιστοί αρχίζουν αθόρυβα να συγκεντρώνονται στο καθορισμένο ραντεβού της Παρασκευής. Κατεβαίνουν τα επτά οκτώ σκαλάκια, στην είσοδο αφαιρούν τα παπούτσια τους και κατευθύνονται προς τους λουτήρες. Εκεί θα πλύνουν επιμελώς τα χέρια, το πρόσωπό τους και τα πόδια τους. Η φωνή του Ιμάμη ακούγεται στον δρόμο. Η φωνή του Ιμάμη διατρέχει τα συνεργεία και τα γκαράζ καθώς απαγγέλλει μελωδικά το κοράνι: Αλλάχου Άκμπαρ ή ο Θεός είναι μεγάλος.

Λίγο πιο πέρα στο πολιτιστικό κέντρο της Πακιστανικής κοινότητας- ένας υπόγειος χώρος με πρόχειρες λαμαρίνες στην είσοδο- ο Ιμάμης Σαχπάζ ετοιμάζεται να υποδεχτεί τους πιστούς. Κι εδώ μερικά σκαλιά να κατέβεις. Τα υποδήματα αφαιρούνται στην είσοδο και αίφνης εισέρχεσαι σε ένα χώρο πλημμυρισμένο από φωτάκια που αναβοσβήνουν. Στους τοίχους ρήσεις από το Κοράνι, το δάπεδο καλυμμένο με χαλί και ο χώρος φροντισμένος με αγάπη. Ο Ιμάμης απευθύνεται στους πιστούς από ένα είδος πρόχειρου άμβωνα. Οι πιστοί καθισμένοι στο δάπεδο ακούν με προσοχή και κάποιες φορές απαντούν ή συμπληρώνουν. Η φωνή του Ιμάμη ακούγεται καθαρή και μελωδική προς τους πιστούς. Το τελετουργικό εξελίσσεται με ακρίβεια. Οι πιστοί σηκώνονται σε όρθια στάση και υψώνουν τα χέρια, μετά με ίσια πλάτη και με απλωμένα δάχτυλα στα γόνατα κάνουν την επίκυψη κατόπιν επανέρχονται και στο τέλος προσκυνούν προς τη Μέκκα. Είναι συγκεντρωμένοι και απόλυτα προσηλωμένοι στην τέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων. Προσεύχονται με τα μάτια κλειστά. Το τρίχρονο αγοράκι επιχειρεί να προσκυνήσει προς τη Μέκκα και μπερδεύεται, πνιχτά γελάκια ακούγονται από τα μεγαλύτερα αδελφάκια του. Τα χέρια υψώνονται εκ νέου, τα χέρια κατεβαίνουν και ο νόστος διαποτίζει τον χώρο. Σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους διεκδικούν την ταυτότητά τους. Σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους προασπίζονται το μικρό αυτό κομμάτι της ύπαρξης τους που κανείς ποτέ δεν θα μπορέσει να τους αφαιρέσει.

*Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson

Τρέχουν για να ξεφύγουν

Ο νεαρός Αφγανός που φιλοξενείται στον προσωρινό χώρο φιλοξενίας των προσφύγων στο Γαλάτσι έφτασε στην Αθήνα πριν από τρεις ημέρες. Δεν γνωρίζει καν ποιο νησί προσέγγισε στο Αιγαίο. Ξέρει όμως ότι έφυγε από το Τσεζμέ της Τουρκίας. Αναχώρησε από το Ιράν όπου ζούσε με την οικογένειά του καθώς οι συνθήκες εκεί, όπως μας εξηγεί, είναι αφόρητες για τους Αφγανούς. «Μας επιστρατεύουν» μας λέει ο Φαρδήν. « Η Ιρανική κυβέρνηση μας απειλεί με απέλαση εάν δεν συναινέσουμε στην στρατολόγησή μας στον πόλεμο της Συρίας. Έτσι έχεις να επιλέξεις είτε ταυτότητες (νομιμοποιητικά έγγραφα) και χρήματα είτε απέλαση. «Από τους εβδομήντα συμπατριώτες μας που συμμετείχαν πρόσφατα στις μάχες στη Συρία επέστρεψαν μόλις δεκατέσσερις. Χαρτιά ωστόσο όπως και χρήματα δεν έλαβαν αφού η απάντηση της κυβέρνησης ήταν ότι ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει».

