ΡΟRSCHE MADE IN GREECE (ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ)

Από τον Λεωνίδα Λιάμη

Η θέα της, αν μη τι άλλο, μαγεύει και ξυπνά έναν νοσταλγικό ρομαντισμό. Αποπνέει αέρα μιας άλλης εποχής, διαθέτει υπέροχες καμπύλες και μολονότι κυκλοφορεί πάντα… top less, διατηρεί το τεκμήριο της καλής καταγωγής μια και η «σκούφια» της κρατάει από παλιό και ευυπόληπτο ευρωπαϊκό… τζάκι.

Παρά τα χρονάκια της μάλιστα –αφού, φέτος, συμπληρώνει αισίως 67 Μάηδες από τότε που εκτέθηκε για πρώτη φορά στα βλέμματα των περαστικών- υπάρχουν μερακλήδες που άνοιξαν τον πορτοφόλι τους και πρόσφεραν ό,τι τους ζητήθηκε για να την αποκτήσουν. Η λίστα με τους «μνηστήρες» δε, μεγαλώνει διαρκώς, καθώς είναι αλήθεια πως τέτοια… κομμάτια, δεν κυκλοφορούν πολλά. Και ας μην είναι απόλυτα ταυτόσημα με το original.

Κυρίες και κύριοι καμαρώστε την «Porsche 356 speedster (RCH) Replicar», αυτή την κούκλα της αυτοκίνησης που αναβιώνει, ως κλώνος –ας μας επιτραπεί η έκφραση- της αυθεντικής 356, του 1948 και τουλάχιστον για την ώρα, σουλατσάρει μόνο σε ευρωπαϊκές πόλεις, γιατί εντός συνόρων η έλλειψη σχετικού θεσμικού πλαισίου, έχει ανάψει κόκκινο στην κυκλοφορία της. Και ίσως αυτή η τελευταία «μικρή» λεπτομέρεια να μην είχε και πολύ μεγάλη σημασία, εάν –κι εδώ είναι το οξύμωρο- η παραγωγή της «Porsche 356 Replica» δεν γινόταν στην Ελλάδα.

Ναι, δεν είναι ένα από αυτά τα σύντομα ανέκδοτα που κυκλοφορούν κατά κόρον. Υπάρχει, όντως, ελληνική εταιρεία που κατασκευάζει, χειροποίητα, αυτά τα πανέμορφα αυτοκίνητα και τα πουλά κυρίως στο εξωτερικό. Διότι μέχρι στιγμής -και παρά τις απόπειρες που έχουν γίνει- η ελληνική γραφειοκρατία παραμένει ανίκητη και υποχρεώνει τους (μέχρι στιγμής) τρεις Έλληνες, που την έχουν ήδη αγοράσει να την κρατούν στο γκαράζ ή να την βολτάρουν στη… ζούλα. Και για να καταλάβουμε το μέγεθος του παραλογισμού, τα αυτοκίνητα για τα οποία συζητάμε έχουν πάρει έγκριση τύπου από την πρώτη στιγμή στην Ευρώπη, από χώρες με τα πιο αυστηρά κριτήρια που μπορεί κανείς να φανταστεί. Εξασφάλισαν επίσης το πράσινο φως από τα ΚΤΕΟ και πέρασαν όλα τα σχετικά τεστ που χρειάζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, με αποτέλεσμα να έχουν βγει με αγγλικές, ιταλικές, γερμανικές κι αυστριακές πινακίδες. Και εδώ, στην Ελλάδα, η εταιρεία παιδεύεται να βγάλει ένα τεχνικό εγχειρίδιο. Λίγο πριν από τις εκλογές πάντως –ξέρω, και το δικό μου μυαλό στον κινηματογραφικό… Μαυρογιαλούρο πήγε- φάνηκε το νερό να μπαίνει στο αυλάκι και το θέμα να διευθετείται και με υπουργικές υπογραφές. Μένει, βέβαια, να φανεί και στην πράξη ότι τα εμπόδια θα πέσουν.

