Όσα είδαμε μέσα στην κατάληψη του City Plaza

Το εγκαταλειμμένο ξενοδοχείο City Plaza στην Οδό Αχαρνών κατέλαβαν εδώ και λίγες μέρες τα μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης σε Οικονομικούς και Πολιτικούς Πρόσφυγες ανοίγοντας ξανά μετά από έξι χρόνια τους χώρους του, σε ανθρώπους οι οποίοι μέχρι τώρα ζούσαν κάτω από άθλιες συνθήκες λίγα μέτρα μακριά από το ξενοδοχείο στην πλατεία Βικτωρίας, αλλά και στον Πειραιά, το Ελληνικό και σε άλλα μέρη της Αθήνας.

Το Νews247 βρέθηκε στην Οδό Αχαρνών και κατέγραψε τις συνθήκες που επικρατούν στο City  Plaza. Ενώ εξωτερικά το κτήριο δε μας δίνει την εντύπωση ότι είναι ικανό να φιλοξενήσει ανθρώπους, η εσωτερική του εικόνα έρχεται να διαψεύσει αυτή την πρώτη εντύπωση. Όλα είναι στη θέση τους, καρέκλες, τραπέζια, κρεβάτια, όλα πλήρως λειτουργικά λες και το ξενοδοχείο δεν έκλεισε ποτέ. Οι εθελοντές το μόνο που χρειάστηκε να κάνουν ήταν ένας καλός καθαρισμός και κάποιες μικροεπισκευές ώστε να γίνει η υποδοχή των προσφύγων, και όλα αυτά με ελάχιστα χρήματα, γεγονός που τους κάνει να στηρίζουν με μεγαλύτερη θέρμη την πρότασή τους για αξιοποίηση τέτοιων χώρων.

Σε καθημερινή βάση απασχολούνται εκεί πάνω από 100 άτομα χωρισμένα σε 12 ομάδες με ξεχωριστές αρμοδιότητες. Από τη reception και την καθαριότητα μέχρι τα μαγειρεία και τη συλλογή των προσφορών οι αλληλέγγυοι έχουν καταφέρει με βάρδιες να πετύχουν μια εξαιρετική οργάνωση του χώρου και των αναγκών αποτρέποντας την κατάληψη του κτηρίου να μετατραπεί σε  χαοτική.

Όπως μας ενημέρωσε η ομάδα επικοινωνίας της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης για τους οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες ,που ανέλαβε να μας κατατοπίσει, ήδη στους χώρους του ξενοδοχείου φιλοξενούνται 150 άτομα ανάμεσά τους ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά και έγκυες γυναίκες, ενώ τις επόμενες ώρες αναμένεται να προσέλθουν άλλες 17 οικογένειες προσφύγων με τη δυνατότητα του ξενοδοχείου να αγγίζει συνολικά τις 500 κλίνες.

“Μένουν εδώ όσοι έχουν ανάγκη”

Η αναφορά στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων που φιλοξενούνται μας έκανε να καταλάβαμε ότι στο χώρο αυτό δεν μπαίνει όποιος θέλει αλλά πληρούνται κάποια κριτήρια. “Εδώ έρχεται όποιος έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη. Υπάρχουν οκτώ μονογονεϊκές οικογένειες και παιδιά με προβλήματα υγείας. Κυρίως λοιπόν φιλοξενούμε οικογένειες, γυναίκες και μικρά παιδιά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείεται κάποιος άλλος” αναφέρει ο Νίκος Βασιλόπουλος από την ομάδα επικοινωνίας.

Εκτός από αυτή την ελάχιστη αξιολόγηση των αναγκών των ανθρώπων που έρχονται στο City Plaza δεν υπάρχει κανένα άλλο κριτήριο για την ομάδα αλληλεγγύης, όπως η  εθνικότητα η η διαφοροποίηση πολιτικού πρόσφυγα και οικονομικού μετανάστη. Έτσι, μαζί στον ίδιο χώρο συνυπάρχουν πρόσφυγες από τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Ιράν, την Παλαιστίνη, το Μαρόκο, ενώ λιγότεροι υπάρχουν από το Σουδάν και τη Σομαλία.

Τι γίνεται όμως με την συνύπαρξη όλων αυτών των εθνικοτήτων; Μπορεί να γίνει στην πράξη χωρίς να παρουσιαστεί κανένα πρόβλημα; “Στον ίδιο όροφο συνυπάρχουν Σύροι και Αφγανοί σε διπλανά δωμάτια. Ενώ θεωρητικά θα έπρεπε να έχουμε εντάσεις λόγω των διαφορών των δύο λαών αντιθέτως δεν έχουμε ούτε το παραμικρό περιστατικό. Αυτό μας δείχνει ότι όταν οι συνθήκες είναι ανθρώπινες και υπάρχει φαγητό και στέγη οι άνθρωποι δεν έχουν λόγο να εμπλακούν σε καβγάδες” απαντά ο κ. Βασιλόπουλος.

“Για εμάς ο πόλεμος είτε είναι κανονικός είτε οικονομικός είναι το ίδιο πράγμα. Δε μπαίνουμε σ΄ αυτή τη διαδικασία να ξεχωρίσουμε το λόγο που έκανε κάποιον να φύγει από την πατρίδα του” λέει από την πλευρά του ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης ασκώντας παράλληλα κριτική στην πολιτική που ακολουθούν κυβέρνηση και ΕΕ που περιορίζουν όπως αναφέρει συνεχώς τα κριτήρια των ανθρώπων που μπορούν να φιλοξενηθούν στις επίσημες κρατικές δομές με σκοπό να εκδιωχθούν και πάλι πίσω στις χώρες τους.