Πριν από λίγες ημέρες έφτασε στην Αθήνα από το Αφγανιστάν και ο Γκόλαγα. Μιλάει ενώ τα μάτια του φτερουγίζουν από φόβο στην σκέψη των Ταλιμπάν. Ο ίδιος συνελήφθη και κρατήθηκε όμηρος έως ότου βρεθούν τα λύτρα για την απελευθέρωσή του. Θέλει να φύγει και να πάει στη Γερμανία. Το μακρύ του ταξίδι στην οχυρωμένη και ισλαμοφοβική Ευρώπη όπου κάθε μουσουλμάνους αντιμετωπίζεται ως επίδοξος τρομοκράτης είναι ακόμη στην αρχή του.

«Η χώρα μας είναι μια κόλαση. Εμείς ζούμε την τρομοκρατία εδώ και είκοσι χρόνια. Από την ρωσική κατοχή, τις παρεμβάσεις και βομβαρδισμούς των Αμερικανών, τον ιερό πόλεμο που ξεκίνησε. Έχουν καταστρέψει τη χώρα μας. Η θρησκεία είναι ένα εργαλείο που το χρησιμοποιούν. Οι φονταμενταλιστές έχουν τεράστια επιρροή στον στρατό και την αστυνομία»  σημειώνει στο News247 ο πρόεδρος της Αφγανικής κοινότητας Καζίμ Ρούισι. «Ακόμη και μικρά παιδιά επιστρατεύει το Isis και τα εκπαιδεύει» προσθέτει θυμωμένα ο Ασήφ.

Στις Δυτικές παρεμβατικές πολιτικές στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο εστιάζει και από την πλευρά του ο Τζαβέντ Ασλάμ, επικεφαλής της Πακιστανικής κοινότητας: «Όλα αυτά τα παιδιά από Αφγανιστάν, Πακιστάν είδαν μπροστά στα μάτια τους τους Αμερικανούς να δολοφονούν τις οικογένειες τους.» Παράλληλα δηλώνει σοκαρισμένος για τα γεγονότα στο Παρίσι και προσμετρά τις επιπτώσεις για την ίδια τους τη ζωή στην Ελλάδα: «Μας βλέπουν με καχυποψία μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις. Το αντιλαμβάνεσαι και το αισθάνεσαι. Όμως όλα αυτά που γίνονται στο όνομα του Ισλάμ δεν έχουν καμία σχέση με το Ισλάμ. Το κοράνι λέει: «Αν δολοφονήσεις άδικα έναν άνθρωπο είναι σαν να δολοφόνησες όλο τον κόσμο. Αν σώσεις έναν άνθρωπο είναι σαν να έσωσες όλο τον κόσμο».  Άποψη με την οποία θα συμφωνήσει και ο Χουσείν Αλά εκ μέρους της Αραβικής κοινότητας Αμπελοκήπων: «Το θέμα είναι πολιτικό και δεν έχει καμία σχέση με τη θρησκεία μας. Αν ήταν εδώ ο Μωάμεθ θα το χαρακτήριζε λάθος όλο αυτό που συμβαίνει. Όπως λέει και το κοράνι: Η θρησκεία και η πίστη δεν επιβάλλονται. Επίσης λέει: Μην κόβετε δέντρο, μην γκρεμίζετε σπίτι μην σκοτώνετε ούτε γυναίκα ούτε παιδί». Στα γκετοποιημένα κέντρα των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων αναφέρεται ο Λιβανέζος δημοσιογράφος του Αλ Τζαζίρα Σάντι Αγιούμπι: «Η Ευρώπη δεν ενσωμάτωσε τα παιδιά των μεταναστών δεύτερης και τρίτης γενιάς. Ζουν στο περιθώριο, δεν έχουν δουλειές και επικοινωνούν με φανατικούς. Αλήθεια οι διαβόητες μυστικές υπηρεσίες δεν μπορούν να τους ελέγξουν; τι και ποιους εξυπηρετεί όλο αυτό;» διερωτάται.                    