«Δοκιμαστικές πινακίδες πήραμε πέρσι το καλοκαίρι, ενώ έχει υπογραφεί από τον υπουργό κι η έγκριση τύπου. Είμαστε δηλαδή τώρα στη φάση του τεχνικού εγχειριδίου, προκειμένου να βγαίνουν ελληνικές πινακίδες στα αυτοκίνητά μας, οπότε θα μπορούν να κυκλοφορούν και στην Ελλάδα», εξηγεί στο WE του News247 ο κ. Θανάσης Μητσοκάπας διευθυντής πωλήσεων της Replicar Hellas –η εταιρεία που «ευθύνεται» για αυτό το κομψοτέχνημα- και δεν κρύβει πως «η διαδικασία λογικά θα έπρεπε να ήταν ήδη τελειωμένη, αλλά λόγω των εκλογών έχει μεταφερθεί χρονικά για το επόμενο δίμηνο».

Οι άνθρωποι που κυρίως πίστεψαν στο εγχείρημα, βάζοντας «πλάτη» για να ξεπεραστούν τα προβλήματα σε επίπεδο θεσμικού πλαισίου, όπως λέει ο συνομιλητής μας, είναι η Άννα Μάνη Παπαδημητρίου, πρώην Βουλευτού της Ν.Δ., η οποία «άνοιξε πόρτες σε υπουργεία και υπηρεσίες», και ο (πρώην πλέον) υφυπουργός Μεταφορών, Μιχάλης Παπαδόπουλος που «πείστηκε για τη σοβαρότητα αυτού που κάνουμε και μας στήριξε. Μάλιστα, μας επισκέφθηκε δύο φορές τους χώρους κατασκευής της RCH 356 speedster replica του Porsche 356 και εντυπωσιάστηκε από την πιστότητα του πραγματικού αυτοκινήτου, με αυτά που είχε δει σε φωτογραφίες».

Η αντιμετώπιση όμως, δεν ήταν πάντα φιλική για την Replicar Hellas και σίγουρα όχι από τη μεγάλη πλειονότητα του κοινού. «Η εταιρεία ξεκίνησε το 2008, αλλά στην πραγματικότητα η ιστορία της έλκει τις ρίζες της πιο πίσω στο παρελθόν, όταν ο Ηλίας Γαγανέλης, ο οποίος είναι ο ιδιοκτήτης, είχε οραματιστεί τη μετατροπή ενός σκαραβαίου σε μια Porsche 356. Το σενάριο το έζησα από την αρχή. Όλοι τον θεωρούσαν τρελό. Πέρα από την οικογένειά του και τον στενό του κύκλο, οι οποίοι γνώριζαν το πείσμα του Ηλία, κανείς δεν τον πίστευε. Από τον μικρότερο μέχρι και τον μεγαλύτερο, τον απαξίωναν και του γύριζαν την πλάτη. Σε όλα τα επίπεδα. Να μιλήσω για τις αρχές, τα υπουργεία, τις τράπεζες; Όλοι», επισημαίνει ο κ. Μητσοκάπας με εμφανή την πικρία στη χροιά της φωνής του.

Σιγά – σιγά ωστόσο, μέσα από δυσκολίες και σε πείσμα όσων το αμφισβητούσαν, το όνειρο άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά και το όραμα του γόνου των Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία, που «πάντρεψε» το ελληνικό – ποντιακό δαιμόνιο με τη γερμανική πειθαρχία και την προσήλωση στη συνέπεια και την ποιότητα, έγινε επιχείρηση με έδρα –όχι στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, όπως θα ανέμενε κανείς, αλλά- λίγα χιλιόμετρα έξω από την Κατερίνη.

Ο πρώτος πελάτης της επιχείρησης ήταν από τη Γερμανία και αυτό συνέβη το 2008. Μέχρι τώρα έχουν κατασκευαστεί και πωληθεί γύρω στα 40 αυτοκίνητα, του μοντέλου 356 και στην συντριπτική τους πλειονότητα κυκλοφορούν στους δρόμους ευρωπαϊκών πόλεων. Μετά την πρώτη πώληση, ακολούθησαν, σταδιακά, παραγγελίες από Ελβετία, Αυστρία, Ιταλία, Αγγλία, Βέλγιο και Μαγιόρκα. Στην τελευταία έχουν σταλεί, ήδη, τρία αυτοκίνητα, τα οποία, όπως πληροφορούμαστε, τα έχει παραλάβει μια εταιρεία και τα ενοικιάζει. Οι καλύτερες αγορές για την Replicar Hellas ωστόσο, είναι αυτές της Αυστρίας, της Γερμανίας και της Ελβετίας, όπου έχουν πωληθεί οι περισσότερες από τις RCH 356 speedster ρεπλίκες του Porsche 356 που έχει κατασκευάσει μέχρι τώρα.