Δίκαιο εναντίον δικαίου

Το βασικό χαρακτηριστικό όπως μας λένε οι αλληλέγγυοι είναι πως ο χώρος αυτός μπορούσε να αξιοποιηθεί άμεσα. “Δεν ήταν ούτε ένα κτήριο ερείπιο, ούτε άδειο. Θεωρούμε ότι είναι απαράδεκτο  να υπάρχουν τέτοια κτήρια που δεν αξιοποιούνται την ώρα που παιδιά μένουν στο δρόμο” τονίζει ο κ.Ανδρουλιδάκης επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά την πρόταση της ομάδας αλληλεγγύης για τους οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες που είναι η αξιοποίηση κάθε διαθέσιμου χώρου για τη φιλοξενία των προσφύγων εντός του αστικού ιστού και όχι σε στρατόπεδα εκτός των πόλεων που δημιουργεί όπως λέει χαρακτηριστικά “ανθρώπους φαντάσματα”.

Στην προκειμένη περίπτωση ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το ξενοδοχείο είναι ιδιοκτησία ιδιώτη που μάλιστα δεν έχει συναινέσει στην παραχώρησή του. “Το δικαίωμα της ιδιοκτήτριας να μην παραχωρεί το κτήριο που έχει 150 δωμάτια είναι λιγότερο σημαντικό για εμάς από το δικαίωμα των παιδιών που είναι εδώ να μην κοιμούνται στις λάσπες τις Ειδομένης και στο λιμάνι του Πειραιά αλλά σε κανονικά κρεβάτια” απαντά ο κ. Ανδρουλιδάκης.

Τι συμβαίνει όμως με το κτήριο και τον εξοπλισμό;

Η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου Αλίκη Παπαχελά αντέδρασε έντονα με οργισμένες αναρτήσεις στο Facebook, όπου έκανε -μεταξύ άλλων- λόγο για κατάληψη ιδιωτικού χώρου που δεν είναι εγκαταλελειμμένος και η ίδια προσπαθεί εδώ και χρόνια να πουλήσει, Καταγγέλλει μάλιστα ότι οι αλληλέγγυοι παίρνουν 20 ευρώ το κεφάλι από τους πρόσφυγες. Από πλευράς της η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης διαψεύδει τις καταγγελίες και υποστηρίζει πως η ιδιοκτήτρια δεν μπορούσε να αξιοποιήσει το χώρο, γι’ αυτό και τον επέλεξε… Θέση επί του ζητήματος πήραν και οι τέως εργαζόμενοι του ξενοδοχείου με ανακοίνωσή τους:

“Οι τέως εργαζόμενοι του ξενοδοχείου “CITY PLAZA” εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους πρόσφυγες που κατέφυγαν στο ξενοδοχείο, το οποίο παραμένει κλειστό εδώ και 6 χρόνια. Παραμένουμε απλήρωτοι όλα αυτά τα χρόνια, ενώ μας οφείλονται αποζημιώσεις συνολικού ύψους περί τις 180.000 ευρώ, διότι η ιδιοκτήτρια του ακινήτου παρακρατούσε τον κινητό εξοπλισμό του ξενοδοχείου ο οποίος έπρεπε να έχει εκποιηθεί για να πληρωθούμε. Μέσα στο ξενοδοχείο αυτό, στον κινητό εξοπλισμό του, σε κάθε του γωνία, υπάρχει ο ιδρώτας και ο μόχθος μας. Δεκαετίες δουλέψαμε σκληρά εκεί μέσα, για να βρεθούμε στο δρόμου χωρίς αποζημιώσεις. Κάποια από εμάς λίγο πριν τη σύνταξη. Δηλώνουμε ότι ο κινητός εξοπλισμός του ξενοδοχείου δεν ανήκει στην ιδιοκτήτρια του ακινήτου. Ανήκει στην πτώχευση και στην ουσία ανήκει σε εμάς. Από την πώληση του θα αποζημιωθούμε”.

Κάλεσμα για ενίσχυση

Την ώρα που φτάσαμε στο City Plaza ακριβώς μπροστά στην είσοδο ένα λευκό φορτηγάκι ξεφόρτωνε φρούτα και λαχανικά όλα προσφορά αλληλέγγυων συνεργαζόμενων ομάδων. Πέραν όμως των τροφίμων στους πρόσφυγες παρέχεται ιατρικοί κάλυψη από γιατρούς και νοσηλευτές, νομικές συμβουλές για τα δικαιώματα τους (ιδιαίτερα σε όσους δικαιούνται αίτημα ασύλου), και δημιουργική απασχόληση στα μικρά παιδιά σε ένα ξεχωριστό χώρο που έχει μετατραπεί σε κανονικό παιδότοπο. Βέβαια, οι ανάγκες συνεχώς αυξάνονται για αυτό οι αλληλέγγυοι απευθύνουν κάλεσμα σε όποιον μπορεί να βοηθήσει. “Χρειαζόμαστε τη βοήθεια όποιου μπορεί να βοηθήσει. Εμείς λειτουργούμε συλλογικά και έχουμε ανοιχτεί σε όλες τις συλλογικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην Αθήνα” υπογραμμίζει ο κ.Βασιλόπουλος.

Μετά την ενδιαφέρουσα συζήτηση και τις απαραίτητες συστάσεις η κα. Γεωργία Νικολοπούλου ανέλαβε να μας ξεναγήσει στους χώρους του ξενοδοχείου που έχουν μέχρι τώρα αξιοποιηθεί. Σεβόμενοι την επιθυμία της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης δεν καταγράφηκαν πρόσωπα προσφύγων ούτε οι ίδιοι στα δωμάτια τους με το επιχείρημα ότι μετά από καιρό οι άνθρωποι αυτοί βρήκαν έναν ελάχιστο ιδιωτικό χώρο.