Ισλαμοφοβία στη Δύση

Σύμφωνα με τον συγγραφέα, δημοσιογράφο και πολιτικό ακτιβιστή Ταρίκ Αλί η ισλαμοφοβία εκδηλώθηκε από την 11η Σεπτεμβρίου. Όπως σημείωνε σε συνέντευξή του στις αρχές του έτους «η Δύση αρνείται τα αντιμετωπίσει τα αίτια. Καταγγέλλουν οποιαδήποτε προσπάθεια επιχειρεί να εξηγήσει το γιατί και έτσι το θέμα καταλήγει πολιτισμικό ή θέμα του καλού ενάντια στο κακό ή της ελευθερίας του λόγου ενάντια στη βαρβαρότητα. Το γεγονός είναι ότι η Δύση έχει ανακαταλάβει τον αραβικό κόσμο με καταστροφές στη Συρία, το Ιράκ τη Λιβύη όπου τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα απ’ ότι στο πλαίσιο των προηγούμενων αυταρχικών καθεστώτων. Αυτή είναι η πρωταρχική αιτία της ριζοσπαστικοποίησης των νεαρών μουσουλμάνων. Η Αριστερά είναι σε κακή κατάσταση ή θεωρείται μέρος του προβλήματος, έτσι πάνε στο τζαμί, αναζητούν σκληροπυρηνικές λύσεις και είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιηθούν από τους τζιχαντιστές».

Αύξηση των επιθέσεων εναντίον Μουσουλμάνων

Στις Ηνωμένες Πολιτείες η κινδυνολογία, από τους υπερασπιστές των χριστιανικών αξιών για την «υφέρπουσα σαρία» (ο ισλαμικός τρόπος διαβίωσης), καλά κρατεί ενώ στην Ευρώπη η ισλαμοφοβία λαμβάνει την μορφή της υπεράσπισης του φιλελευθερισμού καθώς όπως διατείνονται οι μουσουλμάνοι απειλούν την ελευθερία και τις κατακτήσεις των Ευρωπαίων πολιτών. Αυτές καθαυτές όμως οι κοσμικές αξίες της Ευρώπης του Διαφωτισμού, λίγη εφαρμογή ως φαίνεται βρίσκουν στην περίπτωση του Ισλάμ. Σύμφωνα με την οργάνωση Tell Mama (Measuring anti-Muslim Attacks) που συλλέγει στατιστικά στοιχεία με περιστατικά βίας κατά μουσουλμάνων, ο δείκτης των επιθέσεων σημειώνει ραγδαία άνοδο ενώ η Αγγλία και η Γαλλία αποτελούν το επίκεντρο των αντιμουσουλμανικών επιθέσεων. Αλιεύουμε από το Tell Mama στις 27 Νοεμβρίου: Διπλασιασμό των εγκλημάτων μίσους και της ισλαμοφοβίας δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία της αστυνομίας του Μάνστεστερ μεταξύ του Νοεμβρίου 2014 και Οκτωβρίου 2015.  Και στο σημείο αυτό καλό θα ήταν να θυμηθούμε ότι η αραβική άνοιξη ξεκίνησε με εκκλήσεις για κοσμικές μεταρρυθμίσεις: «Ανεξάρτητα από τη φατρία, τη φυλή, το θρήσκευμα, το δόγμα ή την εθνική τους ομάδα, οι πολίτες απαίτησαν αξιοπρέπεια πριν από κάθε τι άλλο. Οι θρησκευτικές διενέξεις εμφανίστηκαν πολύ αργότερα» έγραψε ο Ταλάλ Σαλμάν στη Λιβανική εφημερίδα Αλ Σαφίρ.

Τι γίνεται όμως στην Ελλάδα; Τα περιστατικά επιθέσεων που έχουν καταγραφεί σε μουσουλμάνες στην Αθήνα επιχειρεί να παραθέσει ο Σάντι Αγιούμπι του Αλ Τζαζίρα. Επίθεση στην οδό Πανόρμου με λοστό σε γυναίκα μουσουλμάνα. Στην προσβλητική συμπεριφορά ελεγκτή λεωφορείου που κατηγόρησε την γυναίκα του για έλλειψη εισιτηρίου ενώ η ίδια απλώς διέσχιζε τον σταθμό της Ομόνοιας.