Παράλληλα με το μοντέλο 356, η εταιρεία έχει αρχίσει να κατασκευάζει και το μοντέλο 550 της Porsche, το οποίο για πρώτη φορά βγήκε σε κυκλοφορία πέρυσι. «Από το Porsche 550 Spider, έχει πωληθεί μέχρι τώρα ένα αυτοκίνητο, ενώ υπάρχουν σε εκκρεμότητα άλλες 7 παραγγελίες, οι οποίες είναι όλες από το εξωτερικό», εξηγεί ο διευθυντής πωλήσεων της εταιρείας, για να προσθέσει πως «βάσει του προγραμματισμού, οι παραδώσεις θα γίνουν σε περίπου πέντε μήνες, καθώς κατά μέσο όρο κατασκευάζονται δύο αυτοκίνητα το μήνα».

Το κόστος στην απλή έκδοση της Porsche 356 Replica, που έχει κινητήρα 1.600 κυβικών με ιπποδύναμη 60 άλογα, ξεκινά από 35.000 ευρώ και φτάνει μέχρι τις 90.000 ευρώ για την elegance με έξτρα εξοπλισμό όπως δερμάτινο σαλόνι, υψηλής ποιότητας μοκέτα, ταμπλό, όργανα, αναρτήσεις, ελαστικά, μεταλλικό χρώμα, radio –cd, A/C κλπ. Για το μοντέλο 550 δε, το εύρος τιμής κυμαίνεται από 56.000 έως και τα 140.000 ευρώ, ανάλογα τις επιθυμίες των πελατών, αναφορικά με την ιπποδύναμη του κινητήρα και τα εξτρά στον εξοπλισμό.

«Έχουμε πωλήσει αυτοκίνητο σε τραπεζίτη και σε ηθοποιό ενώ ένας πρώην οδηγός της Red Bull στην Αυστρία, είδε το αυτοκίνητό μας σε έναν φίλο του, κάποια στιγμή που έκανε τις διακοπές του στην Ελβετία, εντυπωσιάστηκε, τον ρώτησε πόσο κοστίζει και παρότι εκείνος του είπε ένα υπέρογκο ποσό, του έκοψε εκείνη την ώρα μια επιταγή, πήρε την ρεπλίκα και αποχώρησε», θυμάται ο κ. Μητσοκάπας.

Το 2014 η Replicar Hellas συμμετείχε, μέσω των αντιπροσώπων που διατηρεί σε διάφορες μεγαλουπόλεις της Ευρώπης, σε επτά διαφορετικές εκθέσεις και συγκεκριμένα στο Τορίνο, στο Μιλάνο, στην Πάντοβα, στη Στουτγκάρδη και στο Έσσεν στη Γερμανία και σε άλλες δύο εκθέσεις στο Γκούντγουντ στην Αγγλία. «Αυτό που εισπράξαμε από όλη την Ευρώπη, είναι ότι η ποιότητά μας, γενικά, είναι ασυναγώνιστη. Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης. Η Αγγλία η οποία είναι κύριος ανταγωνιστής μας στη Porsche 356 Replica έχει υποδεέστερη ποιότητα. Και δεν το λέω εγώ, αλλά οι ίδιοι οι πελάτες που έχουν αγοράσει αυτό το αυτοκίνητο», λέει το στέλεχος της Replicar Hellas και προσθέτει πως «οι αντιδράσεις από όλους, αλλά ειδικά από την Ιταλία ήταν ακόμη πιο έντονες. Οι επισκέπτες ενθουσιάστηκαν από τη ποιότητα του οχήματος, αλλά αυτό που τους έκανε φοβερή εντύπωση ήταν ότι δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως τα αυτοκίνητα αυτά κατασκευάζονται στην Ελλάδα. Το ίδιο συνέβη και στην Στουτγκάρδη, την περιοχή παραγωγής της Porsche, όπου οι επιθεωρητές της θρυλικής σπορ αυτοκινητοβιομηχανίας μας έδωσαν συγχαρητήρια».

Με τη φήμη της εταιρείας σταδιακά να απλώνεται σε όλη την Ευρώπη, το ενδιαφέρον για τα επιτεύγματά της άρχισε να τονώνεται αισθητά και πλέον σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο τις εγκαταστάσεις επισκέπτονται υποψήφιοι πελάτες και επενδυτές, αλλά και εν δυνάμει συνεργάτες. «Υπάρχει σκέψη να ανοίξουμε την εταιρεία σε επενδυτές από το εξωτερικό, γιατί δυστυχώς στην Ελλάδα, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη, δεν έχουν καταλάβει ακόμη τί κάνουμε. Και αυτό είναι και το παράπονό μας», επισημαίνει ο κ. Μητσοκάπας και αποκαλύπτει πως η ιδιοκτησία της Replicar Hellas συζητά για κάποιες νέες συνεργασίες με μεγάλους εμπόρους, πέραν του υφισταμένου δικτύου του εξωτερικού, που περιλαμβάνει παρουσία σε Αυστρία, Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία και Βέλγιο.

Οι προτάσεις που έχει στα χέρια της η εταιρεία αυτή τη στιγμή, προέρχονται από εμπόρους από τη Βόρεια Γερμανία, από τη Γαλλία, από την Ισπανία και το Ντουμπάι. Κάποιες μάλιστα είναι πολύ σοβαρές και όπως τονίζεται «έχουμε υπερβεί το στάδιο της πρώτης γνωριμίας».

Σε πρώτη προτεραιότητα τοποθετείται η Γερμανία, από την οποία παρατηρείται πάρα πολύ μεγάλη ζήτηση, ενώ τελευταίως εκδηλώθηκε ενδιαφέρον κι από Ρωσία, με επισκέψεις στην Κατερίνη επιχειρηματιών από τη Μόσχα, οι οποίοι ζητούσαν να εξασφαλίσουν εμπορικές συνεργασίες. Αυτό πάντως που δεν συζητά με τίποτε η ιδιοκτησία της Replicar Hellas, είναι να εγκαταλείψει την Ελλάδα. «Πριν τρία χρόνια έγιναν προτάσεις από Γερμανία, Αυστρία, Ουγγαρία και Τσεχία, για να μεταφέρουμε την παραγωγική μονάδα μας εκτός Ελλάδας και να κατασκευάζουμε αυτοκίνητα που θα είναι made in Austria, Germany κλπ. Προς τιμήν του Ηλία Γαγανέλη, αρνήθηκε, γιατί είπε πως είμαι παιδί μεταναστών, ήρθα στην Ελλάδα, το όνειρό μου ήταν να κάνω αυτό και οτιδήποτε ξεκινά ή τελειώνει γύρω από αυτό το όνειρο, δεν μπορεί παρά να είναι στην Ελλάδα» τονίζει ο κ. Μητσοκάπας, συμπληρώνοντας πως παρά τις… λακκούβες τις οποίες συναντά στο δρόμο της η εταιρεία, εκπονεί καινούρια σχέδια ενίσχυσης της παρουσίας εντός συνόρων.