Στις δυσκολίες που αντιμετώπισε η κόρη του στο σχολείο εξαιτίας της ρατσιστική συμπεριφοράς δασκάλας, περιγράφει από την πλευρά του ο Χουσείν Αλά σπεύδοντας να συμπληρώσει ωστόσο ότι «ο διευθυντής και οι άλλοι δάσκαλοι ήταν εξαιρετικοί.  Ο πρόεδρος της Πακιστανικής κοινότητας παραδέχεται πώς κάλεσε τη γυναίκα του να χαλαρώσει σε ότι αφορά στη χρήση της μαντίλας.  Η ίδια, πάντως αρνήθηκε κάτι τέτοιο  κατηγορηματικά. Γιατί; Ενδεχομένως διότι η μαντίλα για τις μουσουλμάνες αποτελεί την ισχυρότερη υπόμνηση της ταυτότητας τους. Όπως διαβάζουμε στο islam.gr, «σύμφωνα με τον Αφρικανό διανοούμενο Φράντς Φάνον για την Αλγερινή γυναίκα υπό την γαλλική αποικιοκρατία: Η πράξη της Αλγερινής να φορέσει ή να αποβάλει την μαντίλα της αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εθνικής και πολιτιστικής της ταυτότητας. Όταν οι Γάλλοι αποικιοκράτες ενθάρρυναν τις γυναίκες να αποβάλουν την μαντίλα, αυτές την φόρεσαν ως σύμβολο αντίστασης. Όταν η αντίσταση απαιτούσε να τη βγάλουν για να διεισδύσουν στους κόλπους των αποικιοκρατών ώστε να τοποθετήσουν εκρηκτικά, την έβγαλαν…».

Τα τζαμιά της Αθήνας

Τις δυστοκίες, τα εμπόδια και την έλλειψη πολιτικής βούλησης για την δημιουργία λατρευτικών χώρων στην Αθήνα περιγράφει στο News247 ο Ιμάμης Σαχμπάζ. «Εν τέλει καταφέραμε να αποκτήσουμε κάποιους χώρους θρησκευτικούς και πολιτιστικούς. Επίσημο τζαμί δεν υπάρχει ενώ τους νεκρούς μας αναγκαζόμαστε να τους επιστρέψουμε στο Πακιστάν προκειμένου να ταφούν». Το μάτι της Ασφάλειας είναι σταθερά στραμμένο προς τους λατρευτικούς χώρους των μουσουλμάνων της Αθήνας που λειτουργούν κατά βάση υπό καθεστώς ημι-νομιμότητας. Είτε ευθέως με ελέγχους κατά καιρούς στις εισόδους των τζαμιών και με επισκέψεις στους συγκεκριμένους χώρους ή μέσω διακριτικής παρακολούθησης. Μάλιστα όπως έγινε γνωστό, υπεύθυνοι των πακιστανικών κοινοτήτων ενημέρωσαν πριν από μερικούς μήνες με επιστολή τους τις ελληνικές αρχές για την περίεργη συμπεριφορά ιεροκήρυκα που κήρυττε σε τζαμί χωρίς άδεια πράγματα ασύμβατα με το Ισλάμ.

«Πολλά ήταν τα περιστατικά των επιθέσεων στους λατρευτικούς μας χώρους. Εμπρησμοί, καπνογόνα, υβριστικά σχόλια, γκαζάκια, ακόμη και κεφαλή χοίρου που πετάχτηκε έξω από το τζαμί στο Μοσχάτο», τονίζει ο Ιμάμης Σαχμπάζ. «Τον τελευταίο χρόνο είχαν ηρεμήσει τα πράγματα όμως μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι άλλαξε ο τρόπος που μας κοιτάζουν οι Έλληνες» προσθέτει συλλογισμένος. Σε κάθε περίπτωση διαβεβαιώνει «ουδεμία σχέση έχουν όλα αυτά με την ανοχή που κηρύσσει το κοράνι».