«Έχουμε βάλει σε προτεραιότητα να πάμε σε μια παραγωγή 100 αυτοκινήτων ετησίως ανά μοντέλο, μέσα σε μια πενταετία, από τα περίπου 25 οχήματα που κατασκευάζουμε τώρα. Επιβάλλεται να πάμε σε αυτόν τον αριθμό», αναφέρει χαρακτηριστικά, αλλά σπεύδει να ξεκαθαρίσει ότι η υφιστάμενη υποδομή δεν μπορεί να «σηκώσει» την επίτευξη του στόχου κι ως εκ τούτου θα χρειαστεί να γίνουν κάποιες επενδύσεις. Σύμφωνα με το επιχειρησιακό πλάνο που έχει εκπονηθεί, η απαιτούμενη επένδυση, κατ’ ελάχιστον, θα είναι στα 2 εκατ. ευρώ και μπορεί να φθάσει στα 4 εκατ. ευρώ. Αν, μάλιστα, επικρατήσει το σενάριο που θέλει την ανέγερση καινούριων ιδιόκτητων εγκαταστάσεων στη Θεσσαλονίκη, η δαπάνη θα χρειαστεί να φτάσει κοντά στα 10 εκατ. ευρώ. Προς το παρόν πάντως η δυσκολία στην εξασφάλιση τραπεζικής χρηματοδότησης, βάζει φρένο στο επενδυτικό.

«Αν υπήρχε η ανάλογη υποδομή η εταιρεία θα μπορούσε να απασχολεί 25 άτομα, αντί για τους 12-13 που εργάζονται, μαζί τους περιφερειακούς, σήμερα στην Replicar Hellas κι αυτό θα βοηθούσε και την τοπική αγορά» εκτιμά ο κ. Μητσοκάπας, διευκρινίζοντας, ωστόσο, ότι αυτή τη στιγμή το περίπου 80% των τμημάτων του αυτοκινήτου έρχεται από το εξωτερικό. Δυνατότητα υπάρχει να αυξηθεί η ελληνική συμμετοχή, λέει ο ίδιος, αρκεί να καταλάβουν οι Έλληνες ότι όταν μιλάμε για μια συνεργασία, πρέπει να είναι συνεπείς στην ποιότητα της εργασίας που παρέχουν, αλλά και στους χρόνους των παραδόσεων. Να μην διακατέχονται, δηλαδή, από αυτό το “δεν βαριέσαι, άστο, δεν πειράζει” και αντί για τις 15 του μήνα, να παραδίδεται το προϊόν της συμφωνίας στις 25 του μήνα, δίδοντας λαβές σε όλους όσοι μας κατηγορούν ως λαό για έλλειψη επαγγελματισμού, σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων.

Το Who is Who της ψυχής της Replicar Hellas

Ο ιδιοκτήτης της Replicar Hellas, Ηλίας Γαγανέλης μεγάλωσε στη Γερμανία και σπούδασε μηχανικός αυτοκινήτων. Έχει πάρει πτυχίο μηχανικού, ηλεκτρολόγου και φανοποιού. Είχε δουλέψει επί μακρόν σε γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες και με την απόφασή του να επαναπατριστεί κουβάλησε και την τεχνογνωσία που είχε αποκτήσει εκεί, τη οποία, πλέον, την εφαρμόζει πάνω στη δουλειά του.

Τι είναι ρεπλίκα;

Με τον όρο «Replica» αναφερόμαστε σε χειροποίητες κατασκευές οι οποίες έχουν κάποιες ουσιώδεις διαφοροποιήσεις σε σχέση με το αυθεντικό μοντέλο, χωρίς, όμως, αυτές να είναι τέτοιες που να αλλοιώνουν την συνολική εικόνα του αυτοκινήτου. Πρόκειται επί της ουσίας για τροποποιήσεις που είναι απαραίτητες από τη νομοθεσία για τη χρήση εμπορικών σημάτων καθώς διαφυλάσσουν τα πνευματικά δικαιώματα των αρχικών δημιουργών και επιτρέπουν τη νόμιμη πώλησή τους.

Η «Porsche 356» ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που κατασκεύασε η Porsche και αποτελεί δημιούργημα του Ferdinand Porsche. Ήταν ένα δίπορτο ελαφρύ αυτοκίνητο σε δύο εκδοχές αμαξώματος, με ιδιαίτερη οδική συμπεριφορά που οφείλονταν στο γεγονός ότι είχε κινητήρα και μετάδοση στον πίσω άξονα. Η παραγωγή του ξεκίνησε  το 1948 στην Αυστριακή πόλη Gmund και δύο χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε στο Zuffenhausen, την μετέπειτα έδρα της Porsche όπου παρήχθησαν συνολικά 7627 αυτοκίνητα μέχρι το 1955.