Ισοπεδωτική εξίσωση του Ισλάμ με τους τζιχαντιστές

«Δεν απειλούμε τις ελευθερίες σας. Όπως σεβόμαστε την δική σας κουλτούρα και διαφορετικότητα σας παρακαλούμε σεβαστείτε και τις δικές μας», προσθέτει ο Ιμάμης καλώντας σε διαθρησκευτικό διάλογο και συνεννόηση των θρησκευτικών ταγών. Πρόταση, στην οποία μπορούμε να εικάσουμε ότι δεν θα τείνει ευήκοα ώτα ο μητροπολίτης Άνθιμος που κατά δήλωσή του απειλείται από τζιχαντιστές προειδοποιώντας σε όλους τους τόνους και σε κάθε περίσταση για τον κίνδυνο μουσουλμανοποίησης της χώρας… Και κάπως έτσι τα ρατσιστικά στερεότυπα ανακυκλώνονται σε μια ισοπεδωτική εξίσωση του Ισλάμ με τους τζιχαντιστές.  Στον ίδιο τόνο και μεγάλο τμήμα των ΜΜΕ της χώρας που αγωνιά για τον εντοπισμό τζιχαντιστικών θυλάκων εντός της επικράτειας. Τι και αν δεν έχει καταγραφεί ούτε ένα περιστατικό; Μικρή σημασία έχει. Οι μουσουλμανικές κοινότητες στη χώρα μας δυσπιστούν έναντι των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης καθώς εξ ιδίας πείρας έχουν διαπιστώσει την θεαματική διαστρέβλωση των λόγων τους. «Μετά από τόσα χρόνια από το ξεκίνημα αυτής της ισλαμοφοβικής εκστρατείας, τίποτα από όσα ειπώθηκαν δεν πραγματοποιήθηκε. Ούτε οι μουσουλμάνοι αποτελούν απειλή, ούτε η χώρα διατρέχει οποιονδήποτε κίνδυνο από το Ισλάμ. Τι άλλο έχουν άραγε να πούνε μετά από τόσα χρόνια; Εκείνοι όμως δεν παρουσιάζουν καμιά ηθική αναστολή να συνεχίσουν να υιοθετούν το ρόλο του ψεύτη, παρόλο που δεν υπάρχει τίποτα πια να προσθέσουν στα παλαιά τους ψεύδη. Έτσι, συνεχίζουν την πορεία της αγένειας  και των ψεμάτων δίχως ντροπή. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που δημοσιογράφοι στα ελληνικά ΜΜΕ έχουν προβεί σε ασυγχώρητες, από επαγγελματικής πλευράς, προβοκάτσιες εις βάρος Μουσουλμάνων. δεν πρόκειται εδώ για λάθος ερμηνεία των γεγονότων μόνο, αλλά και για τη δημιουργία τους σε άλλες φορές. Συνήθως αυτές οι ψεύτικες ειδήσεις αποτελούν αναπαραγωγή κάποιων ανεπιβεβαίωτων πληροφοριών που κυκλοφορούν σε διάφορα email και ιστοσελίδες λαϊκού και προσωπικού χαρακτήρα», γράφουν στο islam.gr. 

Στο σύντομο οδοιπορικό μας στις μεταναστευτικές και μουσουλμανικές κοινότητες συναντήσαμε ανθρώπους φτωχούς που επιθυμούν να ζήσουν ήσυχα στη χώρα. Συναντήσαμε ανθρώπους φοβισμένους που τρέχουν να ξεφύγουν από την παράνοια των φανατικών. Ανθρώπους που επιθυμούν να ενταχθούν και όχι αφομοιωθούν. Ανθρώπους που τα δικαιώματά τους έχουν πολλάκις παραβιαστεί. Ανθρώπους που εικάζουμε ότι θα συνυπέγραφαν την επιστολή προς τον πρόεδρο Ομπάμα που απέστειλαν τέσσερα πρώην μέλη της υπηρεσίας πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ στην οποία αναφέρουν:

«Το πρόγραμμα εξουδετέρωσης τρομοκρατικών στόχων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχει εξελιχθεί σε κινητήριο δύναμη στρατολόγησης μελών για το Ισλαμικό Κράτος και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις. Αυτή η στρατιωτική τακτική έχει αναζωπυρώσει το φανατισμό και το μίσος που οδηγεί τον κόσμο στις τάξεις τρομοκρατών σαν του ISIS. Αυτή η τακτική αναδεικνύεται σε εργαλείο στρατολόγησης, όπως ακριβώς συνέβαινε παλιότερα με τις φυλακές στο Γκουντάναμο. Ο θάνατος αθώων αμάχων στις αεροπορικές επιδρομές με drones είναι η πλέον καταστροφική κινητήριος δύναμη της τρομοκρατίας και της αποσταθεροποίησης στον κόσμο. Οφείλουμε να κάνουμε κάτι για να σταματήσει η “γέννηση” τέτοιων τεράτων. Πρέπει να προσέχουμε ώστε να μη δίνουμε κανένα λόγο νομιμοποίησης των πράξεών τους. Πρέπει να γίνουμε πιο προσεκτικοί. Τα παιδιά στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ δεν βγαίνουν στις αυλές τους το πρωί για να παίξουν, γιατί είναι η ώρα της ημέρας που “σηκώνονται” τα drones».